🌸 حدیثی نورانی و وصیتی ربانی 🌸 حضرت موسی‌بن‌جعفر علیه‌السلام: إِنَّ لِلَّهِ يَوْمَ الْجُمُعَةِ أَلْفَ نَفْخَةٍ مِنْ رَحْمَتِهِ يُعْطِي كُلَّ عَبْدٍ مِنْهَا مَا يَشَاءُ فَمَنْ قَرَأَ إِنَّا أَنْزَلْناهُ فِي لَيْلَةِ الْقَدْرِ بَعْدَ الْعَصْرِ يَوْمَ الْجُمُعَةِ مِائَةَ مَرَّةٍ وَهَبَ اللَّهُ لَهُ تِلْكَ الْأَلْفَ وَ مِثْلَهَا. (الأمالي، ص۶۰۶) خداوند متعال در روز جمعه #هزار نسیم رحمت دارد كه به هر بنده‏اى هر مقدار از آن بخواهد می دهد. هر كه بعد از عصر روز جمعه، صد مرتبه سوره قدر را بخواند خداوند آن هزار نفخه رحمت و #مانند آن را به او می‌بخشد. 🔹خوشا بحال کسیکه این عمل را به #نیابت از منتظرین دلسوخته، حَیّاً اَو میّتاً، به امام‌عصر(عج) #هدیه می‌کند. https://eitaa.com/dinpajouhi

🏴 امام صادق علیه السلام، «منتظِر» واقعی! 🔹سدیر صیرفی از اصحاب امام صادق علیه السلام ماجرائی را نقل نموده که مرحوم شیخ صدوق آن را در کتاب کمال الدین خویش آورده است. او می گوید روزی من و چند نفر از همراهانم بر حضرت امام صادق علیه السلام وارد شده و آن حضرت را در حالی ملاقات نمودیم که ناله ها و گریه ها و دگرگونی حال آن حضرت، نزدیک بود ما را دیوانه کند! (فاسطارت عقولنا...). ابتدا گمان کردیم که شخصی از اطرافیان آن حضرت از دنیا رفته است. 🔹 سپس سدیر به توصیف چگونگی وضعیت حضرت پرداخته و می گوید: امام صادق علیه السلام را در حالی مشاهده کردیم که؛ حضرتش بر روی خاک نشسته بود! لباسی از مِسح و بدون گریبان بر تن نموده، آستین ها را بالازده، #مانند مادرِ فرزند مرده و جگر سوخته مى ‏گريست! در حالی که اندوه تا گونه هایش رسيده، رخساره اش دگرگون شده و ديدگانش پر از اشك گرديده بود. 🔹آن حضرت ناله کنان خطاب به امام دوازدهم علیه السلام می فرمود: «آقاى من! غيبت تو #خواب را از ديدگانم ربوده! بسترم را بر من #تنگ ساخته و #آسايش قلبم را از من سلب نموده است، آقاى من! غيبت تو اندوه مرا به فجايع ابدى پيوند داده! و فقدان امامان يكى پس از ديگرى جمع و شمارِ ما خاندان را نابود كرده است!» ▪️اگر حال یک «منتظِر» این گونه نباشد.. اگر دردِ فراق، او را محزون و گریان نکند... چطور ادعای #انتظار خواهد داشت..؟ 📚 شیخ صدوق؛ کمال الدین؛ ج ۲ ص ۳۵۳ https://eitaa.com/dinpajouhi

⛔️ اولین توهین به صدیقه طاهره(س)❗️ خلاصه ماجرا این بود که حضرت زهرا سلام الله علیها رفت تا باغ فدکش را که غصب شده بود، پس بگیرد. شوهر مظلومش، امیرالمومنین(ع) را به عنوان شاهد با خودش به مسجد برد. خطبه ای تاریخی خواند. وقتی که خطبه اش تمام شد، خلیفه اول که حرفهای فاطمه سلام الله علیها بر او سنگین آمده بود، بالای منبر رفت و گفت: مردم این چه سست عنصری در برابر هر سخن است؟ این آروزها در زمان رسول خدا کجا بود؟ هر که شنیده بگوید و هر که دیده دهان باز کند. 🔥 آنکه سخن گفت #روباهی بود که شاهدش #دمش بود که باعث و بانی هر فتنه است! او کسی است که می‌خواهد جنگ از سر گیرد. او می‌گوید این زخم کهنه را پس از آن که بسته شده، تازه کنید و از ضعیفان یاری طلبیده و از زنان کمک می‌جوید؛ #مانند امّ‌طحال. 📚 شرح نهج‌البلاغة ابن‌ابی‌الحدید ج۱۶،ص۲۱۵ 🔹شما بعنوان یه شیعه فاطمی، کلاه خودتون رو قاضی کنید، ببینید حضرت زهرا (س) که دختر پیغمبر ما و لقبش صدیقه کبری‌ست و امیرالمومنین(ع) که لقبش صدیق اکبر است، در جواب طلب حق خودشون، باید این حرفها رو بشنوند؟ روباه؟ دم؟ مثل ام‌ّ فلان؟ 🔹انصافا، اگر کسی با شما اینطور حرف بزنه، چقدر مکدر می‌شید؟ با طرف چیکار می‌کنید؟ 🔹اهلش می‌دونند که چرا از گوینده این توهین و کلام سخیف، با لغت #حبتر در روایات اسم بردند. 🔹هستن بعضیا که به تولای حضرت زهرا (س) و مفارقت از اخلاق اعداء، با این ضرب المثل برای همیشه خداحافظی کردند. 🔹به احترام حضرت مادر(س)، در این چند سطر ام‌طحال معرفی نشد. ▪️حقّ او با گریه تنها، نمی‌گردد ادا... https://eitaa.com/dinpajouhi