✍ده سفره از ضیافتت،جمع شد ... و تو همچنان،به سفره داری ات،مشغولی 🌙خسته نشدی ...؟خدا از بس آغوش گشودی و ... من،رمیدم! از بس،بوسه بارانم کردی و ... من ساده از کنار بوسه های بی نظیرت رد شدم! از بس،سفره گستردی و ... من به هنر رنگ رنگِ تو،دل ندادم؟ 🌙خودم ...از خودم خسته ام،خدا! از قلبی،که توان دریا شدن ندارد، از بالهایی،که جانِ بال زدن ندارد، از سجده هايي،که به درآغوش کشیدنت، ختم نمی شود، 👈ده سحر است که؛ زمین را برایم خلوت کرده ای تا مــن، دست در دست تو ... گوشه ای از آسمان را بگیرم و پرواز کنم. امـــــا،سنگینی روح کوچکــم، چنان زمین گیرم کــرده، که حتی هوس پرواز هم، به سرم نمی افتد! 🌙چه کنم، محبـــوبم؟ بی تــو همه آسمان هم، در یک شیشه دربسته،حــبس می شود؛ چه رسد به روح تنــگ من،که عمريست در چهارچوب بدنم،حبس شده است! 🌙امشب برای دریا شدنم،قنوت می گــیرم، برای رها شدنم از زنجیرهایی، که پای دل مرا ســـخت بسته اند. 🌙تــو؛تنها گشاینده گره های کور زمینی. من جز تــو،هیچ گره گشایی را نمي شناسم. 🌙یک سوال؛ خدا ؛ امشب گره های کوری را که همه عمر، به پای قلبم زده ام، باز می کنی؟😔 #التماس_دعـــا_در_این_شبها