چه استراحت خوبی است در جوار خودم خودم برای خودم با خودم کنار خودم همین دقیقه که این شعر را تمام کنم از این شلوغِ شما می روم به غار خودم به سمت هیچ تنم را اشاعه خواهم داد به گوش او برسانید رهسپار خودم چه لذتی است که یک صبح سرد پاییزی کنار پنجره باشم در انتظار خودم گلی نزد به سرم زندگی اجازه دهید خودم گلی بگُذارم سر مزار خودم اگرچه این همه سخت است نازنین بپذیر دلم به کار تو باشد، سرم به کار خودم #احسان_افشاری @dobeit | دو بیت شعر

کنار پنجره یک جفت چشمِ بارانی نشسته‌اند به یک انتظارِ طولانی نشسته‌اند و برای تو شعر می‌گویند تو هیچ چیز از احساسِ من نمی‌دانی بگیر از منِ عاشق هوای عشقت را کلید را نگذارند دست زندانی! سرم سپرده‌تر از روزهای پیوندست دلم گرفته‌تر از ابرهای بارانی بیا و لحظه‌ای از کارِ خود پشیمان باش قشنگ می‌شود این عشق با پشیمانی... #احسان_افشاری @dobeit | دو بیت شعر

خورشید به دریا زد و برخاست بخارم تا ابر شوم بر سرِ چتر تو ببارم تو میوه درباریِ یک شاخه دوری من میوه‌ی افتاده به چرخِ تره‌بارم رفتی که نیایی و نیامد خبر از تو یک روز می‌آید که می‌آیی به مزارم تا چشم رقیبان به نگاهِ تو نیفتد بر شیشه‌ی تصویرِ تو خوابیده غبارم ای شاخه گلِ روز ملاقات ندیدی بعد از تو چه آمد سرِ پاییز و بهارم صدبار قلم تیز شد و خاطره نگذاشت یک جمله شکایت به نگارم، بِنِگارم دامانِ تو چین دارد و دیوار، بلند است دستم برسد یا نرسد شکرگزارم... #احسان_افشاری @dobeit | دو بیت شعر