سنگ هم باشم نگاه تو مرا دُر می کند لطف تو هر طِیِبی را عاقبت حُر می کند رزق چشمم کربلا را دیدن است ، اما فراق نان چشمانِ مرا هربار آجر می کند یک سلام از پشت بام خانه دادم، فُطرُست جای خالی مرا در کربلا پُر می کند در زیارت بُعد منزل نیست، پس هر عاشقی پشت بام خانه را مرقد تصور می کند مهر تربت را که بوسیدم دلم آرام شد سنگ هم باشم نگاه تو مرا دُر می کند #احمد_ایرانی_نسب #صلی‌الله‌علیک‌یا‌اباعبداله @dobeit | دو بیت شعر