👤 شما گفتید 🗯 چون در فراق امید وصال هست اما در وصل بیم فراق

👤 شما گفتید 🗯 چون درد فراق سنگین تر از ذوق وصال هست و تا وقتی فراق نباشه انسان قدر وصال رو نمیدونه

روز بهارست خیز تا به تماشا رویم تکیه بر ایام نیست تا دگر آید بهار #سعدی @dobeit | دو بیت شعر

از لحظهٔ ممکن‌شدنِ عالَمِ امکان از حس‌شدنِ نبضِ نخستین نَفَسِ جان نه ماه و نه باران و نه پاییز و نه دریا با جاذبهٔ چشم تو شاعر شده انسان از خوابِ عدم، خاک تو بیدار شد و گفت: تبریک به گلها و سلامی به درختان سرشار شد از شوقِ تو هر ذرّهٔ این خاک مانند فرودآمدنِ قطرهٔ باران تو، نقطهٔ توحیدیِ اضدادِ جهانی! شادی و غم و روز و شب و باغ و بیابان صحرایی و آفاق تو عشق‌ست که در تو اسبانِ نجابت نرسیدند به پایان این عشقِ اصیل‌ست، چه می‌فهمد ازین عشق؟! انسانِ مسخّرشده در خواب و خیابان در جاذبهٔ چشم تو خوشبختیِ محض‌ست با یادِ همین جاذبه ، شاعر شده انسان #سیروس_عبدی @dobeit | دو بیت شعر

👤 شما گفتید 🗯 فکر میکنم به فرهنگمون هم ربط داره فرهنگی که همیشه غم و اندوه براش محترم تر از شادی و خوشی هاست

👤 شما گفتید 🗯 چون دوری و هجران هست که طبع شاعری و هنری انسان را روشن میکند انسان عاشق به غیر از معشوق به چیزی توجه نداره وقتی به وصال رسید همه توجه و فکر و ذکرش معطوف به معشوق هست و حتی اگر بخواهد هم که توصیف و شرحش بده، ماهیتی داره که کلمات و اشعار قابلیت توصیفش رو ندارند

👤 شما گفتید 🗯 پر واضحه... چون در جهان ماده... غم و فراق و هجر و قهر و بُعد و حزن، دقیقا خیلی بیشتر از وصال و قرب و دلدادگی و محبت و صفاست...

👤 شما گفتید 🗯 چون کسی که درد میکشه، در رنج هست و مدام داره روش کار میشه، در اثر این فشارها آبدیده میشه ، گنج میشه ، گوهر میشه ، عاشق میشه ، دیوانه میشه ، به جنون میرسه و همچین آدمی براحتی میتونه از اون حالاتی که کسب کرده شعر بگه و خیلی ها با این وضعیت شعر گفتن مثل شهریار و غالبا افرادی که خوش و سرمست و شادن نمیان شعر بگن و از وضعیت خودشون بگن ، چون بقول معروف خوشی زده زیر دلشون و حوصله ندارن ، مگر که اونا هم سرمست بشن از خوشی زیاد که اونم درجه ای از جنونه

لبخند بزن دلبر، لبخند تو شیرین است دارو به چه کار آید؟ لبخند تو تسکین است... ❤️ @dobeit | دو بیت شعر

چقدر فاضل... قسمت اول برنامه سپنج که گفت و گویی با فاضل نظری بود رو دیدم و این بشر چقدر نظم ذهنی اخلاقی-منطقی محکمی داره، لذت بردم از این فضای ذهنی و دیدگاه متخلق و مدونی که درباره جنبه‌های مختلف زندگی داره و نشون میده واقعا پشت شعرش صرفا قافیه‌چینی نیست، ایده و نظری داره که در شعرش بیرون میریزه. پیشنهاد می‌کنم ببینید و البته انتظار فضای ادبی گفت و گو با شاعر رو نداشته باشید، فضای اخلاقی-عرفانی داره، انگاری که جلسه اخلاق است. پرنده بودن خود را مبر ز یاد ولی کنون که در قفسی، آب و دانه را بپذیر https://www.filimo.com/asparagus/m/145429

«گل بی‌رخ یار خوش نباشد» آه! ای یار! بهار را، ضمانت کن... #حسین_منزوی @dobeit | دو بیت شعر