⁉️ از امام حســــين (ع) پرسيده شد: «قبل از اين‏كه خداوند عزّوجل #آدم (ع) را خلق كند، شما چه چيــــزى بوديد؟ ✍🏼فرمــــود: ما #شبح‏هايى از نــــور بوديم كه بر گرد عرش خــــدا مى‏چرخيديم و به #ملائـــكه درس تسبيـــح و توحيـــد و ستايش خـــدا را مى‏آموختــــيم .❤️ #میلاد_امام_حسین مبارڪ💫 #روحانی_ریاضیدان_خِرَدکیش @doctor_ebrahim_kheradkish

🎥#پوشش_زنده|خضریان: جا دارد یک تشکر ویژه از آقای ظریف بکنم که نهان راهبردی دولت وفاق را عیان کردند! نماینده مردم تهران در صحن علنی مجلس: 🔸جا دارد یک تشکر ویژه از جناب آقای دکتر ظریف بکنم که نهان راهبردی دولت وفاق را عیان کردند؛ اگر قرار بود ما مدت‌ها تلاش می‌کردیم تا نفاق وفاق را علنی می‌کردیم به اندازه آقای دکتر ظریف نمی‌توانستیم این کار را بکنیم. 🔸 حتما حتما از ایشان باید تشکر کرد که نشان دادن چیزی که در کف میدان دارد برای نیروهای انقلاب رقم می‌خورد و به نام وفاق، بچه‌های انقلاب را در کشور در مسئولیت‌ها سر می‌برند هر چقدر ما می‌خواستیم فریاد بزنیم الحمدالله آقای ظریف این نهان نفاق آلود شعار وفاق را در مجامع جهانی فریاد زدند. #سیاسی

🇪🇺 مقایسه شرایط زندگی زن ایرانی و زن اروپایی توسط یک ایرانی مقیم اروپا! وقتی به زنان اروپایی گفته میشه که در ایران زن‌هایی داریم، که همسران‌شون اجازه نمیدن حتی سطل زباله خونه‌ی خودشونو دم درب منزل بگذارند، چه برسه آشغال مردمو جمع کنند، باور نمی‌کنند و با حسرت عجیبی می‌گویند خوش به حالشون، این مدل ملکه است!!

یک عده از الان ،روی اهل تسنن سرمایه گذاری کرده اند. چون هم تعدادشان در حال افزایش است،هم ساختار سنی شان جوان است وهم براحتی با نظرات یک عده هماهنگ میشوند. میدونید در انتخابات بعدی ریاست جمهوری ،آمار رای اولی ها اهل تسنن بشدت بالا میره. و ما چه می کنیم؟؟ هیچی همچنان در هیات ها بر امام حسین اشک میریزیم ودعای فرج را باسوز میخونیم . ولیکن نمی خواهیم درک کنیم چه لحظات مهم وسرنوشت سازی را داریم از دست میدیم وبا هزار ویک توجیه،داریم نسل شیعه را بسمت نابودی میبریم. حتی در هیات ها وروضه ها وسخنرانی هامون هم کسی به عمق ماجرا پی نبرده. چند ساله دیگه که اهل سنت برای من وشما تعیین تکلیف هیات رفتن یا نرفتن خواهد کرد،اونوقت حسرت این روزها که از دست دادیم وبرای امام زمان فرزندی بدنیا نیاوردیم را خواهیم خورد. در تاریخ خواهند نوشت. شیعیان ایرانی ،ملتی بودند که در اوج قدرت ،بخاطر راحت طلبی و بهانه جویی،جمعیتشان پیر شد و اثری از انان باقی نماند.😭😭😭 دلم برای جوانی فرزندانم میسوزد که اهل تسنن برای انان باید برنامه ریزی کنند. کاش مذهبی ها عمق فاجعه را درک میکردند. حیف حیف که گریه بر حسین راحتتر است تا نگه داشتن راه حسین.وما راحت طلبیم. #روحانی_ریاضیدان_خِرَدکیش @doctor_ebrahim_kheradkish

قیاس نکن👌 خدا همه رو بر اساس نقص آفریده✅ #دکترعزیزی #روحانی_ریاضیدان_خِرَدکیش @doctor_ebrahim_kheradkish

#ولادت_حضرت_عباس ⁉️چرا حضرت عباس (ع) باب‌الحوائج است؟ 🔰حجت‌الاسلام‌ والمسلمین یحیی صادقی در گفت وگویی سرّ باب الحوائجی حضرت عباس‌(ع) را تشریح کرد. وی می گوید: « و أبلی بلاء حسنا » عباس بن علی‌(ع)، مبتلا به آزمون سخت شد و ایثار و جان‌فشانی کرد و سر فراز بیرون آمد در بیان اینکه چرا او «باب الحوائح» الی الله است و هر گرفتار و دردمندی به او متوسل می‌شود و حاجت می‌گیرد، علل مختلفی ذکر کرده‌اند که چرا او باب‌الحوائج الی الله است آیا به خاطر این است که دست خود را از دست داد یا به خاطر این بود که فرقش شکاف برداشته است یا... «از حسن روی یوسف دست بریده سهل است / در کوی دلبر ما سرها بریده بینی» در روز عاشورا اصحاب ابا عبد الله واقعاً مردانه ایستادگی کردند، ۷۲ نفر در برابر سی هزار نفر بودند و آنقدر رشادت کردند که این جنگ تا عصر عاشورا طول کشید. نیزه‌ها بدن‌ها را پاره پاره کرد، اما روح که تسخیر پذیر نیست، آن کرامت‌های اخلاقی قابل تغییر و تحول نبود، ثابت قدم ماندند و به کوی جانان رفتند. حضرت عباس گرفتار آزمون سخت شد و سربلند از آن بیرون آمد؛ آن حضرت القاب فراوانی دارد یکی از القاب او «عبد صالح» است « السَّلامُ عَلَیْکَ یَا ابْنَ أَمِیرِ الْمُؤْمِنِینَ السَّلامُ عَلَیْکَ أَیُّهَا الْعَبْدُ الصَّالِح الْمُطِیعُ لِلَّهِ وَ لِرَسُوله » یکی از القاب او «سقاست» و از القاب او «صاحب اللواء» است او پرچمدار کربلاست. لقب دیگر او باب الجوائح است، بزرگان وجوهی ذکر کرده‌اند که چرا او قبله حاجات ارباب حوائج است. مرحوم آقای برقعی می‌گفت: اینکه او به مقام باب‌الحوائجی رسیده است، به خاطر این نیست که چون دست یا پای او را قطع کردند و یا چشمش را تیر باران کردند، بلکه علت آن امر دیگری است امتحانی که او پس داد هیچیک از شهدای کربلا این امتحان را پس ندادند. حضرت ابوالفضل‌(ع) تشنه بودند و وارد شریعه فرات شدند و موج‌های فرات را دیدند، انسان تشنه‌ایی که سه روز آب نخورده است و مشکش را پر از آب کرده است، کفی ازآب فرات را برداشت و یاد تشنگی برادر نبود و این کف آب را به بالا آورد و هنوز تشنگی برادر را به خاطر ندارد، همین که آب را نزدیک لب‌ها آورد و مماس لب‌های تشنه او شد اینجا بود که «فتذکر عطش اخیه الحسین» یاد تشنگی برادر کرد و این رجز را خواند. «یا نفسیُ مِنْ بعدِ الحسین هونی وبعده لا کُنتِ أن تکونی هذا الحسین وارد المنون وتشربین بارد المعین!؟ تا اللّه ما هذا فعال دینی» خطاب به نفس خود گفت تو سیراب باشی و اطفال ابی عبد الله فریاد تشنگی‌شان به آسمان برسد. بعد قسم یاد کرد که به خدا این رفتار دین نیست که من با لب سیراب از شریعه بیرون بروم، ولی اطفال حجت خدا تشنه باشند. جناب سید حبیب الله چایچیان معروف به «حسان» در کتاب اشک‌ها بریزید اشعار نغری دارد. کربلا کعبه عشق است و من اندر احرام شد در این کعبه عشاق دو تا تقصیرم دست من خورد به آبی که نصیب تو نشد چشم من کرد از آن آب روان تصویرم باید این دیده و این دست دهم قربانی تا قبول افتد حج من و تقصیرم با خود گفت، من این را هم بر خودم نمی‌بخشم، چرا دست زیر آب کردم و تا نزدیک لب‌ها آوردم؟ این بر مُحرم حرام است، چرا که من محرم هستم و کربلا محل احرام می‌باشد، یکی از محرمات احرام، نگاه به آیینه است گویا عباس بن علی خطاب به نفسش می‌گوید؛ ای عباس چرا بر آب نکاه کردی و خودت را دیدی! به جرم این محرمات احرام در کربلا، باید این چشم و دست خود را قربانی کنی، تا فدیه این دو عملت باشد. مرحوم برقعی می‌گفت: غیر از چشم بیدار خدا کسی عباس را نمی‌دید و اگر عباس از شریعه؛ آب می‌خورد کسی خبر نداشت، لکن برای رضای خدا، با نهایت خلوص آب را روی آب ریخت و با برادر مساوات کرد و در کوران حوادث قمر بنی‌هاشم آزمون‌های سختی داد و سربلند بیرون آمد و شهید از دنیا رفت. #روحانی_ریاضیدان_خِرَدکیش @doctor_ebrahim_kheradkish

ا ꧂ تبیین مقام اطاعت و عبودیت ꧁ 🔻با توجه به دو عبادت «العبد الصالح» و « المطیع لله» که در بیان مقامات حضرت ابوالفضل(ع) و زیارت آن حضرت ، از زبان مقدس امام صادق(ع) وارد شده است در ادامه به تبیین عبودیت و اطاعت می پزداریم. 🔺 ☑️معنیاطاعت و عبودیت ‌عبودیت، اظهار تذلل و ذلت در برابر ذات اقدس الهی و عبادت خداوند متعال هم نهایت تذلل می‌باشد. به تعبیر دیگر، و از بُعد دیگر «عبودیّت» نهایت اوج تکامل روح یک انسان و قرب او به خداست، و عبودیّت تسلیم مطلق در برابر ذات پاک اوست؛ و «عبد» از نظر لغت به انسانی گفته می‌شود که سر تا پا تعلّق به مولا و صاحب خود دارد؛ اراده‌اش تابع اراده‌ی او، و خواستش تابع خواست اوست؛ در برابر او خود را مالک چیزی نمی‌داند و در اطاعت او سستی به خود راه نمی‌دهد. و اطاعت از ریشه «ط‌ـ‌وع» (ضد کَرْه) به‌ معنای فرمان بردن همراه با خضوع و رغبت است. اطاعت، به معنای موافقت واقعی مکلف با حکم خداوند است که یا از راه قطع یا حجت معتبر به دست آمده باشد، مثل این که انسان به حرمت چیزی - شرب خمر (قطع پیدا کند) و آن را ترک نماید و آن چیز در واقع هم حرام باشد. 👌نکته در توضیحات فوق سعی شد فرق عبادت و عبودیت روشن شود. عبادت نوعى تجسم دادن و ترسيم کردن عبوديت و مملوکيت و اظهار حاجت به خداست. ☑️حدیث مهم در معنی عبودیت در حدیثی از امام صادق (ع) می‌خوانیم: «العبودیة جوهرة کنهها الربوبیه؛ عبودیت گوهری است که ربوبیّت در درون آن نهفته شده است.» اشاره به این که عبد تلاش و کوشش می‌کند که خود را در صفات شبیه به معبود سازد و پرتوی از صفات جلال و جمال او را در خود منعکس کند، و نیز انسان در سایه‌ی عبودیّت به جایی می‌رسد که به اذن پروردگار می‌تواند در جهان تکوین، تدبیر و تصرّف کند، و صاحب ولایت تکوینیّه شود. 🔷نشانه های عبودیت امام صادق(ع) در پاسخ عنوان بصری سه نشانه برای عبودیت بیان فرموده اند. قُلْتُ يَا شَرِيفُ فَقَالَ قُلْ يَا أَبَا عَبْدِ اللهِ؛ قُلْتُ يَا أَبَا عَبْدِ اللهِ، مَا حَقِيقَةُ الْعُبُودِيَّةِ؟ قَالَ ثَلَاثَةُ أَشْيَاءَ: أَنْ لَا يَرَى الْعَبْدُ لِنَفْسِهِ فِيمَا خَوَّلَهُ اللهُ إِلَيْهِ مِلْكاً لِأَنَّ الْعَبِيدَ لَا يَكُونُ لَهُمْ مِلْكٌ يَرَوْنَ الْمَالَ مَالَ اللَّهِ يَضَعُونَهُ حَيْثُ أَمَرَهُمُ اللهُ تَعَالَى بِهِ؛ وَ لَا يُدَبِّرُ الْعَبْدُ لِنَفْسِهِ تَدْبِيراً؛ وَ جُمْلَةُ اشْتِغَالِهِ فِيمَا أَمَرَهُ اللهُ تَعَالَى بِهِ وَ نَهَاهُ عَنْهُ؛ فَإِذَا لَمْ يَرَ الْعَبْدُ لِنَفْسِهِ فِيمَا خَوَّلَهُ اللهُ تَعَالَى مِلْكاً هَانَ عَلَيْهِ الْإِنْفَاقُ فِيمَا أَمَرَهُ اللهُ تَعَالَى أَنْ يُنْفِقَ فِيهِ وَ إِذَا فَوَّضَ الْعَبْدُ تَدْبِيرَ نَفْسِهِ عَلَى مُدَبِّرِهِ هَانَ عَلَيْهِ مَصَائِبُ الدُّنْيَا وَ إِذَا اشْتَغَلَ الْعَبْدُ بِمَا أَمَرَهُ اللهُ تَعَالَى وَ نَهَاهُ لَا يَتَفَرَّغُ مِنْهُمَا إِلَى الْمِرَاءِ وَ الْمُبَاهَاةِ مَعَ النَّاسِ فَإِذَا أَكْرَمَ اللهُ الْعَبْدَ بِهَذِهِ الثَّلَاثِ هَانَ عَلَيْهِ الدُّنْيَا وَ إِبْلِيسُ وَ الْخَلْقُ وَ لَا يَطْلُبُ الدُّنْيَا تَكَاثُراً وَ تَفَاخُراً وَ لَا يَطْلُبُ عِنْدَ النَّاسِ عِزّاً وَ عُلُوّاً وَ لَا يَدَعُ أَيَّامَهُ بَاطِلًا فَهَذَا أَوَّلُ دَرَجَةِ الْمُتَّقِينَ؛ قَالَ اللهُ تَعَالَى: «تِلْكَ الدَّارُ الْآخِرَةُ نَجْعَلُها لِلَّذِينَ لا يُرِيدُونَ عُلُوًّا فِي الْأَرْضِ وَ لا فَساداً وَ الْعاقِبَةُ لِلْمُتَّقِينَ.» گفتم: اى شريف! فرمود: بگو: يا أباعبدالله، گفتم: يا اباعبدالله! حقيقت بندگى چيست؟ فرمود: به سه چيز است: اول اينكه بنده آنچه را خدا به او بخشيده ملك خود نداند، زيرا بندگان مالك نيستند، بلكه مال را از آن خدا مى بينند، و هر كجا خدا فرمان داد مصرفش مى كنند. دوم اينكه: بنده تدبير امور خودش را نمى نمايد، سوم اينكه: تمام وقت خود را صرف انجام اوامر خدا و ترك نواهى او كند؛ بنا براين، هر گاه بنده چيزى را كه خدا به او بخشيده ملك خود نداند، انفاقش در راه خدا بر وى آسان گردد، و هر گاه تدبير امورش را به دست مدبّر واقعى سپرد، سختيهاى دنيا برايش آسان شود، و هر گاه بنده به امر و نهى خدا گردن نهاد، هيچ گاه با مردم جدال نمى كند، و به آنان فخر نمى فروشد. هر گاه خداوند به بنده اين سه خصلت را عطا فرمود، دنيا و شيطان و مردم در نظرش خوار مى شود، و به خاطر مال جمع كردن و فخر فروشى به دنبال دنيا نمى رود، و از مردم عزّت و مقام نمى طلبد، و اوقاتش را هدر نمى دهد، اين اوّلين درجه پرهيزگاران است، خداوند متعال مى فرمايد: جهان آخرت را براى كسانى مهيّا نموديم كه در روى زمين دنبال مقام پرستى نرفته و مرتكب فساد نشده باشند و پايان نيك براى پرهيزگاران است.(۴) #روحانی_ریاضیدان_خِرَدکیش @doctor_ebrahim_kheradkish

مقام عبودیت و اطاعت از خداوند [به مناسبت ولادت حضرت ابوالفضل(ع)] بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ اَلْحَمْدُ لِلَّهِ رَبِّ الْعَالَمِینَ وَ صَلّیَ اللهُ عَلَى خَیرِ خَلْقِهِ مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ الطَّاهِرِین‏ اَلسّلامُ عَلیک أیهَا الْعَبْدُ الصّالِحُ الْمُطِیعُ للّه وَلِرَسُولِهِ وَلاِءمِیرِالْمُؤمِنِینَ وَالْحَسَنِ وَالْحُسَینِ، اَلسَّلامُ عَلَیک وَرَحْمَةُ اللّه وَبَرَکاتُهُ وَمَغْفِرَتُهُ وَرِضْوَانُهُ وَعَلی رُوحِک وَبَدَنِک أَشْهَدُ وَاُشْهِدُ اللّه أنَّک مَضَیتَ عَلَی مَامَضَی بِهِ الْبَدْرِیونَ وَالُْمجاهِدُونَ فِی سَبِیلِ اللّه 🔷شعر همیشه روی لبم ذکر یا اباالفضل است چرا که حضرت مشکل گشا اباالفضل است دو دست داده به راه خدا و پس چه عجب اگر که معنی دست خدا اباالفضل است به جمله جمله یا کاشف الکروب قسم که استجابت صدها دعا اباالفضل است نمونه است اباالفضل و در مسیر حسین کسی که شد همه چیزش فدا اباالفضل است از ابتدا به من آموخت مادرم تنها دوای درد گرفتارها اباالفضل است چه ترس دارد از آتش، چه ترس از دوزخ اگر شفاعت هر شیعه با اباالفضل است خود امام زمان گفته است می آید به مجلسی که در آن ذکر یا اباالفضل است بگیر ذکر اباالفضل با امام زمان ببین که بر لب آقای ما اباالفضل است ✅ مختصری از فضایل حضرت ابوالفضل ➖علم و دانش حضرت ابوالفضل العباس (ع) از اکابر و افاضل فقها و علمای اهل بیت (ع) می باشد که در این باره از حضرت امیر(ع) روایت شده که فرمود «اِنَّ ولدى العبّاس زُقَّ العلم زُقّاً» همانا فرزندم عبّاس ، به سان جوجه کبوترى که توسط پدر مادر تغذیه می شود دانش را فرا گرفته است.(۱) ➖ عبادت در کثرت نماز و عبادت حضرت ابوالفضل(ع) در روایت آمده است که «بِاَنَّهُ کانَ بَینَ عَینَیهِ اَثَرَ السُّجُود؛ بر پیشانی او، اثر سجود پیدا بود» (۲) ➖مواسات از ویژگی‌های ستوده اخلاقی «مواسات» یعنی اعانت و یاری به دیگران. در زیارت ماثور وارد شده است؛ السلام علی ابی الفضل العباس المواسی اخاه بنفسه؛ سلام بر ابوالفضل العباس، آن عزیزی که برادرش را با ایثار جان خویش یاری کرد» ➖ادب و وفا داری حضرت عباس در ادب و وفا داری زبانزد است به ویژه ادب و وفای آن حضرت نسبت به امام(ع) در ننوشیدن آب، در رد کردن امان نامه و اشعار او بعد از بریده شدن دستانش به زیبایی تمام جلوه گر شده است. ➖بصیرت امام صادق (ع) فرمود : كانَ عَمُّنَا العَبّاسُ بنُ عَلِيٍّ نافِذَ البَصيرَةِ صُلبَ الإيمانِ جاهَدَ مَعَ أبي عَبدِاللّه ِ و أبلى بَلاءً حَسَنا و مَضى شَهيدَا ؛ عموى ما ، عبّاس ، داراى بينشى ژرف و ايمانى راسخ بود ؛ همراه با امام حسين(ع)جهاد كرد و نيك آزمايش داد و به شهادت رسيد .(۳) ☑️مقدمه بحث به شاعر اهل بیت، ژولیده نیشابوری گفتند به صورت بداهه درباره حضرت عباس(ع) ، شعری بگو که پنج بار، کلمه «چشم» در آن به کار رفته باشد ایشان شعری گفتند که ده مرتبه کلمه چشم در آن بود : چشم ها از هیبت چشمم، به پیچ و تاب بود محو چشمم، چشم ها و چشم من بر آب بود چشم گفتم، چشم دادم، چشم پوشیدم، ز آب من سراپا چشم و چشمم جانب ارباب بود. با این مقدمه ی ادبی و به عشق چشمان زیبا و نافذ حضرت ابوالفضل(ع) بحث «چشم گفتن» که همان عبودیت و اطاعت از خداوند است را تقدیم کنیم در زيارتنامه حضرت عباس(ع) ميخوانيم؛ السلام عليك ايها العبد الصالح المطيع لله ولرسوله ولأميرالمؤمنين والحسن والحسين صلي الله عليهم وسلّم. بشر اگر بخواهد به كمالات انساني وبه عزتي كه مخصوص خدا ورسول ومومنان هست دست يابد،راهي جز اطاعت وبندگي خداي متعال كه سرچشمه تمامي خوبي ها وپاكي ها وزيبايي ها هست،ندارد. #روحانی_ریاضیدان_خِرَدکیش @doctor_ebrahim_kheradkish