بیعت‌ می‌کنم همین ساعت همین لحظه دنیای بدون تو اصلا نه نمی‌ارزه ... سجادمحمدی🎙 عبدالرضاهلالی🎙 #اغاز_ولایت_امام_زمان

• 💢 آنها گذشته‌ هستند وما آینده‌ایم✌️ 🔸غرب‌زدایی با محوریت ایران، گامی اثرگذار در ایجاد تمدن نوین اسلامی🇮🇷 🔹کاری از گروه رسانه‌ای «مرام»🍃 #شانگهای #شهید_رئیسی #تمدن_نوین_اسلامی •

امامزاده شاهزاده حسن و حسین نوادگان امام موسی کاظم علیه السلام دعا گوی همتون هستم 🥲 #روزمرگی #ارسالی

دعای توسل دعا گوی همتون هستم 🥺 #روزمرگی #ارسالی

مرسی عزیزای دلم بابت این همه محبتتون☺️❤️‍🩹

به وقت رمان 📸 🖼

🌸💗🌸💗🌸💗🌸💗🌸 💗🌸💗🌸💗🌸💗🌸💗 🌸💗🌸💗🌸💗🌸💗 💗🌸💗🌸💗🌸💗 🌸💗🌸💗🌸💗 💗🌸💗🌸💗 🌸💗🌸💗 💗🌸💗 🌸💗 💗 👒#عشق_بہ_یڪ_شࢪط 📗#پارت56 له است و تقریبا11 ماه دیگه تمام می شه بعد از اون می تونی ازدواج کنی و اون خونه رو به عنوان مهریه و تمام زحمت هایی که برام کشیدی به نام ت زدم مراقب خودت باش خانوم حلالم کن خداحافظ مهدی نیک سرشت. خنده ام گرفته بود حتما مهدی شوخی ش گرفته. می خواد امتحانم کنه یا مسخره بازی در میاره. بلند تر خندیدم که دوتا پرستار حالت اماده باش جلو اومدن با خنده گفتم: - شوخی می کنه من و ول نکرده الان میاد الان از در میاد داخل مهدی من همین جاست خونه است پاش شکسته نمی تونه بیاد باید برم خونه منتظرمه. خنده هام به هق هق تبدیل شد می خواستم برم مطمعنم خونه است هیجا نرفته . پرستار ها با زود گرفته بودنم و اون یکی داد می زد: - عزیزم اروم باش تکون نخور الان سرم رگ تو پاره می کنی حسینی ببندش. حسینی سریع خم شد و از زیر تخت بانداژ هایی رو در اورد و دست و پآهام و محکم به تخت بسته بود. هق می زدم و التماس می کردم: - توروخدا بازم کن مهدی من منتظرمه خونه است ما داشتیم شام می خوردیم منتظر منه بریم شام بخوریم تورو خدا بازم کنید می خوام برم گرسنه است. با سرنگی که توی سرم زدن بیهوش شدم. #سه روز بعد تاکسی پیاده ام کرد و جلوی در وایسادم. با کلیدی که توی نامه بود درو باز کردم و داخل رفتم. با خوشی بلند داد زد: - مهدی اقا مهدی عزیزم من اومدم. سریع حیاط و طی کردم و ساک و انداختم پایین پله ها رو دویدم بالا و در پذیرایی رو باز کردم وجب به وجب خونه رو شروع کردم به جست و جو کردن: - مهدی بسه قایموشک بازی دلم برات تنگ شده بیا دیگه مهدی. نبود چند دست از لباس هاشم نبود. روی جا ش که هنوز پهن بود نشستم و پاهامو توی بغلم جمع کردم. باورم نمی شد مهدی من رفته بود. منو ترک کرده بود. از اون روز به بعد تنهایی های من شروع شده بود. بسیجی که با مهدی رفته بودیم شده بود خونه دومم زیاد می رفتم ناهار و شام زهرمارم شده بود و یاد اخرین شام مون میوفتم و معده درد شده بود رفیقم. پیامک و تماس های بابا که هر روز داغ دل منو تازه می کرد و پشت سر مهدی من بدگویی می کرد و می خواست برگردم. تمسخر بچه های دانشگاه که تیری بود توی اعماق وجودم. سوال های دوستای مهدی که روم نمی شد بگم مهدی من و ترک کرده و رفته. شب تا صبح به یاد روزای اول اشنایی مون می رفتم گلزار شهدا روی همون قبر شهید ی که با مهدی اولین بار رفته بودیم. و مهدی که انگار قرار نبود واقعا برگرده. خیلی وقتا دلم می خواست میام خونه خونه باشه و بهم بخنده بگه شوخی کرده بود. از دانشگاه اومده بودم کلید انداختم درو باز کردم طبق معمول فاصله حیاط تا خونه رو دویدم بلکه مهدی اومده باشه. طبق معمول خونه خالی و سوت و کور بود. دوباره بغض گلومو گرفت. کوله امو انداختم و حوصله نداشتم چیزی بپزم. همه چیز منو یاد مهدی می نداخت. نماز مو با گریه و التماس خوندم مثل تمام روز های بی مهدی. لباس هامو عوض کردم و کتاب هایی که خونده بودمو برداشتم تاکسی گرفتم برم بسیج. پامو که توی مسجد گذاشتم

🌸💗🌸💗🌸💗🌸💗🌸 💗🌸💗🌸💗🌸💗🌸💗 🌸💗🌸💗🌸💗🌸💗 💗🌸💗🌸💗🌸💗 🌸💗🌸💗🌸💗 💗🌸💗🌸💗 🌸💗🌸💗 💗🌸💗 🌸💗 💗 👒#عشق_بہ_یڪ_شࢪط 📗#پارت57 کلی بچه های قد و نیم قد که کارم شده بود قصه گفتن براشون دورم جمع شدن. اخر هفته ها حلقه صالحین برای بچه های کوچولو با من بود. تک تک شونو بغل گرفتم و بوسیدم. به اطراف نگاه کردم و چهره ی مهدی جلوی چشام جون گرفت. انگار که دیروز بود باهم اومدیم اینجا. چقدر به بیمارستان التماس کردم شما نیرو های امنیتی که مراقبم بودن و بهم بده ولی نداد از اون رو غیب شون زد انگار که از اول وجود نداشته باشن. نشستم و بچه ها طبق معمول دورم حلقه زدن و شروع کردم داستان های امامی که یاد گرفته بودم و با اب و تاب براشون تعریف کردن. یه ساعت بعدم خانواده هاشون اومدن دمبال شون. اماده شدیم تا نماز مغرب و توی مسجد بخونیم. داشتیم وضو می گرفتیم که یکی از خانوما گفت: - ترانه جان عزیزم شرمنده ها ولی تو همسر داری؟ همین جمله اش کافی بود تا بغض توی گلوم بشینه با خنده الکی گفتم: - چطور اعظم خانوم؟ با اب و تاب گفت: - اخه خیلی خوشکلی عزیزم و اون حلقه دستت. به دستم نگاه کردم حلقه ای که مهدی دستم کرده بود همون شبی که توی بیمارستان بودیم. لب زدم: - اره همسر دارم ولی یه جای دور معموریته. نماز مو خوندم و زودتر از بقیه از مسجد بیرون اومدم. وسایل مو اماده کردم چون شب پرواز داشتم به اهواز. ماجرا از جایی شروع شد که دانشگاه برای اولین بار گفت می خواد ببره شلمچه و وقتی رفتم اونجا رو دیدم شیفته اونجا شدم حس می کردم یه نیم گمشده از وجودمه که پیداش کردم. دوهفته های اخر هر ماه اونجا می رفتم و خادم ش بودم. انقدر رفته بودم و اومده بودم که محال بود اونجا منو نشناسن. تقریبا7 ماهی می شد. ساک مو به دست گرفتم و رفتم فرودگاه سر ساعت پرواز انجام نشد و با تاخیر بود. و وقتی رسیده بودم اهواز محل مورد نظر اتوبوس خانوم ها رفته بود. کنار جاده هاج و واج مونده بودم. رفتم ایسگاه پلیس تا بلکه ماشینی پیدا بشه. یکی از سرباز های شلمچه منو شناخت و گفت: - خواهر کامرانی اینجا چیکار می کنید؟ دیر اومدید ماشین رفت. سری تکون دادم و گفتم: - پروازم دیر شده بود می شه یه طوری منو بفرستین؟ گفت صبر کنم توی سالن نشستم . بعد کمی اومد و گفت: - یه اتوبوس هست نظامی ها هستن دارن واسه زیارت می رن این هفته نوبت اوناست با اونا می تونید برید . بلند شدم و گفتم: - خدا خیرت بده ممنون. تا دم در باهام اومد و در اتوبوس باز شد. بالا رفتم و سلام ی زیر لب گفتم. سربازه گفت: - حاجی سلام دیگه خانوم کامرانی دستت سالم برسون ش که خیلی طرفدار داره ها خیلی کمک کرده به ما. فرمانده یا همون حاجی شون گفت: - چشم . روی سکو پشت صندلی راننده نشستم که گوشیم زنگ خورد. با حس نگاه خیره ای سر بلند کردم اما تاریک بود تقریبا و نفهمیدم کی داره نگاهم می کنه. با دیدن اسم بابا کلافه شدم و نخواستم جواب بدم. اما ول کن نبود دکمه اتصال و زدم: - سلام بله بابا

🌸💗🌸💗🌸💗🌸💗🌸 💗🌸💗🌸💗🌸💗🌸💗 🌸💗🌸💗🌸💗🌸💗 💗🌸💗🌸💗🌸💗 🌸💗🌸💗🌸💗 💗🌸💗🌸💗 🌸💗🌸💗 💗🌸💗 🌸💗 💗 👒#عشق_بہ_یڪ_شࢪط 📗#پارت58 ... -علیک سلام بعله؟ ... - باز شروع شد؟ بابا کی می خوای به خودت بیای؟ .. - اره اره به پول و ثروتت بناز ولی به عرض ت برسونم توی قبر دست خالی می زارنت پول ت اون دنیا به کارت نمیاد. .. باز شروع کرد تحقیر کردنم با مهدی که عصبی شدم و داد زدم: - حق نداری به مهدی من چیزی بگی بابا فهمیدی . و قطع کردم. سرمو بین دستام گرفتم و باز حالم داشت بد می شد معده ام حساس بود. رو به راننده گفتم: - اقا وایمیسی حالم بده. وایساد و سریع پیاده شدم و اوق زدم. اشکام مثل گلوله از چشام می ریخت. ولی به خاطر درد معده ام نبود به خاطر درد قلبم بود به خاطر زخمی که هر کی از راه می رسید تازه اش می کرد با حرف هاش. مهدی ببین همه دارن داغ دوری تو توی سرم می کوبن اخه چرا رفتی؟ حالم که بهتر شد برگشتم و فرمانده گفت: - دخترم خوبی؟ سری تکون دادم و گفتم: - بعله ببخشید معده من عصبیه یکم بهم ریختم. #مهدی رسیده بودیم کنار ایسگاه پلیس و گفته بودن یه خانوم جامونده از خادم ها و حتما باید ببریمش. با صدای صدام ش قلبم ریخت کف پام. مگه می شد صاحب این صدا رو نشناسم؟ سر که بلند کردم یه لحضه شک کردم ترانه باشه. لاغر شده بود چشمایی که توی شب برق می زد و انگار که کلی گریه کرده باشه . ولی خودش بود چرا انقدر ضعیف تر از قبل؟ نمی تونستم چشم ازش بردارم تمام زندگیم جلوی چشمام بود. نگاه مو حس کرد و سرشو بالا گرفت اما چون تاریک بود عقب نتونست بفهمه کی داره نگاه ش می کنه. تلفن ش زنگ خورد و باز داشت با پدر ش دعوا می کرد با حرفایی که می زد بهش افتخار می کردم مثل همیشه و معلوم بود بعد من راه شو ادامه داده. تعجب کردم ترانه و خادم شلمچه؟ وقتی حالش بد شد دلم می خواست بلند شم برم ببینم چش شده به زوری جلوی خودمو گرفتم مثل تمام این چند ماه. وقتی برگشت و گفت زخم معده داره بهم ریختم. چیکار کرده بودم باها‌ش؟ وقتی پشت تلفن داد زد به مهدی من اینجور نگو دلم می خواست اب شم برم توی زمین. جواد بهم زنگ می زد و می گفت کارش در ماه اینکه بره بیمارستان و التماس کنه یه نشونی از جواد و بقیه همکار هام بهش بدن و انقدر گریه و التماس می کنه تا بیهوش بشه. چند بار خود جواد زنگ می زد و اصرار می کرد بیا برگرد این دختر دیونه شده ولی نمی تونستم بزارم به خاطر من توی خطر باشه! دوساعت بعد رسیدیم. خداروشکر هوا هنوز تاریک بود و نمی تونست منو ببینه. #ترانه سمت کانکس مون رفتم و بقیه خواب بودن. ساک مو گذاشتم و سمت محل همیشه گیم رفتم. سمت اخر اخر پیش منطقه ممنوعه که سیم خاردار گذاشته بودن و همیشه خلوت بود. نشستم روی خاک ها. ولی این ها خاک نبود که یه ارامشی داشت اینجا. شاید وقتی کسی عکس اینجا رو می دید می گفت یه جایی که پر از خاکه و یه مسجد چقدر می تونه جذاب باشه؟ ولی اینجا یه حال و هوای معنوی داشت. یه ارامشی به وجودت ادم تزریق می کرد که قوی ترین دارو ها هم نمی تونن به ارامش و به کسی بدن . اسپیکر کوچیک مو روشن کردم و مداحی غریب گیراوردنت رو گذاشتم و شروع کردم زمزمه باهاش و به مسجد که اون وسط می درخشید و فانوس ها نگاه می کردم اما ذهن م پیش مهدی بود. طبق معمول داشتم خاطره هامونو مرور می کردم از روز اول تا اون شب .. طبق معمول چشامو بستم و از ته دل التماس کردم: - سلام شهدا من بازم اومدم. بازم اومدم دست به دامن تون بشم. بازم اومدم با یه دل پدر از درد . با یه عالمه دلتنگی که روی قلبم سنگینی می کنه. یه عالمه دلتنگی که شده بغض و بیخ گلوی منو چسبیده نه پایین می ره و نه بالا

🌸💗🌸💗🌸💗🌸💗🌸 💗🌸💗🌸💗🌸💗🌸💗 🌸💗🌸💗🌸💗🌸💗 💗🌸💗🌸💗🌸💗 🌸💗🌸💗🌸💗 💗🌸💗🌸💗 🌸💗🌸💗 💗🌸💗 🌸💗 💗 👒#عشق_بہ_یڪ_شࢪط 📗#پارت59 #مهدی از دور ترانه رو نگاه می کردم که ساک شو توی کانکس گذاشت و رفت سمت اخرای منطقه. از سمت راست بین تپه ها دمبال ش راه افتادم. نگران ش بودم. تا حد امکان بهش نزدیک شدم طوری که متوجه ام نشه. نشست و اسپیکر کوچیک شو روشن کرد و مداحی گذاشت اما صداش کم بود و شروع کرد به حرف زدن. تمام حرفاش بوی التماس داشت. التماس ی که بند بند هر کدوم ش منو می خواست. جووشش اشک و توی چشمام حس می کردم. با ته دل گریه می کرد طوری که اخراش به نفس نفس افتاده بود دراز کشید و خون خونمو می خورد می ترسیدم از حال رفته باشه. دیگه طاقت ام داشت طاق می شد نیم خیز شدم که برم کمک ش که نشست. سریع نشستم برگشت انگار حضور مو حس کرده بود. چیزی که ندید بلند شد و با قدم های شل و ول تلو خوران برگشت سمت کانکس و رفت داخل. همون جا نشستم و طبق تمام این مدت شروع کردم لعنت کردن خودم. سه روز گذشته بود هر روز کلی کار انجام می داد از اشپزی بگیر تا نظافت و راهنمایی مسافرا و هر وقت هم وقت خالی گیر میاورد می یومد همبن جا و گریه و التماس می کرد تا که از حال بره. هیچی نمی خورد انگار چند باری حالش بد شده بود و به زور بقیه همکار هاش و خادم ها چند لقمه ای می خورد. از روی پل داشتم رد می شدم رفته بودم وضو بگیرم و برگشتم که صدای جیغ یه خانوم لرزوندم. پسر کوچیک یه ساله اش خم شده بود روی پل و افتاده بود سمت پایین یقعه لباس ش گیر کرده بود یه سیم خاردار و داشت خفه می شد و دست و پا می شد. سریع دویدم و دستمو توی دور سیم خاردار حلقه کردم که سیم خاردار چند جای دستم فرو رفت و خون لباس مو کثیف کرد پیراهن پسر کوچولو رو از سیم خاردار در اوردم افتاد توی بغلم و اروم ول کردم دستمو که به سیم خار دار کشیده شد و عمیق دستمو برید افتادیم توی قایق کهنه پایین سر پل. چند تا از سربازا و خادم ها با صدای جیغ اومده بودن. سریع اومدن پایین پل و کمک مون. بچه رو دست مادرش دادن و با صدای ترانه به خودم لرزیدم ای کاش منو نبینه : - چی شده یا خدا سالمه بچه کی نجات ش داد . خدا خدا می کرد پایین و نگاه نکنه و همون لحضه پایین و نگاه کرد و نگاه مون توی هم گره خورد. بهت زده داشت نگاهم می کرد. خشک شده بود احساس کردم نفس کشیدن یادش رفت. قطره های درشت اشک ریخت روی گونه اش و چنان چشاش پر و خآلی می شد انگار منو اتیش می زد. با قدم های سست از سمت چپ پل اومد پایین و زیر لب اسممو صدا می زد: - مهد..ی مهدی.. بقیه با تعجب کنار رفتن . باورش نمی شد خودم باشم. دو قدم مونده بود برسه به قایق از حال رفت و پخش زمین شد. سریع خادم ها طرف ش رفتن و از جا بلند ش کردن. همه بهت زده بودن. با کمک چند تا از بچه ها بالا رفتیم و استین م غرق خون بود و همین طور چکه می کرد روی زمین . تو حال خودم نبودم . توی کانکس درمان نشستم و استین مو پاره کردن و تا دکتر بیاد با یه باند محکم بستن دست مو جلوی خون ریزی گرفته بشه. یکی از بچه ها گفت: - چی شد خانوم دکتر کجاست؟ خادم به من نگاه می کرد و گفت: - دکتر فقط هم خانوم کامرانی هست که از حال رفت به هوش اومده الان میاد. و دوباره نگاهی به من انداخت . پرده کنار زده شد و ترانه داخل اومد. عصبی بود و به پهنای صورت اشک می ریخت و دو نفر سعی می کردن نگهش دارن با گریه گفت: - ولم کنید خوبم خوبم . سمتم اومد که بلند شدم و یه طرف صورتم سوخت. می دونستم این سیلی حقمه. دوتا خادم گرفتن ش همه با دهن باز نگاهمون می کردن: - چطور تونستییی منو ترک کنی ها نگفتی بدون تو چیکار کنم با تووم ام سر تو ننداز پایین جواب منو بده ببین منو یه نگاه به من بنداز من همون ترانه ام؟ ببین چه داغون شدم . دستشو به سرش گرفت و نشوندنش و بهش اب قند دادن . فقط صدای گریه های ترانه بود که توی کانکس پیچیده بود. مظلومانه گریه می کرد و نمی دونست با هر قطره اشک چه بلایی سر من داره میاره. دست شو به چادر گرفت و باز خواستن نگهش دارن که گفت: - می خوام دست شو بخیه بزنم کاری نمی کنم به خدا. مسعول شون سری تکون داد . بدون نگاه کردن بهم وسایل و اورد و گفت: - دستت و بزار روی میز. همین کارو کردم و اول یه بی حسی بهم زد و مشغول کارش شد. اشکاش تمومی نداشت و گاهی انقدر جلوی دید شو می گرفت که مجبور می شد وایسه و با گوشه استین ش پاک کنه چشاشو. دستم و میز از اشکاش خیس شده بود. کارش تمام شده بود . لب زدم: - ترانه. وسایل همون طور رها کرد و زد بیرون. بلند شدم و دنبالش رفتم.

🌸💗🌸💗🌸💗🌸💗🌸 💗🌸💗🌸💗🌸💗🌸💗 🌸💗🌸💗🌸💗🌸💗 💗🌸💗🌸💗🌸💗 🌸💗🌸💗🌸💗 💗🌸💗🌸💗 🌸💗🌸💗 💗🌸💗 🌸💗 💗 👒#عشق_بہ_یڪ_شࢪط 📗#پارت60 با اینکه بی جون بود و رنگ پریده اما سعی می کرد بره بره و منو نبینه. کسی که تمام این مدت داغون ش کرده بود و نبینه. نزاره من اشکای توی چشاش که خشک نمی شد و ببینم. کم کم قدم هاش اروم شد و صدای نفس های بی رمق ش بلند شد. نفس نفس می زد یهو وایساد و روی معده اش خم شد. سریع خودمو بهش رسوندم و دو زانو روی زمین افتاد. شونه هاشو گرفتم و گفتم: - ترانه عزیزم جانم چی شد رنگ به رو نداری ترانه. همین طور زرد تر می شد و مسعول خادم ها خودشو رسوند و گفت: - ترانه ترانه جان رنگ به رو نداری عزیزم هیچی نخوردی از دیشب ترانه. دوتا از خادم ها رو بلند صدا کرد و زیر بغل شو گرفتن بردن ش توی کانسک شون. دم در کانکس نگران قدم می زدم فرمانده امون سمتم اومد و گفت: - اینجا چه خبره؟ تو چه بلایی سر اون دختر اوردی مهدی‌؟ نکنه به همین خاطر بود روزا توی شلمچه زیاد افتابی نمی شدی و کلاه تو تا ابرو هات جلو کشیده بودی؟ روی زمین نشستم و به در کانکس تکیه دادم و گفتم: -حاجی درمونده ام نمی دونم چی خوبه چی بد! کنارم نشست و سرمو روی شونه اش گذاشتم و به گند طلایی خیره شدم و براش تعریف کردم. بعد از شنیدن حرفام حاجی گفت: - این چه کاری بود با این دختر کردی؟ تو حق نداشتی تنهایی تصمیم بگیری باید از اون می پرسیدی می خواد کنارت باشه یا نه تو باعث عذاب کشیدن ش شدی مریض ش کردی پسر تو صلاح شو میخواستی اما به چه قیمت؟ به قیمت شکوندن دل ش؟ یا داغون کردن ش؟ شاید اون خودش قبول بکرد کنار تو باشه و جهاد کنه. سرمو پایین انداختم و گفتم: - حاجی منم داغون شدم ولی به خدا به خاطر سلامت ش این کارو کردم من طاقت ندارم ببینم بلایی سرش میاد حاجی ولی حالا پشیمونم شما درست می گید حاجی کمک کن منو ببخشه. مسعول شون بیرون اومد و سریع بلند شدم. با نگرانی گفت: - چیزی نمی خوره لج کرده. حاجی گفت: - حاج خانوم بی زحمت خواهر ها رو بیارید بیرون بزارید همسر ش بره پیشش. حاج خانوم مردد سری تکون داد و خادم ها رو بیرون اورد. یا خدایی گفتم و داخل رفتم. روی تخت دراز کشیده بود با همون صورت رنگ پریده و لبای خشک ترک خورده از سرما . زیر چشاش گود افتاده بود و کبود شده بود. می لرزید و پتو رو تا گردن ش بالا کشیده بود. با دیدن ام سرعت ریختن اشکاش بیشتر شد. یکم اب از توی بشکه برداشتم با یه دستمال. کنارش نشستم و دستمال و خیس کردم. اروم به لبای ترک خورده اش کشیدم . زل زده بود بهم و اشک می ریخت. هر چی نفرین بلد بودم نثار خودم می کردم. خم شدم و یکم کمر شو بلند کردم بالشت و کج کردم تا سرش بالا تر بیاد. خابوندمش و ظرف غذا رو برداشتم ..،.،..،.،.،.،.،.،.،