#تلـــنــگـــــــراݩہ⚠️ حکماََ که تسبیح در دست مذهبی نمایت چه بی صاحاب است سین سین زدنت با دید زدنِ مؤنثِ مجازی چقدر قناس استـــ .. #موزون_نویس #میم_اصانلو @dokhtaranchadorii

♥️من چادرم را دوست دارم♥️ چرا ڪه چـادر براےمن نماد عفاف است و حجاب،نمادِ نه گفتن به تمام آرزوهاے رنگارنگِ دنیایۍ... نمادِ فاطمه ‌وار زیستن و خدایۍ شدن! ♥️من چادرم را دوست دارم♥️ @dokhtaranchadorii

•♡ #ریحانہ_بانو ♡• ‌بانو همانطور ڪه در دنیاے واقعۍ 🌺حیایت 🌺حجابت 🌺وقارت تو را از برخورد صمیمانه با هر نامحرمۍ باز میدارد... همانطور ڪه وقتۍنگاهۍآزارت میدهد رویت را محڪم تر میگیرے در فضاے مجازے در برخورد با نامحرم رویت را بگیر در قالب ڪلمات.... @dokhtaranchadorii

💢رهبر معظم انقلاب: «گرایش به سمت تجمل‌گرایی و تازه‌طلبی و افراط در کار آرایش و نمایش در مقابل مردان، یکی از بزرگترین عوامل انحراف جامعه و انحراف زنان ماست. زنی که در فکر باشد از خود وسیله‌ای برای جلب نظر مردان بسازد، کی فرصت این را پیدا خواهد کرد که به طهارت اخلاقی فکر کند و بیندیشد؟» ١٣٧٠/٨/٢٢ #پویش_حجاب_فاطمی @dokhtaranchadorii

#شهید_شناسـے 🥀 نوار را سمٺ مادر محمدرضا گرفٺم و گفٺم: «این رو دو تا از بچہ ها دادن. مربوط بہ زمانیہ ڪہ محمدرضا مجروح بودهـ . » متعجب نوار و بعد هم من را نگاهـ ڪرد و گفٺ :« توش چیہ حاجـے؟» گفٺم:« بعد از اینڪہ محمدرضا رو عمل میڪنن، یہ تعداد از بچہ ها میرن عیادتش.وقٺـے داشٺہ بہ هوش مـے اومدهـ ، صداش رو ضبط میڪنن.زیارٺ عاشورا مـے خونہ،یا صاحب الزمان میگہ. مـے خواد برهـ خط جلوے تانڪ هاے عراقـے مینــ بڪارهـ. بہ خانوم هایـے ڪہ قرارهـ بیان بهش آمپول بزنن اعتراض مـے ڪنه...» ـ ـ خندید. «راسٺ میگید، بہ این چیزا خیلـے اهمیٺ مـے داد. موقعـے ڪہ تهرانــ بسٺرے بود، رفٺم عیادتش. پرستار ها من رو ڪہ دیدن فهمیدن مادرش هسٺم،شروع ڪردن گلہ و شڪایٺ ڪہ: خانوم! این چہ بچہ ایہ شما دارید، چرا این جوریہ؟ گفٺم:مگه چشہ؟ گفٺند: هر روز یہ بیٺ شعر روے برگہ مینویسہ میزنہ بالای تختش: ـ ـ 【 اے زنـ بہ ٺو از فاطمہ اینـگونہ خطابـ اسٺـ 』 ـ 【 ارزندهـ ترینــ زینٺ زنـ حفظ حجابـ اسٺـ 』 ـ ـ خوابش ڪہ میبرهـ، ڪاغذ رو برمـےداریم پارهـ میڪنیمــ روز بعد دوبارهـ یڪـے دیگہ مینویسہ. ـ ـ آخہ پرسٺار هاے اونجا بہ #حجاب مقید نبودند... فرازے از ڪتاب: "شانزدهـ سال بعد" زندگـے شہید "محمدرضا شفیعـے" 📇| ویراسٺ: #میمـ_ڪافـ 🌱| #شهداییمـ ♥| #رسم_شیدایـے @dokhtaranchadorii

°•|🍃🌸 #دلنوشتـــــہ نمےدانم این شهیـــ🌹ــــد را چگونه مےشود توصیــــــف ڪرد ▫️گاهے عارفــــــ ▫️گاهے فیلسوفـــــ ▫️گاهے دانشمنـــــد ▫️گاهے فرمانـــــده ▫️گاهے عاشـــــــــــق ... 👈 ولے هر ڪــــہ بـود، دیگر ماننـدش نخواهد آمد.. °•{فرمانده قلبهـــــا #شهید_مصطفی_چمــــران🕊 @dokhtaranchadorii

#شهیدانه ✅ #باید_شهیدانه_زیست #شهادت یک واژه و راهِ تمام نشدنی است ... و آنقدر دست یافتنی است که هرکس می تواند، آرزویش را داشته باشد و امیدش را هم به دل، که حتما به آن دست خواهد یافت ... و اما...هر آرزویی ... بهایی دارد ... بعضی ها با پول به آرزوهایشان می رسند و ما با #جان ... و جان دادن، #لایق_شدن می‌خواهد خالص و مخلص شدن می‌خواهد ... سختی و درد کشیدن می خواهد! و همه ی اینها ... خلاصه می شود در شهیدانه زندگی کردن... شهیدانه زندگی کنیم شهید می شویم... 🌸 شهدا این گونه زیستند... 🌸 و اینگونه #شهید شدند... @dokhtaranchadorii

🌸🍃 #2_روز_تا_عید_غدیر هر کلامش یک نشانی از خدا دارد علی جان خود راهم به راه حق فنا دارد علی اوحسن دارد حسین عباس و زینب نیز هم جلوه های خوب عالم در پنج تن آل عبا 🌸 @dokhtaranchadorii

#پروفایل #غدیر ✨| @dokhtaranchadorii |✨

کارهای قشنگی که میشه واسه عید #غدیر انجام داد ☺️ فقط به عشق علی ❤️ #دختران_چادری 🌸 @dokhtaranchadorii

✅ ثواب افطاری یک میلیون پیامبر! امیرالمومنین علی(ع) میفرماید: 🔹هر كس مؤمنى را در غروب روز غدیر افطار دهد، مثل این است که یک میلیون پيامبر و صدّيق و شهيد را افطار داده است. حالا اگر یک نفر، چند نفر از مومنین و مومنات را افطاری دهد دیگر چند میلیون می‌شود؟ و من از سوى خداى متعال، ضامنم كه از كفر و فقر، در امان باشد. 🔸«مَنْ فَطَّرَ مُؤْمِناً فِي لَيْلَتِهِ فَكَأَنَّمَا فَطَّرَ فِئَاماً وَ فِئَاماً يَعُدُّهَا بِيَدِهِ عَشَرَةً فَنَهَضَ نَاهِضٌ فَقَالَ يَا أَمِيرَ الْمُؤْمِنِينَ وَ مَا الْفِئَامُ قَالَ مِائَةُ أَلْفِ نَبِيٍّ وَ صِدِّيقٍ وَ شَهِيدٍ فَكَيْفَ بِمَنْ تَكَفَّلَ عَدَداً مِنَ الْمُؤْمِنِينَ وَ الْمُؤْمِنَات‏ ِ وَ أَنَا ضَمِينُهُ عَلَى اللَّهِ تَعَالَى الْأَمَانَ مِنَ الْكُفْرِ وَ الْفَقرِ» (مصباح المتهجد، ج2، ص758) @dokhtaranchadorii

🌷 #رمان_واقعی_نسل_سوخته 🌷 قسمت #نود_و_هفتم دنیای من دنیای من فرق کرده بود ... از هیچ چیز و هیچ کس نمی ترسیدم ... اما کوچک ترین گمان ... به اینکه ممکنه این کارم خدا رو برنجونه ... یا حق الناسی به گردنم بشه ... من رو از خود بی خود می کرد ... و می بخشیدم ... راحت تر از هر چیزی ... هر بار که پدرم لهم می کرد ... یا سعید همه وجودم رو به آتش می کشید... چند دقیقه بعد آرام می شدم ... و بدون اینکه ذره ای پشیمان باشن ... خدایا ... بندگانت رو به خودت بخشیدم ... تو، هم من رو ببخش ... و آرامش وجودم رو فرا می گرفت ... تازه می فهمیدم معنای اون سخن عزیز رو ... - به بندگانم بگو ... اگر یک قدم به سمت من بردارید ... من ده قدم به سمت شما میام ... و من این قدم ها و نزدیک تر شدن ها رو به چشم می دیدم... رحمت ... برکت ... و لطف خدا ... به بنده ای که کوچک تر از بیکران بخشش خدا بود ... حالا که دیگه حق سر کار رفتن هم نداشتم ... تمام وقتم رو گذاشتم روی مطالعه ... حرف هایی که از آقا محمدمهدی شنیده بودم ... و اینکه دلم می خواست خدا را با همه وجود ... و همون طور که دیده بودم به همه نشون بدم ... دلم می خواست همه مثل من ... این عشق و محبت رو درک کنن... و این همه زیبایی رو ببینن ... کمد من پر شده بود از کتاب ... در جستجوی سوال های مختلفی که ذهنم رو مشغول کرده بود ... چرا خدا از زندگی ها حذف شده؟ ... چه عواملی فاصله انداخته؟ ... چرا؟ ... چرا؟ ... من می خوندم و فکر می کردم ... و خدا هم راه رو برام باز می کرد ... درست و غلط رو بهم نشون می داد ... پدری که به همه چیز من گیر می داد ... حالا دیگه فقط در برابر کتاب خریدن هام غر می زد ... و دایی محمد ... هر بار که می اومد دست پر بود ... هر بار یا چند جلد کتاب می آورد ... یا پولش رو بهم می داد ... یا همراهم می اومد تا من کتاب بخرم ... بی جایی و سرگردانی کتاب هام رو هم که ... از این کارتون به اون کارتون دید ... دستم رو گرفت و برد ... پدرم که از در اومد تو ... با دیدن اون دو تا کتابخونه ... زبونش بند اومد ... دایی با خنده خاصی بهش نگاه کرد ... حمید آقا ... خیلی پذیرایی تون شیک شد ها ... اول، می خواستیم ببریم شون توی اتاق ... سعید نگذاشت ... ادامه دارد... 🌸نويسنده:شهید سيدطاها ايمانی🌸 🍃🌸 @dokhtaranchadorii

🌷 #رمان_واقعی_نسل_سوخته 🌷 قسمت #نود_و_هشتم خفه شو روانی زمان ثبت نام مدارس بود ... و اون سال تحصیلی به یکی از خاص ترین سال های عمرم تبدیل شد ... من، سوم دبیرستان ... سعید، اول ... اما حاضر نشد اسمش رو توی دبیرستانی که من می رفتم بنویسن ... برام چندان هم عجیب نبود ... پا گذاشته بود جای پای پدر ... و اون هم حسابی تشویقش می کرد و بهش پر و بال می داد ... تا جایی که حاضر نشد به من برای رفتن به کلاس زبان پول بده... اما سعید رو توی یه دوره خصوصی ثبت نام کرد ... اون زمان ... ترم 3 ماهه ... 400 هزار تومن ... با سعید، فقط 6 نفر سر کلاس بودن ... یه دبیرستان غیرانتفاعی ... با شهریه ی چند میلیونی ... همه همکلاسی هاش بچه های پولداری بودن که تفریح شون اسکی کردن بود ... و با کوچک ترین تعطیلات چند روزه ای ... پرواز مستقیم اروپا ... سعی می کرد پا به پای اونها خرج کنه ... تا از ژست و کلاس اونها کم نیاره ... اما شدید احساس تحقیر و کمبود می کرد ... هر بار که برمی گشت ...سعی می کرد به هر طریقی که شده ... فشار روحی ای رو که روش بود رو تخلیه کنه ... الهام که جرات نزدیک شدن بهش رو نداشت ... و من... همچنان هم اتاقیش بودم ... شاید مطالعاتم توی زمینه های روانشناسی و علوم اجتماعی ... تخصصی و حرفه ای نبود ... اما تشخیص حس خلأ و فشار درونی ای رو که تحمل می کرد ... و داشت تبدیل به عقده می شد ... چیزی نبود که فهمیدنش سخت باشه ... بیشتر از اینکه رفتارهاش ... و خالی کردن فشار روحیش سر من ... اذیتم کنه و ناراحت بشم ... دلم از این می سوخت که کاری از دستم براش بر نمی اومد ... هر چند پدرم حاضر نشده بود ... من رو کلاس زبان ثبت نام کنه ... اما من، آدمی نبودم که شرایط سخت ... مانع از رسیدنم به هدف بشه ... این بار که دایی ازم پرسید کتاب چی می خوای؟ ... یه لیست کتاب انگلیسی در آوردم ... با یه دیکشنری ... و از معلم زبان مون هم خواستم خوندن تلفظ ها رو از توی دیکشنری بهم یاد بده ... کتاب ها زودتر از چیزی که فکر می کردم تموم شد ... اما منتظر تماس بعدی دایی نشدم ... رفتم یه روزنامه به زبان انگلیسی خریدم ... از هر جمله 10 کلمه ایش ... شیش تاش رو بلد نبودم ... پر از لغات سخت ... با جمله بندی های سخت تر از اون ... پیدا کردن تک تک کلمات ... خوندن و فهمیدن یک صفحه اش ... یک ماه و نیم طول کشید ... پوستم کنده شده بود ... ناخودآگاه از شدت خوشحالی پریدم بالا و داد زدم ... جانم ... بالاخره تموم شد ...😁 خوشحالی ای که حتی با شنیدن ... خفه شو روانی ... هم خراب نشد ... ادامه دارد. 🌸نويسنده:شهید سيدطاها ایمانی🌸 🍃🌸 @dokhtaranchadorii

🌷 #رمان_واقعی_نسل_سوخته 🌷 قسمت #نود_و_نهم داشتیم؟ ... مادرم روز به روز کم حوصله تر می شد ... اون آدم آرام، با وقار، خوش فکر و شیرین گفتار ... انگار ظرف وجودش پر شده بود ... زود خسته می شد ... گاهی کلافه گی و بی حصولگی تو چهره اش دیده می شد ... و رفتارهای تند و بی پروای سعید هم بهش دامن می زد ... هر چند، با همه وجود سعی می کرد چیزی رو نشون نده ... اما من بهتر از هر شخص دیگه ای ... مادرم رو می شناختم... و خوب می دونستم ... این آدم، دیگه اون آدم قبل نیست ... و این مشغله جدید ذهنی من بود ... چراهای جدید ... و اینکه بیشتر از قبل مراقبش باشم ... دایی که سومین کتابخونه رو برام خرید ... پدرم بلافاصله فرداش برای سعید ... یه لب تاپ خرید ... و در خواست اینترنت داد ... امیدوار بودم حداقل کامپیوتر رو بدن به من ... اما سعید، همچنان مالکیتش رو روی اون حفظ کرد ... و من حق دست زدن بهش رو نداشتم ... نش سته بود پای لب تاپ به فیلم نگاه کردن ... با صدای بلند... تا خوابم می برد از خواب بیدار می شدم ... - حیف نیست هد ستت، آک بمونه؟ ... - مشکل داری بیرون بخواب ... آستانه تحملم بالاتر از این حرف ها شده بود که با این جملات عصبانی بشم ... هر چند واقعا جای یه تذکر رفتاری بود ... اما کو گوش شنوا؟ ... تذکر جایی ارزش داره که گوشی هم برای شنیدنش باشه ... و الا ارزش خودت از بین میره ... اونم با سعید، که پدر دد هر شرایطی پشتش رو می گرفت ... پتو و بالشتم رو برداشتم و اومدم توی حال ... به قول یکی از علما ... وقتی با آدم های این مدلی برخورد می کنی ... مصداق قالوا سلاما باش ... کلی طول کشید تا دوباره خوابم برد ... مبل، برای قد من کوتاه بود ... جای تکان خوردن و چرخیدن هم نداشت ... برای نماز که پا شدم تمام بدنم درد می کرد ... و خستگی دیشب توی تنم مونده بود ... شاید، من توی 24 ساعت ... فقط 3 یا 4 ساعت می خوابیدم ... اما انصافا همون رو باید می خوابیدم... با همون خماری و خستگی، راهی مدرسه شدم ... هوای خنک صبح، خواب آلودگی رو از سرم برد ... اما خستگی و بی حوصلگیش هنوز توی تنم بود ... پام رو که گذاشتم داخل حیاط ... یهو فرامرز دوید سمتم و محکم دستش رو دور گردنم حلقه کرد ... خیلی نامردی مهران ... داشتیم؟ ... نه جان ما ... انصافا داشتیم؟ ... ادامه دارد... 🌸نويسنده:شهید سيدطاها ايمانی🌸 🍃🌸 @dokhtaranchadorii

🌷 #رمان_واقعی_نسل_سوخته 🌷 قسمت #صدم لیست حسابی جا خوردم ... به زحمت خودم رو کشیدم بیرون ... - فرامرز ... به جان خودم خیلی خسته ام ... اذیت نکن ... _اذیت رو تو می کنی ... مثلا دوستیم با هم ... کاندید شورا شدی یه کلمه به من چیزی نگفتی ...😐 خندیدم ... _تو باز قرص هات رو سر و ته خوردی؟ ... _نزن زیرش ... اسمت توی لیسته ... چند تا از بچه ها پای تابلوی توی حیاط جمع شده بودن ... منم دنبال فرامرز راه افتادم ... کاندید شماره 3 ... مهران فضلی ... باورم نمی شد ... رفتم سراغ ناظم ... _آقای اعتمادی ... غیر از من، مهران فضلی دیگه ای هم توی مدرسه هست؟ ... خنده اش گرفت😄 ... _نه ... آقای مدیر گفت اسمت رو توی لیست بنویسم ... - تو رو خدا اذیت نکنید ... خواهشا درش بیارید ... من، نه وقتش رو دارم ... نه روحیه ام به این کارها می خوره ... از من اصرار ... از مدرسه قبول نکردن ... فایده نداشت ... از دفتر اومدم بیرون و رفتم توی حیاط ... رای گیری اول صبح بود... بیخیال مهران ... آخه کی به تو رای میده؟ ... بقیه بچه ها کلی واسه خودشون تبلیغ کردن ... اما دقیقا همه چیز بر خلاف چیزی که فکر می کردم پیش رفت ... مدیر از بلندگو ... شروع کرد به خوندن اسامی بچه هایی رو که رای آورده بودن ... نفر اول، آقای مهران فضلی با 265 رای ... نفر دوم، آقای ... اسامی خونده شده بیان دفتر ... برق از سرم پرید ... و بچه های کلاس ریختن سرم ... از افراد توی لیست ... من، اولین نفری بودم که وارد دفتر شدم ... تا چشم مدیر بهم افتاد با حالت خاصی بهم نگاه کرد ... _فکر می کردم رای بیاری ... اما نه اینطوری ... جز پیش ها که صبحگاه ندارن ... هر کی سر صف بوده بهت رای داده ... جز یه نفر ... خودت بودی؟ ... ادامه دارد... 🌸نويسنده:شهید سيدطاها ايمانی🌸 🍃🌸 @dokhtaranchadorii

🌷 #رمان_واقعی_نسل_سوخته 🌷 قسمت #صد_و_یکم به جز ما، دو نفر هر چی التماس کردم فایده نداشت ... و رسما تمام کارهای فرهنگی تربیتی مدرسه ... از برنامه ریزی تا اجرا و ... به ما محول شد ... و مسئولیتش با من بود ... اسمش این بود که تو فقط ایده بده ... اما حقیقتش، جملات آخر آقای مدیر بود... _ببین مهران ... تو بین بچه ها نفوذ داری ... قبولت دارن ... بچه ها رو بکش جلو ... لازم نیست تو کاری انجام بدی ... ایده بده و مدیریت شون کن بیان وسط گود ... از برنامه ریزی و اجرای مراسم های ساده ... تا مسابقات فرهنگی و ... نمی دونستم بخندم یا گریه کنم ... _آقا در جریان هستید ما امسال ... امتحان نهایی داریم؟ ... این کارها وظیفه مسئول پرورشی مدرسه است ... کار فرهنگی برای من افتخاریه ... اما انصافا انجام این کارها ... برنامه ریزی و راه انداختن بچه ها و ... مدیریت شون و ... خیلی وقت گیره ... _نگران نباش ... تو یه جا وایسی بچه ها خودشون میان دورت جمع میشن ... دست از پا درازتر اومدم بیرون ... هر کاری کردم زیر بار نرم، فایده نداشت ... تنها چیزی که از دوش من برداشته شده بود... نوشتن گزارش جلسات شورا بود ... که اونم کلا وظیفه رئیس شورا نبود ... اون روزها هزاران فکر با خودمی می کردم ... جز اینکه اون اتفاق، شروع یک طوفان بود ... طوفانی که هرگز از ورود بهش پشیمان نشدم ... اولین مناسبت بعد از شروع کار شورا ... بعد از یه برنامه ریزی اساسی ... با کمک بچه ها، توی سالن سن درست زدیم و... همه چیز عالی و طبق برنامه پیش رفت ... علی الخصوص سخنران ... که توی یکی از نشست ها باهاشون آشنا شده بودم ... و افتخار دادن و سخنران اون برنامه شدن ... جذبه کلامش برای بچه ها بالا بود و همه محو شده بودن ... برنامه که تموم شد ... اولین ساعت، درسی شیمی بود ... معلم خوش خنده ... زیرک ... و سختگیر ... که اون روز با چهره گرفته و بداخلاق وارد کلاس شد ... چند لحظه پای تخته ایستاد و بهم زل زد ... _راسته که سخنران به دعوت تو حاضر شده بود بیاد؟ ... این آقا راحت هر دعوتی رو قبول نمی کنه ... یهو بهروز از ته کلاس صداش رو بلند ... _آقا شما روحانی ها رو هم می شناسید؟ ... ما فکر می کردیم فقط با سواحل هاوایی حال می کنید ... و همه کلاس زدن زیر خنده ... 😁😁😁 همه می خندیدن ... به جز ما دو نفر ... من و دبیر شیمی ...😐😐 ادامه دارد... 🌸نويسنده:شهید سيدطاها ايمانی🌸 🍃🌸 @dokhtaranchadorii

مگه نه؟ #پروف_طور الهم عجل لولیک الفرج @dokhtaranchadorii

حاضرنیستم باتمام دنیایم عوضش کنم...☺️😍 حجـابـم مــال مـن است...😚😃 حـق من است...😍 چـہ درگرماهای آتش گونه...😥😰 وچـہ درسـرمـاهـای ســوزنــاک نہ بـہ مانتــوهــای تنگ وکـوتـاه دل میبندم..😌😖 نہ بہ پـاشنـہ هـاے بـلند😏😤 میپــوشـم سـیاه ســاده ی سنگین خــودم را...😓😎 تـاببرم دل از امـام زمـانم😌🤗 وهـرگاه که مـرا در خیابان مینگـرد بہ جای دردگرفتـن قلبش🙃😔لـبخـندی بیـایـد روی لـبش😞😔 یــاصاحب الزمان📿🔑 آقـای بــے هـمتـاے مـن😔✋ یـڪ نـگاه شـما🤕🤒 می ارزدبه صد نـگاه دیگـران☹️😤 مـن وچـادرم ازتـہ دل میـگـوییم 🙄😚 لـبیـڪ یـاصـاحب الـزمان(عــج) 🙌📿 چــادر آداب دارد❗️ آدابـش را ڪہ شنـاختـے وابـسـتـہ اش مـیـشوے...😍😍 اللهم عجل لولیک الفرج 🍄🍃| @dokhtaranchadorii

خواهرم...🌸 اگر زیبایی گيسوانت🙄 عنوانی‌ست که در «شعرها» ستایش می‌شود💖 حجب و حیای تو😌 عنوانی‌ست که در «قرآن» ستایش و تأکید شده است🤗 🌺 #نجیب_بمان 🌺 اللعم عجل لولیک الفرج @dokhtaranchadorii

‍ #حجاب_یعنی👇🏻 🌷#حجاب یعنی من #حیا دارم .... هر لباسی نمیپوشم ....❌ جلوی #نامحرم مراقب رفتارم هستم....✅ . . حجاب یعنی خواهر عزیزم #همسرت اومد بیرون نگران نباش 😉 زندگی تو برای من اهمیت داره😌من با حجابم، من مراقب رفتارم هستم نگران همسرت نباش❗️ . . #حجاب یعنی من به بالا رفتن آمار طلاق کمک نمیکنم ⚠️ من به دلسرد شدن یک مرد از خانمش کمک نمیکنم❗️ . . حجاب یعنی #برادر با خیال راحت تو خیابون قدم بزن 👞 با خیال راحت کار کن👨🏻‍🔧 با خیال راحت درس بخون👨🏻‍🎓 من به هیچ وجه آرامش روانی تو رو بهم نمیریزم ...💯 . . حجاب یعنی همسر عزیزم من فقط و فقط #متعلق به تو هستم نه هیچکس دیگری❗️ یعنی من به تو و این زندگی #وفادار هستم❤️ یعنی زیبایی من فقط برای یک نفر❗️ . . حجاب یعنی ای #شهید من #پاسدار خونت هستم ..❕ . . حجاب یعنی مادر جان ،یازهرا،من وارث چادر خاکی تو هستم ...❗️ . حجاب یعنی ای چشمان #ناپاک من میدان را برای هرزگی شما باز نمیگذارم ....😏 . حجاب یعنی لبخند رضایت☺️ #امام_زمان.... . #اللهم_صلی_علی_محمد_وآل_محمد_وعجل_فرجهم #اللهم_عجل_لولیک_الفرج 🎀|• @dokhtaranchadorii •|🎀

#چادرانہ🍃 ‌ طَعنہ‌هادِلـ❤‌سَردَت‌نکند❄ بااِفتِخارقدم‌بِزَن😌 #بانو🌸 چہ‌کَسے میدانَد...؟🧐 پُشت‌آن‌پوشش‌سَخت...!🖤 پُشتِ‌آن‌اَخم‌عَمیق...!🤨 چہ گُـ🌹ـلے پِنهان‌اَست...🙈 #چادری‌هازیباترن 😇 #دختران_چادری 🌸 اللهم عجل لولیک الفرج @dokhtaranchadorii

😍بســــــــــــــم رب الفاطـــــــــــــــمه😍

چه ڪسۍگفته چادرےهاعطر نمیزنند ؟ حتما چادر را خوب نبوئیده است ! چادرےها زیباترین عطرهاےجهان را در پر چادرشان دارند ! چادر بوے عظمت و بزرگۍ میدهد .. یعنۍتو با یڬ ملڪه رو به رو هستۍ ! چادربوےاطمینان و امنیت مۍ دهد .. یعنۍفرزندزهرا(س)در مقابل تو ایستاده است ! یعنۍآرامش فڪر و ذهن جوانان ڪشورم برایم مهم است ! چادر بوے صداقت و وفادارے مۍدهد !یعنۍزیبایۍهاے من به نام ڪس دیگرے سند خورده است !چادر بوے حیا و عفت مۍدهد .. یعنۍنگاه و فڪرت را ڪنترل ڪن ! خوش بحالت ڪه میراث دار حجب و حیاے فاطمه (س) هستی ! سفیر عفت فاطمه ! "زین پس چادرت رابانیت سرڪن @dokhtaranchadorii