: 🌹 نـــ✒ــون وَ الْــــقَــلَــم 🌹 #آیه_های_جنون #قسمت_408 مادرم فنجان چاے را مقابل یاسین میگذارد و با حرص مے گوید:آروم بخور! خفہ شدے! یاسین با دهان پر مے گوید:اے بابا! دیرم شدہ! تڪہ اے نان سنگڪ برمیدارم و مے پرسم:بابا رفتہ؟! مادرم بہ سمت یخچال مے رود:نہ! خوابہ! گفت سرش درد میڪنہ امروز نمیرہ مغازہ! ڪمے پنیر روے نان مے مالم و لقمہ را بہ سمت دهانم می‌برم. مادرم پاڪت آبمیوہ بہ دست ڪنارم مے نشیند،نگاهے بہ یاسین مے اندازد و مے گوید:بسہ دیگہ! پاشو برو! یاسین اخم میڪند:بگو مزاحمے میخوام حرفے بزنم ڪہ تو نشنوے! مادرم پشت چشمے برایش نازڪ میڪند:دقیقا! یاسین ڪمے از چایش مے نوشد و بلند میشود،بند ڪولہ اش را روے دوشش مے اندازد و دستش را بہ نشانہ ے خداحافظے بالا میبرد. _خداحافظ! یاسین سرِ راهے رفت پے نخود سیاہ! نمیتوانم جلوے خودم را بگیرم و بلند میخندم،مادرم چشم غرہ اے نثارش میڪند. بعد از این ڪہ یاسین میرود،مادرم مردد مے پرسد:نمیخواے سر مزار روزبہ برے؟! نفس در سینہ ام حبس میشود،میخواهم دهان باز ڪنم ڪہ صداے زنگ موبایلم بلند میشود! سریع از پشت میز بلند میشوم و مے گویم:ببینم ڪیہ! الان میام! از آشپزخانہ خارج میشوم و بہ سمت اتاقم میروم،در اتاق را باز میڪنم و وارد میشوم. موبایلم را از روے میز برمیدارم،نگاهم را بہ شمارہ ے تماس گیرندہ میدوزم‌. ناشناس است! پوفے میڪنم و جواب میدهم:بلہ؟! صدایے نمے آید،آرام مے گویم:الو! باز جوابے نمے گیرم،با حرص میخواهم تماس را قطع ڪنم ڪہ صدایے ار عمق جان با آوا مے خواندم:آیہ! حالمم را نمے فهمم،تنم یخ میزند و قلبم از هم مے پاشد... ✍نویسنده:لیلے سلطانے ❤️نميدانم كہ دردم را سبب چيست؟ همے دانم كہ درمانم تويے بس❤️ #اوحدے_مراغہ_ای