🌹 نـــ✒ــون وَ الْــــقَــلَــم 🌹 #آیه_های_جنون #قسمت_367 نفس عمیقے میڪشم و مُردد موبایلم را روشن میڪنم،بعد از نزدیڪ یڪ ماہ! مهدے دیروز گفت امشب میاید و با پدر و مادرم صحبت مے ڪند! اشتهایے براے صبحانہ و ناهار نداشتم،همین ڪہ روز بہ نیمہ رسید آمدم سر وقت موبایلم! چند ثانیہ بعد موبایل روشن میشود،موبایل را روے میز میگذارم و صبر میڪنم تا پیغام ها برسد! صداے مادرم مے خواندم:آیہ! نمیخواے ترم تابستونے بردارے؟! همانطور ڪہ نگاهم بہ موبایل است مے گویم:نہ! _پس بہ بابات بگم چند روز مغازہ رو تعطیل ڪنہ یہ مسافرت بریم! دلم پوسید! جوابے نمیدهم،چند دقیقہ بعد صداے زنگ پیام بلند میشود! پیام پشت پیام! لبخند ڪم رنگے میزنم و موبایل را برمیدارم! چند تماس از دست رفتہ از جانب روزبہ و مطهرہ و سارہ و نازنین و یڪتا! سارہ یڪ پیام هم دادہ! "خاڪ بر سر خر خونت! موبایلتو جدے جدے خاموش ڪردے؟!" پوزخندے میزنم،آخرین تماس روزبہ مربوط بہ دیشب بودہ،چند پیام هم فرستادہ! "اتفاقے افتادہ؟! از دیروز هرچے باهات تماس میگیرم موبایلت خاموشہ!" "جدے دارے نگرانم میڪنے!چهار پنج روزہ هیچ خبرے ازت نیست!" "امروز جلوے دانشگاہ دیدمت،اگہ بخاطرہ من موبایلتو خاموش ڪردے ڪافے بود بگے دیگہ مزاحمت نمیشدم" "آیہ!" "دوهفتہ گذشتہ معنے این رفتارا چیہ؟!" "مجبور شدم بہ خانم هدایت زنگ بزنم و سراغتو ازش بگیرم گفت حالت خوبہ! این یعنے فقط من ازت بے خبرم!" "میدونے این ڪارات یعنے بلاتڪلیف نگہ داشتنم؟! میدونے یعنے هم امیدوارم هم ناامید؟! اگہ جوابت منفیہ یہ ڪلمہ بگو نہ و خلاصم ڪن!" "یہ موبایل بهم بدهڪارے! دیشب وقتے دوبارہ اون صداے مزخرف گفت خاموشے موبایلمو فرستادم تو دیوار!" "خداے من! اصلا این پیاما رو براے ڪے دارم میفرستم؟!!! شاید خطتو شڪستہ باشے!!!" "نہ سمت دانشگاہ ازت خبرے هست نہ خونہ تون! میخواے دیونہ م ڪنہ؟!!!" لبخندم عمیق تر میشود،موبایل را روے میز بر مے گردانم. از اتاق خارج میشوم و بہ سمت آشپزخانہ مے روم،مادرم در پذیرایے روے مبل نشستہ و مشغول گلدوزے است. در یخچال را باز میڪنم و موز بزرگے برمیدارم و با ولع شروع بہ خوردنش مے ڪنم! مادرم متعجب نگاهم میڪند ولے چیزے نمیگوید،نگاهم را بہ ساعت مے دوزم. ساعت از یڪ بعد از ظهر گذشتہ،چند ساعت دیگر هم باید صبر ڪنم تا مهدے بیاید! اصلا بیاید،اگر روزبہ دوبارہ جلو نیاید؟!اگر خانوادہ اش نخواهند چہ؟!تہ دلم خالے میشود! بہ زور تڪہ ے موز را قورت میدهم،بے اختیار روے صندلے مے نشینم و در فڪر فرو میروم. نمیدانم چہ مدت زمان میگذرد ڪہ صداے زنگ موبایلم بلند میشود،سریع از جا مے پرم! مادرم اخم مے ڪند،بہ خودم مے آیم و خونسرد بہ سمت اتاقم راہ مے افتم‌. وارد اتاق میشوم و بہ سمت میز مے دوم،موبایل را برمیدارم. شمارہ ے روزبہ روے صفحہ نقش بستہ،نفس عمیقے میڪشم! روے پا بند نیستم! گلویم را صاف میڪنم و با آرامش جواب میدهم! _بلہ؟! نفس عمیقے میڪشد و با حرص مے گوید:چہ عجب! لبم را بہ دندان مے گیرم و چیزے نمے گویم! عصبے مے گوید:بعد از این یہ ماہ میخواے سڪوت ڪنے؟! سرد مے گویم:امرتون؟! صدایش ڪمے آرام مے گیرد. _چرا موبایلتو خاموش ڪردہ بودے؟! اون آقایے ڪہ باهاش دیروز رفتہ بودے ڪافہ ڪے بود؟! ابروهایم را بالا میدهم:امرتون همین بود؟! _نمیخواے جواب بدے؟! محڪم مے گویم:نہ! چند ثانیہ سڪوت مے ڪند و سپس مے گوید:جوابت چیہ؟! خودم را بہ آن راہ میزنم:جواب چے؟! سعے مے ڪند جدے باشد اما خندہ در صدایش موج میزند! _اینڪہ نظرت راجع بہ توافقات هستہ اے ایران چیہ؟! سعے میڪنم نخندم! _نظرے ندارم! _چہ بد! سڪوت مے ڪنم،سڪوت را مے شڪند:جوابت بہ خواستگارے من چیہ؟! خون بہ صورتم مے دود،لبم را بہ دندان مے گیرم و چیزے نمے گویم! مردد مے گوید:الو! لبم را رها میڪنم و آرام جواب میدهم:بہ خانوادہ بگید اقدام ڪنن! نفس عمیقے میڪشد! _دوبارہ مادرم تماس بگیرہ و مادرت بگہ نہ! دوبارہ مادرم ناراحت بشہ و حرفاشو من بشنوم و سعے ڪنم آرومش ڪنم! دوبارہ راضیش ڪنم و دوبارہ این چرخہ تڪرار بشہ؟! با احتیاط مے گویم:این دفعہ وقت خواستگارے میدن! سپس بدون اینڪہ منتظر جوابے از جانب روزبہ باشم "خداحافظی" مے گویم و تماس را قطع مے ڪنم! چشم هایم را روے هم میگذارم،با خودم زمزمہ میڪنم:یعنے واقعا یہ بارم ڪہ شدہ بہ اون چیزے ڪہ میخواے میرسے آیہ؟! 🌸🌸🌸🌸🌸🌸🌸🌸🌸🌸🌸🌸🌸🌸 ✍🏻نویسنده:لیلے سلطانے