: 🌹 نـــــ✒ــون وَ الــْــــقــَــلــَــم 🌹 #آیــه_هایــ_جــنــونــ #قــســمــتــ_376 "امــروز بــرادرتــون جــلــوے دانــشــگــاہ مــزاحــمــم شــد! حــرفــاےےزدن ڪہ... امــیــدوارمــدیــگــہ تــڪرار نــشــہ! خــدانــگــهدار!" قــبلــاز ایــنــڪہ پــشــیــمــان بــشــومــ،ســرےعــپــیــام را ارســال مــیــڪنــمــ. مــوبــاےلــرا داخــل ڪولــہ ام بــر مــے گــردانــمــ،چــنددقــیــقــہ بــعــد صــداے زنــگ مــوبــایــلــم بــلــنــد مــیــشــود! رانــنــدہســر خــیــابــان تــرمــز مــیــڪنــد،ســرےعــاســڪنــاســے از داخــل ڪیــف پــولــم بــہ دســتــش مــیــدهم و هم زمــان مــوبــایــلــم را در دســت مــے گــیــرمــ‌. همــانــطــورڪہ در را بــاز مــیــڪنــمــ،مــوبــاےلــرا بــہ گــوشــم مــے چــســبــانــم و مــے گــویــمــ:بــلــہ؟! ازمــاشــیــن پــیــادہ مــیــشــومــ،صــداےروزبــہ مــے پــیــچــد:مــعــنےپــیــامــے ڪہ دادیــد چــیــہ؟! آبــدهانــم را فــرو مــیــدهمــ:ازبــرادرتــون بــپــرســیــد! صــداےنــازڪ زنــانــہ اے از پــشــت خــط مــے آیــد:مــهنــدس!آقــاے رضــایــے وقــت مــلــاقــات مــیــخــوانــ! صــداےروزبــہ ڪمــے دور مــیــشــود:چــنددقــیــقــہ دیــگــہ بــهتــون خــبــر مــیــدم!ڪار پــرونــدہ ها رو بــعــدا انــجــام مــیــدیــد لــطــفــا تــشــریــف بــبــریــد! چــندلــحــظــہ بــعــد صــداے بــســتــہ شــدن در مــے آیــد! دوبــارہصــداے جــدے و ســردش مــے پــیــچــد:فــرزادچــے ڪار ڪردہ؟!چــے گــفــتــہ؟!اصــلــا جــلــوے دانــشــگــاہ شــمــا چــے ڪار داشــتــہ؟! نــفســعــمــیــقــے مــیــڪشــمــ،دلمــمــیــخــواهد غــیــرت مــردانــہ اش را قــلــقــلــڪ بــدهم!بــابــت ایــن دومــاہ نــبــودنــش! لــبــخــنــد ڪم رنــگــے مــیــزنــمــ:گــفــتمــاز خــودشــون بــپــرســیــد! چــندثــانــیــہ مــڪث مــے ڪنــد و ســپــس مــے گــویــد:دارمــاز تــو مــے پــرســمــ! دوبــارہمــیــشــومــ،تــو! _رومــنــمــیــشــہ بــگــمــ! نــاگــهانــاز ڪورہ در مــے رود و بــا حــرص مــے گــویــد:یــعــنےچــے روت نــمــیــشــہ بــگــے؟!پــس فــرزاد چــطــورے روش شــدہ بــگــہ؟! لــبــخــنــدمــپــر رنــگ تــر مــیــشــومــ،امامــے تــرســم!از اخــتــلــاف و ڪدورت بــیــن دو بــرادر مــے تــرســمــ! آرامــمــے گــویــمــ:مــهمــنــیــســتــ! جــدےو بــا تــاڪیــد مــے گــویــد:وقــتےیــہ حــرفــے رو مــیــزنــے تــا تــهش بــگــو! ســر ڪوچــہ مــے ایــســتــم و نــگــاهے بــہ اطــراف مــے انــدازمــ،باتــردیــد و آرام زمــزمــہ مــیــڪنــمــ:گــفتــدوســتــم دارہ! صــداےےاز روزبــہ در نــمــے آیــد،چــندثــانــیــہ بــعــد بــلــنــد مــے خــنــدد! اخمــمــیــڪنــم و بــا حــرص مــے گــویــمــ:ڪجــاےحــرفــم خــنــدہ دار بــود؟! مــیــانــقــهقــهہ مــے گــویــد:همہجــاشــ! مــحــڪمــمــے گــویــمــ:ڪامــلاجــدے امــ! خــنــدہاش دوبــارہ اوج مــے گــیــرد،پــوفےمــیــڪنــم و مــے گــویــمــ:خــداحــافظــجــنــاب ســاجــدے! خــنــدہاش قــطــع مــیــشــود بــا حــالــت عــجــیــبــے مــے گــویــد:آیــہ!آیــہ!آیــہ! سہبــار ڪشــدار و تــاڪیــدے پــشــت ســر هم نــامــم را مــے خــوانــد! سہبــار پــشــت ســر هم قــلــبــم از ڪار مــے افــتــد! جــوابےنــمــیــدهمــ،ادامہمــیــدهد:پــاےبــرادرمــو وســط نــڪشــ! مــحــڪمــمــے گــویــمــ:منــپــاے ڪســے رو وســط نــڪشــیــدم!خــودشــہ ڪہ اومــدہ وســط! نــفــس عــمــیــقــے مــیــڪشــد:یــعــنےفــرزاد اومــدہ وایــســادہ جــلــوت گــفــتــہ دوســتــت دارہ؟! مــحــڪمــمــے گــویــمــ:بــعــلــہ! دوبــارہنــفــس عــمــیــقــے مــیــڪشــد:دقــیــقابــگــو چــے گــفــتــہ! موبــہ مــو حــرف هاے فــرزاد را بــرایــش مــے گــویــمــ،روزبہدر تــمــام مــدت ســڪوت ڪردہ بــود. حــرفــهایــم ڪہ تــمــام شــد گــفــت چــنــد دقــیــقــہ ے دیــگــر خــودش تــمــاس مــے گــیــرد. نــگــرانــمــوبــایــل را از گــوشــم جــدا مــیــڪنــمــ،بااســتــرس بــہ ســمــت خــانــہ مــے رومــ. اگرفــرزاد مــنــڪر بــشــود،روزبہچــہ فــڪرے مــے ڪنــد؟! شــاےداصــلــا از قــصــد ایــن ڪار را ڪردہ تــا مــیــانــہ ے مــن و روزبــہ را بــہ هم بــزنــد!شــایــد ســمــانــہ خــواســتــہ ایــن ڪار را بــڪنــد! پــشــیــمــانــمــیــشــومــ! ےڪســاعــت مــضــطــرب بــہ مــوبــایــلــم چــشــم مــے دوزم امــا خــبــرے از روزبــہ نــمــیــشــود،دوســاعــت دیــگــر هم مــیــگــذرد و بــاز هیــچ... لیلی سلطانی

ببخشیدا فرصت ویرایش دوباره نداشتم بعضی کلمات به هم چسبیده هستن 😄😄

آيا ما برادر شيطانيم ؟ إِنَّ الْمُبَذِّرينَ كانُوا إِخْوانَ الشَّياطينِ ... [الإسراء : 27 ] اسرافكاران، برادران شياطينند؛ ... به راستي چرا ما ايرانيان كه ادعاي مذهبي بودن داريم ، اينقدر اهل اسرافيم مثلا : چرا مصرف آب ، در كشور ما ، 2 برابر ميانگين جهاني است ؟! چرا مصرف برق ، در كشور ما ، 3 برابر ميانگين جهاني است ؟! چرا مصرف گاز ، در كشور ما ، 3 برابر ميانگين جهاني است ؟! چرا استفاده از تلفن ، در كشور ما ، 4 برابر ميانگين جهاني است ؟! چرا مصرف بنزين ، در كشور ما ، 6 برابر ميانگين جهاني است ؟! چرا مصرف نان ، در كشور ما ، 6 برابر ميانگين جهاني است ؟! **** داستانك 1: روزي خواستم عينك امام را به ايشان بدهم، ديدم مقداري گرد و غبار روي شيشه هاي آن نشسته است. يك برگ دستمال كاغذي برداشتم و عينك را تميز كردم و به امام دادم. ايشان عينك را به چشم زدند . بي توجه، قصد داشتم آن دستمال را مچاله كرده و دور بياندازم كه امام گفتند: «آقاي انصاري! اگر شما براي آن دستمال، مورد مصرف نداريد، به من بدهيد. اين دستمال هنوز جاي مصرف دارد» *** منبع : زندگي به سبك روح الله صفحه 30 **** داستانك 2 : يك بار كه خدمت امام بوديم، از من خواستند پاكت دارويشان را به ايشان بدهم.داخل پاكت دارويي بود كه بايد به پايشان مي ماليدند.شايد كسي باور نكند، بعد از مصرف دارو، امام يك دستمال كاغذي را به چهار تكه تقسيم كردند و با يك قسمت از آن چربي پايشان را پاك كردند و سه قسمت ديگر را داخل پاكت گذاشتند تا براي دفعات بعد بتوانند از آن استفاده كنند. *** راوي: خانم فريده مصطفوي (دختر امام ) منبع: نشريه امتداد - صفحه: 40 https://eitaa.com/dokhtaranchadorii

مشكلات را با چه چيزي شكلات كنيم؟! وَ اسْتَعينُوا بِالصَّبْرِ وَ الصَّلاة [بقره 43] كمك بگيريد از صبر و نماز خداوند كه خالق ما است و از اسرار درون ما آگاه، مي داند در مشكلات ،ما بايد چه كنيم ؛ مي فرمايد از صبر و نماز كمك بگيريد **** داستانك: ابو علي سينا، حكيم ايراني ، كه باعث افتخار مشرق زمين است ، در اين باره نيز چنين گفته است : هر گاه در مسئله اي از مسائل ، به مشكلي برخورد مي كردم و در حل آن حيران مي شدم ، وضو مي گرفتم و به مسجد جامع شهر مي رفتم ، دو ركعت نماز به جا مي آوردم و از خالق بي همتاي دانا و توانا استمداد مي كردم ، پس از نماز و بيرون آمدن از مسجد به نحوي به من الهام مي شد و آن مشكل به آساني برايم حل مي گرديد. همچنين درباره ملا صداراي شيرازي ، آن عارف و فيلسوف اسلامي (صاحب اسفار) گفته شده است : زماني كه ايشان در كهك قم مشغول مطالعه و نوشتن فلسفه بود اگر مشكل و معمايي برايش پيش مي آمد فورا به شهر مقدس قم حركت كرده و در حرم حضرت معصومه عليها السلام بعد از زيارت آن بانو، دو ركعت نماز مي خواند و به واسطه آن ، مشكل خود را حل مي كرد و همان نماز كليد حل مشكل او مي شد. *** [منبع: سجاده عشق ؛ نوشته نعمت الله صالحي حاجي آبادي ؛ بخش هفتم] شوخي : اما بعضي از مردم در مشكلات مي گويند : استعينوا بالموسيقي و السيگار در مشكلات به جاي آنكه از نماز و صبر كمك بگيرند از موسيقي و سيگار و ... براي آرامش و ديگر مسايل كمك مي گيرند https://eitaa.com/dokhtaranchadorii

از روز هایے ڪہ بے مهدے شروع مے شوند، تا جمعہ هایے ڪہ بے او تمام❗️ #برزخے سٺ به نام #مرگ ٺدریجے.... #اَللّٰهُمَّ_عَجِّل_لِوَلیکَ_الفَرَج🌺 🍃🌹🍃🌹

❤️ #مهدی_جان 🌼بیاڪہ بی‌تو ترڪ خورده‌ست ایمانم 🍂بدون حس حضورت خراب و ویرانم 🌼متاسفم ڪہ تو پاسوز ماشدی آقا 🍂زغربٺ تو اسیر عذاب وجدانم روزت _بخیر امید زندگیم

ایه های جنون 377 ! مــیــخــواهمـ. ـخــودم را بــا درس خــوانــدن مــشــغــول ڪنــم ڪہ صــداے زنــگ مــوبــایــلــم بــلــنــد مــیــشــود. ڪتــابــ. را روے مــیــز پــرت مــیــڪنــم و بــہ ســمــت مــوبــایــلــم مــے رومــ،نــام. ــروزبــہ روے صــفــحــہ نــقــش بــســتــہ! نــفــسےمــیــڪشــم و جــواب مــیــدهمــ:بــلــہ؟! صــداےعــصــبــے روزبــہ مــے پــیــچــد و بــوق مــاشــیــنــ! _ےہلــحــظــہ ســریــع بــیــا پــارڪ ســر خــیــابــون تــونــ! ازلــحــن و صــداے عــصــبــے اش مــے تــرســمــ! _چےشــدہ؟! نــفــسش. ــرا بــا حــرص بــیــرون مــیــدهد:پــنجـ. ـدقــیــقــہ دیــگــہ اونــجــامــ! ســپســ. صــداے بــوق مــمــتــدد در گــوشــم مــے پــیــچــد! باعــجــلــہ لــبــاس هایــم را عــوض مــیــڪنــم و چــادر مــشــڪے ام را ســر مــیــڪنــمــ،بہزور بــراے مــادرم بــهانــہ اے مــے تــراشــم و از خــانــہ بــیــرون مــیــرومــ. هواتــقــریــبــا تــاریــڪ شــدہ،باقــدم هاے بــلــنــد خــودم را بــہ پــارڪ مــے رســانــمــ. نــفســنــفــس زنــان وســط پــارڪ مــے ایــســتــم و نــگــاهے بــہ اطــراف مــے انــدازم.خــبــرے از روزبــہ نــیــســتــ! ✍نــویــســنــده:لــیــلےســلــطــانــے

🌹 نـــ✒ــون وَ الْــــقَــلَــم 🌹 #آیه_های_جنون #قسمت_378 نفسے تازہ میڪنم و جایے مے ایستم ڪہ در دید باشم،چند ثانیہ بعد ماشین روزبہ را مے بینم! صورتش را بعد از دوماہ مے بینم! ابروهایش در هم گرہ خوردہ و عصبے بہ نظر مے رسد! ڪنار جدول پارڪ مے ڪند و عصبے پیادہ میشود،در ماشین را محڪم مے بندد! آنقدر محڪم ڪہ صدایش باعث میشود چند نفر سر برگردانند و نگاهش ڪنند! نگاهم بہ رد خونے ڪہ زیر دماغش ڪشیدہ شدہ مے افتد،قلبم یڪ جورے میشود! موهایش پریشان شدہ اند و تہ ریش صورتش را مردانہ تر ڪردہ! آستین هاے پیراهن مشڪے رنگش را تا آرنج بالا زدہ،با قدم هاے بلند بہ سمتم مے آید.‌ من هم چند قدم بہ سمتش بر مے دارم! بہ چند قدمے ام ڪہ مے رسد،بے هوا بہ چشم هایم زل مے زند! با دلتنگے! با عشق! نگران نگاهش میڪنم و مے پرسم:چے شدہ؟! سرش را تڪان میدهد:گفت! هر چے ڪہ گفتہ بودیو گفت! منم جوابشو دادم! نفس عمیقے میڪشد و چشم از چشم هایم نمے گیرد! نگران مے پرسم:اتفاقے افتادہ؟! لبخند ڪم رنگے میزند،با آن چهرہ ے اخم آلود و عصبے! از آن لبخندهایے ڪہ باید برایشان مُرد! _بهت گفتہ بودم؟! با صداے لرزان مے پرسم:چے رو؟! زمزمہ مے ڪند:تو آیہ ے جنون منے! ✍🏻نویسنده:لیلے سلطانے ❤️دل ز تن بردے و در جانے هنوز دردها دادے و درمانے هنوز...

🌹 نـــ✒ــون وَ الْــــقَــلَــم 🌹 #آیه_های_جنون #قسمت_379 سپس دستش را بہ سمتم دراز میڪند،مُردد نگاهش میڪنم. با خجالت مے گویم:اینجورے دلم صاف نیست! لطفا از پدرم اجازہ بگیرید بیاید خونہ مون صحبت ڪنیم! آرام مے خندد:اگہ میدونستم چطورے باباتو راضے ڪنم و اجازہ بگیرم ڪہ اینجا نبودم! یڪهو غصہ روے قلبم سنگینے میڪند،یڪهو نگران میشوم! نگرانِ نبودنش! نگران نداشتنش! نگرانِ این ڪہ آخر این همہ صبر و ڪشمش بشود هیچ! بشود نداشتن روزبہ! مے ترسم! بغض گلویم را مے فشارد! تازہ میفهمم چقدر وابستہ اش شدہ ام،چقدر بودنش برایم مهم است! اگر نباشد... نہ! لحظہ اے هم نمیتوانم فڪر ڪنم آخر تمام این دلتنگے ها و دورے ها بشود هیچ! نگاهم را بہ دست هایش مے دوزم و دستہ هاے ڪیسہ ها را میان انگشت هایم مے فشارم! _انگار ڪل دنیا میخوان ڪہ من و ... مڪث میڪنم،چہ سخت است #تو خواندنش! لبخند ڪجے میزند:ڪہ...؟! آب دهانم را قورت میدهم،آهستہ نجوا میڪنم:ڪہ من و تو مالہ هم نباشیم! و چہ بد خون در صورتم مے دود! عشق،خجالتے ترت میڪند! میخواندم:آیہ! بے اختیار بہ چشم هایش زل میزنم‌،نمیدانم فهمید یا نہ! ولے از زمانے ڪہ نام ڪوچڪم را صدا زد،عاشقِ اسمم شدم! طورے این سہ حرفِ،الف و ے و ہ را ادا میڪرد ڪہ گویے وردِ معجزہ آساست براے بے تابے هاے قلبم! _ڪل دنیا نخواد مالہ من باشے! تو میخواے یا نہ؟! این مهمہ! نفس در سینہ ام حبس میشود! صداے گروپ گروپ قلبم دیوانہ ام میڪند! دلبرانہ ادامہ میدهد:همہ ے دنیا یہ طرف! تو طرفِ من باش! بے اختیار چشم هایم را مے بندم و قطرہ ے اشڪے از گوشہ ے چشمم مے چڪد:هستم! با لحن نرمے مے گوید:دوست داشتن از چشمت راہ افتادہ! بے اختیار مے خندم،چشم هایم را باز میڪنم و ڪیسہ ها را روے زمین میگذارم. سریع با دست اشڪم را پاڪ میڪنم و مے گویم:بیشتر از این ازم نخواہ! حتے اگہ چند سال طول بڪشہ! نمیتونم! نمیتونم الان باهات بیام ڪافہ! اخم ڪم رنگے میڪند:پس اون دفعہ ڪہ با سامان... میان حرفش مے دوم و سریع مے گویم:اون موقع فرق داشت! پیشانے اش را بالا میدهد:چہ فرقے؟! نگاهم را بہ زمین مے دوزم:حس خاصے نداشتم ڪہ مرتڪب اشتباہ یا گناہ بشم! میخواستم فقط حرفاتو بشنوم و قاطعانہ بگم نہ! اما الان...الان...درست نیست! نفس ڪشدارے میڪشد:باشہ! تاڪسے ڪہ میتونم برات بگیرم؟! ڪیسہ ها رو از روے زمین برمیدارم و با خندہ مے گویم:هنوز یڪم خرید دارم! خودم بر مے گردم! چهرہ اش دلخور است! سرد مے گوید:باشہ! سعے میڪنم درڪ ڪنم! سرم را تڪان میدهم:ممنون! دوبارہ بہ سمت میوہ فروشے راہ مے افتم و مے گویم:خداحافظ! نگاهے بہ ساعتش مے اندازد و با لحنِ دستورے شیرین میگوید:با تاڪسے برگرد! خداحافظ! زمزمہ میڪنم:باشہ! از آن "باشه" هایے ڪہ دلپذیرتر از "چَشم" گفتن است! روزبہ بے میل سوار ماشینش میشود و میرود،با خوشحالے توام با نگرانے مشغول ادامہ ے خریدم میشوم. 🌸🌸🌸🌸🌸🌸🌸🌸🌸🌸🌸🌸 خودم را در آینہ نگاہ میڪنم،روسرے مشڪے رنگم را مدل لبنانے بستہ ام‌. رنگ پوستم بہ زردے مے زند و زیر چشم هایم گود افتادہ. چادرم را روے سرم مے اندازم و ڪشش را دور سرم تنظیم میڪنم. ✍نویسنده:لیلے سلطانے

فرزنداني لوس و تنبل داستانك1: معلمي تعريف مي كرد: فرّاش مدرسه مريض شد . و من به بچه ها گفتم ، بياييم براي كمك به او كلاسمان را تميز كنيم چند روز بعد از طرف حراست مرا به خاطر اين كار توبيخ كردند بعد معلوم شد پدر يكي از بچه ها شكايت كرده و گفته : ما ماليات مي دهيم كه بچه هايمان كار نكنند . مگر ما پيامبريم كه غم امت بخوريم؟!!! *** داستانك 2: دانش آموزي به نام محمود؛ وقتي ميبيند فراش مدرسه دست تنها بايد كلي كلاس را جارو و نظافت كند،تصميم ميگيرد كمكش كند ديرتر از همه ي همكلاسياش به خانه مي رود وقتي دليل تاخيرش را توضيح ميدهد ، پدرش خوشحال مي شود و او را تشويق مي كند فكر مي كنيد! آن دانش آموز داستان اول ؛ در بزرگي چه شخصي مي شود انساني طلبكارِ تنبلِ مرفهِ لوس اما دانش آموز داستان دوم؛ انساني با احساس مسئوليت ... حس نوعدوستي ... عدم تاثير پذيري ازهم كلاسيان بي تفاوت ... انساني ايثارگر همان روحيه ، كه با تشويق خانواده در وجود آن دانش آموز نهادينه شد ، او را به ميدان خطر و جبهه ها كشاند و بدون توجه به همكلاسيهاي بي تفاوت ، درغربت به جبهه رفت آري آن دانش آموزِ داستانِ دوم ؛ سردار رشيد اسلام شهيد محمود كاوه بود كسي كه در سن 21 سالگي ؛ فرماندهي تيپ ويژه شهدا ؛ يعني مهمترين تيپ سپاه در دوران جنگ را به عهده مي گيرد و در سن 25 سالگي فرمانده ي لشگر مي شود تا جايي كه مقام معظم رهبري درباره اين يگان و شهيد كاوه فرمودند: تيپ ويژه شهدا كه ايشان فرماندهي‌اش را برعهده داشتند يكي از واحدهاي كارآمد ما محسوب مي‌شد. ‌ او در عمليات گوناگون شركت داشت و كارآزموده ميدان جنگ شده بود. از لحاظ نظم، اداره واحد، مديريت قوي، دوستي و رفاقت با عناصر لشكر، از لحاظ معنوي، اخلاق، ادب، تربيت، توجه و ذكر، يك انسان جوان، اما برجسته بود. ‌ اين جوان (شهيد كاوه) جزو عناصر كم‌نظيري بود كه او را در صدد خودسازي يافتم. حقيقتاً اهل خودسازي بود، هم خودسازي معنوي و اخلاقي و تقوايي و هم خودسازي رزمي. آيا امروز در زندگي نميتوان رهرو كاوه بود و اهل خودسازي آيا نمي شود به ديگراني كه بي تفاوتند، نگاه نكرد !؟ و وظيفه را درغربت انجام داد !؟ آيا كاوه فقط الگوي ميدان جنگ است ؟؟؟!!!؟؟ يا الگوي چگونه زيستن هم ميتواند باشد ؟؟!!؟؟ https://eitaa.com/dokhtaranchadorii

نقش وراثت در فرزند در داستان ازدواج حضرت علي عليه السلام با حضرت ام البنين آمده است كه : امام به برادرشان عقيل فرمودند: برايم زني انتخاب كن كه از او فرزانداني دلير به دنيا آيد از اين جريان پي به وراثت در تولد مي بريم . جوانان عزيز و بزرگوار بايد تمام دقت خود را در انتخاب همسر مناسب به كار برند پيامبر اكرم صلي الله عليه و آله در اين رابطه مي فرمايند: أنظر في أيّ نصاب تضع ولدك فإنّ العرق دساس. ببينيد نطفه خودتان رادرچه محلي مستقرميكنيد چراكه اصل وريشه تاثيرگذار است *** [نهج الفصاحة ‌ صفحه 266] و نيز مي فرمايند: تخيّروا لنطفكم فإنّ النّساء يلدن أشباه إخوانهنّ و أخواتهنّ. براي نطفه‌ هاي خود،جاي مناسب انتخاب كنيد زيرا زنان نظير برادران و خواهران خود فرزند مي‌آورند. *** [نهج الفصاحة ‌ صفحه 381] امام صادق عليه السّلام فرمود: فرزند نيز بر پدر سه حق لازم دارد. 1. مادر خوب برايش انتخاب كند 2. نام خوبي برايش انتخاب كند 3. سعي درتاديب او بنمايد *** [تمام روايات دركتاب حكمتنامه كودك؛ آيت الله ري شهري ؛صفحه 39] https://eitaa.com/dokhtaranchadorii

پدربزرگم میگفت هروقت مادربزرگم باهاش قهر میکرد در ظرف خیارشورو سفت میکرد که مادربزرگم نتونه بازش کنه و مجبور شه باهاش حرف بزنه❤️

دوستانی که تازه به کانال ماپیوستن خوووش اومدین لفت ندین قول میدیم راضی باشین😁🌺 وخداوندلفت دهندگان رادوست ندارد😂 https://eitaa.com/dokhtaranchadorii

😂😂😂😂

خداجوووووون عاشقتم ...😍😍😍😍😍😘😘😘😘😘

خوش بين باشيم بايد ديدمان را به زندگي عوض كنيم ... عَسي‌ أَنْ تَكْرَهُوا شَيْئاً وَ هُوَ خَيْرٌ لَكُمْ وَ عَسي‌ أَنْ تُحِبُّوا شَيْئاً وَ هُوَ شَرٌّ لَكُمْ ... [بقره 216] ...چه بسا چيزي را خوش نداشته باشيد، حال آن كه خيرِ شما در آن است. و يا چيزي را دوست داشته باشيد، حال آنكه شرِّ شما در آن است... خداوند در اين آيه همين بحث را مطرح مي فرمايد "عوض كردن ديد" برخي فقط گله مي كنند كه چرا كشور اينگونه است و نظام اين كرده و ... چرا برخي مثل مگس هستند؛ فقط روي زخم مي نشينند داستانك: كارخانه ي توليد كفش، 2 بازارياب را به جزيره اي فرستاد بازارياب اول با كاخانه تماس گرفت و گفت : اين چه جايست مرا فرستاده ايد ؛ اينجا كه همه پا برهنه اند و كسي كفش نمي خواهد بازارياب دوم تماس گرفت و گفت ، بهترين جاي دنيا آمده ام . همه پا برهنه اند و من مي توانم هزاران كفش بفروشم ****** لطيفه اي تكراري : كلاغي روي سر شخصي مدفوع كرد .آن شخص سريع شروع كرد به شكر كردن . شخصي سوال كرد : لباست پر از آلودگي شده و شكر مي كني گفت : براي اين شكر مي كنم كه ، اگر گاو پرواز مي كرد چه خاكي به سر مي كردم . چه بسيار انسانهاي ناشكري هستند كه مي گويين : بدشانس ترين انسان منم . چون تصادف كردم و ماشينم از بين رفت. و كسي نيست به آنها بگويد :شما خوش شانس ترين انساني ، چون تصادف كردي و خودت نرفتي ****** لطيفه : شخصي به دوستش گفت : بدبخت ترين انسان منم چون گرسنه ام و امشب غذا ندارم دوستش گفت : بدبخت تر از تو منم كه هم گرسنه ام هم غذا ندارم و هم امشب مهمان دارم. https://eitaa.com/dokhtaranchadorii

پیشنهاد مطالعه .....😊😊

برگشت به قسمت اول رمان آیه های جنون ......

منشأ دروغگويي يكي از علل دروغگويي فرزندان ، تحميلِ تكاليفِ سنگين بر آنها و توقع بيش از طاقت از آنان داشتن است سخت گيري هاي اولياي طفل و توقعات نادرستي كه فوق طاقت كودكان است آنان را به راه دروغگويي مي كشاند و اين خلق ناپسند را در وجود آنان بيدار مي كند. رسول خدا(صلي الله عليه و آله)مي فرمايند:در تعليم و تربيت مدارا كنيد و سختگيري نكنيد **** داستانك: ((ريموند بيچ )) مي گويد: دختر جواني را مي شناسم كه اكنون يك دروغگوي درمان ناپذير است . او هنگامي كه هفت سال داشت هر روز به كلاس درس مي رفت پرستاري هر روز او را به مدرسه مي برد و در پايان درس نيز خودش عقب او مي رفت . خلاصه اين زن مسئول تربيت اين كودك بود. در آن زمان ، شاگردان كلاس هر روز بر حسب نمره هاي امتحانات كتبي طبقه بندي مي شدند و شاگرد اول و دوم و... معين مي شد. دخترك هر روز همين كه كيف به دست از كلاس خارج مي شد، با پرسش يكنواخت و حريصانه پرستارش كه مي گفت : ((چند شدي ؟)) رو به رو مي شد. هرگاه او مي توانست بگويد: ((اول يا دوم )) كار درست بود. اما يكبار اتفاق افتاد كه سه نوبت پي در پي ، اين بچه ، شاگرد سوم شد و بايد گفت كه رتبه سوم ميان بيست و پنج نوآموز به راستي جاي تحسين دارد. پرستارِ او ، دو بار اول بردباري كرد، اما بار سوم ديگر نتوانست خودداري كند. در حاليكه بچه از وحشت دچار بهت شده بود، فرياد زد: ((پس اين شاگرد سومي تو پايان ندارد؟ فردا بايد اول شوي ! مي شنوي ؟! اول ! بايد شاگرد اول بشوي !)) اين امر سخت و جدي در تمام آن روز فكر دخترك را به خود مشغول كرد و فردا هم در مدرسه دچار همين غم و وحشت بود. تمام دقت و توجهش را آن روز در انجام تكاليف و دروسش به كار برد. اما او آن روز ، بار ديگر شاگرد سوم شناخته شد و امروز ديگر اين مصيبت و بلاي عظيمي بود! هنگامي كه زنگ آخر را زدند، پرستار دم در كلاس در كمين اين طفلك ايستاده بود. همين كه چشمش به او افتاد فرياد زد: ((چه خبر؟)) دخترك كه دل گفتن حقيقت را در خودش نديد، پاسخ داد: ((اول شدم !)) و به اين گونه دروغگويي او آغاز شد! چقدر از پدرها و مادرها كه به همين گونه رفتار مي كنند و به اين ترتيب بار سنگين گناهكاري و مسووليت دروغگويي فرزندان را به دوش مي گيرند! *** [كودك از نظر وراثت و تربيت اثر آيت الله فلسفي، جلد 2، صفحه 43] https://eitaa.com/dokhtaranchadorii