#صبحونه /° روزے دیگر را باذڪر💚 و سپس بانامـ شما☝️ شروع میڪنمـ😊 امروز،‌ بـےنـظیرترین روز زندگےام خواهدبود👌 سلامـ بر #تـو اے سرچشمه زندگانے😍 /° #السلام_علیڪ_یااباصالح_المهدے #آدینه‌تون_مهدوے💐 🍃🌸|| @dokhtaranchadorii

ایه های جنون قسمت 290 زیر نامش آدرس و شمارہ ے مطبش یادداشت شدہ،همانطور ڪہ ڪارت را داخل سطل زبالہ مے اندازم مے گویم:بہ پیشنهادتم احتیاجے ندارم! 💓💓💓💓💓💓💓💓💓💓💓💓💓💓 نگاهے بہ ساعت مے اندازم و از پشت میز بلند میشوم،پایان ساعت ڪاریست! بند ڪیفم را روے دوشم مے اندازم،میخواهم بہ سمت در قدم بردارم ڪہ همراہ صداے باز شدن در صداے روزبہ مے پیچد:خانم نیازے! بہ سمتش بر مے گردم:بلہ؟! همانطور ڪہ بند ساعت مچے اش را دور مچش ڪیپ مے ڪند مے گوید:من دارم میرم مطب مادرم،اگہ میخواید باهاشون آشنا بشید و وقت بگیرید میتونید همراهم بیاید! نگاهے سرد بہ سر تا پایش مے اندازم:ممنون اما دلیلے نمے بینم ڪہ بخوام با یہ روانشناس صحبت ڪنم! من حالم خوبہ! آرام مے خندد:منم هیچ شڪے تو سلامت جسم و عقل شما ندارم ولے حالِ روحتونو بعید میدونم! اگہ حالش بد نباشہ خوب هم نیست! نمے دانم چرا حرفش را توهین تلقے میڪنم و سریع جبهہ مے گیرم:بہ ڪسے ارتباطے ندارہ! خونسرد مے گوید:چرا سریع جبهہ مے گیرید مگہ من چے گفتم؟! شما ڪہ پرخشاگر نبودید! خوب میداند چطور باید اعصاب و روان آدم را بہ بازے بگیرد،جوشے تر میشوم اما سعے میڪنم آرام باشم! همانطور ڪہ از ڪنارم عبور مے ڪند مے گوید:اگہ حالتون خوبہ چرا انقدر حساس شدید؟! سرش را بہ سمتم بر مے گرداند و ادامہ میدهد:ڪنار شقیقہ هاتونم دارہ تند تند نبض میزنہ! این همہ فشار و حساسیت تو سنِ شما عجیب نیست؟! خونسرد مے گویم:نہ نیست! خدانگهدار! بہ سمت در راہ مے افتم ڪہ صدایش مانعِ خروجم میشود:یہ جلسہ پیش روانشناس رفتن چیزے از شما ڪم میڪنہ؟! اگہ مطمئنید حالتون خوبہ پس از چے میترسید؟! بہ سمتش بر مے گردم:من از چیزے نمے ترسم از دخالت و ڪنجڪاوے خوشم نمیاد! خونسرد مثل ساعتے قبل تڪرار میڪند:این نہ دخالتہ نہ ڪنجڪاوے فقط پیشنهادہ! مطمئن باشید هر چیزے ڪہ بہ مادرم بگید پیش خودش محفوظ مے مونہ! پوزخند میزنم:خب اینطورے ڪہ شما نمے فهمید حالِ من خوبہ یا بد! لبخند ڪم رنگے میزند:میفهمم ڪہ حالتون دارہ خوب میشہ! منظورم حالِ غمگین و گرفتہ ے روحتونہ نہ چیز دیگہ! این را مے گوید و بہ سمت در قدم برمیدارد:سر خیابون تو ماشینم براے دہ دقیقہ منتظر میمونم! این را مے گوید و خارج میشود،متعجب نگاهش میڪنم ڪم ڪم از محدودہ ے دیدم دور میشود! میخواهم بدون توجہ بہ سمت در خروجے راہ بیوفتم ڪہ وسوسہ مے شوم! بہ خودم ڪہ نمے توانم دروغ بگویم هیچ حالم خوب نیست! هیچ انگیزہ و امیدے ندارم! اصلا نمیدانم براے چہ زندہ ام؟! شاید همین افسردگے و بے جانیِ روحم در چهرہ ام هم نشستہ و باعث شدہ همہ در برابرم احتیاط ڪنند! از دلسوزے و ترحم دیگران بیزارم،دلم آیہ ے سابق را میخواهد! سعے ڪردم بہ دیگران نشان بدهم بزرگ شدہ ام و همہ چیز عادیست اما ڪم آوردہ ام! پیشنهادش با نادیدہ گرفتن عجیب بودنش بد نیست! مُردد سوار آسانسور میشوم و با خودم فڪر میڪنم همراہ روزبہ بروم یا نہ؟! آسانسور متوقف میشود،با شڪ و قدم هاے نامطمئن بہ سمت خیابان راہ مے افتم،چند لحظہ بعد ماشین روزبہ را مے بینم. نمے دانم چرا استرس دارم و تنم یخ بستہ؟! سرعت قدم هایم را بیشتر میڪنم و بہ ماشین روزبہ مے رسم. سرم را سمت پنجرہ خم میڪنم ڪہ شیشہ را پایین مے دهد،نفس عمیقے مے ڪشم و مے گویم:میشہ ڪارت ویزیت مادرتونو بدید؟! یڪ دستش را روے فرمان مے گذارد و دست دیگرش را میان موهایش مے لغزاند! _بهتون دادم ڪہ! سرفہ اے میڪنم و چیزے نمے گویم،میخواهم عقب گرد ڪنم ڪہ مے گوید:دارم میرم پیش مادرم میتونم برسونمتون! با خجالت مے گویم:مزاحم نمیشم! بدون حرف درِ ڪمڪ رانندہ را باز میڪند،معذب روے صندلے مے نشینم و موبایلم را از داخل ڪیفم بیرون میڪشم. روزبہ بدون حرف حرڪت میڪند،براے مادرم پیام مے فرستم ڪہ ڪارم تمام شدہ و جایے ڪار دارم یڪے دو ساعت دیرتر بہ خانہ بر مے گردم،نگران نشود! موبایل را داخل ڪیفم بر مے گردانم و بہ رو بہ رو خیرہ مے شوم،روزبہ سرعتش را ڪمے بیشتر میڪند و مے گوید:اگہ از مادرم بہ عنوان یہ دوستِ راز دار راضے بودید و احساس ڪردید خانم هدایت هم احتیاج دارن با یہ روانشناس صحبت ڪنن از مادرم بخواید از دوستانش ڪسے رو معرفے ڪنہ و حتما خانم هدایتو مجاب ڪنید برہ پیش شون! لب میزنم:باشہ! روزبہ نیم رخش را بہ سمتم بر مے گرداند و مے گوید:حالت چهرہ تون ڪاملا آرومہ اما... نگاهش را بہ دستانم مے دوزد:دستاتون یڪم لرز دارہ! سریع نگاهم را بہ دستانم مے دوزم،انگشتانم ڪمے لرز دارند! سریع دستانم را مشت میڪنم و زیر چادرم مے برم:مالہ ضعف اعصابہ! عینڪ دودے اش را بہ چشمانش مے زند و نگاهش را بہ رو بہ رو مے دوزد:فڪر نڪنم! مالہ استرس و هیجانات زیادہ خیلے وقتا دیدم دستاتون مے لرزہ! ✍نویسنده:لیلے سلطانے

ایه های جنون قسمت 291 آب دهانم را با شدت فرو میدهم،انگار بعد از یڪ سال و دوماہ دارم بہ خودم مے آیم! بہ خودے ڪہ بَد از هم پاشیدہ! روزبہ سڪوت را مے شڪند:چیزے ڪہ توجہ منو جلب ڪرد این همہ آروم بودن و تو خودتون بودنتونہ! وگرنہ منظورم این نبود ڪہ شما مشڪل خاص یا حادے دارید ڪہ بخواید با روانشناس صحبت ڪنید! سرد مے گویم:متوجهم! چند دقیقہ بعد مقابل ساختمان شیڪے در خیابان فرشتہ پارڪ میڪند،ساختمان پزشڪانے ڪہ مقابلش مملو از تابلوهاے بزرگ و ڪوچڪے است ڪہ نام پزشڪان مختلفے رویشان نقش بستہ! دستگیرہ ے در را مے فشارم و از ماشین پیادہ میشوم،روزبہ ڪمے ماشین را جا بہ جا میڪند و پیادہ میشود! چادرم را ڪمے روے صورتم مے ڪشم و آرام مے گویم:فڪر نڪنم بدون وقت قبلے اجازہ ے ملاقات بدن! بہ سمت ساختمان راہ مے افتدد:اگہ امروز زیاد مراجعہ ڪنندہ نداشتہ باشن قبول میڪنن! پشت سر روزبہ راہ مے افتم،خجالت مے ڪشم بپرسم پول ویزیت چقدر است! روزبہ وارد آسانسور مے شود و من هم پشت سرش با فاصلہ در آسانسور مے ایستم،روزبہ انگشتش را روے عدد سہ ے مانیتور ڪوچڪ مے فشارد! چند لحظہ بعد آسانسور متوقف مے شود،روزبہ وارد سالن مے شود و مے گوید:همین جاست! در سالن سہ در وجود دارد،ڪنار هر ڪدام تابلوے ڪوچڪے ڪہ معرف پزشڪ مربوط است نصب شدہ! روزبہ بہ سمت چپ راہ مے افتدد،روے تابلو نامے ڪہ در ڪارت خواندہ بودم نقش بستہ. در باز است،روزبه وارد مطب مے شود و رو بہ من مے گوید:نمیاید؟! مردد و با استرس وارد مے شوم،سالن نسبتا ڪوچڪے با نورگیرے عالیست! ڪف زمین را سرامیڪ هاے شیریِ براق زینت دادہ اند و دیوارها را ڪاغذ دیوارے هاے ڪرم و طلایے! مبل هاے راحتے ڪرم و قهوہ اے روشن مرتب در سالن چیدہ شدہ اند و انتهاے سالن ڪنار در اتاق،میز و صندلے منشے قرار دارد! مردے روزنامہ بہ دست روے مبل نشستہ و با دقت مطالب روزنامہ را مے خواند،روزبہ نگاهے بہ مرد مے اندازد و بہ سمت میز منشے مے رود. آرام مے گوید:سلام خانم عابدے خستہ نباشید! عابدے سریع سر بلند مے ڪند و مے ایستد،با خوش رویے مے گوید:سلام جناب ساجدے! حالتون خوبہ؟! خوش آمدید! روزبہ سرش را تڪان میدهد و مے گوید:ممنون! آرام مے پرسد:این آقا تو نوبتہ؟! عابدے سرش را بہ نشانہ ے منفے تڪان میدهد:خیر! همراہ بیمارے هستن ڪہ داخلہ تا چند دقیقہ دیگہ ڪار خانم دڪتر تموم میشہ! روزبہ نگاهے بہ ساعتش مے اندازد و مے گوید:لطفا با مامان هماهنگ ڪنید امروز بہ یہ مراجعہ ڪنندہ دیگہ هم وقت بدن! عابدے ڪمے سرش را خم میڪند و من را نگاہ میڪند،رو بہ روزبہ مے گوید:از آشناها هستن؟! _بلہ! عابدے همانطور ڪہ گوشے تلفن را برمیدارد مے پرسد:فامیلے شون؟! روزبہ سریع مے گوید:از آشناهاے من هستن نہ مامان! عابدے لبخند پر رنگے میزند و رو بہ من مے گوید:بفرمایید بشیند عزیزم! نگاهے بہ روزبہ مے اندازم،انگار منتظر تاییدِ یڪ آشنا در غربتم! روزبہ با اطمینان نگاهم میڪند،روے مبلے ڪہ نزدیڪ در اتاق است مے نشینم و ڪیفم را میان دستانم مے فشارم! عابدے با مادر روزبہ هماهنگ میڪند و گوشے تلفن را میگذارد،روزبہ ڪیف سامسونتش را روے مبل ڪنارے من میگذارد و بہ تابلوهاے نقاشے روے دیوار خیرہ میشود. از جایم بلند میشوم و بہ سمت میز عابدے مے روم،آرام مے گویم:سلام! سرش را بلند میڪند و گرم جوابم را میدهد،دخترے بیست و پنج شش سالہ بہ نظر مے رسد،با چهرہ اے معمولے و زینت شدہ با آرایشے ملایم! موهاے مشڪے رنگش از زیر شال سبزآبے اش خودنمایے مے ڪنند،آرام مے پرسم:هزینہ ے ویزیت چقدر میشہ؟! ابروهایش را بالا میدهد و نگاهش را بہ روزبہ مے دوزد:آقاے ساجدے! ازشون پول ویزیتو بگیرم؟! روزبہ سرش را بہ سمت ما بر مے گرداند و جدے مے گوید:اگہ خودشون تمایل دارن بلہ! ڪارت عابر بانڪم را از ڪیفم بیرون مے ڪشم و پول ویزیت را حساب میڪنم. چنددقیقہ بعد دختر جوانے با چشمانے اشڪ آلود از اتاق خارج مے شود و بہ سمت مردے ڪہ روے مبل نشستہ میرود و باهم از مطب خارج میشوند! روزبہ نگاهے بہ من مے اندازد و مے گوید:یہ لحظہ من برم پیش مامان و برگردم! سرے تڪان میدهم و سر جایم مے نشینم،عابدے از روے صندلے بلند میشود و بہ سمت آبدارخانہ مے رود! روزبہ وارد اتاق میشود و در را مے بندد،چند لحظہ روے صندلے مے نشینم و بہ در اتاق خیرہ میشوم. احساس میڪنم چیزے میخواهد راجع بہ من بگوید،نڪند بگوید برایت دخترے دیوانہ یا افسردہ اے بیچارہ آوردہ ام؟! مردد از روے صندلے بلند مے شوم و با استرس نزدیڪ در مے ایستم،صداے آرام و دلنشینِ زنانہ اے ضعیف بہ گوشم مے رسد:شنیدم آوا زیاد میاد شرڪت! روزبہ مے گوید:درست شنیدے! _خب! _باید چیز خاصے بگم مامان؟! _یعنے تو خیلے ریلڪس و آرومے و برات مهم نیست؟! #فدایی _خانم _زینب #ادامه دارد..... ✍نویسنده:لیلے سلطانے

ایه های جنون قسمت 292_۲۹۳ _باید غیر از این باشہ؟! مادرش مے خندد:نہ! امتحان نهایے تو بعد از پنج سال همین الانہ ڪہ وجود و دیدن آوا برات مهم باشہ یا نباشہ؟! ڪہ پریشونت ڪنہ یا نڪنہ؟! _مهم نیست! چرا تو و مجید یہ جورے رفتار میڪنید ڪہ انگار هنوز بعد از پنج سال برام مهمہ دخترے ڪہ دوستش داشتم دم عقد زد زیر همہ چیز و رفت؟! من براے چیز دیگہ اے اومدم اینجا! _براے چے اومدے پسرِ غُد و لوسِ مامان؟! روزبہ مے خندد:یڪے از ڪارمنداے شرڪتو آوردم،میخوام باهاش صحبت ڪنے و هر مشڪلے دارہ ڪمڪ ڪنے حل بشہ! _رفتار یا حرڪت غیر طبیعے اے ازش دیدے یا خودش گفتہ مشڪلے دارہ؟! _نہ! نہ! احساس ڪردم لازمہ یہ مدت با یہ روانشناس خوب در ارتباط باشہ! _چرا؟! _خیلے ساڪت و تو خودشہ! بیش از حد غمگین و سردہ! گاهے بے دلیل دستاش لرز میگیرہ،ڪمے حساسہ و حالتاش گاهے خیلے زود بہ زود تغییر میڪنہ! خب احساس ڪردم براے یہ دختر نوزدہ سالہ طبیعے نیست و گفتم تو رو بهش معرفے ڪنم! صداے قدم هاے ڪسے باعث میشود سریع سر جایم برگردم و نگاهم را بہ ڪفش هایم و سرامیڪ ها بدوزم! عابدے سر جایش مے نشیند و مشغول ڪار با ڪامپیوتر مے شود،چند لحظہ بعد روزبہ از اتاق خارج میشود و رو بہ من مے گوید:بفرمایید! سپس بہ سمت مبل ها مے آید و ڪنار ڪیف سامسونتش مے نشیند و مشغول چڪ ڪردن موبایلش مے شود. با استرس و ڪمے ترس از روے مبل بلند میشوم و بہ سمت اتاق مے روم. چند تقہ بہ در میزنم ڪہ صداے سمانہ مے پیچد:بفرمایید! نفس عمیقے مے ڪشم و وارد اتاق مے شوم،ڪف اتاق مثل ڪف سالن است. دیوارها برعڪس سالن با ڪاغذ دیوارے هاے سفید و نقرہ اے زینت دادہ شدہ اند و پردہ ے پنجرہ ے بزرگ وسط اتاق ڪاملا ڪنار ڪشیدہ شدہ و نور آفتاب مستقیم در اتاق پخش شدہ. نزدیڪ پنجرہ در قفسہ اے چند گلدان با رنگ هاے مختلف و شاد چیدہ شدہ اند،میز و صندلے اصلے پشت بہ پنجرہ همراہ با ڪتابخانہ اے ڪوچڪ قرار دارند! نگاهم بہ سمانہ مے افتدد،زنے چهل و خوردہ اے سالہ بہ نظر مے رسد! مانتوے سفید سادہ اے بہ تن دارد همراہ با روسرے اے مخلوط از رنگ هاے سفید و شیرے و فیروزہ اے ڪہ مدل لبنانے بستہ! چهرہ اے سادہ و بدون آرایش دارد،بیشتر از زیبا بودن مے توان گفت چهرہ اے مهربان دارد! لبخند پر رنگے میزند و از روے صندلے بلند مے شود،سریع مے گویم:سلام! خستہ نباشید! لبخندش را پر رنگ تر میڪند:سلام ممنونم سلامت باشے! بہ سمتش قدم برمیدارم و دستم را بہ سمتش دراز میڪنم:نیازے هستم! آیہ نیازے! گرم دستم را مے فشارد:منم سمانہ هستم،خوشوقتم آیہ جان! دستش را رها میڪنم ڪہ مے گوید:بشین! روے مبل نزدیڪ میز مے نشینم،سمانہ هم روے صندلے اش مے نشیند:خب میتونم براے آشنایے چندتا سوال بپرسم؟! سرم را بہ نشانہ ے مثبت تڪان میدهم:بعلہ حتما! برگہ و خودڪارے روے میز میگذارد و مے گوید:اشڪالے ندارہ ڪہ یادداشت ڪنم؟! _نہ خواهش میڪنم! _اسم و فامیلے تو ڪہ گفتے! چند سالتہ؟! _نوزدہ! مشغول یادداشت ڪردن مے شود:تحصیلات؟! _فعلا دیپلم یعنے پشت ڪنڪورے ام! سرش را بلند میڪند:نیمہ دومے؟! _نہ! پارسال از ڪنڪور نتیجہ ے خوبے نگرفتم! _رشتہ ت چیہ؟! _علوم انسانے! _دوست دارے چه رشته ای بخونے؟! ڪمے فڪر میڪنم و مے گویم:پارسال دوست داشتم تو دانشگاہ تهران حقوق بخونم و وڪیل بشم! _و امسال؟! پوزخند میزنم:نمیدونم! ابروهایش را بالا میدهد:پس ماجراهاے اصلے پارسال پیش اومدہ! چشمانم را ریز میڪنم:چطور؟! _چون پارسال هدف بہ این خوبے و بزرگے داشتے و امسال انگار هیج هدفے ندارے! سرفہ اے میڪنم و چیزے نمے گویم،ادامہ میدهد:مجرد یا متاهل؟! سڪوت میڪنم،با تردید مے گویم:مجرد! نگاهے بہ صورتم مے اندازد و در برگہ یادداشت مے ڪند! _خب حالا برام تعریف ڪن! یڪ ساعت و نیم وقتم در اختیار شماست عزیزم! _از چے باید بگم؟! مهربان نگاهم میڪند:از وقتے ڪہ خاطرات یادت میاد! از پنج شیش سالگیت! از چیزایے ڪہ یادتہ! از خانوادہ ت و دوستات! چند لحظہ بہ فڪر فرو مے روم و مے گویم:خیلے ڪم پنج شیش سالگے مو بہ خاطر میارم! از هفت سالگے بہ بعد همہ چیزو خوب یادمہ! _خب برام تعریف ڪن! خاطرات خوب و بدے ڪہ باید بدونم! نگاهم را بہ میز مے دوزم و بند ڪیفم را بہ بازے مے گیرم. _از وقتے یادم میاد تو خفقان و زور و ترس بزرگ شدم! میان حرفم مے پرد:چرا؟! _پدرم یہ آدم متعصب مذهبے و ڪمے سنتیہ! یعنے بودہ و هست! _خب! _ما پنج تا خواهر و برادریم! چهارتا خواهر و یہ برادر! از وقتے یادمہ پدرم مدام سرمون منت میذاشت و بہ قول خودش زیاد بهمون رو نمیداد چون دختر بودیم! پسر میخواست پسرے ڪہ خون و اسم و رسمشو نگہ دارہ! _تو فرزند چندمے؟! _چهارمے و یڪے موندہ بہ آخر! برادرم یازدہ سال بعد از من بہ دنیا اومد! _خب! #ادامه دارد..... ✍نویسنده:لیلے سلطانی

برگشت به قسمت اول رمان آیه های جنون برای اعضای جدید .....

بانو ! در شهر"عامل شیمیایے نگاہ هرزه"زدہ اند پس، چادرت را بہ"فیلتر حیا"مجهز ڪن و گوشہ ے چادرت را حائل نفس هایت! طاقت بیاور تو پیروز این جنگ نفس گیر خواهے بود j๑ïท ➺ •♡| @dokhtaranchadorii |♡•

#چادرانه چادری بودن یعنی #لبیک_یاحسین ╔══ ⚘ ════ ⚘ ══╗ @dokhtaranchadorii ╚══ ⚘ ════ ⚘ ══╝

🎀🍃🌸🍃🎀 با همین چادر ساده اتــ ... حج شڪوهمند حیا را بجا مےآوری 😍 و فرشتگان👼 متبرڪ میڪنند بال و پرشان را به تار و پود وجودتــ 😌❤️ تو گمنام ترین حاجیہ ے زمان خود هستے 🌺 #ریحانه🌸💗 @dokhtaranchadorii

#پیشنهاد پروفایل #چادرنه ╔══ ⚘ ════ ⚘ ══╗ @dokhtaranchadorii ╚══ ⚘ ════ ⚘ ══╝

#ریحانه تو که میگویی این چادر❣ما دست گیر است روز محشر تو ببین😍 محشر🍃این چادرمان چادر مـ🌸ـادر ما کار خودش را بلد است😌 بگذارید فقط صحنه ی محشر🌪برسد #چادر_آبروی_دوعالمم @dokhtaranchadorii

#چادرانه💞🍃 اینــ چادر مشڪـی ضمانت امنیتــ منـ استــ✌️ خواهرمـ💁 معنـے آزادے رو درستــ🌸 متوجہ نشدی❗️ آزادے یعنـی: 🍃 مطمئن باشـے↑ اسیر نـگاه ناپاکان نیستـے😌

💕 «پيامبرگرامي اسلام صلي‌الله عليه و آله و سلم»💕 ✨المَهدِيُّ طاووسُ أَهلِ الجَنَّةِ.✨ 💠 مهدي(ع) طاووس اهل بهشت است.💠 📚 الشِّهاب‌ في‌الحِکَمِ و الآداب، ص ١٦ @dokhtaranchadorii