******** ما چله نشینِ شبِ یلدای ظهوریم ما منتظرِ نوبت بر پائیِ نوریم ما محو جمالِ پسرِ فاطمه (س) هستیم شب زنده نگه دار ، به یلدای حضوریم ******** ای کاش #سوار_سبز_روحانی من مـه پاره یلدای زمستـانی من یک #جمعه به خاطر خدا رد می‌شد از کوچه‌ی #انتظار طولانی من #روزتون_مهدوی

🔺پاییز کم کم داره کوله‌بارشو میبنده🍁 امیدوارم این لحظات پایانی پاییز که جوجه ها رو میشمارین 🐣 اگر جوجه ای کم میاد غم هاتون باشه که کم شده 🐥 و با دلی شاد به پیشواز یلدا برید

🍉 #پوستر | هسته‌های محبت 🍉 یلدا بهانه‌ای برای شیرین‌تر شدن کانون گرم خانواده...

🌙✨💕🌷💕✨🌙 🍃🌷🍃انار خوران شب یلدا ! اصلا جبهه همه چیزش متفاوت بوده! حتی انارخوری در شب یلدا ! در این شبهای سرد که دور کرسی ، آهان ببخشید اشتباه گفتم: دور مودم و وای فای نشستیم و هرکدام سرمان به دوستان مجازی خودمون گرمه، یاد اونا بخیر که بدون اینکه بدونیم یا بهمون پیامک بدن، یا توی شبکه های مجازی عکس سلفی "من و ترکش یهویی" بذارن! توی سخت ترین و سردترین و زیر آتش خمپاره، یاد ما بودند! 🌹یادشون بخیر شادی اونایی که رفتند و سلامتی اونایی که هنوز هستند و میسوزند و میسازند، تا عاقبت بخیر بشن! صلوات 🍃🌷🍃یاد تک تک شهیدان ایران گرامی و راهشان پررهرو باد🍃🌷🍃 ____🍃🌸🍃___

👈اینم 2 تا نیسان پر از پسته یلدایی😍 پیشاپیش #یلدا مبارک👌

: 🌹نـــ✒ــون وَ الْــــقَــلَــم🌹 #آیہ_هاے_جنون #قسمت_426 /بخش اول #بخش_سوم بے اختیار مے پرسم:پسر دوس دارے؟! سرش را تڪان میدهد:تا حالا بهش فڪر نڪردم! بہ نظرم بچہ ها ڪلا دوست داشتنے ان! _بهت نمیخورہ! متعجب نگاهم میڪند:چے بهم نمیخورہ؟! _نمیخورہ بچہ دوست باشے! بهت میخورہ از این باباهایے باشے ڪہ بچہ ش جرات ندارہ جلوش پاشو دراز ڪنہ و حسابے ازش حساب میبرہ! از این باباهاے خشڪ! قهقهہ میزند:تو ڪلا راجع بہ من برعڪس فڪر میڪنے! بے اختیار لبخند میزنم:ظاهرت غلط اندازہ! میخواهد چیزے بگوید اما پشیمان میشود،ڪمے مڪث میڪند و سپس مے گوید:نگفتے لالایے دوست دارے یا نہ؟! لبخند گرمے میزنم:آرہ! بوسہ اے روے پیشانے ام مے ڪارد،چشمانم را میبندم و دوبارہ انگشتانش میان موهایم مے لغزد. شروع بہ خواندن لالایے میڪند و من غرق آغوشے میشوم ڪہ تا بہ حال طعمش را نچشیدہ بودم! آغوشے خالصانہ و پاڪ! پاڪ از هر نیاز و سودے براے طرف مقابل! آغوشے ڪہ براے اولین بار باید از جانب پدرم مے چشیدم! این آغوش طعم و بوے عشق هم نمیداد! تنها بوے محبت میداد و بس! من اولین آغوش محبتانہ ے زندگے ام را در بیست و دو سالگے چشیدم! یڪ و سہ ماہ بعد از ازدواجم! از جانب مردے ڪہ همسرم بود اما سعے میڪرد جاے همہ ے افراد جاماندہ در زندگے ام را پر ڪند! جاے پدر،برادر،دوست،همدم و... و چہ چیزے جز #عشق میتوانست یڪ انسان را تا این حد مهربان و فداڪار ڪند؟! تا این حد خواستنے و دوست داشتنے؟! اصلا خاصیت #عشق همین است! همہ چیز براے معشوق! حتے تمامِ جان و وجودِ عاشق! دوست داشتنے بود این عشق! داشت وجود خالے ام را پر میڪرد! اما بیشتر از ظرفیتم! بیشتر از حد تحمل روحم! گاهے در برابر این همہ علاقہ ے روزبہ ڪم مے آوردم! هرچہ بود حاضر نبودم قبولش بڪنم،فقط دلم میخواست از علاقہ و محبت همسرے ڪہ گاهے محبت هایش رنگ پدرانہ داشت پر بشوم! چشمانم داشت بستہ میشد،از یڪ جایے بہ بعد ڪارهاے روزبہ شد عادت،شد وظیفہ... مقصر هم من بودم هم خودش! زندگے روال عادے اش را در پیش گرفتہ بود تا این ڪہ چند هفتہ بعد خبرے مرا دوبارہ بہ هم ریخت... شاید از همان جا بود ڪہ روزبہ از علاقہ ے من بہ خودش ڪم ڪم قطع امید ڪرد... در حالے ڪہ خودش نمے دانست،شده بود تمامِ من... ✍🏻نویسنده:لیلے سلطانے

●○• 🌹نـــ✒ــون وَ الْــــقَــلَــم🌹 #آیه_های_جنون #قسمت_426 /بخش دوم #بخش_اول نمیدانم حسے ڪہ درونم‌ رخنہ ڪردہ شوق است یا استرس؟! هرچہ ڪہ هست تنم را سرد و دلم را آشوب ڪردہ! بعد از پنج سال میخواهم ببینمش! سرفہ اے میڪنم و مقابل آینہ با عجلہ روسرے مشڪے رنگم‌ را مدل لبنانے مے بندم. بہ تصویر خودم در آینہ چشم میدوزم،بہ صورت تڪیدہ و بے رنگ و رویم! بہ آن دو چالہ ے قهوہ اے رنگ ڪہ زیر چشمانم جا خوش ڪردہ اند! بہ مردہ اے ڪہ نفس میڪشد! بہ تڪہ هاے آیہ اے ڪہ بعد از روزبہ بہ جا ماندہ... دلم میخواهد مشتے نثار آینہ ڪنم و تصویر این آیہ را نبینم! مشتم تا میانہ ے راہ مے رود و عقب گرد مے ڪند! نفس عمیقے میڪشم و بہ سمت تخت قدم برمیدارم،چادرم‌ را برمیدارم و روے سرم مے اندازم. صداے مادرم از پذیرایے بہ گوش مے رسد:آیہ! زنگ زدم آژانس! حاضرے؟! بلند جواب میدهم:آرہ! ڪیف دستے ام را برمیدارم و از اتاق خارج میشوم. مادرم روے مبل نشستہ و ڪتابے در دست گرفتہ،همانطور ڪہ ڪتاب را ورق مے زند مے گوید:بہ سلامتے ڪجا؟! مُرددم چیزے بگویم! آرام لب میزنم:هوا خورے! نگاهش را از ڪتاب میگیرد و سر بلند میڪند،نگاہ نافذش در نگاهم گرہ میخورد. _تصمیم نگرفتے برے سر خاڪ روزبہ؟! این را ڪہ مے گوید پشتم تیر میڪشد! هنوز رفتنش برایم قابل باور نیست یا حداقل خودم را گول میزنم! میدانم اگر مزارش را ببینم چیزے از وجودم‌ باقے نمے ماند! حتما مے میرم! حتما! منے ڪہ عشق نوشڪفتہ ے هجدہ سالگے ام مقابل دیدگانم دفن شد و نیمے از قلبم را با خودش برد و دوام آوردم،طاقت این را ندارم ڪہ باور ڪنم روزبہ نیست! دیر فهمیدم،روزبہ آن نیمہ ے زیر خاڪ دفن شدہ ے قلبم را برگرداند! با رفتن روزبہ،قلبم ڪہ نہ پشتم شڪست! شڪستہ شدن پشت،سخت تر از قلب است! دیگر نمے توانے قامت راست ڪنے! روزبہ پشتِ من بود! جبرانِ تمام انسان ها و احساساتے ڪہ در زندگے ام نداشتم! سرم‌ را بہ نشانہ ے منفے تڪان میدهم و با صدایے خفہ جواب میدهم:نہ! میخواهم رو برگردانم ڪہ صداے مادرم مانع میشود‌. _تا ڪے میخواے ڪنج این خونہ بشینے و خودتو گول بزنے؟! شیش هفت ماہ گذشتہ عزیزِ من! صداے زنگ در بلند میشود،سریع مے گویم:خدافظ! صداے آہ ڪشیدن مادرم را مے شنوم،با قدم هاے بلند خودم را بہ حیاط مے رسانم. با عجلہ ڪفش هایم را بہ پا میڪنم و بہ سمت در مے روم. در را باز میڪنم،تاڪسے زرد رنگے مقابل در پارڪ ڪردہ. رانندہ ڪہ پسر جوانیست نگاهم میڪند و مے پرسد:شما ماشین میخواستید؟! سرم را بہ نشانہ ے مثبت تڪان میدهم،در ماشین را باز میڪنم و سوار میشوم. ماشین حرڪت میڪند،دیگر دلم نمیخواهد گذشتہ ها را مرور ڪنم! دلم میخواهد روزبہ در من بماند! همانطور خوب! همانطور ڪہ خوشبخت بودیم! نفس عمیقے میڪشم و انگشتانم را درهم قفل میڪنم. بعد از پنج سال میخواهم خواهرم را ببینم! خواهرے ڪہ بہ یڪ بارہ رهایمان ڪرد! با تجسم چهرہ ے نورا،لبخند ڪم جانے روے لب هایم مے نشیند. دستے بہ شڪم برآمدہ ام میڪشم و زمزمہ وار میگویم:توام دل تو دلت نیست خالہ تو ببینے؟! لگد آرامے نثار شڪمم میڪند،لبخندم عمیق تر میشود! تنها نشانہ ے حیات در وجودِ من همین موجود ڪوچڪ است! یادگارے اے ڪہ از روزبہ بہ جا ماندہ... 🌺 🌺 🌺 🌺 🌺 🌺 ماشین مقابل ڪافہ متوقف میشود،ضربان قلبم بالا مے رود! با هیجان،سریع ڪرایہ را حساب میڪنم و پیادہ میشوم. نگاهے بہ داخل ڪافہ مے اندازم و نفسم را بیرون میدهم! در چوبے و سفید ڪافہ باز و بستہ میشود و دختر جوانے از ڪافہ خارج. پایم را روے اولین پلہ میگذارم و از ڪنار گلدان هاے شمعدانے عبور میڪنم. دستانم ڪمے لرز دارند،در را هل میدهم و وارد میشوم. ڪافہ اے نسبتا شلوغ است! رنگ سفید و لیمویے دیوارها بہ انسان آرامش میدهد! همہ ے دیوارها خالے و خلوت از هر تزئینے ست بہ جز دیوار سمت چپم ڪہ تابلوهاے نقاشے بزرگ و ڪوچڪے تزئینش ڪردہ اند! میزهاے دایرہ اے شڪل سفید و لیمویے با صندلے هاے هم رنگشان،در فاصلہ اے ڪم ڪنار هم جا خوش ڪردہ اند. نگاهم را میان جمعیت مے گردانم و آب دهانم را فرو میدهم. چشمم فردے آشنا را مے بیند! نورا! روسرے سبزے همراہ با مانتویے مشڪے رنگ بہ تن ڪردہ. زیباتر از چند سال قبل بہ نظر مے آید! نگاهِ او هم بہ سمت در است! همین ڪہ من را مے بیند مے ایستد. حلقہ ے اشڪ مردمڪ چشمانم را احاطہ میڪند،لبانم مے لرزند و قطرہ ے اشڪے روے گونہ ام سُر میخورد! با قدم هایے سست بہ سمتش مے روم،او هم چند قدم بہ سمتم برمیدارد. نمیفهمم ڪے در آغوش‌ هم جاے میگیریم! اشڪ هایم شدت میگیرند،صداے لرزان و خندان نورا ڪنار گوشم مے پیچد. ✍🏻نویسنده:لیلے سلطانے

🌸🍃سنجاق ڪردہ اند: ❀حیا را ❀عفت را ❀مهربانے را ❀عــشـق را ❀صـفـا را ❀ایـمـان را و یڪ عالم چیز دیگر را به ◥چـــادرت◣! ↲براے همین است کہ این چنین سنگین و با وقار  راہ مے روے بانو!

#یلداےحسـینی💝●° ‌•|گرقرار اسـت شبـی •|درحَـرمَت گریہ کـنم😭🖐 •|بہـترآن اسـت کہ آن شب •|شب یلـدا،باشـد✨💚 #یارحمةاللةالواسعه

همه هندونه فروشیها معتقدن هندونه هاشون اینجوریه😁😋

💞💍⭐️ 💍⭐️ ⭐️ #یلدای_شاد_بدون_گناه 😊 🍉آثار و محاسن #شب_یلدا 🍉 🌷صله رحم 🌷شب یلدا، شب عبادت (زمستان،بهار مومن است) 🌷بیان احادیث اهل بیت 🌷بیان قصه‌های قرآنی وتاریخی 🌷مولودی ومدح خوانی 🌷بیان اشعار ولطیفه های شاد 🌷مسابقه و بازیهای گروهی (پانتومیم،مشاعره و... ) 📛آفات #شب_یلدا 📛 ❌اسراف و تبذیر ❌پرخوری ❌طولانی نشستن در شب دیرخوابی که موجب قضاشدن نمازصبح شود. ❌بیهوده گویی و لغو ❌مسخره کردن ، غیبت، شوخی بانامحرم و... ❌موسیقی حرام 🍇یلداتون پراز شادیهای حلال🍇 💖💖💖💖💖💖💖 https://eitaa.com/dokhtaranchadorii

🌹نـــ✒ــون وَ الْــــقَــلَــم🌹 #آیه_های_جنون #قسمت_426 /بخش دوم #بخش_دوم _تو ڪے انقدر بزرگ شدے فسقل؟! نمیتوانم جوابے بدهم،آرام ڪمرم را نوازش میڪند. _خبہ خبہ! بسہ دیگہ! وسط ڪافہ فیلم هندے راہ انداختیم الان بیرون مون میڪنن! حرڪتے نمیڪند،با همان صداے بغض آلود ادامہ میدهد:دماغتو بڪش بالا خودتو جمع ڪن! آرام میخندم،با اڪراہ از آغوشش بیرون مے آیم،سنگین نگاہ دیگران را احساس میڪنم اما بہ روے خودم نمے آورم. نورا با انگشت اشارہ رد اشڪ هایش را پاڪ میڪند و لبخند شیرینے نثارم میڪند. روے صندلے مے نشنیم،همانطور ڪہ مے نشیند نگاهش را بہ شڪم برآمدہ ام مے دوزد! ّبا ذوق مے گوید:خداے من نگاش ڪن! چشم از شڪمم برنمیدارد! _چند وقتتہ؟! _ڪم موندہ هشت ماهش بشہ! نگاهش را بالا مے آورد و بہ چشمانم مے دوزد،اشڪ در چشمانش حلقہ میزند:چقدر عوض شدے! لبخند تلخے میزنم:چقدر شڪستہ شدم! اما دورے ما بہ تو ساختہ! میخواهد دهان باز ڪند ڪہ ڪافے من بہ سمتمان مے آید و مے گوید:سلام! خوش آمدید! چے میل دارید؟! نورا نگاهے سرسرے بہ منو مے اندازد و مے گوید:دوتا میلڪ شیڪ توت فرنگے لطفا! ڪافے من سرے تڪان میدهد و دور میشود. با لبخند سرم را تڪان میدهم:هنوزم دست از قلدر بازیات برنداشتے! با ذوق بہ نورا خیرہ میشوم،چشمان عسلے رنگش‌ مے درخشند. لبخند پر رنگے تحویلم میدهد،دستش را روے میز دراز میڪند. دستم را بلند میڪنم و دستش را میگیرم. گرم دستم را مے فشارد:دلم برات یہ ذرہ شدہ بود! براے تو! مامان! بابا! یاسین! مریم و نساء! حتے واسہ اون حسام عتیقہ! با دلخورے دستش را رها میڪنم. _بخاطرہ همین مدام ازمون‌ خبر میگرفتے؟! چشمانش شرم زدہ میشوند،نگاهش را بہ گل هاے رز زرد رنگ داخل گلدان مے دوزد! صدایش مے لرزد:خودمم نمیدونم یهو چم شد! آدم یهو ڪم میارہ! یهو صبرش تموم میشہ! یهو فوران میڪنہ! یهو میشڪنہ! ناراحتیا و تحمل ڪردناے بیست و یڪ سال یهو از پا درم آورد! یهو طاقتمو طاق ڪرد! منم دلم یہ ذرہ آرامش میخواست! یہ ذرہ خوشے و خوشبختے! دلم میخواست گاهے ڪم بیارم بخاطرہ بقیہ الڪے چرت و پرت نگم و بخندم،وانمود نڪنم اتفاقا هیچ تاثیرے روم ندارن! از اوضاع خونہ و رفتاراے بابا خستہ شدہ بودم،دلم میخواست چند وقت از اون محیط دور باشم و زندگے ڪنم! طاها خیلے مخالفت ڪرد اما بہ قولے اون موقع داغ بودم حالیم نبود! روے دندہ لجبازے بودم! بے اختیار مے پرسم:بچہ دارے؟! سرش را بلند میڪند،همانطور ڪہ ڪیفش را از روے میز برمیدار مے گوید:یہ آتیش پارہ! طاها میگہ بہ خودم رفتہ! موبایلش را از داخل ڪیفش بیرون میڪشد،چند لحظہ بعد موبایلش را بہ سمتم میگیرد و مے گوید:دخترم حورا! موبایل را از دستش میگیرم و بہ صفحہ اش چشم مے دوزم. تصویر دختر بچہ اے دو سہ سالہ با اندامے تپل،صورتے گرد و سفید رویش نقش بستہ! چشمان عسلے اش بہ نورا رفتہ اند،موهاے فرش طلایے رنگ و ڪوتاہ اند! لبان باریڪ و صورتے رنگے دارد،تہ چهرہ اش بیشتر شبیہ طاهاست! سرهمے صورتے رنگے بہ تن دارد و رو بہ دوربین همراہ لبخند،چشمڪ میزند! دلم غنج مے رود برایش،اشڪ در چشمانم حلقہ میزند. با خندہ میگویم:معلومہ مثل خودت سرتق و خلہ! نورا هم مے خندد:از منم خل ترہ! موبایل را از دستم میگیرد و وارد پوشہ ے دیگرے میشود،دوبارہ موبایل را بہ سمتم میگیرد. ڪلیپے پخش میشود،حورا همانطور ڪہ قدم میزند رو بہ دوربین مے گوید:سلام خالہ آیہ توپولو!‌ خوفے؟! چهار انگشتش را عمیق مے بوسد و بہ سمت دوربین حوالہ میڪند. _بوش بوش! میخوام بیام ببینمت! نورا با خندہ مے گوید:داشتم مے اومدم گفت براے خالہ ازم فیلم بگیر! یہ بار جلوش گفتم باردارے،از اون موقع میگہ خالہ آیہ توپولو! _ڪجاست این سرتقت؟! دلم براش رفت! _با طاها اصفهانہ! تنها اومدم خونہ ے مامان و باباے طاها میمونم. _ڪے بهت گفت باردارم؟! _خواهر طاها! نگاهش را میان شڪم و چشمانم مے گرداند:دخترہ یا پسر؟ دستم را روے شڪم برآمدہ ام میڪشم. _پسر! با ذوق مے گوید:عزیزم! مردد لب میزند:یادم رفت بهت تسلیت بگم! لبخندم را جمع میڪنم،سرد مے گویم:ممنون! چندبار دهانش را باز و بستہ میڪند چیزے بگوید،اما نمے تواند! ڪافے من سفارش هایمان را مے آورد و مے رود. نورا همانطور ڪہ نے را داخل دهانش میگذارد مے گوید:تازہ فهمیدم همسرتو از دست دادے! نمیدونم باید چے بگم؟! یعنے... ادامہ نمیدهد،چیزے نمے گویم،نے را داخل دهانم میگذارم و جرعہ اے از میلڪ شیڪم را مے نوشم. با مهر و غم میخواندم:آیہ! سر بلند میڪنم:جانم! گرفتہ نگاهم میڪند:خیلے عوض شدے! خیلے ساڪت و سردے! انگار نمیشناسمت! حتے بعد از شهادت هادے... اجازہ نمیدهم حرفش تمام بشود:من دیگہ اون آیہ نیستم! ✍🏻نویسنده:لیلے سلطانے

برگشت به قسمت اول رمان آیه های جنون .....

#داستان_کوتاه #پاره_آجر روزی "مردی ثروتمند" در اتومبیل جدید و گران قیمت خود با سرعت فراوان از خیابان کم رفت و آمدی می گذشت. ناگهان از بین دو اتومبیل پارک شده در کنار خیابان، یک پسر بچه "پاره آجری" به سمت او "پرتاب" کرد. "پاره آجر به اتومبیل او برخورد کرد." مرد پایش را روی "ترمز" گذاشت و سریع پیاده شد و دید که اتومبیلش "صدمه" زیادی دیده است. به طرف پسرک رفت تا او را به سختی "تنبیه" کند. پسرک "گریان،" با تلاش فراوان بالاخره توانست "توجه مرد" را به سمت پیاده رو، جایی که "برادر فلجش" از روی "صندلی چرخدار" به زمین افتاده بود جلب کند. پسرک گفت: اینجا خیابان خلوتی است و "به ندرت" کسی از آن عبور می کند. هر چه "منتظر ایستادم" و از "رانندگان کمک خواستم،" کسی توجه نکرد. "برادر بزرگم" از روی صندلی چرخدارش به زمین افتاده و من زور کافی برای بلند کردنش ندارم. برای اینکه شما را "متوقف" کنم، ناچار شدم از این پاره آجر استفاده کنم! مرد "متاثر شد" و به فکر فرو رفت... برادر پسرک را روی صندلی اش نشاند، سوار ماشینش شد و به راه افتاد.... 🔺"در زندگی چنان با "سرعت" حرکت نکنید که دیگران مجبور شوند برای جلب توجه شما، پاره آجر به طرفتان پرتاب کنند!" 🔻* "خدا در "روح ما" زمزمه می کند و با "قلب ما" حرف می زند... اما بعضی اوقات زمانی که ما وقت نداریم گوش کنیم، او "مجبور می شود" پاره آجری به سمت ما پرتاب کند.* https://eitaa.com/dokhtaranchadorii

چند تا عکس شب یلدایی 😊👇👇👇