🌹نـــ✒ــون وَ الْــــقَــلَــم🌹
#آیہ_هاے_جنون
#قسمت_433
#بخش_دوم
لبخند او هم تلخ میشود:حتما عزیزم!برات پیگیرے میڪنم.
دستش را مے فشارم.
_خیلے ممنون...
مردد اضافہ میڪنم:مامان!
چشمانش برق مے زنند:ڪاش...ڪاش...زودتر بہ یہ سرے چیزا مے رسیدیم...
سرم را پایین مے اندازم،بوسہ ے گرمے رو گونہ ام مے ڪارد:گذشتہ ها گذشتہ! باید آیندہ رو ساخت!
سرم را بلند میڪنم،بغض خودش را بہ گلویم مے رساند.
_نمیتونم بگم آرہ یا نہ! بین امیدوارے و ناامیدے معلقم!
دستش را روے بازویم میگذارد:فعلا ذهنتو خالے ڪن! بہ هیچے فڪر نڪن مخصوصا گذشتہ! فردا حتما پیگیرے میڪنم و بهت خبر میدم.
_خیلے ممنون!
بعد از خداحافظے ڪوتاهے بہ سمت خانہ حرڪت میڪنیم،میخواهم این بار ڪامل بہ حرف سمانہ گوش بدهم!
فعلا بہ گذشتہ فڪر نڪنم...
❤️❤️❤️❤️❤️❤️❤️❤️❤️❤️
ظرف سوپ خورے را همراہ قاشق و دستمال داخل سینے میگذارم و بہ سمت اتاق بابا محسن راہ مے افتم.
دو روز بعد از روز بسترے شدنش از بیمارستان مرخص شد.
فرداے همان شب سمانہ تماس گرفت و گفت از یڪے از همڪاران مطمئنش برایم وقت گرفتہ و شرایطم را خلاصہ توضیح دادہ.
قرار شد هفتہ اے سہ بار برایم جلسہ بگذارد و در تعطیلات عید تلفنے در ارتباط باشیم و ڪمڪم ڪند. سپس بعد از تعطیلات عید جلسات حضورے را از سر بگیریم.
بہ قولے در این شرایط اضطرارے تنهایم نگذارد تا بارم را با روحیہ اے بهتر روے زمین بگذارم.
محتاط قدم برمیدارم،ڪم ماندہ بہ اتاق برسم ڪہ فرزاد مقابلم ظاهر میشود.
نگاهے بہ سینے مے اندازد و سریع مے گوید:بدید بہ من!
_سبڪہ!
دستانش را جلو مے آورد و جدے مے گوید:لطفا بدید من میارم!
ناچار سینے را بہ دستش مے دهم،با سر بہ در اشارہ میڪند.
_بفرمایید!
جلوتر قدم برمیدارم و تقہ اے بہ در میزنم،صداے سمانہ مے آید:بفرمایید!
دستگیرہ ے در را مے فشارم و در را ڪامل باز میڪنم،رو بہ فرزاد مے گویم:اول شما برید!
سرے تڪان میدهد و وارد میشود،در را مے بندم و پشت سرش مے روم.
بابا محسن روے تخت نشستہ و سمانہ ڪنارش،موهایش را مرتب میڪند!
فرزاد همانطور ڪہ سینے را روے تخت میگذارد مے گوید:مامان جان! شما برو استراحت ڪن.
من غذاے بابا روے میدم،دو سہ روزہ سرپایے!
بابا محسن سریع تایید میڪند:راست میگہ! دو شبہ یا بالا سر من بیدارے یا دارے از مهمونا پذیرایے میڪنے. برو یڪم استراحت ڪن عزیزم!
سمانہ لبخند پر مهرے نثارش میڪند:من ڪہ از این ڪارا خستہ نمیشم اما چشم میرم یہ چرتے میزنم تا ڪسے براے عیادت اومد سر حال باشم!
سپس از روے تخت بلند میشود و بہ سمت در مے رود،فرزاد میخواهد روے تخت بنشیند ڪہ بابا محسن مے گوید:آیہ ڪمڪم میڪنہ! توام برو استراحت ڪن!
لحنش قاطع و جدیست،یعنے میخواهم خصوصے صحبت ڪنم برو بیرون!
فرزاد نگاهے بہ من مے اندازد و رو بہ بابا محسن سر تڪان میدهد:چشم!
سپس با قدم هاے بلند از اتاق خارج میشود.
بابا محسن نگاهش را بہ صورتم مے دوزد:چرا وایسادے؟! بیا اینجا دخترم!
لبخندے روے لبانم مے نشانم و بہ سمتش مے روم.
همانطور ڪہ روے تخت مے نشینم مے پرسم:حالتون بهترہ؟
نفس عمیقے میڪشد:شڪر خوبم!
ظرف سوپ خورے را برمیدارم ڪہ مے گوید:میخوام باهات صحبت ڪنم فعلا اونو بذار ڪنار!
ڪنجڪاو نگاهش میڪنم و ظرف سوپ خورے را داخل سینے برمے گردانم.
_جانم!
لبخندے روے لبانش نقش مے بندد،عمیق و پدرانہ!
_نزدیڪہ چهار سالہ ڪہ عروس این خانوادہ شدے،نمیتونم بگم دختر! چون دروغ گفتم!
نہ من و سمانہ حق پدر و مادرے رو بہ جا آوردیم نہ تو حق دختر بودن رو!
عروسمون بودے نہ ڪمتر نہ بیشتر،این ڪہ میگم دخترمون نبودے بخاطرہ این ڪہ رابطہ مون گرم و صمیمے نبود.
براے یہ سرے مسائل همیشہ بین مون فاصلہ و مرز بود!
نفس عمیقے میڪشد و ادامہ میدهد:اما بعد از مرگ روزبہ نہ! تو جاے روزبہ رو برامون گرفتے!
سرم را پایین مے اندازم و چیزے نمے گویم.
_تو گذشتہ هرچے ڪہ شدہ و هرچے ڪہ بودہ تموم شدہ. حالا ما تو و نوہ مونو داریم!
میخوام مثل پدر روم حساب باز ڪنے و مثل مادر بہ سمانہ نگاہ ڪنے!
خیالت راحت باشہ ڪہ ما همیشہ ڪنارت هستیم،هیچڪس بہ خوبے تو نمیتونہ پسرمونو بزرگ ڪنہ!
نگران این نباش و نترس ڪہ شاید یہ روزے بخوایم پسرتو ازت بگیریم!
تو یہ زن با تجربہ و تحصیل ڪردہ اے،میدونم از پس خودت برمیاے.
هرجا بخواے زندگے ڪنے و هر ڪارے بخواے انجام بدے ما بہ تصمیمت احترام میذاریم. در این خونہ و قلب خانوادہ ش همیشہ بہ روت بازہ.
خواستم مطمئنت ڪنم ما دوستت داریم و هر تصمیمے بگیرے پشتتیم!
سرم را بلند میڪنم و لبخند ڪم رنگے میزنم:نمیدونم بتونم این همہ محبت رو بتونم جبران ڪنم یا نہ! اما... اما...سعے میڪنم براتون دختر خوبے باشم!
✍🏻نویسنده:لیلے سلطانے
🌹نـــ✒ــون وَ الْــــقَــلَــم🌹
#آیہ_هاے_جنون
#قسمت_433
#بخش_سوم
آرام دستم را نوازش میڪند،صدایش بوے غم میدهد:حقوق ماهیانہ ے روزبہ هر ماہ بہ حسابت واریز میشہ،براے خونہ و درصد حقوق منو سمانہ چیزے نمیخوایم!
شرم باعث میشود گونہ هایم سرخ بشوند.
_این چہ حرفیہ؟! هرچے هم باشہ حق تونہ!
محڪم مے گوید:نہ! روزبہ بہ اندازہ ے ڪافے حق فرزندے رو بہ جا آوردہ بود.
حق توئہ ڪہ ڪنارش زندگے تونو ساختے!
دستم را گرم مے فشارد.
_فعلا نمیخوام حرفے از ارث و میراث بزنم،وصیت نامہ م رو چند وقت پیش نوشتم!
سریع میان حرفش مے دوم:ان شاء اللہ صد سال سایہ تون بالاے سرمون باشہ!
لبخندش جان مے گیرد.
_عمر دست خداست اما ڪوتاهہ! از حرفے ڪہ میخواستم بزنم دور نشیم.
شاید فرزاد رو نشناسے اما من بهش اطمینان دارم،بہ اندازہ ے روزبہ!
سرم را بہ نشانہ ے تایید تڪان میدهم.
_ادارہ ے ڪامل شرڪت دست فرزادہ،بهش سپردم وقتے من نباشم همون قدر ڪہ از دار و ندارم سهم میبرہ بہ پسر روزبہ هم سهم میدہ! انگار خود روزبہ هست!
بابت تامین آیندہ ش نگران نباش!
سریع مے گویم:اما...
دستم را مے فشارد و بہ چشمانم خیرہ میشود.
_ولے و اما ندارہ! براے پسرمہ!
هالہ ے اشڪ را دور مردمڪ چشمانش مے بینم،اما اشڪ نمے ریزد!
آب دهانش را فرو میدهد. لبخند تلخے لبانش را از هم باز میڪند.
_تو الان مادرے،عشق بہ فرزندو درڪ میڪنے!
اما... اما شاید خوب نتونے متوجہ علاقہ ے پدر بہ پسرش بشے!
بچہ براے پدر جونہ! جون!
اگہ بچہ ے اول باشہ ڪہ دیگہ حسابش سواست!
پسر بزرگ تڪیہ گاہ پدرہ،عصاے دست پدرہ،قوت زانوے پدرہ.
آہ عمیقے میڪشد:همہ ے امید پدرہ!
اگہ خدا پسر بزرگمو ازم گرفت بہ جاش پسرشو بهم داد!
حالا پسر روزبہ تڪیہ گاہ و عصا و قوت زانو و امیدمہ!
لبخند ڪم رنگے میزنم:خوش بہ حالش ڪہ شما رو دارہ! با اجازہ تون میخوام یہ مبلغے از حقوق روزبہ رو هر ماہ بہ سامان اختصاص بدم!
هالہ ے تعجب را در چشمانش مے بینم،ڪمے بعد بہ خودش مے آید:آهان! یادم اومد! تو این مدت بہ ڪل سامان رو فراموش ڪردہ بودم!
دستانم را بہ سمت ظرف سوپ خورے میبرم تا از داخل سینے برش دارم ڪہ بابا محسن مے گوید:فعلا نمیخورم! دستت درد نڪنہ باباجان!
_گرسنہ نیستید؟
_نہ عزیزم فعلا اشتها ندارم!
_مطمئنید؟!
سرش را بہ نشانہ ے مثبت تڪان مے دهد و مے گوید:برو استراحت ڪن!
همانطور ڪہ بلند میشوم پتو را رویش مرتب میڪنم.
_چشم! ڪارے داشتید صدام بزنید!
چشمانش را با لبخند بہ نشانہ ے باشہ باز و بستہ میڪند.
با قدم هاے ڪوتاہ از اتاق خارج میشوم،فرزاد دست بہ سینہ روے پلہ نشستہ و نگاهش را بہ در اتاق دوخته.
من را ڪہ مے بیند نگاهش را بہ سمت دیگرے مے ڪشاند،میخواهم بہ سمت اتاق روزبہ بروم ڪہ صدایم میزند:آیہ خانم!
سر بر مے گردانم:بلہ؟!
نگاهش را بہ در اتاق بابا محسن مے دوزد:بابا راجع بہ شرڪت و مسائل مالے باهاتون صحبت ڪرد؟!
سرم را بہ نشانہ ے مثبت تڪان میدهم،نگاهش را روے صورتم ثابت مے ڪند.
_چرا تو این هفت ماہ از حقوق روزبہ برداشت نڪردید؟!
گنگ نگاهش میڪنم:شما از ڪجا مے دونید؟!
_پدرتون گفتن!
سرفہ اے میڪنم:بہ بابا محسن هم گفتم حقوق ماهیانہ ے روزبہ رو براے پسرمون و سامان در نظر دارم.
خونسرد مے پرسد:و خودتون؟!
بے توجہ بہ سوالش مے گویم:با اجازہ!
سوالش باعث میشود در جا میخڪوب شوم.
_چرا از من فرار مے ڪنید؟!
پوزخند میزنم:براے چے باید از شما فرار ڪنم؟!
شانہ اے بالا مے اندازد:منم همینو ازتون پرسیدم!
محڪم جواب میدهم:من از ڪسے فرار نمے ڪنم!
_حتے از خودتون؟! حتے از آدماے گذشتہ؟!
پیشانے ام را بالا میدهم:سوالاتون یڪم شخصیہ!
_دوست ندارید جواب بدید؟
_نہ!
سرش را تڪان میدهد:اگہ ناراحتتون ڪردم عذر میخوام!
_خواهش میڪنم! ناراحت نشدم!
نگاهش را از صورتم مے گیرد و از روے پلہ بلند میشود،آرام و خونسرد از پلہ ها بالا مے رود و از محدودہ ے دیدم خارج میشود...
❤️❤️❤️❤️❤️❤️❤️❤️❤️
برگہ ے ڪتاب را میان انگشت اشارہ و شصتم مے گیرم و ورق میزنم.
مادرم ڪنارم نشستہ و بہ تابلوهاے روے دیوار زل زده.
آرام زمزمہ میڪند:جَوش یہ جوریہ!
سر بلند میڪنم و نگاهم را دور تا دور سالن مے چرخانم،سالنے نسبتا ڪوچڪ با دیوارهایے ڪہ با ڪاغذ دیوارے هاے استخوانے و آبے ڪم رنگ تزئین شدہ اند.
ڪف سالن را سرامیڪ هاے سفید پوشاندہ اند و مبل هاے آبے ڪم رنگ دور تا دور سالن چیدہ شدہ اند.
✍🏻نویسنده:لیلے سلطانے
شما ﺧﺎﻧﻢ ﺧﻮﺵ ﺗﯿﭙﯽﮐﻪ ﺗﻮ خیابون ﻣﻨﻮ ﭼﭗ ﭼﭗ ﻧﮕﺎﻩ ﻣﯿﮑﻨﯽ!
ﺑﺒﯿﻦ ﻋﺰﯾﺰﻡ ...
ﻓﮑﺮ ﻧﮑﻦ ﻣﻦ ﮐﻪ ﭼﺎﺩﺭ ﺳﺮَﻣﻪ ﻋﻘﻠﻢ ﻧﻤﯿﺮﺳﻪ ﮐﻪ ﺁﺩﻡ ﺑﺎ ﻣﺎﻧﺘﻮ ﺭﺍﺣﺖ ﺗﺮ ﻭ ﺁﺯﺍﺩ ﺗﺮِ!
ﻓﮑﺮ ﻧﮑﻦ ﺯﯾﺮ ﭼﺎﺩﺭﻡ ﮐﻮﻟﺮ ﮔﺎﺯﯼ ﺭﻭﺷﻦ ِ...
ﺧﯿﻠﯽ ﻫﻢ ﮔﺮﻣﻪ!
ﺍﺻﻦ ﺩﺍﻏﻪ !
ﻻﮎ ِﻗﺮﻣﺰ ﻧﻤﯿﺰﻧﻢ ﻓﮑﺮ ﻧﮑﻨﯽ ﺳﺮ ﺩﺭ ﻧﻤﯿﺎﺭﻡ ﻻﮎ ﭼﯽ ﭼﯿﻪ ﻫﺎ!
ﺑﯿﺎ ﺧﻮﻧﻤﻮﻥ ﺑﺒﯿﻦ ﻫﺮ ﺭﻧﮕﯽ ﻻﮎ ﺑﺨﻮﺍﯼ ﺩﺍﺭﻡ ! ﺧﻮﺑﻢ، ﺑﻠﺪﻡ ﺑﺰﻧﻢ!
ﭼﺎﺩﺭ ﺳﺮ ﮐﺮﺩﻥ ﺧﯿﻠﯽ ﺳﺨﺘﻪ، ﻓﮑﺮ ﻧﮑﻨﯽ ﭼﺎﺩﺭ ﺳﺮ ﻣﯿﮑﻨﻢ ﭼﻮﻥ ﻣﺎﻧﺘﻮﯾﯽ ﮐﻪ ﺯﯾﺮ ﭼﺎﺩﺭ ﺗَﻨَﻤﻪ ﺯﺷﺘﻪ، ﻧﭻ!
ﮐﻠﯽ ﻫﻢ ﭘﻮﻝ ﻣﺎﻧﺘﻮﻣﻮ ﺩﺍﺩﻡ!
ﺍﻣﺎ ﺗﻮ ﻧﻤﯿﺑﯿﻨﯿﺶﺣﺎﻻ ﻣﺎﻧﺘﻮ ﻫﯿﭽﯽ...
ﻣﯿﺪﻭﻧﯽ ﭼﺎﺩﺭ ﻣﺸﮑﯽ ﭼﻘﺪﺭ ﮔﺮﻭﻥ ﺷﺪﻩ؟؟
ﺑﺨﻮﺍﯼ ﺣﺴﺎﺏ ﮐﺘﺎﺏ ﮐﻨﯽ ﺳﺮ ﻧﮑﺮﺩﻧﺶ ﺑﻪ ﺻﺮﻓﻪ ﺗﺮﻩ
ﺍﮔﻪ ﺷﻤﺎ ﺷﺎﻝ ﻣﯿﺨﺮﯼ ۵ ﺗﻮﻣﻦ٬ﻣﻦ ﺑﺎﯾﺪ ﺷﺎﻝ ﺑﺨﺮﻡn ﺗﻮﻣﻦ ﮐﻪ ﺯﯾﺮ ﭼﺎﺩﺭ ﻭﺣﺮﺍﺭﺕ ﺗﺎﺑﺴﺘﻮﻥ ﭼﺮﻭﮎ ﻧﺸﻪ!
ﮐﻪ ﺑﺎﻓﺘﺶ ﺟﻮﺭﯼ ﺑﺎﺷﻪ ﮐﻪ ﻟﺒﻪ ﺍﺵ ﺩﺭﺳﺖ ﻭﺍﯾﺴﻪ
ﺑﺒﯿﻦ ﻣﻨﻢ ﺧﯿﻠﯽ ﺩﻭﺳﺖ ﺩﺍﺭﻡ ﺭﻭﺳﺮﯼ ﻭ ﮐﯿﻒ ﻭ ﮐﻔﺶ ﻗﺮﻣﺰﻡُ ﺑﺎ ﻣﺎﻧﺘﻮ ﻭﺷﻠﻮﺍﺭ ﺳﻔﯿﺪ ﺳﺖ ﮐﻨﻢ ﻭ ﺑﺎ ﻏﺭﻭﺭِ ﺗﻤﺎﻡ ﺗﻮ ﺧﯿﺎﺑﻮﻥ ﻗﺪﻡ ﺑﺮﺩﺍﺭﻡﻭ ...
ﺍﻣﺎ ﺧﯿﻠﯽ ﭼﯿﺰﺍ ﻫﺴﺖ ﮐﻪ ﺑﺎﻋﺚ ﻣﯿﺸﻪ ﻣﻦ ﺭﻭﯼ ﺩﻟﻢ ﭘﺎ ﺑﺬﺍﺭﻡ ﻭ ﯾﻪ " ﺧﺎﻧﻢ ﭼﺎﺩﺭﯼ" ﺑﺎﺷﻢ ...
ﺧﯿﻠﯽ ﭼﯿﺰﺍ ﻫﺴﺖ ﮐﻪ ﺑﺎﻋﺚ ﻣﯿﺸﻪ ﻋﺎﺷﻖ ﭼﺎﺩﺭﻡ ﺑﺎﺷﻢ
چون بهم ثابت شده ک هرچی تنگتر بپوشم بالاتر نیستم...
بلکه کالاترم....
چون یادگرفتم جنس ارزون مشتری زیادداره!!!
https://eitaa.com/dokhtaranchadorii
اهاے دخـترخانــــوم با شـمام ...
شمایے کہ خیلے خوش تیپے[💃🏻]خیلے مثلا جذابے[😊] شمایے کہ بہ ارواح جـدت کسے نیست در حدتـ[😄]پوستـتو برنـزه کردے خیلے بهـت میـادااااا[😌] ایـن لنزے ام کہ گذاشتے خدایے خیلے خوشرنگہ[😍]
دماغتم عــــالے شده دست آقا دکـترت درد نکنہ[👃🏻] ببـین این گونہ هایے کہ کاشتے اذیتـت نمیکنہ؟![☺]
راستے این ساپـورت تنـگ و نازڪ تـو این سرما؟[😥]
عیـب نـداره مهـم اینہ کہ اینجورے جـذاب ترے[😅]
راستے دختـر جونـ[😕]
دیـروز تو یہ جمعے نشستہ بودیم یکے از پسراے فامیل گفتـ[👦🏻]
خیلے دلـم بہ حال دختـرا میسوزهـ[😔]
بیچاره هـا صورتشـونو کامـل عـمل میکننـ[✂]
هفـت قلم آرایـش میکننـ[💄]یہ ساعـت جلو آینہ موهاشـونو مدل میزننـ[💇🏻 ]
دکمہ مانتـو هاشونو بـاز میزارنـ[😟]
تو خیابـون با نـاز و ادا راه میرنـ[😏]
قهقهہ سر میدنـ[😂]کہ ما پسـرا فقط نیگاشون کنیمـ[😍]
آخر سـر هـم کلے خـندید[😂]
دختـر جونـ گرفتے مطلبو؟[🙎🏻📝]
فهمیدے منظـورشو؟[😕]
چـرا نمیفهمے؟[😒]شایدم میفهمے هاااا [😐]ولے خودتـو بہ خـواب زدے[😴]اینجورے نبودیااااا[😞] اینجورے شدے[😒]
تو یہ دختـر پاکـ[😊] و نجـیب ایرانے بودے[🇮🇷]
خانـوم بودے[👩🏻]
حیـا داشتے[😢]
نمیدونـم چے شدے تـو[😑]
دختـر جونـ[👩🏻]
بہ خودت بیا[😔]
هنــوز دیر نشدهـ[😉]
یہ کم واسہ دختـر بودنتـ ارزش قائل بشے بد نیستاااا[😠]
آهاے آقا پسـر طرف صحبـتم شمایے[👦🏻]
خوشکلے[😎]
خوشهیکلے[🚶🏻]
جذابے[😉]
خـب خدا رو شــکر[😌]
فتبـارک اللہ احسـن الخالقــینـ[😄]
ولے دلیـل نمیشہ سو استفـاده کنے کہ..
دختـرا واسـت غش و ضعـف میـکننـ؟[😍]
با یہ نگـاه عاشـقت میـشنـ؟[😘]
راستے چـند تا دوست دخـتر دارے؟[😕]
حسابشـون از دسـتت رفتہ دیگہ؟[😟]
بعد یکے دو مـاه ولشـون میکنے و میرے؟!
گور بابای قبـلیا[👉🏻]پیش بہ سوے بعدیا[👈🏻]؟!
بابا دسـت مریزاد[👏🏻]گلے بہ ج جـمالت آقا پسر[🌷]
تو کہ واسہ نامـوس خـودت سـگ میشیـ[🐶] واسہ ناموس مردم گرگـ[🐺] نشو..
زندگے همین یکے دو روز نیستااااا
پس فردا بابا میشے[👶] دختـر دار میشے[👧]
بہ خودتـ بیا برادر منـ[👦🏻] مـرد باشـ..
بہ افتخـــار[👏🏻]پسرایے[👦🏻] کہ آبروے هیچ دخترے[👧🏻] رو زیر سوالـ نبردن و بہ افتخــــار[👏]دخترایے کہ نجابتشـونو بہ حراجـ نمیزارنـ..
((قصــدم بہ هیـچ وجہ توهـین نبــود))
https://eitaa.com/dokhtaranchadorii