#ناحلــه🌸 #قسمت_دویست_و_چهار _مامان.. +همین ک گفتم! _باشه +یکم رو خودت کار کن .انقدر غرور یه جا بد حالت و میگیره ها.رفتارت اصلا درست نبود.تکرار نکن کارت و _چشم اینو گفتمو رفتم تو اتاقم.گاوم زاییده بود دو قلوهم زاییده بود. عذرخواهی و دیگه کجای دلم میذاشتم. حالا از اون دختره یه چیزی،ولی از محمد حسام،امکان نداشت!من بمیرمم ازش عذرخواهی نمیکنم! شب اول قبرش بود .همیشه ازش میترسید، میگفت فاطمه وقتی مردم شب اول قبر کنارم بمون و واسم قران بخون.بلند بلند قران بخون.شب اول قبر تنهام نزار. همیشه به شوخی میگفتم تو هفتا جون داری نمیمیری حالا حالاها ولی الان، رو زمین نشسته بودم و سرمو روی قبرش گذاشته بودم.دوتا دستام رو هم باز کرده بودم‌من،بابا و اقا محسن پیشش مونده بودیم. حالم انقدر خراب بود که دلم میخواست جیغ بکشم. جلو چشمام محمدمو به خاک سپردن براش تلقین خوندن،شونشو تکون دادن جلو چشمام روش سنگ لحد گذاشتن جلو چشمام روش خاک ریختن و من موندم و خاطره هاش... ادمی که تا اراده میکردم صداش کنم جلوم ظاهر میشد و با لبخند جواب میداد: جان دلم؟ جونم فدات بگو عزیزم؟ الان صدای زار زدنمو میشنید ولی جواب نمیداد. میشنید التماسش میکنم ولی جواب نمیداد .فکر نمیکردم انقدر زود از دستش بدم .میدونستم موندنی نیست و میره .ولی فکرشم نمیکردم به این زودی! _دلم برات تنگ شده اقا محمد.باورم نمیشه دیگه نمیبینمت.چرا دیگه جوابمو نمیدی؟چرا امروز دیگه نگام نمیکردی؟ محمد دیگه باکی حرف بزنم از همچی.تو که نیسی من با کی خاطره های گذشته رو مرور کنم؟محمد دیگه با کی برم هیئتتون؟محمد من دیگه چجوری تو خیابونایی که باهم توش قدم زدیم راه برم؟محمد من بدون تو چجوری زندگی کنم؟محمد خنده هات از جلو چشام نمیره.محمد کاش یه بار دیگه بغلت میکردم.محمد به خدا چشمام خسته شد چرا نیستی بگی از کجا میاری این همه اشکو؟ محمد جواب بده دیگه چرا با من اینطوری میکنی؟ محمد یادته بهت گفتم برو از کنارم؟به خدا از عشق داشتم میمردم.یادته میدیدمت دست و پامو گم میکردم؟ محمد من به خاطر تو زهرایی شدم محمد مگه تو به من زندگی نداده بودی ؟ دوستت دارم خیلی دوستت دارم . با اینکه مثه همیشه جلو زدی ولی میدونم بی معرفت نیستی.منم ببر پیش خودت بدون تو همه ی زندگیمو کم دارم. اقا محسن داشت قران میخوند که تو همون حالت گفتم _وصیتنامشو خوندین؟چی نوشته بود؟ +چی داشت که بگه؟فقط اینکه واسه من سنگ قبر نزارین و مزار درست نکنین همین که جسمم بر میگرده شرمنده ی امام حسین میشم که اون بی کفن و من با کفن دفن شدم. ولی حداقل نمیخوام تو صحرای محشر شرمنده ی مادرم زهرا بشم! محسن میگفت و من اشک میریختم. اگه میشد دونه به دونه ی اشکامو بشمرم قطعا عدد کم میاوردم .همینطور که واسه ابراز حالم حرف کم اوردم! پیشونیمو به خاکش چسبوندم و خاکش و بوسیدم که محسن گفت: +راستی فاطمه خانم با چشمم دنبالش کردم که دستشو کرد تو جیبش و یه چیزی از توش در اورد که چون عینک نداشتم و از گریه ی زیاد چیزی نمیدیدم متوجه نشدم چیه. سمت من گرفتش و گفت +بفرمایین اینم از شفاعتنامتون کاغذو از دستش گرفتم و بازش کردم نمیتونستم بخونم .کلافه شده بودم گرفتمش سمت محسن و گفتم _میشه برام بخونیدش؟ کاغذو از دستم گرفت و شروع کرد (اینجانب مرتضی غلام حضرت زینب متعهد میشوم که در صورت شهید شدنم شفاعت همسر عزیزم را در محضر خدا و روسولش و اهلبیت بزرگوارش بکنم یاعلی. امضا،یادت نره لا یوم کیومک یا ابا عبدالله) با اینکه گریه امونمو بریده بود و حتی نفسامو منقطع کرده بود با خوندن جمله ی اخرش مو به تنم سیخ شد.جمله ای بود که بارها و بارها تکرار میکرد ولی من نمیفهمیدم مفهومشو ! محمد امروز خوب برام معنیش کرده بود کاغذو از محسن گرفتم و جای نوشته هاشو بوسیدم و به عکسش که رو به روم بنر شده بود زل زدم و گفتم : _هر نفس درد بیاید برود حرفی نیست عکست بشود دار و ندارم سخت است!

ادامه کتاب رو بستم و چراغ مطالعه رو خاموش کردم .چقدر مامان بابا رو دوست داشت.یعنی میشه منم در آینده یکیو انقدر دوست داشته باشم؟ سعی کردم این فکرها رو از سرم بیرون کنم و بخوابم که دوباره یاد امروز افتادم .مامان راست میگفت نباید جوابشو اینجوری میدادم.باید یجوری محکم جواب میدادم که دیگه خودش از حرفش خجالت میکشید و عذر خاهی میکرد. اخه اینا چه میفهمن وقتی همه ی سهمت از داشتن پدر یه چندتا فیلم چند دقیقه ای و چندتا دونه عکس رو کاغذ باشه یعنی چی؟چه میفهمن یه دختر بچه ی نه ماهه رو بزارن تو تابوت پدرش یعنی چی؟اخه اینا چه میفهمن از نگاهای پر درد یه بچه ی هفت ساله روز اول مدرسش به بچه هایی که با باباهاشون اومدن مدرسه. اصن یعنی چی وقتی میپرسه بابا کجاست بهش بگن پیش خدا ! اینا اصلا چه میفهمن بدون پدر بزرگ شدن یعنی چی؟بدون پدر قد کشیدن یعنی چی؟همه و همه ی اینا بدون وجود پدر تو همه ی مراحل زندگیت یعنی چی؟* ادامـہ‌دارد... نویسنده✍ #غیــن_میــــم🧡#فـــاء_دآل💚 #کپی_بدون_ذکر_نام_نویسنده_حرام_است❌

#شهیدانه 🔻شهید هادی کجا و من کجا؟ مذهبی بودم، کارم شده بود چیک و چیک📸 سلفی و یهویی ...✌️ عکس‌های مختلف با #چادر و #روسری لبنانی! من و دوستم یهویی توی کافی‌شاپ من و زهرا یهویی #گلزار‌شهدا ... !! من و خواهرم یهویی ... !!! عکس لبخند با #عشوه‌ های ریز دخترانه ... دقت می‌کردم که حتما چال لپم نمایان شود در تمامی عکس‌ها ...😔 #کامنت‌هایم یکی در میان احسنت و فتبارک الله👌 ... #دایرکت‌هایم پر شده بود از تعریف و تجمیدها ... از نظر خودم کارم اشتباه نبود📛 چرا که حجاب داشتم #حجاب_برتر کم کم در عکس‌هایم رنگ و لعاب‌ها بالا گرفت☺️ تعداد #مزاحم‌ها هم خدا بدهد برکت! کلافه از این صف طویل مزاحمت ...🙄😓 ♨️یکبار از خودم جویا شدم چیست علت؟!؟!؟!؟! چشمم خورد به کتابی📚 رویش نشسته بود #خروارها_خاک_غفلت ... هاا کردم و خاک‌ها پرید از هر طرف ... 📖« #سلام_بر_ابراهیم» بود عنوان زیر خاکی من . " #ابراهیم هادی" خودمان ... همان گل پسر #خوشتیپ #چارشانه و #هیکل روی فرم و #اخلاق ورزشی شکست #نفس خود را ... شیک پوشی را بوسید و گذاشت کنج خانه ...🏚 ساک ورزشی‌اش هم تبدیل شد به کیسه پلاستیکی! رفتم سراغ #ایسنتا و پست‌ها نگاهی انداختم به کامنت‌ها؛ ۸۰ درصدش جنس #مذکر بود!!!📛🔞 با احسنت ها و درودهای فراوان! لابه لای کامنت‌ها چشمم خورد به حرف‌های #نسبتا بودار برادرها! دایرکت‌هایم که بماند! ⚡️عجب لبخند ملیحی ... ⚡️عجب حجب و حیایی ... انگار پنهان شده بود پشت این حرف‌های نسبتا ساده ؛ 💥عجب هلویی ...🍑 💥عجب قند و نباتی، ای جان!🍭 از خودم بدم آمد😣 شرمسار شدم از این همه عشوه و دلبری ... #شهیدهادی کجا و من کجا😥 باید نفس را قربانی می‌کردم ... پا گذاشتم روی نفس و خواستم کمی بشوم شبیه ابراهیم و ابراهیم‌ها ... ✍ دعا میکنم اگر تا حالا این #کتاب رو نخوندین، توفیق خوندنش نصیبتون بشه .👌👌👌واقعا فوق العاده است ... #شهید_ابراهیم_هادی

⚘﷽⚘ ⚘اَللّهُمَّ‌عَجِّل‌لِوَلیّکَ‌الفَرَج⚘ تو‌هفته‌ای‌دوباࢪگریه‌میکنی‌برام...😭 توهفته‌ای‌دوباࢪتوبه‌میکنی‌بجام...😔 تو‌منتظر‌تر‌از‌منی‌تموم‌شه‌غیبتم...🍂 دروغ‌میگم‌عاشقم...💔 ولی‌بزاࢪبیام...😍 خداکنه‌بهم‌نگی‌تمومه‌فرصتت...⏳ دعا‌بکن‌که‌خوب‌بشم‌آقا‌به‌حرمتت...🌱 یه‌کاࢪی‌کن‌که‌من‌نشم‌دلیل‌گریه‌هات🖐🏼 یه‌کاࢪی‌کن‌نشم‌دلیل‌طول‌غیبتت...✨ #یا_الله⚘ #یا‌صاحب‌الزمان‌‌ادࢪکنی⚘ #خادم_الشهدا⚘

فـرمـ{قاسم‌سلیمانی}ـانده: از‌خواب‌چو‌برخیزم اول‌تو‌به‌یاد‌آیی!🌿 صبحت‌بخیر‌امام‌زمانم آقا‌جون‌روحے‌لـروحک‌الفِـدا جونـم‌فدا‌جونـت‌مـولـا♥️:)) #صلی‌الله‌علیک‌یاصاحب‌الزمان🖐🏻

#خــآلـقآ...💛🌿 وبه‌رحمت‌گسترده‌ات‌اعتمادنموديم، پروردگارا؛آيا‌ممكن‌است‌برخلاف‌گمان‌هایى‌ که‌ما نسبت‌به‌تو‌داریم‌رفتاركنى؟، ياممکن‌است‌آرزوهايمان‌رانسبت‌به‌رحمتت‌ نااميدسازی‌؟ هرگزاى‌بزرگوار،‌!چنين‌گمانى‌به‌تونيست، وطمع‌مادرباره‌تواين‌چنين‌نمی‌باشد، پروردگارا...، مارادرباره‌‌ی‌توآروزى‌طولانى‌بسيارى‌است، مارادرحق‌تواميدبزرگى‌است، از‌تونافرمانى‌كرديم‌و‌حال‌آنكه‌اميدواريم‌گناه‌ما رابرمابپوشانى،وتوراخوانديم، اميدواريم‌كه‌برما‌اجابت‌كنى،! ⟨مُناجات‌ِاَبو‌حَمزِه‌ی‌ِثُمالی☁️🎼

معرفی شهید 🌸

هر‌کسی‌با‌هر‌شهیدی‌خو‌گرفت روز‌محشر‌ابرو‌از‌او‌گرفت………🌿💔 #شهیدمحمدحسین‌محمد‌خانی

#خاطره_شهید♥️🖇 ______________ مرام‌های خاص زیاد داشت اما بعضی چیز ها برایش قانون بود و خط قرمز داشت و یکی از آن خط قرمز ها این بود :محمد حسین همیشه یکی از دیوارهای خوش اندازه که چشم خورش از بقیه جاها بیشتر بود را به عکس شهدا تعلق میداد و تو باید قبول میکردی که به واسطه عکس شهدا حرمت حضور شهدا را در خانه رعایت کنی قرارداد که تمام میشد و خانه را که میخواستیم عوض کنیم بعضأ عکس ها هم نو میشد ؛ یادم هست وقتی پوسترهای کم عرض شهدا مد شده بود محمدحسین کلی ذوق زد که عکس های بیشتری را میتواند در خانه جا بدهد. با این حال ولی همیشه یک پوستر تکراری بود ؛ قدیمی بود؛ و نه نو میشد و نه قرار بود سایزش عوض شود و آنهم تمثال شهید مبارزه با اشرار جنوب شرق کشور محمد عبدی بود؛ خیلی دوست داشت مثل محمد عبدی باشد.همیشه از خنده های لحظه های اخرش و حین شهادت محمد عبدی میگفت ؛ وقتی فهمیدم اسم جهادی محمدحسین خودمان‌عمارعبدی است اصلا جا نخوردم ولی زمانی که عکس صورتش را در معراج شهدای تهران دیدم ؛ با آن لبخند ملیح آن موقع باورم شد : تا در طلب گوهر کانی کانی تا در هوش لقمه نانی نانی این نکته ی رمز اگر بدانی دانی هرچیز که در جستن آنی،آنی

#سخن_شهید♥️🖇 بهش گفتم: "راضی ام شهید شوی ولی الان نه؛ توی پیری" محمدحسین گفت: "لذتی که علی اکبر امام حسین از شهادت برد حبیب نبرد!"

نام: محمدحسین‌محمدخانی محل‌تولد: تهران تاریخ‌تولد: ۱۳۶۴/۴/۹ تاریخ‌شهادت: ۱۳۹۴/۸/۱۶ محل‌شهادت: حلب‌سوریه آدرس‌مزار: بهشت‌زهراتهران وضعیت‌تاهل: متاهل کتاب شهید : قصه‌دلبری کودکی:👇🏻🌿 محمدحسین از کودکی عاشق مداحی بود. همیشه چیزی به عنوان بلندگو دستش می‌گرفت و بالا و پایین می‌پرید و می‌خواند. کافی بود نوحه یا مداحی‌ای را از جایی بشنود، آن‌قدر آن را تکرار می‌کرد که همه‌اش را حفظ می‌شد. و همین عشق و علاقه، زمینه هیئتی شدنش در جوانی را فراهم کرد.شهید محمد خانی معنقد بود که بچه‌های هیئتی باید ولایت‌پذیری را یاد بگیرند. باید یک نفر که مسئولیت را بر عهده دارد، حرف آخر را بزند و این الگویی باشد برای تبعیت از ولایت. او با رفتارهای خود هم سعی می‌کرد افراد را طوری تربیت کند که ولایت‌پذیر باشد. انس با شهید و شهادت: 👇🏻🌿 محمدحسین چند ماهه بود که عمویش، «ولی‌الله محمدخانی» و سه ساله بود که دایی‌اش، «سردار ساعتیان» به شهادت رسیدند. به همین خاطر حال و هوای خانه محمدخانی از همان سال‌ها با جنگ و جهاد و شهادت آمیخته بود. نحوه‌شهادت:👇🏻🌿 محمدحسین جلوتر از همه نیروها بود، برای اینکه از وضعیت همرزمانش باخبر شود، همانطور به صورت نیم خیز، سرش را برمی گرداند که آنها را ببیند، در همین حال ترکشی به پشت سرش اصابت کرده و در اثر آن به شهادت می رسد. #شھید‌محمدحسین‌محمدخانی

#نوای_شهید #شھید‌محمدحسین‌محمدخانی |🌿♥️|