درست میگی؛ امام حسین امام حسینِ ما طفلکی‌ها ..

همراه با این مضمون.

۳۱۵ صلوات؛ هدیه به شما نازدانه و صبر زینبی‌ات. [ راه وصلِ به ارباب؟! خانوم سه‌ساله ]

رنگ، رنگ غربت است و هوا، هوای غریبی..! سری به نیزه می‌رود و دخترکی مدام نامِ پدر می‌خواند. آه رقیه؛ رقیه‌ی نجیب، رقیه‌ی صبور! صبر، ارثیه‌ی عمه‌‌جانت به توست ای انیس غم‌های عمه‌ زینب . غم دارند همه غم دارند. کاش باران ببارد، تا که این بی‌حرمتی‌‌ها را بشوید و با خود به دل خاکِ مظلوم کربُبلا فرو ببرد و برای همیشه در تاریخِ کربُبلا ثبت کند این معصومیت‌ها و مظلومیت‌ها...! کاش باران ببرد و لب‌های خشکیده و ترک برداشته‌ی این سه‌ساله‌ی معصوم را نوازش کند. اما دریغ از حتی قطره‌ا‌ی. باران تو و بی‌وفایی ؟ محال است. محال. [ غریب گیر آوردند؛ شما و اهل و عیال بی‌گناهت را..! ] #میـم_جاماندھ

حرمت نگاه نداشتند...! جاده‌های بیابانی را می‌گویم؛ دستانِ سیلی‌‌زن هم تازیانه‌ها هم خارها هم سنگ‌ها هم ریگ‌ها هم. همه و همه دست به دست هم دادند تا در بی‌رحمی آن هم برای طفلی سه‌ساله سنگ تمام بگذارند . بی‌رحمی کردند. بی‌رحمیِ تمام. #میـم_جاماندھ

حُب شما عزیز دُردانه‌ی دوست داشتنی و معصوم با قلب‌ دخترانه‌م عجیب، عجین شده است :) من که خیلی دوسِت دارم.

- تا اَبد این جمله که: حال تحویل نگیرند؛ مگر باید رفت ؟! تا [ اَ ب د ] .

ما بی تو نه غریب بودیم نه بی تو عذاب کشیدیم نه دردِ فراق فهمیدیم چیه؛ خدایا ما رو به امام زمان مبتلا کن.