اگر امروز تقلا نکنم، فردا چه می‌شود؟

. . به سر شانه مردم چه نیازیست ؟ تا سرم هست به دیوار اباعبدالله .

پدر و مادرم خیر ببینند؛ خیر ببینند، خیر ببینند، که مرا عاشق دربارِ تو بار آوردند.

امام به او فقط رخصت آوردن آب داده است، جنگاوری و سلحشوری و کشتن صدها تن از دشمن برای عباس افتخار نیست. افتخار یا رسالت برای عباس، زنده کردن است، سیراب کردن است، حیات بخشیدن است. سید مهدی شجاعی .

. آبرودارِ قبیله‌ی حُسین علمدار باوفای حُسین.

مسیر زندگی‌مو؛ روضه‌هات عوض کرد.

نسبت من و تو با امام حسینِ زمانمون چیه؟

روزی رسانِ زندگی ما رقیه‌ست...

سه ساله بود و دردانه، اما قامتش در شام، کوه صبر شد.

نام و یادتان، ای رقیه (س)! فریادی‌ست بر وجدانِ خفته‌ی تاریخ، از رنجِ بی‌گناهان. و چه تلخ این حقیقت که تاریخ همچنان در چرخه‌ای خونین تکرار می‌شود. اینک نیز، همنوایِ فریادهای کودکانه شما، کودکانی در غزه، زیر آوارِ ستم، از گرسنگی و تشنگی در سکوت جان می‌دهند. نه تنها در غزه، بلکه حتی شاید این گرسنه خوابیدن‌ها شامل همسایه‌های دیوار به دیوارمان باشد و اینها همه به نوبه خود ظلمند و ما گویی خودمان را محکوم به سکوت و تماشا یا حتی بی‌توجهی کرده‌ایم و خواب رفته‌ایم. ظلم، همان ظلمِ بی‌پایان، همان هق‌هقِ گریه‌هایی که گوش‌های سنگینِ جهانیان را بیدار نمی‌کند. مظلومیت، همچنان بی‌صداست… اما نامتان ای رقیه (س)، شعله‌ای‌ست در دل‌های بیدار تا دادِ این بی‌گناهان را از ظالمان بستانیم و حداقل خودمان را محکوم به سکوت نکنیم. به امید ظهور آن نجات‌دهنده.

برای نشانه‌هایی که گم شدند‌...!

تو امام حسین همه‌ای.