پزشکیان را با مواجهه علمی می‌توان مغلوب کرد، او نگاه بسیط و خوش‌بینانه‌ای به بانک جهانی دارد. تقسیم‌بندی‌های غربی‌ها را پذیرفته از عبارت کشورهای توسعه‌یافته و عقب‌مانده استفاده کرد. حتی شنیدم که او یا یکی از منتسبین به او گفته ما با اسرائیل دشمنی نداریم و بر اساس منافع ملی برخورد می‌کنیم، اهل فن می‌دانند که این حرف اقدام علیه امنیت ملی است و حتی اگر به بهانه گره‌گشایی از سفره اقتصادی مردم این حرف را بزنیم در واقع داریم سفره مردم را تنگ می‌کنیم. کسی دو خط روابط بین‌الملل خوانده باشد می‌داند که در حین جنگ با اسرائیل و تغییر نظم جهانی، این حرف به نمایندگی از اسرائیل زده می‌شود؛ نه به نمایندگی از ملت ایران. زاکانی باید مواجهه جدلی را شروع می‌کرد؛ چون پورمحمدی و پزشکیان با حرف‌های پوپولیستی و بسیط نسبت به سیاست خارجی و برجسته‌کردن تحریم و استفاده مکرر از کلمه «مردم» و «کارشناس» و ارجاع به کارشناس داشتند اذهان عمومی را منحرف می‌کردند و اینجا جای مماشات نبود. زاکانی تهاجم واژگانی خوبی داشت؛ مجموعه‌ای از کلمات را به‌مثابه سپاهِ حمله‌ور به‌کار می‌برد؛ مثلاً «دیپلماسی انفعالی» را خطاب به پور محمدی و پزشکیان به کار برد به‌عنوان ادامه‌دهندگان راه روحانی و جریان سازش (نه جریان مقاومت). عمده کاندیدها پرابلم‌ها و معضلات را مطرح می‌کردند، این‌ها که چیز جدیدی نبود مردم هم همه را می‌دانند، در زندگی روزمره خود دائم با آن مواجه هستند، تنها جلیلی بود که هم مسائل را درست تشخیص می‌داد، هم به ارائه راه حل اندیشیده بود و اشراف بر ظرفیت‌های داخلی و بومی برای حل مسائل داشت. جلیلی فرصت‌ها را شناخته، حتی تهدید‌ها را به فرصت تبدیل کرده. جلیلی پیچیدگی‌های در مسیر راه حل ها را می‌شناسد، او سال‌ها مطالعه کرده، هر بار که دیدگاه‌های خود را مطرح می‌کند، نشان می‌دهد که دیدگاه‌هایش حاصل مشاهده‌ی میدانی و ‌سال‌ها مطالعه‌ی او است. جلیلی اصلح است، اگر این نظر را ندارید باید برای انتخاب سایر نامزدها دلیل بیاورید. ریاست جمهوری، غیر از پیمانکاری است. #بوم‌گرایی #ایران #اسلام #شیعه 🆔@Asre_jadid_57