eitaa logo
دولتِ دین | اندیشکده مرصاد
775 دنبال‌کننده
1.3هزار عکس
216 ویدیو
20 فایل
﷽ خبر و تحلیل از «نهاد دین در جهان اسلام». نهادی که می باید به جایگاه راستین خویش، یعنی رهبری جوامع باز گردد. هیئت تحریر: میز «نهادها»ی اندیشکده حوزوی مرصاد @mersadcss t.me/dolatedin ble.ir/dolatedin ارتباط با مدیر: @dolatdin
مشاهده در ایتا
دانلود
⭕️ معرفی کتاب «بازاندیشی در سلفی‌گری؛ شبکه های فراملی علمای سلفی در مصر، کویت و عربستان سعودی» 🔤 Rethinking Salafism; The Transnational Networks of Salafi 'Ulama in Egypt, Kuwait, and Saudi Arabia ✍️ نویسنده: Raihan Ismail 📓 انتشارات: Oxford University Press 📅 سال انتشار : 2021 🔹 یکی از منابع ایدئولوژیک اصلی برای خشونت در گروه‌های است. مجموعه‌ای از ادبیات علمی و پژوهش‌های قابل توجه در مورد شبکه‌های جهادی ، به ویژه پس از حملات ۱۱ سپتامبر در ایالات متحده وجود دارد. این مباحث شامل افراطی بودن تفکر مورد نظر نظریه‌پردازان جهادی و سلفی‌ها است. با این حال سلفی‌گری یک جنبش یکپارچه و سراسری نیست و جریان‌های متعددی را در بر می‌گیرد. بررسی این جریان‌ها برای درک سلفی‌گری و تاثیر آن بر جوامع مسلمان بسیار مهم است. 🔹علاوه بر جهادی‌های سلفی (کسانی که خشونت را تایید می‌کنند) دو طیف گسترده دیگر در سلفی‌گری وجود دارد: و اهل مصالحه و دیگری و تندرو. سلفی‌های آرامش‌گرا یک سنت غیرسیاسی را تایید می‌کنند و فعالیت سیاسی را به هر شکلی غیرقابل قبول می‌دانند. سلفی‌های کنش‌گرا از تغییرات سیاسی حمایت می‌کنند و جریان‌های سیاسی به رهبری را سنت‌های سلفی تلقی می‌کنند. 🔹علمای آرامش‌گرا و کنش‌گرا به شکل مجزا در جوامع خود فعالیت دارند. مطالعات درباره این علما با توجه به کشورها انجام شده است و بر ماهیت و تأثیر سلفی‌گری بر روند اجتماعی آن کشورها تمرکز دارد. ریحان اسماعیل در کتاب بازاندیشی در سلفی‌گری، خاستگاه، فعل و انفعالات، و تأثیرات اجتماعی شبکه‌های فراملی علمای سلفی در مناطق مختلف شامل سعودی، و را ارزیابی می‌کند. 🔹او فعالیت‌های علمای آرامش‌گرا و کنش‌گرا را برای حفظ و ترویج عقایدشان نشان می‌دهد. چیزی که از نظر هر کدام از آن‌ها سلفی‌گری “اصیل” است. این کتاب ارزیابی مجددی از دوگانه آرامش‌گرا و کنش‌گرا را ارائه می‌دهد و عقیده دارد که این دوگانگی در مورد تفکر سلفی‌گری با دوگانگی که در نگرش و تفکر در باب مسائل اجتماعی وجود دارد، متفاوت است. 📌 فهرست مطالب: 1️⃣ مقدمه 2️⃣ ساختارشکنی سلفی‌گری 3️⃣ همبستگی فراملی علمای سلفی: سیاست 4️⃣ شبکه‌های فراملی علمای سلفی: بحث بر سر شکاف بین و 5️⃣ شبکه‌های فراملی علمای سلفی: وحدت حرکی/آرامش‌گرا در برابر سلفی‌گری جهادی؟ 6️⃣ شبکه‌های فراملی علما: رقابت در حوزه اجتماعی 7️⃣ نتیجه‌گیری @dolatedin
⭕️ تلویزیون شیعی تمدن در افغانستان از پخش سریال‌های اسلامی منع شد 🔹ایندیپندنت: اداره اطلاعات به شبکه تلویزیونی تمدن دستور داد پخش هرگونه فیلم و سریال «حتی با محتوای اسلامی» را متوقف کند. 🔹محمد رحمتی، مدیر مسئول شبکه تلویزیونی تمدن در افغانستان، روز جمعه، ۱۲ فروردین، در توییتی نوشت که از بخش رسانه‌های اداره اطلاعات طالبان با او تماسی گرفته و دستور داده‌اند پخش هرگونه سریال و فیلم از شبکه تمدن را متوقف کند. 🔹او در ادامه افزود: «افزایش روزافزون محدودیت‌ها از سوی طالبان از روزهای سیاه‌‎تر در خبر می‌دهد.» 🔹این دستور طالبان در حالی صادر شد که پیش از این، تنها پخش سریال‌ها و فیلم‎‌هایی که زنان در آن‌ها بازی کرده‌ بودند یا محتوایشان خلاف باورهای طالبان بود، ممنوع اعلام شده بود. طالبان در اکتبر ۲۰۲۱، یک دستورالعمل ۱۰ ماده‌ای به رسانه‌ها فرستاد که در آن، همه رسانه‌ها مکلف‌ شده بود محتوای برنامه‌های خود را مطابق «شریعت اسلامی و سنت‌های رایج در جامعه افغانستان» تهیه کنند. 🔹پس از ابلاغ این دستورالعمل، برخی از رسانه‌ها از جمله تمدن که یک شبکه تلویزیونی است، به پخش سریال‌ و فیلم‌ ادامه دادند. این شبکه بیشتر فیلم‌های تولید ایران را که محتوای مذهبی و دینی دارند، پخش می‌کرد. 🔹تلویزیون تمدن را آیت‌الله در سال ۲۰۰۷ راه‌اندازی کرد. در سال ۲۰۱۲، اداره امنیت ملی دولت پیشین افغانستان چند رسانه از جمله تلویزیون تمدن را بلندگوی دولت نامید و گفت که این رسانه با حمایت جمهوری اسلامی ایران علیه منافع دولت افغانستان تبلیغ می‌کند. 🔹تمدن از زمانی که در سال ۲۰۰۷ راه‌اندازی شد تاکنون، هرگز موسیقی یا برنامه‌های هنری بدون رنگ و بوی مذهبی پخش نکرده است. مدیران این رسانه آن را «نخستین رسانه دینی و ارزشی» در افغانستان می‌دانند و در هر شبانه‌روز، چند برنامه آموزشی در مورد مسائل دینی پخش می‌کنند. 🔹با این حال وضع محدودیت بر رسانه‌های افغانستان و حتی متوقف شدن پخش سریال‌های دینی در رسانه‌ها نگرانی‌ها از بدتر شدن اوضاع برای خبرنگاران و افزایش توقف فعالیت رسانه‌ها را افزایش داده است. بر اساس گزارش سازمان‌های مدافع رسانه‌های آزاد، در هفت ماه گذشته و پس از سلطه طالبان بر افغانستان، بیش از ۴۰ درصد رسانه‌های افغانستان به فعالیت خود پایان دادند و صدها خبرنگار هم این کشور را ترک کردند. @dolatedin