✨﷽✨ ✅مؤمن خدا فرمود من مؤمن‌ هستم؛ بخش پایانی سوره مباركه «حشر» همین است؛ فرمود خدا سلام است و مؤمن است و مهیمن است و عزیز و جبار و متكبر. «مؤمن» معنایش این نیست كه کسی بگوید من به خدا و قیامت اعتقاد دارم، وگرنه «خدا مؤمن است» یعنی چه؟ «مؤمن» یعنی #ایمنی_بخش؛ یعنی #امان_بخش، #امنیت_بخش، كسی كه امنیت می ‌بخشد. ما یك وقت به دیگری امان می ‌دهیم یك وقت خودمان را در امان نگاه می ‌داریم. اگر خودمان بخواهیم در امان باشیم و به خودمان امنیت بدهیم، باید برویم در #پناه_گاه، پناه گاه را هم خدا فرمود: «كَلِمَةُ لَا إِلَهَ إِلَّا اللَّهُ حِصْنِی». «مؤمن» كسی است كه به خودش امنیت بدهد، ایمنی بدهد، خب ایمنی به چیست؟ به این است: ـ اصول دین را معتقد باشد ـ به فروع دین عمل كند. «آمَنَ»؛ یعنی خودش را حفظ كرد؛ اگر از ما سؤال كنند كه حفظ او به چیست، می ‌گوییم به اصول دین، معتقد و به فروع دین، عامل باشد. آن وقت آن وصفی كه ذات اقدس الهی دارد ما هم پیدا می ‌كنیم؛ خدا ایمنی بخش است نسبت به دیگران، ما ایمنی بخش هستیم نسبت به خودمان. آن كسی كه امنیت می ‌بخشد، ایمنی می ‌آورد، امان می ‌دهد و از عذاب می ‌رهاند، «مؤمن» است. ما نباید بگذاریم این بدن، این جان، این خواص ما بسوزند، اگر نگذاشتیم اینها بسوزد، شدیم #مؤمن؛ یعنی ایمنی بخشیدیم و اگر رها كردیم، «مؤمن» نیستیم. اگر كسی «مؤمن» باشد، حتماً به این فكر است كه #مشكل_جامعه_را_حل_كند، چون اصلاً «مؤمن» یعنی ایمنی بخش، امنیت بخش، امان بخش! در درجه اول، خودش را از امنیت برخوردار می ‌كند و در درجه دوم، جامعه را از امنیت برخوردار می‌ كند. اگر كسی «مؤمن» باشد، حتماً به این فكر است كه مشكل جامعه را حل كند! #آیت_الله_العظمی_جوادی_آملی 📚 درس خارج فقه نقد و نسیه ـ جلسه 35 تاریخ: 1392/09/20