📚#معرفی_کتاب کتب حضرت آیت الله ناصری 🔸سخن دوست: این کتاب، سخن دوستی است عالم و عاشق که عمرش را در عشق و دلدادگی به امامش سپری نموده است. آن‌چنان مِهر حضرت به دل و جانش نشسته که هر مجلس و هر فرصتی را غنیمت می‌شمارد تا دل‌ها را متوجه محبوش نماید. و آن‌گاه که از او یاد می‌کند، دانه‌های مرواریدی که از چشمانش می‌ریزد چهره نورانیش را روشن‌تر و زیباتر می‌نماید. «سخن دوست» سخنی است که از دل‌باخته‌ای در وصف حضرت دوست برآمده و لاجرم بر دل هم می‌نوشیند. این کتاب، متن نگارش یافته و تحقیق شده برخی از سخنرانی‌های حضرت آیت الله ناصری اصفهانی رحمة الله علیه می‌باشد که با موضوع مهدویت تحت عنوان محو دلدار، در نشریه تربیتی اخلاقی خُلُق در شماره‌های متعدد منتشر گردیده است. 🔹رسم بندگی: این کتاب شرح فرازهایی از خطبه بلند حضرت امیرالمومنین (ع) در مورد حالات و خصوصیات اخلاقی متقین توسط حضرت آیت الله ناصری است. رسم بندگی زوایای مختلف و مصادیق بندگی حق تعالی در حوزه های مختلف زندگی را ترسیم می نماید و رسم بندگی خداوند متعال در زمینه های مختلف را نشان می دهد. 🔸آب حیات: این کتاب، تحقیق و بازنویسی چهل مجلس از مجالس سخنرانی حضرت آیت الله ناصری اصفهانی -رحمة الله علیه- است که با اسلوبی مناسب و قلمی شیوا توسط فاضل ارجمند جناب حجت الاسلام‌والمسلمین آقای مجید هادی زاده انجام یافته است. 🔹در امتداد نور: اين كتاب، مجموعه‌ اي از چند سخنراني عالم مهذب و دلباخته امام زمان، حضرت آيت الله ناصري است كه شب‌هاي ما مبارك رمضان بيان شده است و همان گونه كه از نام آن پيدا است، آياتي را بررسي مي كند كه درباره حضرت بقيةالله و موضوعات مرتبط با آن حضرت، سخن مي‌گويد. https://eitaa.com/doosti_ba_ketab

همرزمان حسین علیه السلام قسمت هفتم https://eitaa.com/doosti_ba_ketab

همرزمان حسین علیه السلام قسمت هشتم https://eitaa.com/doosti_ba_ketab

همرزمان حسین علیه السلام قسمت نهم https://eitaa.com/doosti_ba_ketab

همرزمان حسین علیه السلام قسمت دهم https://eitaa.com/doosti_ba_ketab

#قطره_قطره 📚 کتاب: #اربعين_حسيني امکان حضور در تاريخي ديگر 🔻بخش اول 🖋نویسنده: اصغر طاهرزاده https://eitaa.com/doosti_ba_ketab

📌معناي حماسه‌ي ميليوني پياده‌روي اربعين حسيني 🟢 از آن‌جايي که دشمنان اسلام هميشه تلاش داشته و دارند که اربعين را به‌عنوان يک فکر و فرهنگ، محو کنند؛ تأکيد ائمه علیهم السلام آن است که اربعين زنده بماند، چون اربعين يعني ادامه‌ي امام حسين (ع) و شيعه در اين راستا وظيفه دارد بيشترين نگاه را جهت بقاي اسلام، به اربعين بيندازد تا نسبت به مهم‌ترين عامل بقاي اسلام کور نباشد. 🟠 حرکت حضرت سيدالشهداء (ع) يک تذکر بود به همه‌ي تاريخ که چگونه از ظلمات زمانه مي‌توان خود را رها کرد و در سال‌هاي اخير مردم در حماسه‌ي اربعيني خود ذيل تذکر حضرت سيدالشهداء (ع)، به روحي منوّرند که آن‌ها را از ظلمات فرهنگ اُمويِ جهان استکبار رهايي مي‌بخشد و اين است معناي حماسه‌ي ميليوني پياده‌روي اربعين حسيني. 🔵 حماسه‌ي اربعين چيزي نيست که از ما شروع شده باشد، همه‌ي امامان ما در بزرگداشت اربعين اصرار مي‌ورزيدند تا معلوم شود حرکتي که حضرت سيدالشهداء (ع) شروع فرمودند يک حرکت عقيم نيست. در اين رابطه حضرت امام عسکري (ع) مي‌فرمايند: «عَلَامَاتُ الْمُؤْمِنِ خَمْسٌ؛ صَلَاةُ الْإِحْدَى وَ الْخَمْسِينَ وَ زِيَارَةُ الْأَرْبَعِينَ وَ التَّخَتُّمُ‏ فِي‏ الْيَمِينِ‏ وَ تَعْفِيرُ الْجَبِينِ وَ الْجَهْرُ بِبِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمنِ الرَّحِيمِ‏». علامت‌هاي مؤمن پنج چيز است: «پنجاه و يک رکعت نماز» و «زيارت اربعين» و «انگشتر در دست راست‌کردن» و «پيشاني بر خاک‌نهادن» و « بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمنِ الرَّحِيمِ» را بلندگفتن» 🟡 جابربن عبداللّه انصاري یکی از صاحبان اسرار آل‌محمد (ص) است، او به خوبی مي‌داند که چگونه با زيارت امام حسين (ع) در اربعين، نشان ‌دهد آن حرکت، حرکتي نبود که در خود عقيم شود. جابر با اين‌که در آن زمان نابينا است و با اين‌که مسافرت در آن شرايط و با آن وضع از مدينه تا کربلا سخت طاقت‌فرسا است، متوجه است زيارت امام حسين (ع) در اولين اربعين بعد از شهادت آن حضرت، يک زيارت معمولي نيست که تنها همراه باشد با ثواب‌هاي فردي؛ بلکه يک حضور و رسالت تاريخي است، رسالت در تاريخي که امام حسين (ع) شروع کردند و آن حضوري است در راستاي تقابل با حاکميت استکباري امويان. 🟣 حماسه‌ي اربعين حسيني، حضور ميليوني انسان‌هاي وفادار به آرمان‌هاي قدسي امام حسين (ع) است. در این حماسه، ميليون‌ها انسان‌ مصمّم حضور پیدا کرده‌اند براي پشت‌کردن به فرهنگ يزيدي استکبار جهاني. این حضور حماسی، خبر از آن مي‌دهد که برای شیعه هويتي ديگر در حال شکوفائي است و شيعه از این طریق مي‌خواهد به بهترين شکل با فرهنگِ حضور مردم در صحنه‌ها، از حيطه‌ي جهان استکباري عبور نمايد. 🔴 اين حضور حماسی مردمی، مسلّماً آثار بسيار عميقي در وجود تک‌تک انسان‌هاي حاضر در اين اقيانوس انساني خواهد گذاشت به طوری که هرکس خود را يک اقيانوس انسانِ تمدن‌ساز احساس مي‌کند. 🟢 در حماسه‌ي اربعين حسيني رفتارهايي از تمدن‌سازي شيعه ظهور مي‌کند که هرگز به چشم فرهنگ غربي نمي‌آيد. از مردان و زنان محترمي که با پاي پياده خود را به ساده‌ترين شکل در انبوه جمعيت غرق کرده‌اند تا از اَنانيّت خود هيچ‌چيز باقي نگذارند، تا خادمان زوّار حسين(ع)که با اندک بضاعت خود، در خدمت زوّار قرار مي‌گيرند؛ همه در حالِ نشان‌دادن اهدافي براي زندگي ديني هستند. زوّار و خدمه مي‌خواهند در راستاي اهداف بزرگ خود صورت ايثار امام حسين(ع) را در اين صحنه‌ها به ظهور برسانند و با از خودگذشتگيِ خود به امام حسين (ع) نزديک شوند و نقش حسيني خود را در اين تاريخ به فعليت آورند. #اربعین_حسینی_امکان_حضور_در_تاریخی_دیگر https://eitaa.com/doosti_ba_ketab

🟠 انبوه زائران اربعين حسيني و خدمه‌ها‌ي زوّار، همه و همه به‌خوبي مي‌دانند در چه تاريخي قرار دارند و چه تمدني از طريق آن‌ها در حال وقوع است. اينان به دنبال دستور خداوند به رسولش هستند که فرمود: «فَاسْتَقِمْ كَما أُمِرْتَ وَ مَنْ تابَ مَعَك‏» خودت و همراهانت در راستاي رسالتي که داريد پايداري و مقاومت کنيد و استکبار جهاني را در موضع متهم قرار دهيد و روشن نماييد که بايد عقيده‌ي توحيدي در تاريخ به صورت فعّال و نقش‌آفرين حضور داشته باشد. 🔵 در روايت از امام صادق(ع) خطاب به يکي از ياران‌شان داريم که مي‌فرمايند: «زُرِ الْحُسَيْنَ وَ لَا تَدَعْهُ. قَالَ: قُلْتُ مَا لِمَنْ أَتَاهُ مِنَ الثَّوَابِ؟ قَالَ: مَنْ أَتَاهُ مَاشِياً كَتَبَ اللَّهُ لَهُ بِكُلِّ خُطْوَةٍ حَسَنَةً وَ مَحَى عَنْهُ سَيِّئَةً وَ رَفَعَ لَهُ دَرَجَةً. فَإِذَا أَتَاهُ، وَكَّلَ اللَّهُ بِهِ مَلَكَيْنِ يَكْتُبَانِ مَا خَرَجَ مِنْ فِيهِ مِنْ خَيْرٍ وَ لَا يَكْتُبَانِ مَا يَخْرُجُ مِنْ فِيهِ مِنْ شَرٍّ وَ لَا غَيْرَ ذَلِكَ. فَإِذَا انْصَرَفَ وَدَّعُوهُ وَ قَالُوا: يَا وَلِيَّ اللَّهِ مَغْفُوراً لَكَ أَنْتَ مِنْ حِزْبِ اللَّهِ وَ حِزْبِ رَسُولِهِ وَ حِزْبِ أَهْلِ بَيْتِ رَسُولِه، وَ اللَّهِ لَا تَرَى النَّارَ بِعَيْنِكَ أَبَداً وَ لَا تَرَاكَ وَ لَا تَطْعَمُكَ أَبَداً». حسين(ع)را زيارت كن و آن را ترك مكن. مي‌گويد: عرض كردم: ثواب كسى كه آن حضرت را زيارت كند چيست؟ حضرت فرمودند: كسى كه پياده زيارت كند آن حضرت را، خداوند به هر قدمى كه برمى‏ دارد، يك حسنه برايش نوشته، و يك گناه از او محو مى‌‏فرمايد و يك درجه مرتبه‏اش را بالا مى‌‏برد. و وقتى به زيارت رفت، حق تعالى دو فرشته را موكّل او مى‏‌فرمايد كه آنچه خير از دهان او خارج مي‌شود را نوشته و آنچه شرّ و بد مى‏‌باشد را ننويسند. و وقتى برگشت با او وداع كرده و به وى مى‏‌گويند: اى ولىّ خدا! گناهانت آمرزيده شد. و تو از افراد حزب خدا و حزب رسول او و حزب اهل بيتِ رسولش مى‌‏باشي، به خدا قسم! هرگز تو آتش را به چشم نخواهي ديد و آتش نيز هرگز تو را نخواهد ديد و تو را طعمه‌ي خود نخواهد نمود. 🟡 عنايت داشته باشيد حضرت صادق(ع) چگونه روشن مي‌کنند وقتي انبوه شيعيان با نظر به زيارت امام حسين(ع)مسافت‌هاي طولاني را پياده طي مي‌کنند به چه برکاتي نايل مي‌شوند و با انس ملائکةُ اللّه با آن‌ها چه انسان‌هاي فرهيخته‌اي که حاصل آن زيارت و آن پياده‌روي است، به جامعه برمي‌گردند. ملائکه به او خطاب مي‌کنند: «يا وَلِيَّ اللّه» آيا کساني که شايسته‌ي چنين خطابي مي‌شوند و با غفراني که نصيب آن‌ها مي‌شود و يک نحوه عصمت در شخصيت آن‌ها پديد مي‌آيد، ديگر انسان‌هاي معمولي خواهند بود؟ يا انساني هستند با مسئوليتِ ساختن جهاني سراسر پاکي و ايمان؟ #اربعین_حسینی_امکان_حضور_در_تاریخی_دیگر https://eitaa.com/doosti_ba_ketab

🟣 توجه داشته باشيد که سؤال‌کننده از ثواب زيارت امام حسين(ع)مي‌پرسد و حضرت موضوعِ زيارت به صورت پياده را به ميان مي‌آورند و مي‌فرمايند: «مَنْ أَتَاهُ مَاشِياً» تا روشن شود حضرت، به زيارت‌کردن به صورت پياده نظر دارند. و اساس اين نگاه از طريق پيامبر(ص) در رابطه با پياده‌رفتن به حجّ بيت اللّه الحرام مطرح شده است و امام سجاد(ع) در همين رابطه مي‌فرمايند: «مَا تَقَرَّبَ الْعَبْدُ إِلَى اللَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ بِشَي‌ءٍ أَحَبَّ إِلَيهِ مِنَ الْمَشْي إِلَى بَيتِهِ الْحَرَامِ عَلَى الْقَدَمَينِ، وَ أَنَّ الْحَجَّةَ الْوَاحِدَةَ تَعْدِلُ سَبْعِينَ حَجَّةً. وَ مَنْ مَشَى عَنْ جَمَلِهِ کَتَبَ اللَّهُ لَهُ ثَوَابَ مَا بَينَ مَشْيهِ وَ رُکُوبِهِ. وَ الْحَاجُّ إِذَا انْقَطَعَ شِسْعُ نَعْلِهِ، کَتَبَ اللَّهُ لَهُ ثَوَابَ مَا بَينَ مَشْيهِ حَافِياً إِلَى مُنْتَعِلٍ» عبد به سمت خدا نزديک نمي‌شود به چيزي دوست داشتني‌تر از پاي پياده به خانه‌ي‌خدارفتن، و يک حج او ثواب هفتاد حج را دارد. و کسي که گاهي از شترش پياده شود و در کنارش راه رود ثواب بين آن مقداري که پياده رفته تا زماني که سوار شده را به او جدا مي‌دهند، و حاجي اگر بند کفشش باز شود (يعني کفشش از پايش دربيايد و مجبور شود پا برهنه برود) ثواب آن مقداري که پا برهنه رفته تا جايي که کفش پوشيده را جدا به او مي‌دهند. 🔴 در روايتي ديگر حضرت صادق(ع) روشن مي‌کنند وقتي زائر امام حسين(ع)پياده به زيارت حضرت مي‌رود، قبل از رسيدن به کربلا با پاک‌شدن از گناهانش و افزون‌شدن حسناتش، در مقام اُنس با خدا قرار مي‌گيرد و چون به حائر و حواشي قبر مبارک حضرت رسيد، به مقام مصلحينِ برگزيده مي‌رسد که دغدغه‌ي اصلاح جوامع بشري را دارند و چون زيارت او به اتمام رسيد، به مقام فائزين و پيروزمندان صحنه‌ي تمدن‌سازي نايل مي‌شود و حرکات او حتماً به نتيجه‌ي لازمِ خود مي‌رسد تا آن‌جايي که رسول خدا (ص) از طريق ملائکة اللّه به او سلام مي‌رسانند که تمام موانع تو در رابطه با انس با خدا برطرف شده. راستي انسان تا کجا بايد صعود کند که رسول خدا (ص) يعني انساني که در فتح تاريخ جاهليت تا آن اندازه پيروز شد، به او سلام برساند و او را از خودش بداند. 🟢 آري حماسه‌ي اربعين حسيني ادامه‌ي همان فتح تاريخي است که رسول خدا (ص) پايه‌گذاري فرمودند: اصل روايت چنين است: «عَنِ الْحُسَيْنِ بْنِ ثُوَيْرِ قَالَ قَالَ أَبُو عَبْدِ اللَّهِ(ع):‏ يَا حُسَيْنُ! مَنْ خَرَجَ مِنْ مَنْزِلِهِ يُرِيدُ زِيَارَةَ قَبْرِ الْحُسَيْنِ بْنِ عَلِيٍّ(ع) إِنْ كَانَ مَاشِياً كَتَبَ اللَّهُ لَهُ بِكُلِّ خُطْوَةٍ حَسَنَةً وَ مَحَى عَنْهُ سَيِّئَةً حَتَّى إِذَا صَارَ فِي الْحَائِرِ كَتَبَهُ اللَّهُ مِنَ الْمُصْلِحِينَ الْمُنْتَجَبِينَ حَتَّى إِذَا قَضَى مَنَاسِكَهُ كَتَبَهُ اللَّهُ مِنَ الْفَائِزِينَ حَتَّى إِذَا أَرَادَ الِانْصِرَافَ أَتَاهُ مَلَكٌ فَقَالَ: إِنَّ رَسُولَ اللَّهِ يُقْرِؤُكَ السَّلَامَ وَ يَقُولُ لَكَ: اسْتَأْنِفِ الْعَمَلَ فَقَدْ غُفِرَ لَكَ مَامَضَى». عنايت داريد که در اين روايت باز حضرت مي‌فرمايند: «إِنْ كَانَ مَاشِياً» اگر پياده به زيارت رود آن برکات خاص را نصيب خود مي‌کند. #اربعین_حسینی_امکان_حضور_در_تاریخی_دیگر https://eitaa.com/doosti_ba_ketab

🟠 حسين ‌بن‌ثُوير مي‌گويد: امام‌صادق(ع) فرمودند: اى حسين! كسى كه از منزلش بيرون آيد و قصدش زيارت قبر حضرت حسين ابن على(ع) باشد. اگر پياده رود، خداوند منّان به هر قدمى كه برمى‏ دارد يك حسنه برايش نوشته و يك گناه از او محو مى‏‌فرمايد. تا زمانى كه به حائر برسد و پس از رسيدن به آن مكان شريف، حضرت حق تبارك و تعالى او را از رستگاران قرار مى‏‌دهد. تا وقتى‌ مراسم و اعمال زيارت را به پايان برساند، در اين هنگام او را از فائزين محسوب مى‏‌فرمايد، تا زمانى كه اراده‌ي مراجعت نمايد، در اين وقت فرشته‏‌اى نزد او آمده و مى‏‌گويد: رسول خدا (ص) به تو سلام مي‌رساند و به خطاب به تو مى‌فرمايد: از ابتداء عمل را شروع كن، تمام گناهان گذشته‌‏ات آمرزيده شد. 🔵 حضرت صادق(ع) يعني پايه‌گذار هويت تشيع در روايتي ديگر روشن مي‌کنند که چگونه قدم‌هايي که انسان به سوي زيارت امام حسين(ع)برمي‌دارد به او قدرت تصرف در کلّ جهان را مي‌دهد و خداوند تمام تقاضاي او را برآورده مي‌کند. مي‌فرمايند: «إِنَّ الرَّجُلَ لَيَخْرُجُ إِلَى قَبْرِ الْحسين(ع)فَلَهُ إِذَا خَرَجَ مِنْ أَهْلِهِ بِأَوَّلِ خُطْوَةٍ مَغْفِرَةُ ذُنُوبِهِ، ثُمَّ لَمْ يَزَلْ يُقَدَّسُ بِكُلِّ خُطْوَةٍ حَتَّى يَأْتِيَهُ فَإِذَا أَتَاهُ نَاجَاهُ اللَّهُ تَعَالَى فَقَالَ: عَبْدِي سَلْنِي أُعْطِكَ؛ اُدْعُنِي أُجِبْكَ؛ اُطْلُبْ مِنِّي أُعْطِكَ، سَلْنِي حَاجَةً أقضيها لَكَ قَالَ وَ قَالَ أَبُو عَبْدِاللَّهِ(ع) : وَ حَقٌّ عَلَى اللَّهِ أَنْ يُعْطِيَ مَا بَذَلَ». شخصى كه به زيارت قبر حضرت حسين بن على(ع) مى‏‌رود، زمانى كه از اهلش جدا شد با اولين گامى كه بر مى‏‌دارد تمام گناهانش آمرزيده مى‏ شود. سپس با هر قدمى كه برمى‏‌دارد پيوسته تقديس و تنزيه شده تا به قبر برسد. و هنگامى كه به آن‌جا رسيد حق تعالى او را خوانده و با وى مناجات نموده و مى‌‏فرمايد: بنده من! از من بخواه تا به تو عطا نمايم، من را بخوان تا اجابتت نمايم، از من طلب كن تا به تو بدهم، حاجتت را از من بخواه تا برايت روا سازم. راوى مى‏‌گويد، امام(ع) فرمودند: و بر خداوند متعال حق و ثابت است آنچه را كه بذل نموده عطا فرمايد. تفاوت درجه‌ي زائر امام حسين(ع)در روايات فوق، به تفاوت شدت عزم و تصميمي بستگي دارد که زائران در جان خود پرورانده‌اند. #اربعین_حسینی_امکان_حضور_در_تاریخی_دیگر https://eitaa.com/doosti_ba_ketab

#قطره_قطره 📚 کتاب: #اربعين_حسيني امکان حضور در تاريخي ديگر 🔻بخش دوم 🖋نویسنده: اصغر طاهرزاده https://eitaa.com/doosti_ba_ketab

📌حماسه‌ي اربعين؛ سنتي در حال شکوفايي 🟡 انساني بس عظيم و بزرگ که در مقام عصمت و طهارت قرار داشت به نام حضرت حسين بن علي(ع) در کربلا حقايقي را در آينه‌ي تاريخ به نمايش گذارد که بس عظيم بود. حقايقي را که تنها انسان‌هاي معصومي مثل امام صادق(ع) توانِ ديدن آن را داشتند. ائمه در زيارت‌نامه‌هايشان نگاه به حرکت امام حسين(ع) را عرضه نمودند و ما در عملِ امام حسين(ع) و نگاه امامان به حرکت آن حضرت مي‌توانیم به حقيقت کار حضرت سيدالشهداء(ع) نظر نماییم و محتواي زيارت اربعين را تصديق کنیم و این‌جاست که بايد خدا را شکر کرد. 🟣 چه بگويم که چگونه ما در زيارت اربعينِ حضرت سيدالشهداء(ع) با سنتی عظیم و فرهنگی خاص روبرو هستیم که درک آن به آسانی میسر نیست. 🔴 همه‌ي آن‌هايي که دغدغه‌ي عبور از فرهنگ ظلماني دوران را دارند و مي‌خواهند با عقلي غير از عقل غربي با ساير انسان‌ها مأنوس شوند، بايد به فرهنگ اربعين نظر کنند. اربعين نشان داد که در حكمت حسينى، شكست معنى ندارد و پايدارى و بقاء، عنصر اصلى اين حكمت است. حتّى در دربار يزيد، آثار زنده ماندن كربلا نمايان شد. حال از آن به بعد در تاريخ، با نمونه‏اى بسيار متعالى و روشن و پر از رمز و راز؛ يعنى اربعينِ‏ شهداى كربلا روبه‏رو هستيم. 🟢 انسان به‏واقع از حيرت نزديك است قالب تهى كند كه چگونه هنوز چهل‏روز از آن قلع ‏و قمع‏ها نگذشته بود و هنوز صداى شادى پيروزى بر حسين(ع) از در و ديوار كوفه و شام به گوش مى‏رسيدكه اربعينِ شهداى كربلا به‏پا مى‏گردد و پس از چهل‏روز بانگ بلند حسين(ع) در روز عاشورا در تمام شهرهاى اسلامى، انسان‌ها را تحت تأثير خود قرار مي‌دهد. 🟠 داستان آمدن «جابربن عبدالله انصارى» و «عطيّه» به كربلا يك حادثه نيست، يك فرهنگ است كه تاريخ، قصّه اين دو بزرگوار را به‏عنوان نمونه ذكر كرده است. 🔵 اربعين؛ سنّت شيعيان بيداردلى است كه گذشت زمان، وفادارى آن‏ها را نسبت به امام‏ حسين(ع) از بين نمى‏برد. لذا كسى كه به حق، مؤمن است، نمى‏تواند به حقيقتِ مجسّم، يعنى اباعبدالله(ع) مؤمن نباشد و كسى كه همواره به ياد حق است، همواره به ياد حقيقتِ مجسّم است، هرچند غوغاى زمانه چيزى غير از حق را بخواهد. غوغاى زمانه و تبليغات يزيدى تلاش كرد كه اباعبدالله(ع) را از صحنه‌ي ذهن‏ها و خاطره‏ها پاك كند و آن‌همه تهمت‏ و تلاش‏ براى اين بود كه ذهن‏ها از ياد اباعبدالله(ع) پاك شود. ولى اربعين كه از نشانه‏هاى مؤمن شمرده مى‏شود، نشان داد كه در زير اين آسمان كسانى هستند كه غوغاى زمانه نمى‏تواند آن‏ها را از وفادارى به حقيقتِ مجسم يعنى امام معصوم، غافل كند و سنّت اربعين سنّت انسان‏هايى است كه اسير حكومت يزيدى نشدند و تحت‏تأثير تبليغات نظام كفر، از تعهّدى كه با حق داشتند دست نكشيدند. #اربعین_حسینی_امکان_حضور_در_تاریخی_دیگر https://eitaa.com/doosti_ba_ketab