#حدیث ▪️امام سجاد علیه السلام می‌فرماید: ◽️أنَّ لِلعَبّاسِ عِندَاللّه مَنزِلَةٌ یَغبِطُهُ بِها جَمیعُ الشُّهداءِ یَومَ القیامَةِ. 💠عبّاس را نزد خداوند منزلتى است که در روز قیامت همه شهیدان بر آن رشک مى برند. 📘بحار الأنوار، ج ۲۲، ص ۲۷۴ ‎‎‌‌‎‎‌🌋 @doostibakhoda

#حدیث ❤️ #امام_صادق عليه السلام: ☘ مِن سَعادَةِ الرَّجُلِ أن يَكونَ القَيِّمَ عَلى عِيالِهِ 🌱 از نيك بختى مرد، اين است كه تكيه گاه خانواده اش باشد 📚 الكافی جلد4 صفحه13 ┄┄┅┅┅❅💠❅┅┅┅┄┄ ‎‎‌‌‎‎‌🌋 @doostibakhoda

🔻چطور برای مسئولیت‌پذیری انگیزه پیدا کنم؟ 👈🏼مسئولیت‌پذیری و استقلال، شاخص اصلی ولایت‌مداری - جلسه هفتم برای اینکه مسئولیت‌پذیر بشویم، در قدم اول، بهتر است از علوم تجربی و خصوصاً روانشناسی استفاده کنیم تا بفهمیم که مسئولیت‌پذیری چقدر برای سلامت روح و روان انسان، ضروری و مفید است. مثلاً در روانشناسی می‌گویند: «مسئولیت‌پذیری عنصر اصلی سلامت روان و به تبعِ آن، عامل مهم دستیابی به شادکامیِ اصیل و احساس رضایت است... همۀ افراد اجتماع باید احساس مسئولیت کنند و در مقابل رفتارهایشان پاسخگو باشند» و «برخی آثار مسئولیت‌پذیری عبارت است از: توانایی برخورد با شرایط سخت، انتخاب تصمیمات درست، کسب اعتماد به نفس، رشد تفکر، موافقتِ بیشتر با خانواده و محیط زندگی، ایجاد روحیۀ نشاط و...» اینها را اسلام نگفته؛ اینها حداقلِ انسانیت است که علم تجربی هم به آن رسیده است. حالا برویم سراغ دین و ببینیم که دین برای اینکه به ما انگیزه بدهد تا مسئولیت‌پذیر بشویم، چه‌کار می‌کند؟ یکی از طرح‌های کلان دین برای اینکه مسئولیت‌پذیر بشویم این است که خدا می‌فرماید: هرکاری بکنی از تو سؤال می‌کنم و پاداش و جزا می‌دهم؛ آن‌هم خیلی سنگین! «فَوَرَبِّكَ لَنَسْأَلَنَّهُمْ أَجْمَعِينَ» «خدایا، این‌طوری که من مجبور می‌شوم و استقلالم از بین می‌رود؟» نه! اولاً سؤال و جوابت را برای روز قیامت گذاشتم که معلوم نیست کِی است. ثانیاً آن را به تو نشان نمی‌دهم که بترسی و مجبور بشوی، بدترین رفتارها را هم انجام بدهی فوراً عذابت نمی‌کنم. «خدایا می‌شود کلاً سؤال و جواب نکنی؟» نه، اگر همین فشار کم برای استقلال و مسئولیت‌پذیری هم روی تو نباشد، یا دیگران تو را به بردگی می‌کشند یا خودت دیگران را به بردگی می‌کشی! تازه الان که اینها را گفته‌ام، باز هم بعضی‌ها گرگ شده‌اند و برخی هم بردۀ گرگ‌ها! 👤علیرضا پناهیان - ۱۴۰۰.۰۵.۲۴ 👈🏼 متن کامل Panahian.ir/post/6996 ‎‎‌‌‎‎‌🌋 @doostibakhoda

▫️با کلام وحی #قرآن_کریم #صفحه_1 ‎‎‌‌‎‎‌🌋 @doostibakhoda

🍃 هرصبح، یک حدیث 🍃 امام على عليه السلام: انديشيدن درباره نعمت هاى خدا، چه نيكو عبادتى است التَّفَكُّرُ في آلاءِ اللّهِ نِعمَ العِبادَةُ غررالحكم حدیث1147 #حدیث ‎‎‌‌‎‎‌🌋 @doostibakhoda

🎥 #کلیپ_تصویری 💐🎙 آیت الله استاد مصباح یزدی (ره) 🔵موضوع： لزوم شناخت در مسیر محبت خدا #پیشنهاد_دانلود_فوق_العاده #محبت_خدا_قسمت_اول ‎‎‌‌‎‎‌🌋 @doostibakhoda

❇️آیت الله بهجت (ره): ✍ دنیا دار امتحان است. شما در فڪر این باشید ڪه خودتان را اصلاح بکنید. ما بینِ خودتان و خدایتان عایقے، مانعے پیدا نشود. 👌 اگر اصلاح ڪردید، رفع مانع ڪردید بین خودتان و خدا و وسائط [انبیاء و اوصیاء] خدا اصلاح مےڪند ما بین شما و خلق. #پند_علما ‎‎‌‌‎‎‌🌋 @doostibakhoda

🔸چطور از ديگران تشكر كنيم ? قران پاسخ ميدهد «پاداش دسته گل اهدایی» 🔸یکی از کنیزان امام حسین علیه السلام خدمت حضرت رسید،سلام کرد و دسته گلی تقدیم آن حضرت نمود. حضرت هدیه آن کنیز را پذیرفت و در مقابل به او فرمود:تو را در راه خدا آزاد کردم. انس که ناظر این برخورد انسانی بود از آن حضرت با شگفتی پرسید:چگونه در مقابل یک دسته گل بی ارزش او را آزاد کردی؟! چون ارزش مادی یک کنیز به صدها دینار طلا می رسید. حضرت با تبسمی حاکی از رضایت خاطر بود فرمود:خداوند اینگونه ما را ادب کرده،چون در قرآن کریم می فرماید وَإِذَا حُيِّيتُمْ بِتَحِيَّةٍ فَحَيُّوا بِأَحْسَنَ مِنْهَا أَوْ رُدُّوهَا اگر کسی به شما نیکی کرد او را نیکی و با رفتار شایسته تری پاسخ دهید. 📖سوره نساء آیه۸۶ و من فکر کردم،از هدیه این کنیز بهتر این است که در راه خدا آزادش کنم. 📚بحار جلد۴۴ صفحه۱۹۴ #نکات_قرانی ‎‎‌‌‎‎‌🌋 @doostibakhoda

🔊 #کلیپ_صوتی 💐 آیت الله استاد مرتضی تهرانی (ره) 🔵 موضوع： بیماری های روح #پیشنهاد_دانلود_فوق_العاده #بیماری_های_روح_قسمت_اول ‎‎‌‌‎‎‌🌋 @doostibakhoda

🌟حکمت شماره ۱ نهج‌البلاغه: 🌺قَالَ (علیه السلام): كُنْ فِي الْفِتْنَةِ كَابْنِ اللَّبُونِ، لَا ظَهْرٌ فَيُرْكَبَ وَ لَا ضَرْعٌ فَيُحْلَبَ. 🍀درود خدا بر او، فرمود: در فتنه ها، چونان شتر دو ساله باش، نه پشتى دارد كه سوارى دهد، و نه پستانى تا او را بدوشند. ‎‎‌‌‎‎‌🌋 @doostibakhoda

🌟 #شرح_حکمت_شماره_۱ بهترين روش در فتنه ها: امام(عليه السلام) در اين حکمت پرمعنا مى فرمايد: «در فتنه ها همچون شتر کم سن و سال باش; نه پشت او قوى شده که سوارش شوند نه پستانى دارد که بدوشند»; (قَالَ(عليه السلام): کُنْ فِي الْفِتْنَةِ کَابْنِ اللَّبُونِ، لاَ ظَهْرٌ فَيُرْکَبَ، وَلاَ ضَرْعٌ فَيُحْلَبَ).(1) براى روشن شدن محتواى این کلام بسیار پرمعنا لازم است قبلاً دو واژه «فتنه» و «ابن لبون» تفسیر شود: فتنه، از ماده «فتن» (بر وزن متن) در اصل به معناى قرار دادن طلا در کوره است تا خالص از ناخالص جدا شود سپس به معناى هرگونه آزمایش و امتحان و بلا و عذاب و حتى شرک و بت پرستى و آشوب هاى اجتماعى آمده است و در اینجا منظور همان آشوب هاى اجتماعى است. لبون، به شترى گفته مى شود که به جهت زائیدن مکرر پیوسته در پستانش شیر است (لبون به معناى شیر دار است از ماده لبن) و ابن لبون به بچه چنین شترى گفته مى شود که دو سال آن تمام شده و وارد سال سوم شده است; نه قوت و قدرت چندانى دارد که بتوان بر پشت او سوار شد و نه پستان پر شیرى (زیرا هم کم سن و سال است و هم نر) و به این ترتیب هیچ گونه استفاده اى از آن در آن سن و سال نمى توان کرد. از اینجا روشن مى شود که هدف امام این است که انسان به هنگام شورش هاى اهل باطل و فتنه هاى ناشى از خصومت آنها با یکدیگر نباید آلت دست این و آن شود; باید خود را دور نگه دارد و به هیچ یک از دو طرف که هر دو اهل باطل اند کمک نکند. در این گونه موارد معمولاً هر کدام از طرفین به سراغ افراد بانفوذ و باشخصیت مى آیند تا از نفوذ و قدرت آنها براى کوبیدن حریف استفاده کنند. در این هنگام باید این افراد بلکه تمام افراد، خواه ضعیف باشند یا قوى نهایت مراقبت را به خرج دهند که در دام فتنه گران و غوغاسالاران نیفتند مبادا دین و یا دنیاى آنها آسیب ببیند و همان گونه که در بالا آمد در بعضى از روایات جمله «ولا وَبَر فَیُسْلَب» نیز به آن افزوده شده است یعنى شتر دو ساله پشمى هم ندارد که آن را بچینند و از آن استفاده کنند. نمونه این فتنه ها در صدر اسلام و قرون نخستین فراوان بود که امامان اهل بیت و یارانشان همواره از آن کناره گیرى مى کردند حتى داستان قیام ابو مسلم بر ضد بنى امیه گرچه در ظاهر براى کوبیدن باطلى بود ولى در باطن براى تبدیل باطلى به باطل دیگر و حکومت بنى عباس به جاى بنى امیه بود. به همین دلیل هنگامى که ابو مسلم به وسیله نامه اى پیشنهاد حکومت و خلافت را به امام صادق(علیه السلام) کرد امام آن را نپذیرفت زیرا مى دانست در پشت پرده این قیام چه اشخاصى کمین کرده اند و به تعبیر دیگر امام مى دانست این یک فتنه است که دو گروه باطل به جان هم افتاده اند و نباید به هیچ کدام امتیازى داد. روایاتى که از ائمه هدى(علیهم السلام) درباره فضیلت عزلت و گوشه گیرى به ما رسیده است غالباً ناظر به این گونه شرایط است. از جمله امام امیرالمؤمنین(علیه السلام) طبق آنچه در غررالحکم آمده مى فرماید: «الْعُزْلَةُ أَفْضَلُ شِیَمِ الاَْکْیَاسِ; گوشه گیرى برترین خصلت افراد باهوش و زیرک است».(2) و در حدیث دیگرى از آن حضرت مى خوانیم: «سَلاَمَةُ الدِّینِ فِی إعْتِزَالِ النَاسِ; سلامت دین انسان درکناره گیرى از مردم است».(3) در حدیث گویا و روشنى از امام صادق(علیه السلام) مى خوانیم هنگامى از آن حضرت سؤال کردند: چرا گوشه گیرى را انتخاب کرده اید؟ فرمود: «فَسَدَ الزَّمَانُ وَتَغَیَّرَ الاِْخْوَانُ فَرَأَیْتُ الاِنْفِرَادَ أَسْکَنَ لِلْفُؤَاد; زمانه فاسد شده و برادران تغییر روش داده اند به همین دلیل، آرامش دل را در تنهایى یافتم».(4) قرآن مجید نیز اشاراتى به این معنا دارد از جمله درباره حضرت ابراهیم مى خوانیم که او گروه بت پرستان را مخاطب قرار داد و گفت: «(وَأَعْتَزِلُکُمْ وَما تَدْعُونَ مِنْ دُونِ اللّهِ وَأَدْعُوا رَبِّی); از شما و آنچه غیر از خدا مى خوانید و مى پرستید کناره گیرى مى کنم و (تنها) پروردگارم را مى خوانم».(5) در داستان اصحاب کهف نیز در آیه 16 سوره «کهف» اشاره به گوشه گیرى آنها از گروه فاسد و مفسد شده است. از آنچه گفته شد به خوبى روشن مى شود که هرگز منظور امام(علیه السلام) این نبوده است که اگر گروهى باطل بر ضد مؤمنان و طرفداران حق برخیزند نباید به حمایت مؤمنان حق جو برخاست; این سخن بر خلاف صریح قرآن است که مى فرماید: «(فَإِنْ بَغَتْ إِحْداهُما عَلَى الاُْخْرى فَقاتِلُوا الَّتى تَبْغى حَتّى تَفىءَ إِلى أَمْرِ اللّه); اگر گروهى از مسلمانان بر گروه دیگرى ظلم و ستم روا داشتند (و اصلاح در میان آن دو از طریق مسالمت آمیز امکان پذیر نشد) با جمعیت ستمگر پیکار کنید تا به سوى حق باز گردند».(6) 👇👇

ممکن است تفاوت بین جمله «لا ظَهْرٌ فَیُرْکَبُ» و جمله «وَلا ضَرْعٌ فَیُحْلَبُ» در این باشد که نه کمک هاى مستقیم به فتنه جویان کن (مانند سوارى دادن مرکب) که خودش وارد معرکه شود و نه کمک هاى غیر مستقیم مانند کمک هاى مادى به این گروه ها کردن رواست شبیه شیر دادن براى تغذیه افراد. همان گونه که در سند این حکمت اشاره شد این کلام امیرمؤمنان على(علیه السلام) بخشى از وصیت طولانى است که امام امیر مؤمنان على(علیه السلام) به فرزند گرامى اش امام حسن مجتبى(علیه السلام) فرموده است که قسمتى از آغاز آن را براى مزید فایده در اینجا مى آوریم. فرمود: «کَیْفَ وَأَنِّى بِکَ یَا بُنَیَّ إِذَا صِرْتَ فِی قَوْم صَبِیُّهُمْ غَاو وَشَابُّهُمْ فَاتِکٌ وَشَیْخُهُمْ لاَ یَأْمُرُ بِمَعْرُوف وَلاَ یَنْهَى عَنْ مُنْکَر وَعَالِمُهُمْ خَبٌّ مَوَّاهٌ مُسْتَحْوِذٌ عَلَیْهِ هَوَاهُ مُتَمَسِّکٌ بِعَاجِلِ دُنْیَاهُ أَشَدُّهُمْ عَلَیْکَ إِقْبَالًا یَرْصُدُکَ بِالْغَوَائِلِ وَیَطْلُبُ الْحِیلَةَ بِالتَّمَنِّی وَیَطْلُبُ الدُّنْیَا بِالاِْجْتِهَادِ خَوْفُهُمْ آجِلٌ وَرَجَاؤُهُمْ عَاجِلٌ لاَ یَهَابُونَ إِلاَّ مَنْ یَخَافُونَ لِسَانَهُ وَلاَ یُکْرِمُونَ إِلاَّ مَنْ یَرْجُونَ نَوَالَهُ دِینُهُمُ الرِّبَا کُلُّ حَقّ عِنْدَهُمْ مَهْجُورٌ یُحِبُّونَ مَنْ غَشَّهُمْ وَیَمَلُّونَ مَنْ دَاهَنَهُمْ قُلُوبُهُمْ خَاوِیَةٌ لاَ یَسْمَعُونَ دُعَاءً وَلاَ یُجِیبُونَ سَائِلاً قَدِ اسْتَوْلَتْ عَلَیْهِمْ سَکْرَةُ الْغَفْلَةِ إِنْ تَرَکْتَهُمْ لَمْ یَتْرُکُوکَ وَإِنْ تَابَعْتَهُمْ اغْتَالُوکَ إِخْوَانُ الظَّاهِرِ وَأَعْدَاءُ السَّرَائِرِ یَتَصَاحَبُونَ عَلَى غَیْرِ تَقْوَى فَإِذَا افْتَرَقُوا ذَمَّ بَعْضُهُمْ بَعْضاً تَمُوتُ فِیهِمُ السُّنَنُ وَتَحْیَا فِیهِمُ الْبِدَعُ فَأَحْمَقُ النَّاسِ مَنْ أَسِفَ عَلَى فَقْدِهِمْ أَوْ سُرَّ بِکَثْرَتِهِمْ فَکُنْ عِنْدَ ذَلِکَ یَا بُنَیَّ کَابْنِ اللَّبُونِ لاَ ظَهْرٌ فَیُرْکَبَ وَلاَ وَبَرٌ فَیُسْلَبَ وَلاَ ضَرْعٌ فَیُحْلَب; فرزندم چگونه خواهى بود هنگامى که در میان قومى گرفتار شوى که کودک آنها گمراه و جوانشان هواپرست و پیرانشان امر به معروف و نهى از منکر نمى کنند، عالم آنها حیله گر فریبکارى است که هواى نفس بر او چیره شده و به دنیاى زودگذر چسبیده و از همه بیشتر (ظاهرا) به تو روى مى آورد و در انتظار حوادث دردناکى براى توست و با آرزوها چاره جویى مى کند و دنیا را با تمام قدرت مى طلبد. (مردم آن زمان) ترسشان از نظر دور و امیدشان نزدیک است (به عذاب هاى آخرت بى اعتنا و به مواهب دنیا شدیداً علاقه مند هستند) تنها از کسى حساب مى برند که از زبانش مى ترسند و اکرام نمى کنند مگر کسى را که امید بخششى از او دارند. دینشان ربا و هر حقى نزد آنها به فراموشى سپرده شده، افراد فریبکار را دوست دارند و سراغ کسانى مى روند که از همه بیشتر چاپلوسى کنند. دل هاى آنها خالى (از یاد خدا) است، سخن حقى را نمى شنوند و به درخواست سائلى پاسخ نمى گویند، مستى غفلت بر آنها غالب شده، اگر آنها را رها کنى دست از تو بر نمى دارند و اگر از آنها پیروى کنى فریبت مى دهند، در ظاهر برادرند و در باطن دشمن، رفاقت آنها با یکدیگر بر اساس بى تقوایى است و هنگامى که از هم جدا شوند یکدیگر را نکوهش مى کنند، سنت هاى الهى در میان آنها مى میرد و بدعت ها زنده مى شود نادان ترین مردان کسى است که از فقدان آنها متاثر شود یا از کثرت آنها خوشحال. فرزندم در چنین شرایطى که (آتش فتنه ها شعله ور است) همچون شتر کم سن و سال باش نه پشتى دارد که سوار شوند و نه پشمى که بچینند و نه پستانى که بدوشند... .(7) #نشر مطالب هدیه به امام زمان (عج) ‎‎‌‌‎‎‌🌋 @doostibakhoda

#تلنگری 💌 این راه هنوز به آخرین منزلش نرسیده ! باید همچنان دوید... شکلِ میدان‌ها عوض شده، اما راه، همان تنها راهِ همیشگی است؛ #جهاد 🌪بیچاره آنکس که نرسید... یا وسط راه با هرمشکل یا فتنه‌ای جا ماند! #استاد_شجاعی 🎤 #تمدن_سازی_نوین_اسلامی ‎‎‌‌‎‎‌🌋 @doostibakhoda

#یادداشت_روز 📝 👣 شما برای همدیگر، همراهید نه هدف 🎯 ‎‎‌‌‎‎‌🌋 @doostibakhoda

هر شب با دعای هفتم صحیفه سجادیه ♦️طبق سفارش مقام معظم رهبری♦️ ‎‎‌‌‎‎‌🌋 @doostibakhoda

▫️با کلام وحی #قرآن_کریم #صفحه_2 ‎‎‌‌‎‎‌🌋 @doostibakhoda

🍃 هر صبح، یک حدیث 🍃 امام صادق عليه السلام ـ درباره اين سخن خداوند متعال كه فرموده: «و نيكى كردن به پدر و مادر» ـ : نيكى كردن، اين است كه با آنان خوب همراهى كنى، و اين كه آنان را به زحمت نيندازى كه چيزى از نيازهايشان را از تو بخواهند، هر چند توانگر باشند الإمام الصادق عليه السلام ـ فی قَولِهِ تعالى: «وَبِالْوَ لِدَيْنِ إِحْسَنًا» ـ : الإحسانُ أن تُحسِنَ صُحبَتَهُما، وألاّ تُكَلِّفَهُما أن يَسألاكَ شَيئا مِمّا يَحتاجانِ إلَيهِ وإن كانا مُستَغنِيَينِ الكافی،جلد2، صفحه157 #حدیث ‎‎‌‌‎‎‌🌋 @doostibakhoda

🎥 #کلیپ_تصویری 💐🎙 آیت الله استاد مصباح یزدی (ره) 🔵 موضوع： آثار محبت خدا #پیشنهاد_دانلود_فوق_العاده #محبت_خدا_قسمت_دوم ‎‎‌‌‎‎‌🌋 @doostibakhoda

❇️آیت الله فاطمےنیا: 🍃اگر مےخواهے تمامے درهاے خیر را به رویت باز کنے، متواضع باش. تکبر، درهاے خیر را به روے انسان مےبندد. #پند_علما ‎‎‌‌‎‎‌🌋 @doostibakhoda

علت تغییر سرنوشت 🌷ذلِکَ بِأَنَّ اللَّهَ لَمْ یَکُ مُغَیِّراً نِعْمَةً أَنْعَمَها عَلی‏ قَوْمٍ حَتَّی یُغَیِّرُوا ما بِأَنْفُسِهِمْ وَ أَنَّ اللَّهَ سَمیعٌ عَلیمٌ 🌷 انفال53 《آن (کیفر) بدین سبب است که خداوند ،نعمتی را که به قومی عطا کرده،تغییر نمی دهد ،مگر آن که آنان آنچه را در خودشان است تغییر دهند،و همانا خداوند بسیار شنوا و دانا است》. ■در احادیث متعدد عواملی مانند ظلم و گناه سبب تغییر نعمت های الهی به حساب آمده اند ،چنانکه بازگشت از گناه و انحراف و حرکت از مسیر حق موجب سرازیر شدن انواع نعمت های الهی است. ■گناهان و ستم ها،انسان را از لیاقت بهره وری از لطف الهی دور می کند. چنانکه حضرت علی(ع) در خطبه ی قاصعه بدان اشاره نموده اند و در دعای کمیل می خوانیم:《اللّهم اغفر لی الذنوب الّتی تهتک العصم ...اللّهم اغفر لی الذّنوب الّتی تغیّر النّعم...》 در نامه حضرت علی (ع) به مالک اشتر می خوانیم: هیچ چیز مانند ظلم و ستم،نعمت های الهی را تغییر نمی دهد چون خداوند ناله ی مظلوم را می شنود و در کمین ظالمان است. (نهج البلاغه نامه53) امام صادق (ع) فرمودند:همواره از سختی ها و گرفتاری های روز و شب که عقوبت معصیت و گناهان شماست ،به خدا پناه ببرید. (کافی جلد 2،ص269) #نکات_قرانی ‎‎‌‌‎‎‌🌋 @doostibakhoda

🔊 #کلیپ_صوتی 💐 آیت الله استاد مرتضی تهرانی (ره) 🔵موضوع؛ انبیاء الهی یگانه طبیبان روح #پیشنهاد_دانلود_فوق_العاده #بیماری_های_روح_قسمت_دوم ‎‎‌‌‎‎‌🌋 @doostibakhoda

🌟حکمت شماره ۲ نهج‌البلاغه: 🌺قَالَ (علیه السلام): الأَزْرَى بِنَفْسِهِ مَنِ اسْتَشْعَرَ الطَّمَعَ، وَ رَضِيَ بِالذُّلِّ مَنْ كَشَفَ عَنْ ضُرِّهِ، وَ هَانَتْ عَلَيْهِ نَفْسُهُ مَنْ أَمَّرَ عَلَيْهَا لِسَانَه. 🍀شناخت ضدّ ارزش ها: (اخلاقى) و درود خدا بر او، فرمود: آن كه جان را با طمع ورزى بپوشاند خود را پست كرده، و آن كه راز سختى هاى خود را آشكار سازد خود را خوار كرده، و آن كه زبان را بر خود حاكم كند خود را بى ارزش كرده است. ‎‎‌‌‎‎‌🌋 @doostibakhoda

🌟 #شرح_حکمت_شماره_۲ وَ قَالَ علیه السلام :أَزْرَی بِنَفْسِهِ مَنِ اسْتَشْعَرَ الطَّمَعَ شرح واژه ها: 1 - أَزْرَی :خوار و ذلیل کرد. 2 - بـِ : حرف جر است. 3 - نَفْسِ : خود، روح، ذات 4 - هِ : ش، خود/ نفس خود، نفسش، روح خود، روحش، ذات خود، ذاتشش، خودش أَزْرَی بِنَفْسِهِ: خود را خوار و ذلیل ساخته است. 5 - مَن :کسی که 6 - إسْتَشْعَر :شعار خود قرار داد، لباس زیر خود قرار داد، یعنی همراه همیشگی خود قرار داد. استشعر، هم خانواده است با شَعْر(موی بدن)و شعار (لباس زیر که به مستقیم به بدن و موی بدن می چسبد) بر خلاف دثار(لباس رو)، یعنی طمع را محکم گرفتن و رها نکردن، چسباندن طمع به بدن که یک خصیصه و خصلت برای او شده است. 7 - الطَّمَعَ : چشم به مال و منال و جاه و مقام دیگران داشتن طمع یکی ازراه های ورود شیطان به قلب انسان است. وقتی کسی به این بیماری مبتلا گردد در ابتدا مطیع شیطان می شود، آنگاه برای رسیدن به خواسته های خود تن به هر ذلت و خواری نزد دیگران می دهد. 8 - اسْتَشْعَر الطَّمَعَ : طمع را لباس خود قرار داد، طمع را شعار خود قرار داد، طمع را همراه همیشگی خود قرارداد، همیشه طمع ورزید، همیشه طمعکار بود. ترجمه: هرکس همواره طمع بورزد، خود راخوار و ذلیل می سازد. پیام: قانع باش تا عزیزگردی و طمعکار نباش که ذلیل می گردی نکته اول طمع عبارت است از توقع رسیدن به چیزی از کسی بدون داشتن استحقاق نکته دوم شخص متوقع و طمّاع احساس نیاز و احتیاج را در وجود خود می بیند لذا دست به تملق و چاپلوسی یا مدح و ستایش از شخص مور طمع می زند و چون این عمل نوعی پرستش و خلاف آزادی انسان است رقیت و بندگی را که ضد حریّت است به دنبال می آورد. آدمی که طمع می کند در واقع خودش را نیازمند نشان می دهد و خوار و کوچک می کند. طلحه و زبیر که از یاران قوی پیامبر (صلی الله علیه و آله) و از یاران امام علی (علیه السلام) بودند، به خاطر طمع دشمن آنان شدند. طلحه به حکومت بصره و زبیر به حکومت کوفه طمع کرد. هر دو آنان بسیار پولدار بودند و کاخ داشتند و ... اما با این حال طمع کردند و حکومت عراق را می خواستند عمر و عاص نیز همین گونه بود. نکته سوم طمع دو گونه است: 1- طمع های ناروا: طمع مال و مقام و ... 2- طمع های جایز: طمع به رحمت و مغفرت الهی برای هیچ انسان مؤمنی سزاوار نیست که برای رسیدن به مقام و شخصیت و دست یافتن به مال و ثروت از افرادی مثل خود طمع داشته باشد زیرا به خواری و بی شخصیتی خودش منجر می شود و ذلّت پذیری با عزّتی که خدا برای او پسندیده منافات دارد و لله العزّه و لرسوله و للمؤمنین. منافقون/8 کسی که طمع را استشعار می کند (به وجود خود بچسباند) در هر کاری و در هر چیزی که در او ایثار، هدیه دادن، انفاق و ... است طمع می ورزد. منشأ طمع ورزی 1- نقص عقل و قوت نیروی خیال: اگر عقل نارس و ناقص و قوه خیال قوی‏تر از عقل نباشد و خواستۀ مورد توقع نمی‏تواند انسان را وادار به طمع ورزی گرداند. 2- بی خبری از شخصیت والای انسان: اگر ارزش و بهای حریّت را انسان می دانست مسلماً توقع و انتظار را در خود به وجود نمی آورد تا ناچار شود در مقابل دیگران تملق کند و آنان را ستایش نماید. نکته چهارم: نتایج طمع 1- رقیّت: انسان عظمت و شخصیت خودش را با پایین ترین چیز مبادله می کند. 2- شرک: که منشاء آن یک اخلاق بد (طمع) است. 3- حقیر شدن: چون لازمۀ طمع ورزی، نیازمندی و فروتنی است. 4- عامل شکست: حضرت علی (علیه السلام) می فرماید: بیشترین شکستهای عاقلان، زیر سایه طمع خودنمایی می کند. نکته پنجم: راههای معالجه 1- تقویت ایمان به خدا و تقسیم عادلانه و تقدیرحکیمانه او و درک اهمیت توحید و خطر شرک 2- علم و آگاهی از عظمت انسان و قبح انسان پرستی و ارزش آزادی و پستی بندگی و بردگی 3- ادامۀ بی اعتنایی به شئ مورد طمع بدون توهین و تحقیر از دارندۀ آن 4- داشتن قناعت: کسی که قناعت پیشه کند عزیز خواهد بود: عزَّ مَن قنعَ (غررالحکم، 1410: ص 392) بزرگی می‏گفت که : صیادی گنجشکی گرفت ، گنجشک گفت : مرا چکار خواهی کرد ؟ گفت بکشم وبخورم . گفت : از خوردن من چیزی حاصل تو نخواهد شد ولی اگر مرا رها کنی سه سخن به تو می آموزم که برای تو بهتر از خوردن من است . صیاد گفت بگو . گنجشک گفت یک سخن در دست تو بگویم و یکی آن وقت که مرا رها کنی و یکی آن وقت که بر کوه نشینم . گفت : اولی را بگو . گفت : هر چه از دست تو رفت برای آن حسرت مخور . پس صیاد او را رها کرد و بر درخت نشست و گفت : محال را هرگز باور مکن و پرید بر سر کوه نشست و گفت : ای بدبخت اگر مرا می کشتی اندر شکم من دودانه مروارید بود که هر یکی بیست مثقال، که توانگر می شدی و هرگز درویشی به تو نمی رسید . 👇👇👇