📚کلاس آموزش احکام 🖊حجت‌الاسلام والمسلمین اصغری ⛳️ جلسه سیزدهم 📒 رساله نماز و روزه؛ مسأله ۹۲۳ تا ۹۳۳ (احکام قضای روزه و کفّاره تأخیر) 📆هر روز ساعت ۱۳ 🌸 ماه رمضان ۱۴۴۵ نوروز۱۴۰۳ 🌷حوزه مجازی اخلاق حضرت آیت الله حق شناس (رضوان الله تعالی علیه)

🌕 احکام روزه ۲۲ 🌺 روزه‌ی قضای پدر و مادر ❇️ مسأله ۹۳۴. اگر پدر و نیز بنابر احتیاط واجب مادر، روزه‌های خود را به‌‌خاطر عذری غیر از سفر به‌‌جا نیاورده باشند، و با این‌که می‌‌توانستند آن را قضا کنند، قضا نکرده باشند، بر پسر بزرگ واجب است پس از فوت آن‌ها، خودش یا با گرفتن اجیر، قضای آن روزه‌ها را بگیرد، اما روزه‌‌هایی که به‌‌دلیل سفر نگرفته‌‌اند، بر پسر بزرگ واجب است آن‌‌را قضا کند هرچند آن‌ها فرصت و امکان قضا نداشته‌‌اند. 🍃 در وجوب نماز و روزه‌ی مادر بر پسر بزرگ اختلاف است: 🌱 مرحوم امام و آیت‌الله سیستانی: احتیاط مستحبّ 🌱 حضرت آقا: احتیاط واجب 🌱 آیت‌الله مكارم: باید (فتوی به وجوب) 🍃 قدر متیقّن روزه‌هایی است که از خود او قضا شده است، امّا در موارد دیگری که واجب شده اختلاف است:👇 🌱 امام: غیر از ماه رمضان مثل نذر واجب است. 🌱 آیت‌الله سیستانی: لازم نیست 🍃 معمول مراجع قائل به وجوب قضا به صورت تعیّنی هستند، امّا آیت‌الله سیستانی پسر بزرگ را مخیّر بین قضا و فدیه می‌دانند👇 🌱 آیت‌الله سیستانی: بعد از مرگ پدر، پسر بزرگتر بنا بر احتياط لازم بايد قضای روزه ماه رمضان او را به جا آورد، و مى‌تواند به جاى هر روز (۷۵۰ گرم) طعام را به فقيری بدهد، هر چند از مال ميّت، اگر ورثه راضی باشند. 🍃 فرض وجوب قضای نماز و روزه بر پسر بزرگ، در جایی است که میّت وصیّت نکرده باشد، و إلا اگر وصیّت کرده باشد که از ثلث مال برای او اجیر بگیرند لازم است مطابق وصیّت عمل شود، و دیگر قضا بر پسر بزرگ واجب نیست. ✅ وظیفه‌ی ورّاث نسبت به ترکه میّت 🍃 ورّاث میّت در قبال اموالی که در اختیار میّت قرار داشته، باید به ترتیب زیر عمل نمایند: ۱. خارج کردن اعیانی که مال میّت نیست (مواردی که شک داریم مال ميّت بوده یا خیر، طبق قاعده ید، جزء اموال میّت به حساب آورده می‌شود) ۲. هزینه‌های تجهیز میّت، مثل کفن و دفن و خرید سدر و کافور از ترکه وی برداشت می‌شود. (به قدر متعارف و به حسب شئون میّت) ۳. پرداخت دیون و بدهکاری میّت مثل مهریه، خمس، حجّ (در صورتی که مستطیع بوده و نرفته)، زکات و دیون به مردم ۴. پرداخت حَبوه به پسر بزرگتر (قرآن و انگشتر و شمشیر میّت و لباس‌هایی را که پوشیده یا برای پوشیدن نگه داشته‌است، مال پسر بزرگ‌تر است) ۵. عمل به وصیّت میّت تا ثلث (اگر ورثه اجازه ندهند، تا ثلث؛ ولی اگر اجازه بدهند بیش از ثلث اموال میّت هم مجاز است که به وصیّت عمل شود) ۶. تقسیم اموال طبق قانون ارث ❇️ مسأله ۹۳۵. روزه‌هایی را که پدر یا مادر عمداً نگرفته‌‌اند، بنابر احتیاط واجب بر پسر بزرگ واجب است. 🍃 قدر متیقّن در وجوب قضا، نماز و روزه‌هایی است که از روی عذر ترک شده است، مثل جهل به بطلان، یا فراموشی، یا خواب ماندن در وقت نماز و... امّا در وجوب قضای نماز و روزه‌هایی که پدر یا مادر عمدی نگرفتند، اختلاف است:👇 🌱 امام و آقا: فرقی بین عمد و غیر عمد نیست، و در هر دو صورت واجب است. البته امام در فرض طغیان و نافرمانی بنابر احتیاط مستحبّ فرمودند 🌱 آیت‌الله سیستانی: در صورت عمد یا جاهل مقصّر به بطلان لازم نیست 🌱 آیت‌الله مکارم: اگر از روی نافرمانی بوده احتیاط مستحبّ است ✅ نکات تکمیلی 🍃 چون مباحث نماز و روزه‌ی قضا با هم مرتبطند، برای تکمیل بحث مباحث نماز از «رساله نماز و روزه» مقام معظّم رهبری تقدیم می‌گردد👇 ❇️ مسأله ۶۵۱. بر پسر بزرگ واجب است نمازهایی را که از پدر و بنابر احتیاط واجب از مادرش فوت شده، قضا کند. ❇️ مسأله ۶۵۲. اگر پدر یا مادری اصلاً نماز نخوانده باشند، بنابر احتیاط واجب قضای نمازها بر پسر بزرگ واجب است. ❇️ مسأله ۶۵۳. منظور از پسر بزرگ، بزرگترین پسری است که هنگام مرگ پدر و مادر زنده است، خواه بالغ باشد یا غیر بالغ. ❇️ مسأله ۶۵۴. اگر فرزند بزرگ میت، دختر و فرزند دوم پسر باشد، قضای نمازهای پدر و مادر بر پسر بزرگ که فرزند دوم است، واجب است. ❇️ مسأله ۶۵۵. هرگاه شخص دیگری (غیر از پسر بزرگ) نمازهای پدر و مادر را قضا کند، از پسر بزرگ ساقط می‌شود. ❇️ مسأله ۶۵۶. بر پسر بزرگ واجب است آن مقدار از نمازهایی را که یقین دارد از پدر و مادرش فوت شده است قضا کند، و اگر نمی‌داند که از آن‌ها نمازی قضا شده یا نه، چیزی بر او واجب نیست، و تفحّص و جستجو در این مورد لازم نمی‌باشد. ❇️ مسأله ۶۵۷. بر پسر بزرگ واجب است که نمازهای پدر و مادرش را به هر صورتی که امکان دارد قضا کند، و اگر از انجام آن عاجز باشد، تکلیفی بر ‌‌عهده‌‌اش نیست. ❇️ مسأله ۶۵۸. کسی که خودش نماز قضا دارد و نماز قضای پدر و مادر نیز بر عهده اوست، در تقدیم هر یک مخیّر است، و هر کدام را بخواهد می‌‌تواند اول بخواند. ❇️ مسأله ۶۵۹. اگر پسر بزرگ پس از فوت پدر و مادر از دنیا برود، بر فرزندان دیگر قضای نماز پدر و مادر واجب نمی‌‌شود. 🖋حجت‌الإسلام و المسلمین استاد اصغری بر محور «رساله نماز و روزه» حضرت آیت‌الله العظمی خامنه‌ای (دام ظلّه العالی)

🌙 ماه بندگی؛ ۲۲ 🌺 اهمیت شب بیست‌وسوم، و برتری آن بر شب‌های دیگر 1⃣ شب بیست‌وسوم، شب امضای مقدّرات توسط امام زمان (عجّل اللهُ فرجَه الشریف) 🍃 در روایت است که: «التَّقْدِيرُ فِي لَيْلَةِ تِسْعَ عَشْرَةَ، وَ الْإِبْرَامُ فِي لَيْلَةِ إِحْدَى وَ عِشْرِينَ، وَ الْإِمْضَاءُ فِي لَيْلَةِ ثَلَاثٍ وَ عِشْرِينَ». 🌱 شب نوزدهم؛ شب تقدیر است، و امور هر موجودی در سال آینده از ناحیه خداوند اندازه گیری می‌شود. 🌱 شب بیست و یکم؛ محکم نمودن مقدّرات است. 🌱 شب بیست و سوم؛ به امضای امام عصر (عجّل اللهُ فرجَه) می رسد و قطعی می‌شود. 2⃣ قرائت سوره "عنکبوت" و "روم" در شب بیست‌وسوم 🌱 در روایات است که قرائت این دو سوره در این شب نزد خدای تعالی از جایگاه بلندی برخوردار است، و بهشت برای او قطعی می‌شود. 3⃣ قرائت هزار مرتبه سوره قدر در این شب 🍃 عن أَبي عبدالله (عليه‌السّلام) قال: لو قرأَ رجل ليلة ثلاث و عشرين من شهر رمضان‏ «إِنَّا أَنْزَلْناهُ فِي لَيْلَةِ الْقَدْرِ» أَلف مرّة، لأصبح و هو شديد اليقين بالاعتراف بما يختصّ فينا، و ما ذاك إِلّا لشي‏ء عاينه في نومه‏. 4⃣ شبِ سرنوشت‌ساز 🌱 آیت‌الله حاج آقا مجتبی تهرانی (رحمه‌الله): بدانید كه امشب، شب سرنوشت است. چون اگر شب بیست‌ویکم، آن‌چنان که دل‌مان ‌می‌خواست، از لحاظ تمام ابعاد دنیوی و اخروی، آن‌طور كه بايد نوشته نشده بود؛ امشب می‌توانى در خانه خدا بروی و دعا کنی كه: خدايا! تقديرم را بر‌گردان، و برای من همه را خوب کن؛ او قبول ‌می‌کند. لذا بزرگان ما بر روی شب بیست‌وسوم ‌بیشتر تکیه ‌می‌‌کردند. توجه کنید! ‌می‌‌گفتند شب بیست و سوم است که شب سرنوشت‌ساز است. 5⃣ مهم‌ترين شب قدر 🍃 سفيان بن السمط، قال: قلت لأبي عبد الله (عليه‌السّلام): أفرد لي ليلة القدر. قال: ليلة ثلاث و عشرين‏. 🍃 بإسنادنا إلى ضمرة الأنصاري، عن أبيه أنّه سمع النبيّ (صلّى الله عليه و آله) يقول: ليلة القدر ليلة ثلاث و عشرون‏. 6⃣ آماده کردن خانواده برای اِحیاء شب بیست‌وسوم 🍃 عن علي (عليه‌السّلام): إنّ رسول اللّه (صلّى اللهُ عليه و آله) كان يطوي فراشه و يشدّ مئزره في العشر الأواخر من شهر رمضان، و كان يوقظ أهله ليلة ثلاث و عشرين، و كان يرشّ وجوه النيام بالماء في تلك الليلة، و كانت فاطمة (عليهاالسّلام) لا تدع أحدا من أهلها ينام تلك الليلة، و تداويهم بقلّة الطعام و تتأهّب لها من النهار و تقول: محروم من حرم خيرها. (دعائم الإسلام للمغربي؛ ج ۱، ص ۲۸۲) 7⃣ زیارت اباعبدالله (علیه‌السّلام) 🍃 عن أبي جعفر الثاني في حديث قال: من زار الحسين (عليه‌السّلام) ليلة ثلاث و عشرين من شهر رمضان، و هي الليلة التي يرجى أن تكون ليلة القدر و فيها يفرق كل أمر حكيم، صافحه روح أربعة و عشرين ألف ملك و نبي، كلهم يستأذن الله في زيارة الحسين (عليه‌السّلام) في تلك الليلة. 8⃣ احیاء در مسجد در سخت‌ترین شرایط 🍃 مرض أبو عبد الله (عليه‌السّلام) مرضا شديدا، فلما كان ليلة ثلاث وعشرين أمر مواليه فحملوه إلى المسجد، فكان فيه ليلته. 9⃣ بیش از ۱۰ اثر از آثار عظیم احیاء شب بیست‌وسوم، و نماز عن محمد بن علي الباقر (علیهماالسّلام)، قال: من أحيا ليلة ثلاث و عشرين من شهر رمضان و صلى فيها مائة ركعة ۱. وسع الله عليه معيشته في الدنيا، ۲. و كفاه أمر من يعاديه، ۳. و أعاذه من الغرق و الهدم و السرق و من شرّ السباع، ۴. و دفع عنه هول منكر و نكير، ۵. و خرج من قبره نور يتلألأ لأهل الجمع، ۶.و يعطى كتابه بيمينه، ۷. و يكتب له براءة من النّار، ۸. و جواز على الصراط، ۹. و أمان من العذاب، ۱۰. و يدخل الجنة بغير حساب، ۱۱. و يجعل فيها من رفقاء النبيين و الصديقين و الشهداء و الصالحين، و حسن أولئك رفیقا. 📚 إقبال الأعمال، جلد ۱، صفحه ۲۱۳

📚کلاس آموزش احکام 🖊حجت‌الاسلام والمسلمین اصغری ⛳️ جلسه چهاردهم 📒 رساله نماز و روزه؛ مسأله ۹۳۴ و ۹۳۵؛ (احکام روزه‌ی قضای پدر و مادر)؛ و مسأله ۶۵۱ تا ۶۵۹ (نماز قضای پدر و مادر) 📆هر روز ساعت ۱۳ 🌸 ماه رمضان ۱۴۴۵ نوروز۱۴۰۳ 🌷حوزه مجازی اخلاق حضرت آیت الله حق شناس (رضوان الله تعالی علیه)

🌕 احکام روزه ۲۳ 🌺 احکام روزه‌ی مسافر ❇️ مسأله ۹۳۶. مسافرت در ماه رمضان هر چند برای فرار از روزه باشد، جایز است، البته بهتر است به سفر نرود؛ مگر اين‌که سفر برای کار نیکو یا لازمی باشد. 🍃 معمول مراجع مسافرت برای فرار از روزه را مکروه می‌دانند؛ بلکه آیت‌الله سیستانی مطلق سفر در ماه مبارک را جز در موارد استثناء مکروه می‌دانند👇 🌱 آيت‌الله سيستانى: اگر برای فرار از روزه باشد مکروه است، و هم‌چنین است مطلقِ سفر در ماه رمضان، مگر اين‌كه سفر براى حج يا عمره يا استقبال برادر مؤمن يا از بيم تلف مال و يا تلف جان برادر مؤمن يا به جهت ضرورتی باشد. ❇️ مسأله ۹۳۷. کسی که در ماه مبارک رمضان مسافر است، نمی‌‌تواند روزه بگیرد، و واجب نیست برای گرفتن روزه قصد کند که ده روز در جایی بماند. 🍃 عَنْ أَبِي جَعْفَرٍ (علیه‌السّلام) قَالَ: سَمَّى رَسُولُ الله (صلّی الله علیه و آله و سلّم) قَوْماً صَامُوا حِينَ أَفْطَرَ وَ قَصَّرَ عُصَاةً؛ وَ قَالَ: هُمُ الْعُصَاةُ إِلَى يَوْمِ الْقِيَامَةِ، وَ إِنَّا لَنَعْرِفُ أَبْنَاءَهُمْ وَ أَبْنَاءَ أَبْنَائِهِمْ إِلَى يَوْمِنَا هَذَا. (الكافي) ❇️ مسأله ۹۳۸. کسی که در ماه رمضان مسافر است، چنان‌چه نمازش قصر باشد، نباید در سفر روزه بگیرد، و اگر نماز را در سفر چهار رکعتی می‌‌خواند (مانند مسافری که در مکانی قصد ماندن ده روز را دارد یا مسافرت شغل اوست) واجب است روزه بگیرد. ❇️ مسأله ۹۳۹. هرگاه روزه‌دار بعد از ظهر مسافرت کند، باید روزه خود را نگه‌‌دارد، امّا اگر پیش از ظهر مسافرت کند در‌‌صورتی‌‌که از شب قبل قصد سفر کرده باشد روزه‌اش باطل است. ولی اگر در روز قصد سفر کرده است، بنابر احتیاط واجب باید روزه بگیرد، و پس از ماه رمضان هم آن را قضا کند. 🍃 ملاک تمام و شکسته خواندن در نماز: ملاک تمام و شکسته خواندن در نماز، همان لحظه‌ای است که می‌خواهد نماز بخواند، نه زمانی که اذان گفته می شود، یا نماز قضاء می شود، (نه اوّل و نه آخر وقت)؛ لذا اگر در زمانی که می‌خواهد نماز بخواند مسافر است نماز را باید شکسته بخواند، و اگر در وطن یا مانند آن است باید تمام بخواند. بله؛ اگر نماز قضاء شد، ملاکِ کیفیتِ قضاء (تمام یا قصر)، آخر وقت است. 🌱 مثلاً اگر اذان ظهر در تهران ساعت ۱۲:۱۵، و اذان مغرب ساعت ۱۹ است، و شخصی می‌خواهد از تهران (وطن) به قم مسافرت کند، اگر ساعت ۱۳ می خواهد در تهران نماز بخواند، باید نماز را تمام بخواند، و اگر ساعت ۱۵ در مسیر (بعد از حدّ ترخّص) یا در قم می‌خواهد نماز را بخواند باید قصر بخواند، و اگر ساعت ۱۸ به تهران بازگشت، و آن‌گاه خواست نماز را بخواند، باید نماز را تمام بخواند. و اگر نمازش قضاء شد، ملاک آخر وقت است، اگر آخر وقت در وطن بوده، تمام قضاء نماید، و اگر در سفر بوده، قصر قضاء کند. 🍃 ملاک صحت و بطلان در روزه: امّا ملاک در روزه؛ لحظه زوال آفتاب و اذان ظهر است؛ که اگر مسافر است روزه صحیح نیست، و اگر در وطن یا مانند آن است باید روزه بگیرد. 🌱 عَنْ أَبِي عَبْدِ الله (علیه السلام): إِنْ خَرَجَ مِنْ قَبْلِ أَنْ يَنْتَصِفَ النَّهَارُ فَلْيُفْطِرْ، وَ لْيَقْضِ ذَلِكَ الْيَوْمَ؛ وَ إِنْ خَرَجَ بَعْدَ الزَّوَالِ فَلْيُتِمَّ يَوْمَهُ. (الكافي؛ ج ۴؛ ص ۱۳۱) 🍃 معمول مراجع مثل مرحوم امام و آیت‌الله سیستانی و آیت‌الله مکارم مطلقاً می‌فرمایند که اگر روزه‌دار پيش از ظهر مسافرت كند، وقتی به حدّ تَرَخُّص برسد، نمی‌تواند آن روز را روزه بگیرد؛ چه شب قبل قصد سفر داشته یا نداشته‌ است. 🌱 امّا آیت‌الله خامنه‌ای تفصیل دادند، که در مسأله فوق مذکور است، که: اگر قصد سفر در روز بوده بنابر احتیاط واجب روزه بگیرد، و پس از ماه رمضان آن روز را قضا کند. ❇️ مسأله ۹۴۰. مسافری که از شب قبل قصد سفر کرده و پیش از ظهر به مسافرت می‌‌رود، نمی‌‌تواند تا قبل از رسیدن به حدّ ترخّص روزه خود را افطار کند، و در‌‌صورتی‌‌که پیش از آن افطار کند، بنابر احتیاط کفاره افطار عمدی روزه ماه رمضان بر او واجب است. البته چنان‌چه از حکم مسأله غافل بوده، کفاره ندارد. 🍃 دقت شود حدّ ترخّص با مسافت شرعی متفاوت است👇 🌱 بنابر جمع‌بندی مؤسسه موضوع شناسی حدّ ترخّص حدود ۱۳۵۰ متر از آخر شهر است، امّا مسافت شرعی بنابر اختلاف مراجع بین ۴۱ تا ۴۵ کیلومتر متغیّر است. 🌱 حضرت آقا: ۴۱ کیلومتر 🌱 آیت‌الله مکارم: ۴۳ کیلومتر 🌱 آیت‌الله سیستانی: ۴۴ کیلومتر 🌱 حضرت امام: ۴۵ کیلومتر ❇️ مسأله ۹۴۱. هرگاه مسافر پیش از ظهر وارد وطن شود یا به جایی برسد که قصد دارد ده روز توقف کند، اگر کاری که روزه را باطل می‌کند انجام نداده باشد، باید روزه بگیرد، و اگر مبطلی انجام داده، باید بعداً قضا کند، ولی اگر بعد از ظهر وارد شود، نمی‌تواند روزه بگیرد. 🖋حجت‌الإسلام و المسلمین استاد اصغری بر محور «رساله نماز و روزه» حضرت آیت‌الله العظمی خامنه‌ای (دام ظلّه العالی)

🌙 ماه بندگی؛ ۲۳ 🌺 معرفت امیرالمؤمنين (صلواتُ اللهِ عليه) 🌿 توصیف امیرالمؤمنين (عليه‌السّلام) در بیان امام صادق (علیه‌السّلام)؛ بخش اول 🌴 مقام معظم رهبری حضرت آیت‌الله خامنه‌ای (حفظه‌الله)، در ۱۰ دی ۱۳۷۸ در خطبه‌های نماز جمعه این روایت را فرمودند؛ ما در اين‌جا بیانات ایشان را که توضیح فرمایش امام صادق است را می‌آوریم: 🌱 من امروز روایتی را انتخاب کردم که بخوانم؛ این روایت در «ارشاد مفید» است. البته من متن حدیث را از کتاب «چهل حدیث» امام بزرگوارمان -که کتاب بسیار خوبی است- نقل می‌کنم؛ لیکن با «ارشاد» هم تطبیق کرده‌ام. روایت را شیخ مفید نقل می‌کند. راوی می‌گوید که ما در خدمت امام صادق (علیه‌الصّلاةوالسّلام) بودیم، صحبتِ امیرالمؤمنین شد. «فَأَطْرَاهُ وَ مَدَحَهُ بِمَا هُوَ أَهْلُهُ» امام صادق زبان به ستایش امیرالمؤمنین گشود و آن‌چنان که مناسب او بود، امیرالمؤمنین را مدح کرد. از جمله چیزهایی که گفت -که این راوی یادش مانده و مثلاً در همان مجلس یا در بیرون آن مجلس نوشته است- این هاست. من نگاه کردم، دیدم هر کدام از این فقره‌هایی که در این حدیث به آن تکیه شده است، تقریباً به یک بُعد از زندگی امیرالمؤمنین اشاره می‌کند؛ به زهد آن بزرگوار، عبادت آن بزرگوار، و خصوصیاتی که حالا این ها را می‌خوانیم. ببینید؛ طبق این روایت، امام صادق در مقام تعریف از امیرالمؤمنین حرف می‌زند. 1⃣ اجتناب از حرام (مال و دستاورد حرام) اولین جمله‌ای که فرمود، این بود: 🍃 «وَ اللهِ مَا أَكَلَ عَلِيُّ بْنُ أَبِي طَالِبٍ (عليه السّلام) مِنَ الدُّنْيَا حَرَاماً قَطُّ حَتَّى مَضَى لِسَبِيلِهِ» 🌱 امیرالمؤمنین تا آخر عمر، یک لقمه حرام در دهان نگذاشت؛ یعنی اجتناب از حرام، اجتناب از مال حرام، اجتناب از دستاورد حرام. البته مراد، حرام واقعی است؛ نه آن حرامی که برای آن بزرگوار حکمش هم منجَّز شده باشد؛ یعنی مشتبه را هم به خود نزدیک نکرد. 🌱 ببینید؛ اين‌ها را به عنوان دستورالعمل و سرمشق در عمل -و بالاتر از آن در فکر- برای ما بیان کرده‌اند. امام صادق و امام باقر و امام سجاد هم اعتراف می‌کنند که ما نمی‌توانيم این‌طوری زندگی کنیم! حالا نوبت به امثال بنده که می‌رسد، دیگر واویلاست! بحث سرِ این نیست که من یا شما بخواهیم این‌طور زندگی کنیم؛ نه، آن زندگی، زندگی این قلّه است؛ این قلّه را نشان می‌دهد. معنای نشان دادن قلّه این است که همه باید به این سمت حرکت کنند. البته چه کسی هست که به آن بالا برسد!؟ در همین حدیث هم می‌خوانیم که امام سجاد فرمود: من قادر نیستم این‌طور زندگی کنم. 2⃣ انتخاب سخت ترین امر در دین 🍃 «وَ مَا عُرِضَ لَهُ أَمْرَانِ قَطُّ هُمَا للهِ رِضًى إِلَّا أَخَذَ بِأَشَدِّهِمَا عَلَيْهِ فِي دِينِه » 🌱 هر وقت دو کار و دو انتخاب در مقابل امیرالمؤمنین قرار می‌گرفت که هر دو مورد رضای خدا بود -نه این که یکی حرام، یکی حلال باشد؛ نه. هر دو حلال باشد؛ مثلاً هر دو عبادت باشد- علی آن یکی را که برای بدن او سخت‌تر بود، آن را انتخاب می‌کرد؛ اگر دو غذای حلال بود، آن پست‌تر را انتخاب می‌کرد؛ اگر دو لباس جایز بود، آن پست‌تر را انتخاب می‌کرد؛ اگر دو کار جایز بود، آن سخت‌تر را بر می‌گزید. ببینید؛ این صحبت یک گوینده معمولی نیست که حرف بزند. طبق این حدیث، این امام صادق است که می‌گوید؛ یعنی دقیق است. ببینید این سخت گیری بر خود در زندگی دنیا و در تمتّعات دنیوی، چه قدر مهمّ است! 3⃣ پیش قدم در امر خیر؛ سابقون في الخیرات 🍃 «وَ مَا نَزَلَتْ بِرَسُولِ اللهِ (صلّى اللهُ عليه و آله) نَازِلَةٌ قَطُّ إِلَّا دَعَاهُ، فَقَدَّمَهُ ثِقَةً بِهِ» 🌱 هر وقت مسأله مهمّی برای پیامبر پیش می‌آمد، پیامبر او را صدا می‌کرد و جلو می‌انداخت؛ به خاطر این که به او اعتماد داشت و می‌دانست که اوّلاً خوب عمل می‌کند؛ ثانیاً از کار سخت سرپیچی ندارد؛ ثالثاً آماده مجاهدت در راه خداست. مثلاً در «لیلة المبیت» -آن شبی که پیامبر مخفیانه از مکه به مدینه آمد- یک نفر باید آن‌جا در آن رختخواب می‌خوابید. پیامبر علی را جلو انداخت. در جنگ ها، امیرالمؤمنین را جلو می‌فرستاد. در کارهای مهمّ -هر مسأله اساسی و مهمّی که پیش می‌آمد علی را جلو می‌انداخت: «ثقةً به»؛ چون اطمینان داشت و می‌دانست که او برنمی‌گردد؛ نمی‌لرزد و خوب عمل خواهد کرد.

📚کلاس آموزش احکام 🖊حجت‌الاسلام والمسلمین اصغری ⛳️ جلسه پانزدهم 📒 رساله نماز و روزه؛ مسأله ۹۳۵ تا ۹۴۱؛ (احکام روزه‌ی مسافر) 📆هر روز ساعت ۱۳ 🌸 ماه رمضان ۱۴۴۵ نوروز۱۴۰۳ 🌷حوزه مجازی اخلاق حضرت آیت الله حق شناس (رضوان الله تعالی علیه)

🌕 احکام روزه ۲۴ 🌺 احکام روزه‌ی مسافر ۲ ❇️ مسأله ۹۳۸. کسی که در ماه رمضان مسافر است، چنان‌چه نمازش قصر باشد، نباید در سفر روزه بگیرد، و اگر نماز را در سفر چهار رکعتی می‌‌خواند (مانند مسافری که در مکانی قصد ماندن ده روز را دارد یا مسافرت شغل اوست) واجب است روزه بگیرد. ❇️ مسأله ۹۴۱. هرگاه مسافر پیش از ظهر وارد وطن شود یا به جایی برسد که قصد دارد ده روز توقف کند، اگر کاری که روزه را باطل می‌کند انجام نداده باشد، باید روزه بگیرد، و اگر مبطلی انجام داده، باید بعداً قضا کند، ولی اگر بعد از ظهر وارد شود، نمی‌تواند روزه بگیرد. 🍃 یکی از مسائل پرتکرار در این ایام، مسافرت و اقامت ده روزه است، لذا مسائل مرتبط با این بحث تقدیم می‌شود. ❇️ مسأله ۵۲۶. در صورت تحقق یکی از موارد زیر سفر پایان یافته و باید نماز را تمام خواند (قواطع سفر): ۱. عبور از وطن ۲. قصد اقامت حداقل ده روز در یک مکان، یا علم به آن ۳. ماندن سی روز در یک مکان، در حال تردید و بدون قصد اقامت ده روز. 2⃣ قصد اقامت ده روزه 🍃 این عنوان چند قید دارد: ۱. قصد یا علم و اطمینان ۲. اقامت ۳. ده روز (مقصود از روز) ۴. پی‌درپی و مستمرّ ۵ مکان واحد ❇️ مسأله ۵۵۸. اگر مسافر قصد کند در مکانی ده روز اقامت کند، باید نماز را در آن‌جا تمام بخواند؛ امّا اگر بدون قصد و یا در حال تردید ده روز بماند، نمازش قصر است. 🍃 یکی از نکات کلیدی تصمیم جدّی بر اقامت ده روزه است. ❇️ مسأله ۵۵۹. اگر انسان قصد اقامت ده روزه نکرده است، ولی یقین یا اطمینان دارد که ده روز در مکانی خواهد ماند، باید نماز را تمام بخواند. امّا اگر فقط گمان دارد که می‌‌ماند؛ نمازش قصر است. 🍃 علم و اطمینان در حکم قصد است؛ و قصد باید همراه با اطمینان باشد. ❇️ مسأله ۵۶۰. ده روز اقامت باید متوالی و پشت سر هم باشد، و بین آن قصد سفری را که موجبِ قصر نماز است نداشته باشد. بنابراین اگر قصد دارد پنج روز در محلی بماند، سپس به ده فرسخی برود و برگردد و مجدداً پنج روز دیگر بماند، قصد اقامت محقق نمی‌شود و از ابتدا نمازش قصر است. ❇️ مسأله ۵۶۱. اگر هنگام قصد اقامت تصمیم داشته باشد که در بین ده روز از محلّ اقامت خارج شود، و به مسافتی کمتر از چهار فرسخ برود (یعنی قصد خروج به مقدار کمتر از مسافت شرعی مقارن با قصد اقامت ده روز است)، درصورتی‌‌که قصد داشته باشد به مقداری خارج شودکه عرفاً با ماندن ده روز در یک‌جا منافات ندارد؛ مانند این‌که بخواهد در این مدت دو سه بار، و هر بار حداکثر به مدّت نصف روز خارج شود، به قصد اقامت او خللی وارد نمی شود و نمازش تمام است. 🍃 در میزان زمانی که مخلّ به اقامت نیست بین مراجع اختلاف است: 🌱 مرحوم امام: در بين ده روز فقط يک مرتبه برود، و بيش از ۲ ساعت رفتن و برگشتن را طول ندهد 🌱 آیت‌الله سيستانى: اگر مدّت رفتن و آمدنش به اندازه‌‌ای باشد كه در نظر عرف با اقامت ده روز منافات ندارد، نماز را تمام بخواند، و چنان‌چه منافات داشته باشد نماز را شكسته به جا آورد. مثلًا اگر از اوّل قصد داشته باشد كه تمام يک روز يا تمام يک شب از آن‌جا خارج شود با قصد اقامت منافات دارد و بايد نماز را شكسته به جا آورد، ولى چنان‌چه قصدش اين باشد كه مثلًا در نصف روز خارج شده و سپس برگردد، هر چند برگشتنش بعد از رسيدن شب باشد، بايد نماز را تمام به جا آورد؛ مگر در صورتی‌‌که اين طور خارج شدن او به مقداری تكرار شود كه عرفاً بگويند در دو جا يا بيشتر اقامت دارد. 🌱 آیت‌الله مکارم: قصد اقامت در دو محل نزدیک به هم به فاصله ۳ الى ۴ کیلومتر مانعى ندارد، ولى بیش از این تا قبل از ۲۱.۵ کیلومتر (حدّ مسافت شرعى) تنها مى‌تواند روزى یکى دو ساعت برود و برگردد، (این‌گونه اقامت را چه از ابتدا قصد کند یا نه، تفاوتى ندارد)، مگر این‌که بعد از گذشتن ده روز یا بعد از خواندن یک نماز چهار رکعتى به جایى که کمتر از چهار فرسخ است برود و به محلّ اقامت خود بازگردد که در این صورت باید نماز را تمام بخواند. ❇️ مسأله ۵۶۲. مراد از "روز" در اقامت ده روز، معنای عرفی آن؛ یعنی از طلوع تا غروب خورشید است. بنابراین اگر فردی هنگام طلوع خورشید وارد مکانی شود و قصد کند تا غروب روز دهم آن‌جا بماند، نمازش تمام است و لازم نیست که شب اول و آخر نیز در آن‌جا باشد. 🍃 در مراد از روز اختلاف است: 🌱 معمول مراجع، مرحوم امام، آیت‌الله سیستانی و مکارم: روز شرعی، از طلوع فجر 🌱 حضرت آقا: روز عرفی، از طلوع آفتاب ❇️ مسأله ۵۶۴. اگر مسافر بخواهد مقداری (هرچند به اندازه یک ساعت) کمتر از ده روز بماند، برای تحقق قصد اقامت کافی نبوده و نمازش قصر است. ❇️ مسأله ۵۶۵. کسی که قصد اقامت ده روز کرده، پس از اتمام ده روز تا زمانی که از آن محل خارج نشده، نمازش تمام است و نیاز به قصد مجدد ندارد. 🖋حجت‌الإسلام و المسلمین استاد اصغری بر محور «رساله نماز و روزه» حضرت آیت‌الله العظمی خامنه‌ای (دام ظلّه العالی)

🌙 ماه بندگی؛ ۲۴ 🌺 معرفت امیرالمؤمنين (صلواتُ اللهِ عليه) 🌿 توصیف امیرالمؤمنين (علیه‌السّلام) در بیان امام صادق (عليه‌السّلام)؛ بخش دوم 🌴 ادامه بیانات مقام معظّم رهبری حضرت آیت‌الله خامنه‌ای (حفظه‌الله)، در توضیح فرمایش امام صادق (عليه‌السّلام): ۱. اجتناب از حرام (مال و دستاورد حرام) ۲. انتخاب سخت ترین امر در دین ۳. پیش قدم در امر خیر؛ سابقون في الخیرات 4⃣ تنها جایگزین برای وظایف پیامبر 🍃 «وَ مَا أَطَاقَ عَمَلَ رَسُولِ اللهِ (صلّی‌ اللهُ ‌علیه ‌و آله) مِنْ‏ هَذِهِ الْأُمَّةِ غَيْرُه» 🌱 هیچ کس از این امّت طاقت این را نداشت که مثل پیامبر عمل کند، مگر او. او بود که مثل پیامبر در همه جا می‌رفت. هیچ‌کس دیگر نمی‌توانست به دنبال پیامبر و پا جای پای آن حضرت حرکت کند. 5⃣ مؤمن کامل؛ همیشه بین خوف و رجاء 🍃 «وَ إِنْ كَانَ لَيَعْمَلُ عَمَلَ رَجُلٍ كَانَ وَجْهُهُ بَيْنَ الْجَنَّةِ وَ النَّار؛ِ يَرْجُو ثَوَابَ هَذِهِ وَ يَخَافُ عِقَابَ هَذِه» 🌱 با همه این کارهای بزرگ و خداپسند و مؤمنانه، رفتار او، رفتار یک انسان بین خوف و رجا بود؛ از خدا ترسناک بود، کأنّه او را بین بهشت و جهنّم قرار داده‌اند؛ در یک طرف بهشت را می‌بیند، در یک طرف جهنّم را می‌بیند. خلاصه این جمله این است که به این همه مجاهدت، به این همه انفاق، به این همه عبادت، مغرور نمی‌شد. 🛑 ما حالا دو رکعت نافله و چند جمله دعا که بخوانیم -و اگر دو قطره اشک بریزیم- فوراً مغرور می‌شویم که بله دیگر: «این منم طاووس علیّین شده»! امّا امیرالمؤمنین با این انبوه عمل صالح، مغرور نمی‌شد. 🌱 البته این‌که چرا شخصی مثل امیرالمؤمنین، شخصی مثل پیامبر، شخصی مثل امام سجّاد -که خدا اصلاً بهشت را برای خاطر این‌طور انسان ها آفریده- باز از آتش جهنّم می‌ترسند و به خدا پناه می‌برند، این خودش بحث جداگانه‌ای دارد. ما کوچکیم؛ دید ما قاصر است؛ ما نزدیک بین هستیم؛ ما عظمت الهی را نمی‌فهمیم؛ ما مثل بچه کوچک و غیرممیّزی هستیم که در مقابل یک شخص عظیمِ علمی بازی می‌کند؛ می‌آید و می‌رود و اصلاً عین خیالش هم نیست؛ چون نمی‌شناسد که این شخص کیست؛ اما شما که پدر او هستید و عقلتان صد برابر اوست، در مقابل آن شخصیت خضوع می‌کنید. ما در مقابل خدای متعال وضعیتمان این است. ما مثل بچه‌ها، مثل آدم‌های غافل، مثل آدم‌های پست، عظمت الهی را نمی‌فهمیم؛ امّا آن کسانی که از مرحله علم، به مرحله ایمان رسیده‌اند؛ از مرحله ایمان، به مرحله شهود رسیده‌اند؛ از مرحله شهود، به مرحله فناءِ للّه رسیده‌اند؛ آن‌ها هستند که عظمت الهی در چشم‌هایشان آن‌چنان جلوه می‌کند که هر عمل صالحی از آن‌ها سربزند، به‌نظرشان نمی‌آید؛ اصلاً می‌گویند ما کاری نکرده‌ایم. همیشه بدهکار ذات مقدس احدیّتند. 6⃣ آزاد کردن هزار برده با دسترنج خود 🍃 «وَ لَقَدْ أَعْتَقَ مِنْ مَالِهِ أَلْفَ مَمْلُوكٍ فِي طَلَبِ وَجْهِ اللهِ وَ النَّجَاةِ مِنَ النَّارِ مِمَّا كَدَّ بِيَدَيْهِ وَ رَشَحَ مِنْهُ جَبِينُهُ» 🌱 به تدریج، هزار غلام و کنیز را که از مال شخصی خود خریده بود، آزاد کرد؛ برای این‌که رضای خدا را جلب نماید و از آتش جهنّم خود را دور کند. این پول‌هایی که می‌داد، پول‌هایی نبود که مفت گیرش آمده باشد. امام صادق طبق این روایت می‌گوید: «ممّا کَدَّ بیدیه»؛ با کدّ یمین و عرق جبین و با کار سخت، پول به ‌دست آورده بود. چه در زمان پیامبر، چه در زمان فترت بیست و پنج سال، چه در زمان خلافت -که از بعضی از آثار فهمیده می‌شود که امیرالمؤمنین در زمان خلافت هم کار می‌کرد- آن حضرت کار می‌کرد؛ مزرعه آباد می‌نمود، قنات می‌کَند و پول در می‌آورد و این پول‌ها را در راه خدا انفاق می‌کرد. از جمله مرتّب برده می‌خرید و آزاد می‌کرد؛ هزار برده را این‌طور خرید و آزاد کرد. 7⃣ غذای ساده خانواده 🍃 «وَ إِنْ كَانَ لَيَقُوتُ أَهْلَهُ بِالزَّيْتِ وَ الْخَلِّ وَ الْعَجْوَةِ» 🌱 غذای معمولی خانه امیرالمؤمنین اين‌ها بود: زیتون، سرکه، خرمای متوسّط و یا پایین؛ که حالا مثلاً در عرف جامعه ما نان و ماست، یا نان و پنیر است. 8⃣ لباس ساده حضرت 🍃 «وَ مَا كَانَ لِبَاسُهُ إِلَّا الْكَرَابِيسَ، إِذَا فَضَلَ شَيْ‏ءٌ عَنْ يَدِهِ مِنْ كُمِّهِ دَعَا بِالْجَلَمِ‏ فَقَصَّه» 🌱 لباس معمولیش کرباس بود. اگر آستینش مقداری بلند بود، قیچی می‌خواست و آستین بلند را می‌برید؛ یعنی حتّی به زیادی آستین برای خودش راضی نمی‌شد. می‌گفت این زیادی است؛ این پارچه را در جایی مصرف کنند و به کاری بزنند! آن روز پارچه هم خیلی کم بود و مردم مشکلاتی در زمینه پوشش داشتند؛ این بود که یک تکّه پارچه کرباس هم می‌توانست به دردی بخورد.