◀️ شروع مجدد دروس سطوح عالی مرکز فقهی آیت‌الله مجتهدی (رضوان‌الله‌علیه)👇👇

🎙جلسه ۲۴. فقه۶، الکلام في شروط المتعاقدین: بيع الفضولي... القول في الإجازة و الرّدّ المکاسب، ج۳، ص ۴۰۳؛ و یرد علی الوجه الثاني 📆 شنبه‌‌‌‌؛ ۲۵ فروردین ۱۴۰۳ #المکاسب #فقه۶

🌺 حدیث جلسه ۲۴: «پاداش قرض و صدقه» 📜 روایت ابتدای درس خارج مقام معظّم رهبری (حفظه الله) 🌕 في الكافي [أَبُو عَلِيٍّ اَلْأَشْعَرِيُّ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ عَبْدِ اَلْجَبَّارِ عَنْ صَفْوَانَ عَنْ إِسْحَاقَ بْنِ عَمَّارٍ وَ عَبْدِ اَللَّهِ بْنِ سِنَانٍ] عَنْ أَبِي عَبْدِ اَلله (عَلَيْهِ اَلسَّلاَمُ) قَالَ: قَالَ رَسُولُ اَلله (صَلَّى اَللهُ عَلَيْهِ وَ آلِهِ): قَالَ اَللهُ عَزَّ وَ جَلَّ: «إِنِّي جَعَلْتُ اَلدُّنْيَا بَيْنَ عِبَادِي قَرْضاً؛ فَمَنْ أَقْرَضَنِي مِنْهَا قَرْضاً أَعْطَيْتُهُ بِكُلِّ وَاحِدَةٍ عَشْراً إِلَى سَبْعِمِائَةِ ضِعْفٍ وَ مَا شِئْتُ مِنْ ذَلِكَ، وَ مَنْ لَمْ يُقْرِضْنِي مِنْهَا قَرْضاً فَأَخَذْتُ مِنْهُ شَيْئاً قَسْراً فَصَبَرَ أَعْطَيْتُهُ ثَلاَثَ خِصَالٍ لَوْ أَعْطَيْتُ وَاحِدَةً مِنْهُنَّ مَلاَئِكَتِي لَرَضُوا بِهَا مِنِّي»؛ قَالَ: ثُمَّ تَلاَ أَبُو عَبْدِ اَلله (عَلَيْهِ اَلسَّلاَمُ) قَوْلَ اَلله عَزَّ وَ جَلَّ: «اَلَّذِينَ إِذٰا أَصٰابَتْهُمْ مُصِيبَةٌ قٰالُوا إِنّٰا لِله وَ إِنّٰا إِلَيْهِ رٰاجِعُونَ، أُولٰئِكَ عَلَيْهِمْ صَلَوٰاتٌ مِنْ رَبِّهِمْ» فَهَذِهِ وَاحِدَةٌ مِنْ ثَلاَثِ خِصَالٍ؛ «وَ رَحْمَةٌ» اِثْنَتَانِ؛ «وَ أُولٰئِكَ هُمُ اَلْمُهْتَدُونَ» ثَلاَثٌ؛ ثُمَّ قَالَ أَبُو عَبْدِ اَلله (عَلَيْهِ اَلسَّلاَمُ): هَذَا لِمَنْ أَخَذَ اَللهُ مِنْهُ شَيْئاً قَسْراً». 🖊 شرح حدیث: 🍃 كسى که قرض بدهد ۱۰ برابر تا ۷۰۰ برابر خداوند خواهد داد، ظاهراً همان قرض الحسنه است، لكن ممكن است كه مراد مطلق صدقه باشد به قرينة فقرات بعدى. 🍂 اگر كسى قرض به خداى متعال نداد، يعنى از اين نصيبی كه از دنيا برده است نه به عنوان صدقه، نه به عنوان قرض الحسنه در راه خدا نداد، لكن چيزى از او قسراً و جبراً گرفته شد، مثل اين‌كه مالش بسوزد، يا غرق شود اين قسراً گرفته شده است. 🍃 يا يک كسى عزيز خودش را، فرزندش را مثلاً به ميدان جهاد می‌فرستد، و شهيد می‌شود، 🍂 يک كسى اين كار را نمى‌كند، لكن همين فرزند يا همسر مريض می‌شود، و از دنيا می‌رود كه قسراً از او گرفته شد، خود او نداد، در اين حالت جزع و فزع مى‌كند، و ناشکری و بی‌صبری از خود نشان می‌دهد، صبر مى‌كند، حال اگر صبر كرد سه چيز به او خواهم داد، كه اگر يكى از اين سه چيز را به فرشتگان بدهم آن‌ها خشنود خواهند شد. 🍃 سپس اين آيه شريفه را تلاوت كردند: «اَلَّذِينَ إِذٰا أَصٰابَتْهُمْ مُصِيبَةٌ قٰالُوا إِنّٰا لِله وَ إِنّٰا إِلَيْهِ رٰاجِعُونَ»؛ 1⃣ «أُولٰئِكَ عَلَيْهِمْ صَلَوٰاتٌ مِنْ رَبِّهِمْ» فرمود: اين صلوات و درود الهى بر او يكى از آن سه چيزى است كه خداى متعال به او خواهد داد. 2⃣ «وَ رَحْمَةٌ» علاوه بر درود الهى، رحمت الهى هم شامل حالش خواهد شد. 3⃣ «وَ أُولٰئِكَ هُمُ اَلْمُهْتَدُونَ» هدايت الهى هم سومين خصوصيتی است كه به اين شخص صابر داده خواهد شد. 🍃 اين پاداش به خاطر حوادث ناگزيری است كه براى انسان پيش مى‌آيد، و صبر مى‏كند. 🍃 امّا اگر چنان‌چه انسان به دست خودش فرزندش را، برادرش را در راه خدا اهداء بكند، پولش را در راه خدا صدقه بدهد، ثوابش از اين‌ها بالاتر است. 📚 الشّافی (تلخیص کتب اربعه)؛ جلد ۱، صفحه ۵۱۲؛ فیض کاشانی 📆 ۲۳ بهمن ۱۳۸۶ (جلسه ۲۱۳ مکاسب محرّمه).

🎙جلسه ۲۴.اصول۲، کفایةالأصول؛ المقصد الأول: في الأوامر... الفصل الثالث: في الإجزاء ج۱، ص ۱۲۶؛ الموضع الثاني... المقام الثاني... هذا في ما إذا اُحرز 📆 شنبه؛ ۲۵ فروردین ۱۴۰۳ #کفایة_الأصول #اصول۲

🌺 حدیث جلسه ۲۴: «ویژگی شیعیان حقیقی» 📜 روایت ابتدای درس خارج مقام معظّم رهبری (حفظه الله) 🌕 في الكافي [عِدَّةٌ مِنْ أَصْحَابِنَا عَنْ أَحْمَدَ بْنِ مُحَمَّدِ بْنِ خَالِدٍ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ اَلْحَسَنِ بْنِ شَمُّونٍ عَنْ عَبْدِ اَللَّهِ بْنِ عَمْرِو بْنِ اَلْأَشْعَثِ عَنْ عَبْدِ اَللَّهِ بْنِ حَمَّادٍ اَلْأَنْصَارِيِّ عَنْ عَمْرِو بْنِ أَبِي اَلْمِقْدَامِ عَنْ أَبِيهِ عَنْ أَبِي جَعْفَرٍ (عَلَيْهِ اَلسَّلاَمُ) قَالَ:] قَالَ أَمِيرُ اَلْمُؤْمِنِينَ (عَلَيْهِ اَلسَّلاَمُ): «شِيعَتُنَا اَلْمُتَبَاذِلُونَ فِي وَلاَيَتِنَا، اَلْمُتَحَابُّونَ فِي مَوَدَّتِنَا، اَلْمُتَزَاوِرُونَ فِي إِحْيَاءِ أَمْرِنَا؛ اَلَّذِينَ إِنْ غَضِبُوا لَمْ يَظْلِمُوا، وَ إِنْ رَضُوا لَمْ يُسْرِفُوا؛ بَرَكَةٌ عَلَى مَنْ جَاوَرُوا، سِلْمٌ لِمَنْ خَالَطُوا». 🖊 شرح حدیث: 1⃣ شِيعَتُنَا اَلْمُتَبَاذِلُونَ فِي وَلاَيَتِنَا 🍃 معمولاً در کتب لغت صیغه‌ی تفاعل از بذل نیامده است، بیشتر بر وزن تفعّل است. لکن نویسنده‌ی «مجمع البحرین» که خود نیز عرب است، می‌نویسد: متباذلون یعنی کسانی که بی‌دریغ امکانات خود را صرف می‌کنند. در مقابل منع، به معنای بذل است. بنابراین، تباذل به این معناست که انسان در این راه هیچ‌گونه منع و گرفتگی نداشته باشد، بی‌دریغ خرج کند، بذل کند؛ خرج مال، خرج آبرو، یا خرج قدرت و توان. ✅ در راه ولایت ائمّه (علیهم‌السّلام) آن‌چه که می‌توانند، صرف کنند. همه‌ی توان خود را به کار ببرند، احساس مسؤولیت کنند. به صِرف این‌که به ائمّه (علیهم‌السّلام) اعتقاد دارد، دل خود را خوش نکند. باید در این راه تلاش کند، نیرو صرف کند برای تحکیم، توسعه و گسترش‌دادن و بقیّه‌ی کارهایی که می‌شود در این راه انجام داد. 🛑 البته «شیعتنا»، معنایش این نیست که اگر کسی این کار را نکرد، از تشیّع خارج است! این، از مراتب کمال است. 2⃣ اَلْمُتَحَابُّونَ فِي مَوَدَّتِنَا 🍃 خصوصیت دیگر این است که در مودّت ما تحابُب داشته باشند؛ یعنی معیار و ملاک را برای محبّت به افراد، مودّت ما قرار دهند. اگر در کسی مودّت اهل بیت وجود داشت، به او تحابب داشته باشد، و به محِبّ اهل بیت (علیهم‌السّلام) محبّت بورزد. 3⃣ اَلْمُتَزَاوِرُونَ فِي إِحْيَاءِ أَمْرِنَا 🍃 شیعیان به خاطر احیاء امر ما با یکدیگر ملاقات کنند؛ یعنی تزاور به جهت امر امامت، امر ولایت. 🌱 همفکری، هم‌اندیشی، همکاری. ❌ صِرف نشستن و با یکدیگر ملاقات‌کردن، مراد نیست. 🍃 چند خصوصیت هم بعد از این ذکر می‌فرمایند، که این خصوصیات، درون‌گروهی نیست، فقط برای شیعه نیست، بلکه برون‌گروهی است، به عنوان یک خصلت برجسته‌ای است که شیعه‌ی اهل بیت (علیهم‌السّلام) باید این خصال را دارا باشد. ◀️ از جمله این که: 4⃣ اَلَّذِينَ إِنْ غَضِبُوا لَمْ يَظْلِمُوا 🍃 خشم آن‌ها موجب ظلم و ستم به دیگران نشود. در حال خشم از حدّ تجاوز نکند؛ یعنی خود را نگه‌دارد، غضب او موجب نشود که به کسی ظلم کند. گاهی انسان در حال عصبانیت حرفی می‌زند، حرکتی می‌کند، که ظلم است. 5⃣ وَ إِنْ رَضُوا لَمْ يُسْرِفُوا 🍃 نقطه‌ی مقابلش این است که اگر از کسی یا چیزی راضی و خشنودند، زیاده‌روی نکنند. 🛑 در بیان موضع خود نسبت به آن کار یا نسبت به آن شخص، زیاده‌روی نکند! نه در غضب زیاده‌روی کند که منتهی به ظلم شود، نه در رضا زیاده‌روی کند که منتهی به اسراف شود. 6⃣ بَرَكَةٌ عَلَى مَنْ جَاوَرُوا 🍃 با هر کسی که مجاور باشند، برای او مایه‌ی برکتند. 🍃 برکت فقط برکت مالی نیست؛ یعنی موجب مبارکی و میمنت‌اند برای او، منشأ خیر و احسانند، منشأ تعلیم و هدایتند. ❌ نقطه‌ی مقابلش این است که انسان برای مجاورین خودش مایه‌ی عذاب و نقمت باشد؛ بداخلاقی کند، تعدّی و تجاوز کند. 7⃣ سِلْمٌ لِمَنْ خَالَطُوا. 🍃 با هر کسی معاشرت و مخالطت دارند، مایه‌ی سلامتند. ❌ سِلم به معنای تسلیم‌شدن نیست؛ ✅ یعنی با او مسالمت دارند، با او سازش دارند، زندگی را برای معاشر خود تلخ نمی‌کنند، همراه با تشنّج نمی‌کنند. 📚 الشّافی (تلخیص کتب اربعه)؛ صفحه ۶۱۸؛ فیض کاشانی 📆 ۱۰ خرداد ۱۳۸۹ (جلسه ۳۶۱ مکاسب محرّمه)

🎙جلسه ۲۵. فقه۶، الکلام في شروط المتعاقدین: بيع الفضولي... القول في الإجازة و الرّدّ المکاسب، ج۳، ص ۴۰۵؛ و یرد علی الوجه الثاني... و ثانیاً 📆 یکشنبه‌‌‌‌؛ ۲۶ فروردین ۱۴۰۳ #المکاسب #فقه۶

🌺 حدیث جلسه ۲۵: «پافشاری بر حقّ» 📜 روایت ابتدای درس خارج مقام معظّم رهبری (حفظه الله) 🌕 في الفقیه [وَ رَوَى أَبُو حَمْزَةَ اَلثُّمَالِيُّ قَالَ] قَالَ لِي أَبُو جَعْفَرٍ (عَلَيْهِ اَلسَّلاَمُ): (لَمَّا حَضَرَتْ أَبِي (عَلَيْهِ اَلسَّلاَمُ) اَلْوَفَاةُ، ضَمَّنِي إِلَى صَدْرِهِ، ثُمَّ قَالَ: «يَا بُنَيَّ؛ اِصْبِرْ عَلَى اَلْحَقِّ، وَ إِنْ كَانَ مُرّاً، يُوَفَّ إِلَيْكَ أَجْرُكَ بِغَيْرِ حِسَابٍ»). 🖊 شرح حدیث: 🍃 پدرم در لحظه وفات مرا به سينه خود چسباند، لحظه لحظه‌ی حساسی است، لحظه‌ی وداع با محبوبان و عزيزان، 🍃 انسان در آن چنين لحظه‌ای لبّ لباب حرف دلش را مى‌خواهد بيان كند، مخاطب هم كسى مثل امام باقر (عليه‌السّلام) است، هم فرزند است كه عزيز است، هم فرزندى در اين رتبه و پايه، يعنى همه اين شرايط حافه به اين وصيت، اهميّت اين وصيت را نشان مى‌دهد. 🍃 پسرم! بر حقّ پافشارى كن! 🌱 صبر اين‌جا پافشارى كردن است، اگر چه تلخ باشد آن حقّ، ممكن است حقِّ عقيدتى باشد، يا حقِّ ممشای عملى در زندگى باشد، حقِّ در مخاصمه بين او و كس ديگر، يا حقّ در موضوع سياسى، آن چيزى كه بينك و بين الله تشخيص می‌دهی آن حقّ است، بر اين پافشارى كن! ❌ مبادا؛ فشارها، جوّ سازی‌ها، جنجال‌ها، و هوچی‌گری ها، تو را از موضع حقّ متزلزل يا منحرف كند. 🍃 اين راز اصلى سعادت دنيا و آخرت است. راز اصلى سعادت براى يک فرد، و براى يک ملت، و نيز براى يک دولت همين است. 🍃 حقّ را انسان بشناسد، بعد برای آن پافشارى كند. اگر چه سخت باشد، گزنده باشد. 🍃 آن‌گاه خداوند بغير حساب اجر و ثواب صبر را خواهد داد. آن صابرونی كه در آن آيه شريفه هست، سپس حضرت بر آن به آيه شريفه «إِنَّمَا يُوَفَّى الصَّابِرُونَ أَجْرَهُم بِغَيْرِ حِسَابٍ» (الزمر - ١٠) استشهاد مى‏فرمايند. 📚 الشّافی (تلخیص کتب اربعه)؛ جلد ۱، صفحه ۵۱۳؛ فیض کاشانی 📆 ۲۸ بهمن ۱۳۸۶ (جلسه ۲۱۴ مکاسب محرّمه).

🎙جلسه ۲۵.اصول۲، کفایةالأصول؛ المقصد الأول: في الأوامر... الفصل الثالث: في الإجزاء ج۱، ص ۱۲۶؛ الموضع الثاني... المقام الثاني... و استصحاب عدم کون التکلیف 📆 یکشنبه؛ ۲۶ فروردین ۱۴۰۳ #کفایة_الأصول #اصول۲

🌺 حدیث جلسه ۲۵: «احسان به والدین» 📜 روایت ابتدای درس خارج مقام معظّم رهبری (حفظه الله) 🌕 في الكافي و الفقیه [مُحَمَّدُ بْنُ يَحْيَى عَنْ أَحْمَدَ بْنِ مُحَمَّدِ بْنِ عِيسَى وَ عَلِيُّ بْنُ إِبْرَاهِيمَ عَنْ أَبِيهِ جَمِيعاً عَنِ اَلْحَسَنِ بْنِ مَحْبُوبٍ عَنْ أَبِي وَلاَّدٍ اَلْحَنَّاطِ قَالَ:] سَأَلْتُ أَبَا عَبْدِ اَللَّهِ (عَلَيْهِ اَلسَّلاَمُ) عَنْ قَوْلِ اَللَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ: «وَ بِالْوٰالِدَيْنِ إِحْسٰاناً» مَا هَذَا اَلْإِحْسَانُ؟ فَقَالَ: «اَلْإِحْسَانُ أَنْ تُحْسِنَ صُحْبَتَهُمَا، وَ أَنْ لاَتُكَلِّفَهُمَا أَنْ يَسْأَلاَكَ شَيْئاً مِمَّا يَحْتَاجَانِ إِلَيْهِ وَ إِنْ كَانَا مُسْتَغْنِيَيْنِ؛ أَ لَيْسَ يَقُولُ اَللَّهُ عَزَّ وَ جَلَّ: «لَنْ تَنٰالُوا اَلْبِرَّ حَتّٰى تُنْفِقُوا مِمّٰا تُحِبُّونَ» قَالَ: ثُمَّ قَالَ أَبُو عَبْدِ اَللَّهِ (عَلَيْهِ اَلسَّلاَمُ): وَ أَمَّا قَوْلُ اَللَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ: «إِمّٰا يَبْلُغَنَّ عِنْدَكَ اَلْكِبَرَ أَحَدُهُمٰا أَوْ كِلاٰهُمٰا فَلاٰ تَقُلْ لَهُمٰا أُفٍّ وَ لاٰ تَنْهَرْهُمٰا»؟ قَالَ: إِنْ أَضْجَرَاكَ فَلاَ تَقُلْ لَهُمَا أُفٍّ وَ لاَتَنْهَرْهُمَا إِنْ ضَرَبَاكَ؛ قَالَ: «وَ قُلْ لَهُمٰا قَوْلاً كَرِيماً»؟ قَالَ: إِنْ ضَرَبَاكَ فَقُلْ لَهُمَا غَفَرَ اَللَّهُ لَكُمَا، فَذَلِكَ مِنْكَ قَوْلٌ كَرِيمٌ ». [قَالَ «وَ اِخْفِضْ لَهُمٰا جَنٰاحَ اَلذُّلِّ مِنَ اَلرَّحْمَةِ»؟ قَالَ: لاَتَمْلَأْ عَيْنَيْكَ مِنَ اَلنَّظَرِ إِلَيْهِمَا إِلَّا بِرَحْمَةٍ وَ رِقَّةٍ، وَ لَاتَرْفَعْ صَوْتَكَ فَوْقَ أَصْوَاتِهِمَا، وَ لَا يَدَكَ فَوْقَ أَيْدِيهِمَا، وَ لَا تَقَدَّمْ قُدَّامَهُمَا.] 🖊 شرح حدیث: ❓سؤال می‌شود از حضرت، احسانی که در این آیه فرموده است، چیست؟ ✅ فرمودند: معاشرت نیکو داشته باشی با پدر و مادر، و نگذاری چیزی را که احتیاج دارند، از تو طلب کنند. 🍃 یعنی قبل از آن که آن‌ها مجبور بشوند چیزی را که محتاجند از تو بخواهند، آن را در اختیار آن‌ها بگذار. حتّی اگر پدر و مادر مستغنی باشند، هر چه احتیاج دارند و در اختیار آن‌ها نیست، در اختیارشان قرار بده! 🍃 این هم از مصادیق احسان در این آیه‌ی شریفه است، و مصداق روشن انفاق ممّا تحبّون است. ❓سؤال شد از معنای آیه «امّا یبلغنّ عندک...»؟ ✅ فرمودند: اگر با سؤالات پی در پی‌شان، با درخواست‌های متوالی‌شان، با زحمات و تکلّفاتی که دارند، تو را خسته هم کردند، آه و ناله نکن! 🌱 افٍّ یعنی آه و ناله. علامت زجر، علامت خستگی به آن‌ها نشان نده! آن‌ها را از خود دور نکن! ❌ معلوم است که در حال عادی نباید پدر و مادر را دور کرد. 🛑 این، آن جایی است که از آن‌ها عملی سر بزندکه تو را عصبانی کند، مثلاً تو را بزنند. پدر، مادر گاهی عصبانی می‌شوند، چیزی به طرف تو پرتاب می‌کنند، حتّی در این صورت هم "لاتنهرهما"، بلکه سخن نیکو و کریمانه به آن‌ها بگو! چون اغلب شما جوان هستید و إن‌شاءالله از نعمت پدر و مادر برخوردارید، این حدیث را عرض کردیم در طلیعه احادیثی که روزهای بعد مطرح خواهیم کرد؛ چون این، مصداق اوضح و اتمّ رعایت روابط اجتماعی است، که از خانواده شروع می‌شود. ✅ اولی از همه هم پدر و مادر انسان هستند. به هر حال، قدر پدر و مادر را باید دانست، از دعای مستجاب آن‌ها درباره‌ی فرزند باید حداکثر استفاده را کرد، و این با محبّتِ بیشتر به آن‌ها عملی می‌شود. کسانی که پدر و مادر دارند، از این گنجینه‌ی عظیم استفاده کنند، به آن‌ها نیکی کنند که خیر عظیمی دارد. 🍃 خدای متعال با برّ به والدین و محبّت و احسان به پدر و مادر دنیا و آخرت را برای انسان مهیّا می‌سازد. 📚 الشّافی (تلخیص کتب اربعه)؛ صفحه ۶۱۹؛ فیض کاشانی 📆 ۴ مهر ۱۳۸۹ (جلسه ۳۶۲ مکاسب محرّمه)

🎙جلسه ۲۶. فقه۶، الکلام في شروط المتعاقدین: بيع الفضولي... القول في الإجازة و الرّدّ المکاسب، ج۳، ص ۴۰۶؛ و یرد علی الوجه الثاني... و ثالثاً: سلّمنا 📆 دوشنبه‌‌‌‌؛ ۲۷ فروردین ۱۴۰۳ #المکاسب #فقه۶

🌺 حدیث جلسه ۲۶: «عافیت، نعمت پنهانی» 📜 روایت ابتدای درس خارج مقام معظّم رهبری (حفظه الله) 🌕 في الفقیه، وَ قَالَ اَلصَّادِقُ [جَعْفَرُ بْنُ مُحَمَّدٍ] (عَلَيْهِ اَلسَّلاَمُ): «اَلْعَافِيَةُ نِعْمَةٌ خَفِيَّةٌ؛ إِذَا وُجِدَتْ نُسِيَتْ، وَ إِذَا فُقِدَتْ ذُكِرَتْ». 🖊 شرح حدیث: 🌱 عافيت در مقابل بلاست، در مقابل ابتلاء است. 🍂 ابتلاء ممكن است ابتلاء مادّی باشد؛ حال، يا ابتلاء جسمى، يا ابتلاء فكرى و روحى، ترس‌ها، غصّه‌ها، تشويش‌ها و نگرانی‌ها، اين‌ها ابتلائات مادّی است. 🍃 نقطه مقابل اين‌ها عافيت است، كه انسان اين‌ها را نداشته باشد. 🍂 گاهى ابتلاء، ابتلاء معنوى است، مثل دچارشدن به گناه، افتادن در فضای گناه‌آلود، اين‌ها ابتلاء است. 🍃 عافيت كه نقطه مقابل اين ابتلاء است عبارت است از اين‌كه انسان گناه نكند، در محيط گناه‌آلود نباشد، دچار ضعف‌هاى گوناگون اخلاقى نشود. 🍃 در دعاى صحيفة سجّاديه دعائی است كه چندين طلب براى عافيت دارد: "اللهم جلّلني عافيتك، ألبِسني عافيتك، اَفرِشني عافيتك". [دعای ۲۳: اَللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ، وَ أَلْبِسْنِي عَافِيَتَكَ، وَ جَلِّلْنِي عَافِيَتَكَ، وَ حَصِّنِّي بِعَافِيَتِكَ، وَ أَكْرِمْنِي بِعَافِيَتِكَ، وَ أَغْنِنِي بِعَافِيَتِكَ، وَ تَصَدَّقْ عَلَيَّ بِعَافِيَتِكَ، وَ هَبْ لِي عَافِيَتَكَ، وَ أَفْرِشْنِي عَافِيَتَكَ، وَ أَصْلِحْ لِي عَافِيَتَكَ، وَ لاَ تُفَرِّقْ بَيْنِي وَ بَيْنَ عَافِيَتِكَ فِي اَلدُّنْيَا وَ اَلْآخِرَةِ. اَللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ، وَ عَافِنِي عَافِيَةً كَافِيَةً شَافِيَةً عَالِيَةً نَامِيَةً، عَافِيَةً تُوَلِّدُ فِي بَدَنِي اَلْعَافِيَةَ، عَافِيَةَ اَلدُّنْيَا وَ اَلْآخِرَةِ...] انسان از اين دعا می‌فهمد كه عافيت فقط عافيت جسمانى، مريض‌نبودن، فلج‌نبودن نیست، و آن عافيت معنوى هم عافيت است. 🍃 لذا در ادعيه می‌خوانیم: "اللهم اني اسئلك العافية، و الشكر على العافية، و تمام العافية في الدّنيا و الآخرة". يا دعاى معروفی كه می‌خوانیم: "يا ولي العافية، اسئلك العافية، عافية الدنيا و الآخرة". [...عَنْ أَحْمَدَ بْنِ مُوسَى عَنْ سَعْدِ بْنِ سَعْدٍ عَنْ أَبِي اَلْحَسَنِ اَلرِّضَا (عَلَيْهِ اَلسَّلاَمُ) قَالَ: كُنْتُ مَعَهُ فِي اَلطَّوَافِ، فَلَمَّا صِرْنَا بِحِذَاءِ اَلرُّكْنِ اَلْيَمَانِيِّ، قَامَ (عَلَيْهِ اَلسَّلاَمُ) فَرَفَعَ يَدَهُ إِلَى اَلسَّمَاءِ، ثُمَّ قَالَ: "يَا اَلله؛ يَا وَلِيَّ اَلْعَافِيَةِ، وَ خَالِقَ اَلْعَافِيَةِ، وَ رَازِقَ اَلْعَافِيَةِ، وَ اَلْمُنْعِمَ بِالْعَافِيَةِ، وَ اَلْمَنَّانَ بِالْعَافِيَةِ، وَ اَلْمُتَفَضِّلَ بِالْعَافِيَةِ عَلَيَّ وَ عَلَى جَمِيعِ خَلْقِكَ؛ يَا رَحْمَانَ اَلدُّنْيَا وَ اَلْآخِرَةِ وَ رَحِيمَهُمَا، صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ، وَ اُرْزُقْنَا اَلْعَافِيَةَ، وَ دَوَامَ اَلْعَافِيَةِ، وَ تَمَامَ اَلْعَافِيَةِ، وَ شُكْرَ اَلْعَافِيَةِ فِي اَلدُّنْيَا وَ اَلْآخِرَةِ؛ يَا أَرْحَمَ اَلرَّاحِمِينَ". (وسائل الشیعة)] 🍃 از عافيت آخرت چيزهايی است كه براى انسان موجب عافيت آخرت بشود، كه يكى عافيت از گناه است، عافيت از خلقيّات سوء است. ✅ به هر حال، عافيت يک معناى عامّی است كه بايد از خدا بخواهيم. 🍃 سپس حضرت مى‌فرمايد: اين عافيت يک نعمت پنهانی است، جزو نعمت‌هایی است كه انسان خيلى متوجّه به آن نمى‌شود. عافيت هست، مورد فراموشى و غفلت است. 🌱 سالميد، از سلامت خودتان غفلت داريد! 🌱 در امنيت زندگى می‌كنيد، از اين معنا غفلت داريد! 🌱 مشغول عبادت و توجّه و دورى از گناه هستيد، انسان غفلت از اين عافيت دارد! 🍃 اين نعمت بزرگى كه خدا به انسان داده است، نعمت مخفى است. وقتى از دست مى‌دهيم اين عافيت را، آن وقت بيادمان مى‌آيد. وقتى انسان مريض می‌شود، می‌فهمد عافيت جسمانى چيست؟ بنابراين، عافيت از آن نعمت‌هایی است كه بايد به آن توجّه كرد، و شكر آن نعمت را كرد، و زيادى آن را از خدا خواست. 📚 الشّافی (تلخیص کتب اربعه)؛ جلد ۱، صفحه ۵۱۷؛ فیض کاشانی 📆 ۳۰ بهمن ۱۳۸۶ (جلسه ۲۱۶ مکاسب محرّمه).

🎙جلسه ۲۶. اصول۲، کفایةالأصول؛ المقصد الأول: في الأوامر... الفصل الثالث: في الإجزاء ج۱، ص ۱۲۷؛ تذنیبان 📆 دوشنبه؛ ۲۷ فروردین ۱۴۰۳ #کفایة_الأصول #اصول۲