✡️ نقش بهائیت در ماجرای تخریب قبور ائمه بقیع (ع)
1️⃣ هشتم شوال 1344 ق، یادآور عمل ننگین تخریب قبور ائمه بقیع (ع)، به‌دست شجره ملعونه #وهابیت است.
2️⃣ وقتی وهابیان وارد طائف شدند، گنبد مدفن ابن‌عباس را خراب کردند و هنگامی که وارد مکه شدند، گنبدهای قبر عبدالمطّلب، ابوطالب و خدیجه اُمّ المؤمنین را ویران نمودند و زادگاه پیامبر (ص) و فاطمه زهرا (س) را با خاک یکسان کردند و آن‌گاه که وارد جده شدند، گنبد و قبر حضرت حوّا را خراب کردند و تمام مقابر و مزارات را در مکه، جده، طائف و نواحی آن‌ها ویران نمودند و زمانی هم که مدینه را محاصره کردند به ویران کردن مسجد و مزار حضرت حمزه پرداختند. [1]
3️⃣ این اقدامات ظالمانه واکنش مسلمانان و بالأخص شیعیان جهان را در پی داشت. [2] حکومت #پهلوی که تحت فشار افکار عمومی قرار داشت، هیئتی (به‌رهبری غفارخان جلال و حبیب‌الله عین‌الملک معروف به هویدا که از #بهائیان برجسته به‌شمار می‌آمد [3]) را برای بررسی موضوع، به حجاز گسیل داشت.
4️⃣ هیئت ایرانی در تاریخ 1304/6/24 وارد جده شده [4] و مورد استقبال گرم عبدالعزیز قرار گرفتند. [5] هیئت ایرانی در گزارش خود به تهران، با کم‌رنگ جلوه دادن این مصیبت عظیم، تلاش نمود تا #وهابی‌ها را از ارتکاب این جنایت تبرئه کند؛ همچنان‌که هویدا به نقل از ابن‌سعود می‌نویسد: «خیلی اسباب حیرت است که مسلمانان عالم فقط برای تخریب چند قبر که قبل از ورود من به دست این بدوی‌های (:بیابان‌نشین‌های) جاهل مهدوم (:خراب) شده، این همه اظهار غیرت و حمیّت و دردمندی نمودند و در مجامع و منابر و روزنامه‌ها مرا لعن و تکفیر کردند و عالم را بر من شوراندند و بدنام خواستند». [6]
5️⃣ دولت وهابی در اقدامی زیرکانه، با آوردن نمایندگان کشورهای اسلامی و تلاش برای تأسیس کمیسیونی با عنوان «کنفرانس خلافت اسلامی»، به خنثی کردن اعتراضات مسلمانان و طرح مرحوم مدرس مبنی بر تشکیل «کمیسیون دفاع از حرمین شریفین»؛ در تلاش برای تثبیت حکومت خود برآمد. در این میان، جریان بهائی - ماسونی حاکم بر ارکان اداری کشور، اصرار بر حضور در کنفرانس وهابیت داشت و باب مراوده را با آنان گشود. [7]
6️⃣ اما هنگامی‌که هنوز کمیسیون وهابی‌ها در جریان بود، خبر حمله مجدد وهابیان به #بقیع، به ایران مخابره شد. مجلسی در منزل امام جمعه خویی و با حضور علماء و برخی مقامات دولتی تشکیل و قرار بر این شد که پرونده‌های موجود در وزارت خارجه و دفتر شاه بررسی شده تا تصمیمات لازم اتخاذ شود. [8]
7️⃣ با پایان مجلس پنجم و به‌رغم فرمالیته بودن مجلس ششم (که نمایندگان آن به انتخاب شاه بود)، با پیگیری‌های آیت‌الله مدرس، فریضه حجّ برای مدت یک سال تحریم شد. [9] اما به‌تدریج و از سال 1305 ق به بعد، شرایط اعزام حجاج و عادی‌سازی روابط با سعودی به‌صورت مرموزانه‌ای فراهم شد.
8️⃣ عناصر #بهایی برای گسترش روابط دیپلماتیک با رژیم سعودی تلاش بسیار کردند که نقطه عطف آن را می‌توان در امضای معاهده مودت میان ایران و عربستان، در شهریور 1308 مشاهده کرد. از آن پس، حبیب الله هویدا با سِمت کاردار با استقبالی گرم وارد عربستان شد و تا سال 1353 ق، نقش مهمّی در گسترش روابط دیپلماتیک و خنثی‌سازی تلاش مذهبیون برای بازسازی مراقد شریف ائمه (ع) ایفا کرد. [10]
9️⃣ بدین‌ترتیب جریان قوی بهائی #ماسونی حاکم بر حکومت پهلوی موفق شد که موج اعتراضات ایجاد شده علیه رژیم سعودی را کنترل کرده و با مدیریت زمان و اتلاف وقت، طی پروسه‌ای حساب شده در مرحله‌ی اول موضوع کمیسیون دفاع از حرمین شریفین و فشار برای بازسازی مراقد شریف ائمه (ع) را از دستور کار خارج سازد و در آخر موفق شد که روابط ایران را با رژیم سعودی گسترش دهد.
✡️ ریپورترها، اینتلیجنس سرویس و ایران (٣)
💥 استعمار انگلیس و «نُخبگان» ایرانی
1️⃣ جذب #نخبگان بومی و پرورش آنان با روح #فرهنگ_غربی از مهم‌ترین اهرم‌های سیطره استعمار بر کشورهای آسیا، آفریقا و آمریکای لاتین بوده است.
2️⃣ آلبر ممی در تشریح فرآیند استعمارزدگی و استحاله‌ای که در این «نخبگان» رخ می‌دهد، می‌نویسد: «اولین اقدام #استعمارزده این است که با رفتن به جلدی دیگر شرایط دیگری را کسب کند. در این‌جا سرمشقی فریبنده، خود را به او ارائه می‌کند. این سرمشق، #استعمارگر است؛ آن‌که از هیچ‌یک از کمبودهای او رنج نمی‌برد، همه حقوق را داراست و از ثروت و افتخارات و روش‌های فنی و اقتدار برخوردار! پس اولین آرزوی استعمارزده این خواهد بود که خود را به این #سرمشق برساند؛ تا آن‌جا که از فرط شباهت با او، در او محو گردد. کالایی که استعمارگر تولید می‌کند، یا قولی که او می‌دهد، با اعتماد بیشتری روبه‌رو می‌گردد. آداب و رسوم و لباس و غذا و معماری استعمارگر، حتی اگر با محیط سازگار نباشد، باز به‌شدت تقلید می‌شود و...»
3️⃣ در بررسی تاریخ #نفوذ غرب در ایران، این مکانیسم سلطه را به‌صورت پرورش انبوهی از «رجال سیاسی» و «نخبگان فرهنگی» غرب‌گرا و خودباخته می‌یابیم؛ کسانی که در مکتب میرزا ملکم‌خان‌ها و «فراموشخانه» او الفبای سیاست را آموختند، در «جامع آدمیّت» و «لژ بیداری ایران» نقشی پردسیسه ایفاء کردند و ثمره‌ی کار خود را به‌صورت رژیم بی‌ریشه‌ی #پهلوی به تاریخ معاصر ایران تقدیم داشتند.
4️⃣ شش سال پس از ورود #اردشیر_ریپورتر به ایران، «مدرسه علوم سیاسی» توسط دو فراماسون سرشناس، میرزا نصرالله‌خان مشیرالدوله و پسرش میرزا حسن‌خان مشیرالملک تأسیس شد، که هدف جذب «نخبگان» ایرانی و پرورش آنان با روح #غرب‌زدگی را به‌عهده داشت. در زمره‌ی مدرسین این مدرسه با نام اردشیر ریپورتر، به‌عنوان معلم #تاریخ_باستان، در کنار چهره‌هایی چون #محمدعلی_فروغی و... آشنا می‌شویم. از درون شاگردان همین مدرسه است که برجسته‌ترین مهره‌های انگلیس و آمریکا برون آمدند و در #رژیم_پهلوی به کارگزاران درجه اول سیاسی و فرهنگی کشور بدل شدند.
✍️ استاد عبدالله شهبازی
✡️ یهودیان بهائی (۴)
1️⃣ گرایش #یهودیان به #بهائی‌گری در همدان و کاشان زیاد بود. ازجمله یهودیان سرشناسِ کاشان که #بهائی شدند و خاندان‌های ثروتمند و پرشماری را بنیاد نهادند، باید به افراد زیر اشاره کرد:
👈 آقای «یهودا» نیای خاندان میثاقیه، حکیم یعقوب نیای خاندان برجیس، میرزاخلیل نیای خاندان ارجمند، میرزا اسحاق‌خان نیای خاندان متحده و خاندان متنفذ ثابت.
2️⃣ ارتباط این خاندان‌ها با هم و همکاری آنان با قدرت‌های جهانی سبب شد که خاندان‌های مذکور از سرمایه‌دارترین اشخاص بهائی دورهٔ #پهلوی به‌شمار آیند.
3️⃣ در همدان نیز وضعی مشابه با کاشان دیده می‌شود؛ تعداد زیادی از خانواده‌های بهائی همدان از تبار حاجی لاله‌زار (العازار) #یهودی_همدانی هستند. او نیای ٢٠٠٠نفر یهودی، مسیحی و بهائی است. همچنین در شیراز، مشهد، اراک، رشت و سایر نقاط ایران جمع کثیری یهودیِ بهائی‌شده وجود داشت.
4️⃣ در تهران نیز جمع قابل توجهی از یهودیان، بهائی شده بودند که در دورهٔ پهلوی شبکه‌ای مقتدر و متنفّذ را پدید آوردند، افرادی چون میرزا اسحاق‌خان حقیقی، یوسف وحدت، عبدالله‌خان متحده، جلال ارجمند و اسحاق‌خان متحده، نمونه‌هایی از متنفذین بهائی دورهٔ پهلوی بودند که ابتدا کیش #یهودی داشتند.
5️⃣ آنچه در خصوص ارتباط یهودیان با بهائی‌ها قابل ملاحظه است، همکاری تبه‌کارانه و غارت‌گرانهٔ این دو گروه در دورهٔ پهلوی می‌باشد. #بهائی‌ها در این دوره نه‌تنها با همکاری سرمایه‌داران #یهودی، سیاست‌های صهیونیست‌مآبانه‌ای در امور اقتصادی اجرا کردند، بلکه با عضویت در #فراماسونری وارد فعالیت‌های #جاسوسی نیز شدند و یک مثلث «بهائیت - فراماسونری - صهیونیسم» را ترسیم کردند.
📚 منبع: ثریا شهسواری؛ کتاب «اسناد فعالیت بهائیان در دورهٔ محمدرضا شاه»