eitaa logo
دوستانه
23 دنبال‌کننده
5هزار عکس
3.7هزار ویدیو
84 فایل
ارتباط با ادمین @Zmestan
مشاهده در ایتا
دانلود
🥀یاد غریب🥀 🔶‌من در وجود خود، عیب‌های فراوان می‌بینم: حسد، بخل، خودبینی، محبّت به دنیا، غرور. اگر بخواهم به سعادت ابدی برسم باید همه این عیب‌ها را بر طرف نمایم و به جای آن، زیبایی‌ها و خوبی‌ها را در خود ایجاد کنم. 🔶معلوم است که این کار سختی است، بارها شده است که تلاش کرده‌ام از حسد دوری کنم، همه توجه‌ام به این امر بوده است، امّا از صفت ناپسند دیگری غفلت کرده ام. 🔶سال‌ها پیش که جوان بودم، نزد دانشمندی بزرگ رفتم تا از او راهنمایی بگیرم، من او را همچون پدری مهربان یافتم و برایش از سختی «تزکیه نفس» سخن گفتم و از او راهنمایی خواستم، او آن روز سخنانی گفت که افقی تازه در ذهنم گشود، او مرا «فرزندم! » خطاب کرد... * * * 🔷فرزندم! آیا این جمله را شنیده ای؟ «مَنْ اَحَبَّکُم فَقَد اَحَبَّ اللّه». «هر کس اهل بیت علیهم السلام را دوست بدارد، خدا را دوست داشته است». 🔷محبّت به حجّت خدا، محبّت به خداست. باید برای زدودن صفات ناپسند، راه محبّت امام زمان را بپیمایی، اگر در این راه گام برداری به راحتی صفات خوب را به دست می‌آوری و از گناه هم دوری می‌کنی! هر چقدر محبّت امام زمان در دل تو بیشتر بشود، صفای دل و کمال معنوی تو زیادتر می‌شود،اگر تو گرفتار صفات ناپسند هستی، قطعاً امام زمانت را آن چنان که باید و شاید، دوست نداری، زیرا اگر محبّت محبوب در جان تو ریخت، اوّلین نشانه اش، اطاعت از محبوب و پرهیز از ناخوشایندهای اوست.هر چه محبّت تو به آقا بیشتر بشود، دل تو صفای بیشتری پیدا می‌کند و خود به خود از پلیدی‌ها دوری می‌کنی، این کار چون در راه عشق محبوب است، شیرین است و دیگر در نظر تو، سخت جلوه نمی کند. 🔷محبّت، اکسیر عجیبی است، هر جا که بیاید، تحول بزرگ ایجاد می‌کند، تاریکی‌ها را به نور تبدیل می‌کند، محبّت گوهر عجیبی است و همانند آهن ربا است. کسی که واقعاً امام زمان را دوست دارد، در واقع همه خوبی‌ها را دوست دارد، او ناخودآگاه به سوی خوبی‌ها می‌رود و از زشتی‌ها دوری می‌کند. وقتی محبّت او در دل تو افتاد، صفحه وجودت عوض می‌شود، قطب نمای دل تو همواره به سوی مرکز خوبی‌ها است و این سرانجام نتیجه می‌دهد. 🔷فرزندم! باید به امام زمانت محبّت واقعی پیدا کنی، هیچ گنجی، هیچ راهی بالاتر از این راه نیست، باید به آنجا برسی که در فراق آقای خود، اشک بریزی، به معنای حقیقی، در طلب او درآیی و در این راه خسته و مانده نشوی! 🔷وقتی محبّت تو شدید شد، خود این محبّت، راه‌ها را باز می‌کند و تو را به مولایت نزدیک و نزدیک تر می‌کند. فرزندم! برای کمال و رستگاری، سخن‌های فراوان گفته اند، امّا عصاره همه آن سخنان، چیزی جز محبّت به آقا نیست، تو اگر در این راه گام برداری، راه را نزدیک کرده ای و به اصل همه خوبی‌ها دست یافته ای. 🔷محبّت نشانه‌هایی دارد، یکی از نشانه‌های محبّت این است که تو، آثار محبوب را دوست داری، حتماً ماجرای «مجنون» را شنیده ای که عاشق «لیلی» بود، او وقتی وارد کوچه لیلی می‌شد، در و دیوار آن کوچه را می‌بوسید، در نگاه مجنون، دیوارهای آن هم دوست داشتنی بود. 🔷هر چیزی نشانه ای دارد، نشانه محبّت به امام زمان این است که تو شیعیان او را دوست بداری و همواره نام و یاد او را زنده نگاه داری، دل‌های غافلان را متوجه آقا کنی، از خوبی‌ها و مهربانی‌های آقا برای مردم بگویی، برای ظهور او دعا کنی! اگر محبّت آن حضرت در دل داشته باشی، در جستجوی رضایت او هستی، به سراغش می‌روی، در راه اطاعت او گام برمی داری، عاقبت، جوینده یابنده بود، البتّه این راه، راهی است که صبر و حوصله می‌خواهد، رنج راه را باید تحمّل کنی و رنج فراق را باید بکشی، باید از دوری مولای خود بسوزی، این‌ها نشانه‌های محبّت است. 🔷فرزندم! بعضی‌ها گمان می‌کنند که واقعاً خدا، پیامبر و اهل بیت علیهم السلام را دوست دارند، امّا وقتی امتحان پیش می‌آید، حقیقت مطلب آشکار می‌شود، در وقت امتحان معلوم می‌شود که محبّت به خدا، پیامبر و اهل بیت علیهم السلام سرپوشی است برای محبّت به خودشان! یعنی چون خودشان را دوست دارند و می‌خواهند از عذاب و گرفتاری نجات پیدا کنند و به بهشت و رفاه برسند، خدا را عبادت می‌کنند و به پیامبر و اهل بیت علیهم السلام توسل می‌جویند و از محبّت آنان سخن می‌گویند. ‌📚 ✍مهدی خدامیان ارانی @mahdimontazeremast
🥀غربت حضرت ولی عصر عجل الله فرجه ✅‌ويژگي‌هاي ياد كردن 🔶ياد كردن از هر كس بايد متناسب به سطح او و در حد مقام و موقعيت او باشد، در غير اين صورت، به غربت او مي‌انجامد. 🔶 به عنوان مثال، براي اداي حق عالم يا فقيه، بايد در هنگام سخن از احكام شرعي، يادي از آن فقيه به ميان آيد. اگر از همه فقهاء ياد كنند و اصلاً نامي از آن عالم نبرند، مي‌توان گفت، آن عالم فقيه، «از ياد رفته» و «غريب» است. 🔶براي اداي شكر يك پزشك متخصص ماهر، بايد در هنگام بحث و گفتگو پيرامون مداواي بيمار و كار پزشكي، از آن پزشكي كه از ديگران ماهرتر است، نيز يادي به ميان آيد. اگر هنگام بررسي وضعيت بيمار، از هر پزشك متخصص و غير متخصص و حتي غير پزشك گفتگو شود، اما از آن متخصص ماهر سخني به ميان نيايد و كسي قلباً هم از او ياد نكند، معلوم مي‌شود كه اوغريب (از ياد رفته) است. 🔶حال اگر كسي هم در پزشكي، متخصص و هم در فقه سرآمد باشد، بايد در هنگام بحث علمي در فقه و پزشكي، از او هم ياد شود. پس «تعدد ياد كردن» در افراد مختلف، متناسب با كمالات آنها، متفاوت خواهد بود. 🔶ياد كردن از هر نعمتي كاملاً بستگي به ويژگي‌هاي آن دارد، هر چه نعمتي بزرگتر و فراگيرتر و نياز انسانها به آن بيشتر باشد، انتظار مي‌رود كه در دفعات بيشتر و مناسبتهاي مختلف از آن ياد شود. 🔶 اگر تعداد ياد كردنها و زمينه‌ها و شرايط مختلفي كه بايد از نعمت ياد شود، متناسب با سطح شايسته آن نباشد، به همان اندازه، آن نعمت از ياد رفته است. 🔶چگونگي ياد كردنها، از نظر، «كيفي» نيز تفاوت دارد. گاهي انسان وقتي از نعمتي ياد مي‌كند، با تمام وجود، تحت تأثير آن قرار دارد. به طوري كه با تذكر خويش، شنوندگان را نيز متأثر مي‌سازد. 🔶در واقع، گوينده به تناسب معرفت و محبت قلبي خويش نسبت به مُنعم، گاه خيلي شديد و با حرارت و گاه بسيار عادي و ملايم، ياد او را در خاطر مي‌آورد، يا به زبان جاري مي‌سازد. 🔶باز هم توجه داريم كه تفاوت كيفي در ياد كردنها نيز، به شدت معرفت و محبت نسبت به آن نعمت بستگي دارد. 🔶از طرف ديگر هر كدام از ذكر قلبي و زباني، «انواع» مختلف دارد. از جمله: سرودن شعر، تأليف كتاب و مقاله، برگزاري مسابقه، برپايي مجالس گوناگون و... گاهي ممكن است انسان، پيوسته نام معروف خود را در دل و بر زبان جاري سازد و بدين وسيله به ذكر او بپردازد. 🔶گاهي ممكن است براي او دلتنگ شود، از داشتن چنين محبوبي شاد گردد، يا برايش ابراز نگراني كند و به هر حال، با دل و زبان، به روشها و انواع مختلف مي‌توان از نعمتي ياد كرد. 🔶«زمينه» ی ياد كردن، از ديگر جهاتي است كه در مسئله ذكر، بايد مورد توجه قرار گيرد. هر قدر نعمتي بزرگتر و اهميت آن بيشتر باشد، به مناسبتهاي بيشتر بايد از آن ياد شود و زمينه‌هاي ذكر آن را بيشتر مطرح گردد. گاهي گستره يك نعمت، همه زندگي انسان را مي‌پوشاند. 🔶در اين حال، بايد تمام جوانب زندگي، زمينه‌هاي شكر و ذكر قلبي و زباني آن گردد. اگر در زمينه اي مناسب، تذكر به آن نعمت، فراموش شود، آن نعت كفران شده و «غريب» مي‌گردد. 🔶بنابراين نتيجه مي‌گيريم كه هر چه نعمتي گسترده تر، مهمتر و اساسي تر باشد و نياز انسان به آن عميق تر باشد، توقع و انتظار عقلي اين است كه بيشتر از آن ياد شود. طبعاً كفران آن نيز سخت تر است و عذاب شديدتر، به دنبال دارد. 🔶بيشتر ياد شدن، هم از جهت تعدد ياد كردن از آن نعمت است (كميت) هم از جهت زمانها و مكانهايي كه بايد ياد نعمت شود (زمينه‌ها و شرايط مختلف)، هم از جهت مواردي كه زمينه ياد كردن از آن وجود دارد، هم از حيث شدت و غلظت يادكردن از آن (كيفيت) و نيز از جهت انواع مختلف ياد كردن بايد مورد توجه قرار گيرد. ‌📚 ✍محمد بنی هاشمی @mahdimontazeremast
🥀غربت حضرت ولی عصر عجل الله فرجه ✅‌ويژگي‌هاي ياد كردن 🔶ياد كردن از هر كس بايد متناسب به سطح او و در حد مقام و موقعيت او باشد، در غير اين صورت، به غربت او مي‌انجامد. 🔶 به عنوان مثال، براي اداي حق عالم يا فقيه، بايد در هنگام سخن از احكام شرعي، يادي از آن فقيه به ميان آيد. اگر از همه فقهاء ياد كنند و اصلاً نامي از آن عالم نبرند، مي‌توان گفت، آن عالم فقيه، «از ياد رفته» و «غريب» است. 🔶براي اداي شكر يك پزشك متخصص ماهر، بايد در هنگام بحث و گفتگو پيرامون مداواي بيمار و كار پزشكي، از آن پزشكي كه از ديگران ماهرتر است، نيز يادي به ميان آيد. اگر هنگام بررسي وضعيت بيمار، از هر پزشك متخصص و غير متخصص و حتي غير پزشك گفتگو شود، اما از آن متخصص ماهر سخني به ميان نيايد و كسي قلباً هم از او ياد نكند، معلوم مي‌شود كه اوغريب (از ياد رفته) است. 🔶حال اگر كسي هم در پزشكي، متخصص و هم در فقه سرآمد باشد، بايد در هنگام بحث علمي در فقه و پزشكي، از او هم ياد شود. پس «تعدد ياد كردن» در افراد مختلف، متناسب با كمالات آنها، متفاوت خواهد بود. 🔶ياد كردن از هر نعمتي كاملاً بستگي به ويژگي‌هاي آن دارد، هر چه نعمتي بزرگتر و فراگيرتر و نياز انسانها به آن بيشتر باشد، انتظار مي‌رود كه در دفعات بيشتر و مناسبتهاي مختلف از آن ياد شود. 🔶 اگر تعداد ياد كردنها و زمينه‌ها و شرايط مختلفي كه بايد از نعمت ياد شود، متناسب با سطح شايسته آن نباشد، به همان اندازه، آن نعمت از ياد رفته است. 🔶چگونگي ياد كردنها، از نظر، «كيفي» نيز تفاوت دارد. گاهي انسان وقتي از نعمتي ياد مي‌كند، با تمام وجود، تحت تأثير آن قرار دارد. به طوري كه با تذكر خويش، شنوندگان را نيز متأثر مي‌سازد. 🔶در واقع، گوينده به تناسب معرفت و محبت قلبي خويش نسبت به مُنعم، گاه خيلي شديد و با حرارت و گاه بسيار عادي و ملايم، ياد او را در خاطر مي‌آورد، يا به زبان جاري مي‌سازد. 🔶باز هم توجه داريم كه تفاوت كيفي در ياد كردنها نيز، به شدت معرفت و محبت نسبت به آن نعمت بستگي دارد. 🔶از طرف ديگر هر كدام از ذكر قلبي و زباني، «انواع» مختلف دارد. از جمله: سرودن شعر، تأليف كتاب و مقاله، برگزاري مسابقه، برپايي مجالس گوناگون و... گاهي ممكن است انسان، پيوسته نام معروف خود را در دل و بر زبان جاري سازد و بدين وسيله به ذكر او بپردازد. 🔶گاهي ممكن است براي او دلتنگ شود، از داشتن چنين محبوبي شاد گردد، يا برايش ابراز نگراني كند و به هر حال، با دل و زبان، به روشها و انواع مختلف مي‌توان از نعمتي ياد كرد. 🔶«زمينه» ی ياد كردن، از ديگر جهاتي است كه در مسئله ذكر، بايد مورد توجه قرار گيرد. هر قدر نعمتي بزرگتر و اهميت آن بيشتر باشد، به مناسبتهاي بيشتر بايد از آن ياد شود و زمينه‌هاي ذكر آن را بيشتر مطرح گردد. گاهي گستره يك نعمت، همه زندگي انسان را مي‌پوشاند. 🔶در اين حال، بايد تمام جوانب زندگي، زمينه‌هاي شكر و ذكر قلبي و زباني آن گردد. اگر در زمينه اي مناسب، تذكر به آن نعمت، فراموش شود، آن نعت كفران شده و «غريب» مي‌گردد. 🔶بنابراين نتيجه مي‌گيريم كه هر چه نعمتي گسترده تر، مهمتر و اساسي تر باشد و نياز انسان به آن عميق تر باشد، توقع و انتظار عقلي اين است كه بيشتر از آن ياد شود. طبعاً كفران آن نيز سخت تر است و عذاب شديدتر، به دنبال دارد. 🔶بيشتر ياد شدن، هم از جهت تعدد ياد كردن از آن نعمت است (كميت) هم از جهت زمانها و مكانهايي كه بايد ياد نعمت شود (زمينه‌ها و شرايط مختلف)، هم از جهت مواردي كه زمينه ياد كردن از آن وجود دارد، هم از حيث شدت و غلظت يادكردن از آن (كيفيت) و نيز از جهت انواع مختلف ياد كردن بايد مورد توجه قرار گيرد. ‌📚 ✍محمد بنی هاشمی @mahdimontazeremast
🥀غربت حضرت ولی عصر عجل الله فرجه ◀️‌چگونگي ياد كردن از امام عصر عليه السلام 🔺امام زمان عليه السلام نعمتي هستند كه جايگزين ندارند و خلأ ناشي از عدم شناخت ايشان به هيچ صورتي پر نمي شود. 🔺بنابراين انسان عاقل و فهميده، به هر بهانه اي از امام زمان خويش ياد مي‌كند و مي‌كوشد كه ايشان را فراموش نكند. 🔺البته اگر ولي نعمت در قلب انسان جاي داشته باشد و دل، سراپرده محبت او باشد، هيچ گاه به دست فراموشي سپرده نمي شود و انسان به صورتهاي مختلف از او ياد مي‌كند. 🔺به عنوان نمونه كسي كه به فرزند خود بسيار علاقه مند است، با كمترين مناسبتي به ياد فرزندش مي‌افتد. هرگاه كودكي به قد و اندازه او ببيند، يا اسم او را جائي بشنود، خيلي سريع متوجه او مي‌گردد. به همين ترتيب، به ميزان محبتي كه به فرزند خويش دارد، با قلب و زبان، از او ياد مي‌كند. 🔺كسي كه علاقه ی بسياري به پدر يا معلم يا دوست خود دارد، هميشه از او ياد مي‌كند.اگر به سفر زيارتي برود،حتماً براي او دعا مي‌كند، ولي كساني هستند كه اگر درخواست دعا نكنند، هيچ يادي از آنها نمي شود. 🔺اگر انسان به كسي محبت داشته باشد، لازم نيست كه سفارش به ذكر او شود. 🔺امام عصر عليه السلام به خواست خداوند متعال، ولي نعمت اصلي همه مخلوقات هستند و بيشترين حقوق را بر آنها دارند. پس بايد از جهت كم و كيف و نوع و... در بالاترين سطح ممكن، از ايشان ياد شود. 🔺بنابراين همان طور كه در مقابل خداي عزوجل بايد شكرگزار باشيم و قلباً متوجه باشيم كه هر نعمتي حداقل يك بار «الحمدلله» گفتن مي‌طلبد و اگر آب مي‌خوريم نفس مي‌كشيم، سالم هستيم و درد نداريم و... بايد به درگاه الهي سپاسگزار باشيم، امام زمان عليه السلام هم واسطه تمام نعمتهاي الهي هستند. 🔺پس در ازاء هر نعمتي بايد از ايشان هم قدرداني شود و هرگاه كه الحمدلله مي‌گوييم، به قلب و زبان بايد ازحضرت بقية الله ارواحنا فداه نيز تشكر كنيم. 🔺اگر خداوند مورد حمد قرار گيرد، اما امام عليه السلام مشكور نگردد، در حقيقت شكر خدا هم ادا نشده است. 🔺حال بايد با دقت بررسي كنيم آيا امام عصر عليه السلام را در هر نعمتي كه داريم و هر نقمتي كه نداريم، مورد شكر قرار مي‌دهيم؟! 🔺وقتي فرزند خود را سالم مي‌بينيم، وقتي در سايه پدر و مادر خويش در رفاه و امنيت به سر مي‌بريم، وقتي از شر هزاران رنج و سختي خود را در امان مي‌يابيم، وقتي... آيا بعد از حمد خدا، از امام زمان خويش عليه السلام هم تشكر مي‌كنيم؟! 🔺هيچ وقت شده كه بگوييم، يا صاحب الزمان! از شما متشكر هستيم كه ما را حفظ فرموديد، به ما سلامتي داديد، فرزند سالم عطا كرديد و در مقابل، از هزاران بيماري جلوگيري كرديد، گرفتاريها را از ما دور فرموديد و... 🔺آيا به فرزندان خويش ياد داده ايم كه قبل از تشكر از پدر و مادر، شكر امام زمان عليه السلام را به جاي آورند؟! و... 🔺بايد بدانيم كه اگر شكر ايادي نعمت ادا نشود، شكر خدا هم تحقق نيافته است. 🔺 اگر ياد امام عصر عليه السلام نشود، در واقع خداوند متعال مورد كفران قرار گرفته است. ‌📚 ✍محمد بنی هاشمی @mahdimontazeremast
🥀غربت حضرت ولی عصر عجل الله فرجه🥀 🌾‌مردن ياد امام عليه السلام ◀️امام جواد عليه السلام در حديثي ضمن معرفي جانشينان خويش به مسئله «موت ذكر» امام زمان عليه السلام در زمان غيبت اشاره كرده اند: امام بعد از من، پسرم علي است. امر او، امر من است. و سخن او، سخن من، و اطاعت از او اطاعت از من است. و امام پس از او پسرش حسن است. امر او امر پدرش، و سخن او سخن پدرش، و اطاعت از او اطاعت از پدرش مي‌باشد. سپس سكوت فرمود. ◀️عرض كردم: اي پسر رسول خدا! پس امام بعد از حسن كيست؟ حضرت گريه شديدي كردند، سپس فرمودند: ان من بعد الحسن ابنه القائم بالحق المنتظر. فقلت له: يابن رسول الله لم سمي القائم؟ قال عليه السلام: لانه يقوم بعد موت ذكره و ارتداد اكثر القائلين بامامته. بعد از حسن پسرش، قائم به حق، و همان شخصي است كه انتظار او را مي‌كشند. عرضه داشتم: اي پسر رسول خدا! چرا ايشان «قائم» ناميده شده اند؟ فرمودند: زيرا او زماني قيام مي‌كند كه يادش مرده است، و اكثر معتقدين به امامت وي، از عقيده خود بازگشته اند. ◀️مردن و از بين رفتن ذكر امام عليه السلام چگونه است؟ هر نعمتي اگر متناسب با ويژگي‌ها و ارزش خود، در ظرف و زمينه+ مناسب و شايسته از او ياد نشود، در حقيقت ذكرش مرده است. با مروري بر مسئله «ذكر» درباره صفت «پدر دلسوز» و «مادر نيكوكار» ديديم كه چگونه در ذكر امام زمان عليه السلام از اين جهت كوتاهي مي‌شود. و عده بسيار بسيار اندك هم آن چنان كه بايد – از مولاي خويش ياد نمي كنند. 💠از طرفي اقليت شيعه نيز، در حد عميق و شايسته آن، از اوصاف امامشان آگاهي ندارند و لذا حقوق ايشان را درست نمي شناسند. ◀️از طرف ديگر، اكثريت مردم روي زمين هم اصلاً امام شناس نيستند، تا بخواهند به زنده نگه داشتن ذكر ايشان بپردازند. پس به راست مي‌توان گفت كه ذكر امام عليه السلام در دنياي امروز مرده است. ◀️چقدر مرتكب كوتاه بيني شده ايم، اگر برگزاري چند مراسم مربوط به نيمه شعبان و اندكي چراغاني و پوستر و... را دليل بر زنده بودن يادشان در روي زمين بدانيم. ياد امام عليه السلام بايد متناسب با مقام و منزلت ايشان و زمينه‌ها و مناسبتهاي مختلف با همه انواع و اقسامش باشد. ◀️در غير اين صورت، هر عقل سليمي چنين مولايي را «از ياد رفته و غريب» مي‌داند. ◀️به هر حال نبايد بپنداريم كه «موت ذكر» امام زمان عليه السلام، به اين است كه هيچ كس تولد ايشان را جشن نگيرد و به ياد ايشان نقل و شيريني پخش نكند. البته هيچ كس ترديد ندارد كه برپايي همين مراسم و مجالس – گر چه يك بار در سال – لازم است، ولي كيست كه درباره اوج مقام و فضائل حضرت بقية الله ارواحنا فداه، اندكي از بسيار بداند و با قطره اي از درياي حقوق حضرتش – كه بر عهده ماست –آشنا باشد، آن گاه اين مجالس يك بار در سال را براي تذكر و يادآوري نسبت به حضرتش كافي بداند؟ ◀️بايد با ديد عميق و وسيع تر به مسئله نگريست. بايد ديد اعتقاد صحيح نسبت به امام زمان عليه السلام در كل جامعه به چه صورت است. ◀️متفكران و انديشمندان در اين باره چه اندازه روشن هستند؟ و چقدر در زمينه معرفي اشان تلاش مي‌كنند؟ با چه دقت نظر و عمقي، به مسئله مهدويت توجه مي‌شود؟ براي معرفي صحيح امام عليه السلام چه تعداد جزوه و كتاب و نشريه منتشر مي‌شود؟ چند درصد از كساني كه نيمه شعبان در جشن ميلاد آن حضرت شركت مي‌كنند، با وظايف خود نسبت به ايشان آشنا هستند؟ دوستداران حضرت بقية الله ارواحنا فداه، تا چه اندازه براي تربيت نسلي مهدوي و منتظر حضرتش مي‌كوشند؟ براي آشنا ساختن جهانيان – كه همه، رعيت حجت خدا هستند و بر سر خوان احسان او نشسته اند – با ولي نعمت خود چه كارهايي صورت گرفته است. ◀️اگر همه اينها در حد مناسب و شايسته اي وجود داشته باشد، ياد حضرتش در جامعه زنده مي‌ماند. ولي متأسفانه فرمايش امام جواد عليه السلام در حق حضرت مهدي عليه السلام صادق است. همين غربت جانسوز، قلب امام جواد و ديگر ائمه عليهم السلام را به درد آورده، و چشهايشان را اشكبار كرده است. 💔خدايا به غربت آن محبوب پنهان رحم كن و هر چه زودتر، جهان را به ظهورش نوراني بگردان... ‌📚 ✍محمد بنی هاشمی @mahdimontazeremast
🥀غربت حضرت ولی عصر عجل الله فرجه🥀 🌾‌مردن ياد امام عليه السلام ◀️امام جواد عليه السلام در حديثي ضمن معرفي جانشينان خويش به مسئله «موت ذكر» امام زمان عليه السلام در زمان غيبت اشاره كرده اند: امام بعد از من، پسرم علي است. امر او، امر من است. و سخن او، سخن من، و اطاعت از او اطاعت از من است. و امام پس از او پسرش حسن است. امر او امر پدرش، و سخن او سخن پدرش، و اطاعت از او اطاعت از پدرش مي‌باشد. سپس سكوت فرمود. ◀️عرض كردم: اي پسر رسول خدا! پس امام بعد از حسن كيست؟ حضرت گريه شديدي كردند، سپس فرمودند: ان من بعد الحسن ابنه القائم بالحق المنتظر. فقلت له: يابن رسول الله لم سمي القائم؟ قال عليه السلام: لانه يقوم بعد موت ذكره و ارتداد اكثر القائلين بامامته. بعد از حسن پسرش، قائم به حق، و همان شخصي است كه انتظار او را مي‌كشند. عرضه داشتم: اي پسر رسول خدا! چرا ايشان «قائم» ناميده شده اند؟ فرمودند: زيرا او زماني قيام مي‌كند كه يادش مرده است، و اكثر معتقدين به امامت وي، از عقيده خود بازگشته اند. ◀️مردن و از بين رفتن ذكر امام عليه السلام چگونه است؟ هر نعمتي اگر متناسب با ويژگي‌ها و ارزش خود، در ظرف و زمينه+ مناسب و شايسته از او ياد نشود، در حقيقت ذكرش مرده است. با مروري بر مسئله «ذكر» درباره صفت «پدر دلسوز» و «مادر نيكوكار» ديديم كه چگونه در ذكر امام زمان عليه السلام از اين جهت كوتاهي مي‌شود. و عده بسيار بسيار اندك هم آن چنان كه بايد – از مولاي خويش ياد نمي كنند. 💠از طرفي اقليت شيعه نيز، در حد عميق و شايسته آن، از اوصاف امامشان آگاهي ندارند و لذا حقوق ايشان را درست نمي شناسند. ◀️از طرف ديگر، اكثريت مردم روي زمين هم اصلاً امام شناس نيستند، تا بخواهند به زنده نگه داشتن ذكر ايشان بپردازند. پس به راست مي‌توان گفت كه ذكر امام عليه السلام در دنياي امروز مرده است. ◀️چقدر مرتكب كوتاه بيني شده ايم، اگر برگزاري چند مراسم مربوط به نيمه شعبان و اندكي چراغاني و پوستر و... را دليل بر زنده بودن يادشان در روي زمين بدانيم. ياد امام عليه السلام بايد متناسب با مقام و منزلت ايشان و زمينه‌ها و مناسبتهاي مختلف با همه انواع و اقسامش باشد. ◀️در غير اين صورت، هر عقل سليمي چنين مولايي را «از ياد رفته و غريب» مي‌داند. ◀️به هر حال نبايد بپنداريم كه «موت ذكر» امام زمان عليه السلام، به اين است كه هيچ كس تولد ايشان را جشن نگيرد و به ياد ايشان نقل و شيريني پخش نكند. البته هيچ كس ترديد ندارد كه برپايي همين مراسم و مجالس – گر چه يك بار در سال – لازم است، ولي كيست كه درباره اوج مقام و فضائل حضرت بقية الله ارواحنا فداه، اندكي از بسيار بداند و با قطره اي از درياي حقوق حضرتش – كه بر عهده ماست –آشنا باشد، آن گاه اين مجالس يك بار در سال را براي تذكر و يادآوري نسبت به حضرتش كافي بداند؟ ◀️بايد با ديد عميق و وسيع تر به مسئله نگريست. بايد ديد اعتقاد صحيح نسبت به امام زمان عليه السلام در كل جامعه به چه صورت است. ◀️متفكران و انديشمندان در اين باره چه اندازه روشن هستند؟ و چقدر در زمينه معرفي اشان تلاش مي‌كنند؟ با چه دقت نظر و عمقي، به مسئله مهدويت توجه مي‌شود؟ براي معرفي صحيح امام عليه السلام چه تعداد جزوه و كتاب و نشريه منتشر مي‌شود؟ چند درصد از كساني كه نيمه شعبان در جشن ميلاد آن حضرت شركت مي‌كنند، با وظايف خود نسبت به ايشان آشنا هستند؟ دوستداران حضرت بقية الله ارواحنا فداه، تا چه اندازه براي تربيت نسلي مهدوي و منتظر حضرتش مي‌كوشند؟ براي آشنا ساختن جهانيان – كه همه، رعيت حجت خدا هستند و بر سر خوان احسان او نشسته اند – با ولي نعمت خود چه كارهايي صورت گرفته است. ◀️اگر همه اينها در حد مناسب و شايسته اي وجود داشته باشد، ياد حضرتش در جامعه زنده مي‌ماند. ولي متأسفانه فرمايش امام جواد عليه السلام در حق حضرت مهدي عليه السلام صادق است. همين غربت جانسوز، قلب امام جواد و ديگر ائمه عليهم السلام را به درد آورده، و چشهايشان را اشكبار كرده است. 💔خدايا به غربت آن محبوب پنهان رحم كن و هر چه زودتر، جهان را به ظهورش نوراني بگردان... ‌📚 ✍محمد بنی هاشمی @mahdimontazeremast
🥀غربت امام عصر عجل الله فرجه🥀 📚‌علم مصبوب ◀️امام زمان عليه السلام «علم مصبوب» هستند. شكر عملي اين كمال، آن است كه هر كس دنبال كسب علم مي‌رود، به عنوان سرچشمه و منبع علم، به ايشان رجوع كند و هنگام درس گرفتن از استاد و مطالعه و تحقيق، همه افراد را واسطه‌هايي بداند كه به بركت امام عليه السلام، از وساطت آنها بهره مند مي‌شود، يعني در هر پيشرفت علمي، خود را مديون توجهات و عنايات امام عليه السلام بداند. ◀️اما آيا در عمل چنين است؟ آيا مردم عملاً با امام زمان عليه السلام رفتار شايسته «علم مصبوب» مي‌كنند، يا اين كه حضرتش از اين جهت، مهجور و متروك هستند؟ ◀️ اكثر قريب به اتفاق مردم، اصلاً نمي دانند نعمت «علم مصبوب» در عالم وجود دارد و به همين دليل به ايشان مراجعه نمي كنند. پس مهجوريت و متروك بودن امام عليه السلام براي اين اكثريت، به دليل عدم معرفت آنها است. ◀️ولي براي اهل معرفت چطور؟ آنها مي‌دانند امامشان علم مصبوب است و اگر از آنها سؤال شود، به اين واقعيت اذعان مي‌كنند، اما آيا حق اين صفت امام عليه السلام را ادا مي‌كنند؟ يا اين كه در عمل كوتاهي كره، آن شأني را كه شايسته است، براي ايشان قائل نمي شوند؟ ◀️واقعيت اين است كه با توجه به آن چه در درس سوم يان شد، بايد بگوييم: متأسفانه امام زمان عليه السلام براي اهل معرفت هم مهجور بوده، حق «علم مصبوب» بودن ايشان در عمل ادانمي گردد. 🍀كشتي نجات ◀️اگر امام عليه السلام را كشتي نجات مي‌دانيم، بايد هنگام برخورد با گرفتاريهاي مادي يا معنوي و روحي پيش از همه به ياد ايشان بيفتيم و بيش از ايشان، بر هيچ كس تكيه و اعتماد نكنيم. اما وضع فعلي ما چگونه است؟ ◀️ بسياري از جوانان ما دچار مشكلات اساسي در دينداري هستند، اما چند درصد كساني كه اهل دردند و مشكل را مي‌فهمند، راه حل آن را آشنايي و معرفت بيشتر جوان با امام زمان عليه السلام و انجام وظيفه در قبال آن حضرت مي‌دانند؟ چه تعداد از صاحب نظران مسائل تربيتي، راه حل مشكلات جوانان را در معرفت عميق ايشان نسبت به امام عصر عليه السلام و آشنا شدن آنها به مكتبتربيتي اهل بيت عليهم السلام و عمل به وظايف خود در قبال ايشان مي‌دانند و به اين امر توصيه و تشويق مي‌كنند؟ ◀️خداي مهربان، سفينه نجاتي براي اين امت قرار داده است كه از ديدگان مردم غايب است، ولي در حال غيبت هم مي‌تواند هر غريقي را نجات دهد. سؤال اين است: چند در صد از كساني كه در معرض غرق شدن هستند، واقعاً به اين كشتي مراجعه مي‌كنند؟ ◀️كسي كه در حال غرق شدن است، به محض ديدن يك كشتي، به هر قيمتي كه باشد، خودش را به آن مي‌رساند. ◀️ولي اكثر مردم – حتي شيعيان – امام زمان خود عليه السلام را به اين صفت نمي شناسند و عده بسيار اندكي هم كه از اين ويژگي امام عليه السلام آگاهي دارند، چنان كه بايد و شايد – به ايشان مراجعه نمي كنند. ◀️بنابراين در عمل، شكر اين نعمت – در خور ارزش آن – ادا نمي شود و امام عصر عليه السلام از اين جهت نيز مهجور هستند و معطل و متروك مانده اند. ‌📚 ✍محمد بنی هاشمی @mahdimontazeremast
🥀غربت امام عصر عجل الله فرجه🥀 🍀‌‌رفيق مونس 🔶شكر عملي يك رفيق و همدم دلسوز، وقتي ادا مي‌شود كه انسان با او انس بگيرد، رفاقت خوبي با او داشته باشد، به راحتي او را از دست ندهد، او را از خود نرنجاند و خلاصه هر چه رفاقت او را محكمتر مي‌سازد، انجام دهد. 🔶 به علاوه از هر چه در دوستي با او تأثير منفي مي‌گذارد، خودداري كند و... امام عليه السلام نيز انيس رفيق است، همان طور كه امام رضا عليه السلام فرموده اند: الامام... الانيس الرفيق. 🔶 پس بايد حق رفاقت ايشان ادا شود، چرا كه رفاقت، دو طرفه است نه يك طرفه. ما هم بايد مونس خوبي براي ايشان باشيم. همان گونه كه ايشان – در عين بي نيازي از ما و در اوج عظمت – از ما ياد مي‌كنند، ما نيز – در شدت نياز پيوسته و احتياج مبرم – بايد از ايشان ياد كنيم. 🔶آن حضرت ارواحناه فداه، فرموده اند: انا غير مهملين لمراعاتكم و لا ناسين لذكركم. ما، در رسيدگي و مراقبت از شما كوتاهي نكرده، ياد شما را فراموش نمي كنيم. 🔶اگر ما بدانيم كه دوست دلسوزي هر روز به ياد ماست، اگر ما با او تماس نگيريم، او با ما ارتباط برقرار مي‌كند و اگر ما از او سراغ نگيريم و حال او را نپرسيم، او سراغ ما را مي‌گيرد و از حال ما پرس و جو مي‌كند، اگر مسافرت هم برود، ما را فراموش نمي كند و از ما خبر مي‌گيرد، طبيعي است كه ما هم پيوسته و مرتب از او ياد كرده، دعاگوي او مي‌شويم، مكرر برايش نامه مي‌نويسيم و او را به مجالس خود دعوت مي‌كنيم و.... 🔶اگر ما واقعاً اين گونه با امام زمان عليه السلام انس بگيريم، زندگي فردي و جمعي ما به گونه ديگري مي‌شود. متفاوت با آن چه اكنون هست. 🔶ولي متأسفانه مي‌بينيم كه حتي در جامعه شيعه هم، امام زمان عليه السلام آن چنان كه شايسته است – در زندگي رعيت و امت خود نقش اساسي ندارند، تا آن جا كه مي‌توان ادعا كرد كه از متن زندگي افراد حذف شده اند. با اين همه، آن حضرت، بزرگوارانه، انس خود را به طور يك طرفه با شيعيان خويش برقرار نگاه داشته اند و اگر آنها به ياد امام زمانشان نيستند، ايشان به ياد آنها هستند. 🔶اگر آنها با حضرت مهدي عليه السلام رفاقت نمي كنند، حضرت با آنها رفيق هستند. كجا در عالم، چنين دوستي پيدا مي‌شود كه سالهاي سال به طور يك طرفه با ديگري رفاقت كند، در حالي كه هيچ نيازي هم به او ندارد! 🔶اما چقدر جای تأسف دارد كه شكر اين رفيق و مونس عزيز گزارده نمي شود و باز هم مهجور و متروك قرار داده مي‌شود!...خدايا ما را ببخش! ‌📚 ✍محمد بنی هاشمی @mahdimontazeremast
🥀غربت امام عصر عجل الله فرجه🥀 🔴‌فتنه شديد 🔺امام رضا عليه السلام در توصيف اين فتنه – كه دامنگير مردم مصيبت زده زمان غيبت مي‌شود – فرموده اند: لابد من فتنة صماء صليم، تسقط فيها كل بطانة و وليجة و ذلك عند فقدان الشيعة الثالث من ولدي، يبكي عليه اهل السماء و اهل الارض و كل حري و حران و كل حزين لهفان. يك فتنه کر و شديد (خيلي مبهم و پيچيده) ناگزير فرا مي‌رسد كه هر خودي و دوست نزديكي در آن مي‌افتد. اين فتنه، زماني است كه شيعيان، سومين از فرزندان مرا گم مي‌كنند، كه اهل آسمان و زمين و هر زن و مرد دلسوخته و هر غمگين و اندوهناكي، بر آن حضرت مي‌گريند. 🔺امام رضا عليه السلام از يك فتنه خبر مي‌دهند، «فتنه» به معناي امتحاني است كه انسان را مي‌فريبد و هر كس ممكن است در مقابل آن فريب خورده، بلغزد. به علاوه در بيان دشواري اين امتحان، تصريح فرموده اند كه اين فتنه (صماء صيلم) است. 🔺«صماء» به معناي «كر» و «صيلم» به معناي «شديد» است. يعني اين امتحان، چنان سخت و نامعلوم است كه دوستان و خواص را هم بر زمين مي‌زند و همه در معرض سقوط و انحراف قرار مي‌گيرند. امام رضا عليه السلام اين زمان را هنگام گريه و زاري اهل آسمان و زمين دانسته اند، دوره اي كه اهل درد، از گم كردن امام زمانشان، غمگين و افسرده خاطر هستند و شادي و خوشحالي نمي بينند. 🔺چون غم امام غائب از دل ايشان بيرون نمي رود، زندگي آنها با غم و اندوه بر غيبت امام زمانشان عجين است. 🔺لذا در پي بسياري از خوشيهاي اهل دنيا نيستند و در شاديها و جشنها، دل سوخته آنها التيام نمي يابد. 🔺امام رضا عليه السلام سپس فرمودند: بابي و امي سمي جدي، شبيهي و شبيه موسي بن عمران عليه السلام عليه جيوب النور، تتوقد بشعاع ضياء القدس، كم من حري مؤمنة و كم مؤمن متأسف حيران حزين، عند فقدان الماأ المعين، كاني بهم آيس ما كانوا قد نودوا نداء يسمع من بعد كما يسمع من قرب، يكون رحمة علي المؤمنين و عذاباً علي الكافرين. پدر و مادرم فداي آن كس كه هم نام جدم است، شبيه من و شبيه حضرت موسي بن عمران عليه السلام است. نوري كه از شعاع نور قدسي روشن مي‌گيرد، از او نمايان است. چه بسيارند زنها و مردهاي مؤمن كه در گم كردن «ماء معين» دلسوخته و اندوهناك و سرگردان و ناراحت هستند. گويي آنها را مي‌بينم كه در نااميد كننده ترين شرايط هستند. (در هنگام ظهور) آنها را صدا مي‌كنند،با صدايي كه از دور، هم چون نزديك – شنيده مي‌شود، كه اين ندا براي مؤمنان رحمت و براي كافران عذاب است. 🔺اين وصف حال شيعه دلسوخته، هنگام گم كردن «ماء معين» است و حزن و اندوهي كه براي گم شدن اين آب گوارا دارد. درد شيعه اين است كه اين ماء معين چرا غائب نشده است؟ 🔺چرا وقتي بخواهند ديگران را به سوي امام عصر عليه السلام متوجه سازند، بايد نشاني «بئر معطله» را بدهند؟ 🔺چرا حضرتش در اين زمان، قدرت و مكنت ظاهري ندارد؟ و چرا شيعيانشان هم در وضعيت نااميد كننده اي هستند؟ اما در عين نااميدي، در زماني كه توقع نمي رود و با محاسبات عادي قابل پيش بيني نيست، به صورت ناگهاني نداي ظهور سر مي‌دهند و ياران باوفاي خويش را مي‌خوانند. اين نداي ملكوتي، دلهاي اندوهناك و سوخته مؤمنان را تسلي مي‌بخشد و سبب عذاب كافران مي‌گردد. 🔺بار ديگر در حديث شريف دقت كنيد. امام ابوالحسن الرضا عليه السلام كه خود حجت معصوم خدا است – درباره حضرت بقية الله ارواحنا فداه مي‌فرمايند: «پدر و مادرم فداي او» سخن در اين است كه آيا ما انسانهاي عادي كه امروز امت و رعيت اين امام بر حق هستيم، حاضر هستيم از عزيزترين عزيزان خود، در راه ولايت حضرتش بگذريم؟ 🔺 امروز حضرت مهدي عجل الله تعالي فرجه چند تن دوستدار دلسوخته دارد كه اوصاف بيان شده در اين حديث، درباره آنها صادق باشد؟ 🔺چنان چه امام عزيز بي همتا، با آن همه فضائل خدادادي در ميان ما هست، با اين كه هيچ نيازي به هيچ كس ندارد و همگان به او نيازمند هستند، اما از مراجعه به حضرتش خودداري مي‌كنند. راستي، اگر بخواهيم در اين زمان، كسي را «غريب» بناميم، به جز اين حجت بزرگوار الهي، كسي را مي‌يابيم؟! ‌📚 ✍محمد بنی هاشمی @mahdimontazeremast
‌🌾حضرت ولی عصر ارواحنافداه در برخی از تشرفات خود فرموده اند: 👈« من خیلی تنها هستم» من خیلی غریبم! چرا برای فرجم دعا نمی کنید‌؟! 👈بدانید که تبلیغات کم است و الا غیبت من این قدر طولانی نمی شد. ♨️گناهان شیعیان برای من خیلی سخت است. 📣جوانها باید خود را اصلاح کنند. باید در اجتماعات خود از من یاد کنید. ♦️من برای شما دعا می کنم.شما هم برای فرجم ‌دعا کنید. ♦️ برای ظهورم باید زمینه سازی کنید یعنی آنچه را اهل بیت علیهم السلام فرموده اند عمل کنید. 👈بچه هایتان را خوب تربیت کنید اگر می خواهید ما از شما راضی باشیم به آنچه جد بزرگوارم امام جعفر صادق علیه السلام فرموده یعنی برای ما زینت باشید‌. ❌و باعث خجلت وسرشکستگی ما نباشید. ◀️◀️◀️عمل کنید و بدانید که «الوقت قددنا» /قطعأ "زمان ظهور من نزدیک است." 📚وقت معلوم ص ۲۲۰ ✅به نیت فرج نشر دهید... @mahdimontazeremast
‌🌾حضرت ولی عصر ارواحنافداه در برخی از تشرفات خود فرموده اند: 👈« من خیلی تنها هستم» من خیلی غریبم! چرا برای فرجم دعا نمی کنید‌؟! 👈بدانید که تبلیغات کم است و الا غیبت من این قدر طولانی نمی شد. ♨️گناهان شیعیان برای من خیلی سخت است. 📣جوانها باید خود را اصلاح کنند. باید در اجتماعات خود از من یاد کنید. ♦️من برای شما دعا می کنم.شما هم برای فرجم ‌دعا کنید. ♦️ برای ظهورم باید زمینه سازی کنید یعنی آنچه را اهل بیت علیهم السلام فرموده اند عمل کنید. 👈بچه هایتان را خوب تربیت کنید اگر می خواهید ما از شما راضی باشیم به آنچه جد بزرگوارم امام جعفر صادق علیه السلام فرموده یعنی برای ما زینت باشید‌. ❌و باعث خجلت وسرشکستگی ما نباشید. ◀️◀️◀️عمل کنید و بدانید که «الوقت قددنا» /قطعأ "زمان ظهور من نزدیک است." 📚وقت معلوم ص ۲۲۰ ✅به نیت فرج نشر دهید... @mahdimontazeremast
5.78M حجم رسانه بالاست
مشاهده در ایتا
⏪حضرت مهدی علیه السلام فرمود: ♨️جاهلان و احمقها مرا اذیت می‌کنند❗️ ⭕️ماهیت جهلی که امام حسین و امام زمان با آن روبرو هستند... @mahdimontazeremast