#آسیب_های_تک_فرزندی #علل_تک_فرزندی تک فرزندها نمی‌توانند ناامیدی و فشارهای روحی و روانی را تحمل کنند و به برقراری روابطی علاقه دارند که در برگیرنده منافع آنها باشد. کودکی که در خانواده تک فرزند زندگی می‌کند دیرتر به بلوغ روحی و روانی خواهد رسید، این کودکان درون گرا بوده و نمی‌توانند احساسات خود را با دیگران در میان بگذارند و همیشه نوعی ضعف را درخود خواهند دید. در سال‌های اخیر تک فرزندی در جامعه ما رواج یافته است. دشواری‌های اقتصادی، مسائل تحصیلی و اشتغال بانوان و افزایش سن ازدواج از عوامل رشد فرهنگ تک فرزندی در خانواده‌هاست. یکی دیگر از مشکلات تک فرزندان خود کم بینی و اعتماد به نفس ضعیف می باشد. نشانه این عدم اعتماد بنفس را می‌توان در سال‌های اولیه زندگی کودک و ورود آنان به مهد کودک و مدرسه در برقراری با همسن و سالانش مشاهده کرد. لجبازی، کم تحملی، سرخوردگی، آسیب‌های رفتاری و نداشتن برخی احساسات از دیگر پیامدهای روحی و روانی تک فرزندان است. در میان آموزه‌های دینی نه تنها به تک فرزندی توصیه نشده است بلکه با آن مخالف نیز شده است. دولت باید با برنامه‌ریزی و حمایت‌های مالی از فرزندآوری و ارائه مشاوره‌ها در پی رشد جمعیت کشور گام بردارد. سیاست‌های غلط و بدون برنامه دولت‌ها در کاهش فرزند آوری و کنترل جمعیت نخستین عامل برای نهادینه شدن تک فرزندی در خانواده‌های ایرانی است. تک فرزندی اگر چه موضوع جدیدی نیست ولی در جامعه ما در سال‌های اخیر گسترش چشمگیری داشته است، سیاست غلط «فرزند کمتر، زندگی بهتر» در دهه‌های اخیر در جامعه رواج پیدا کرد و باعث شد امروز جامعه با کاهش جمعیت روبرو شود و خانواده‌های دارای یک فرزند به فور در جامعه دیده شود و می‌توان خطا بودن این سیاست را مشاهده کرد. ✍سمانه علی نژاد کانال«دوتا کافی نیست» @dotakafinist1