eitaa logo
محمد فنایی اشکوری
1.8هزار دنبال‌کننده
333 عکس
242 ویدیو
101 فایل
به نام او سلام این فضا فرصتی است برای طرح مباحث و اندیشه های مبتلابه انسان معاصر در حوزه های فلسفه, عرفان, دین و مسایل اجتماعی با رویکرد عقلانی و معنوی. راه های ارتباط: @gmail.com" rel="nofollow" target="_blank">Fanaei.ir@gmail.com
مشاهده در ایتا
دانلود
1_1629948293.docx
43.2K
آنچه همه باید بدانیم خلاصه متن مکتوب https://eitaa.com/dreshkevari
1_1098428316.mp3
15.6M
ده ویژگی شاخص عرفان شیعی محمد فنایی اشکوری https://eitaa.com/dreshkevari
1_1631117026.docx
38.9K
آنچه همه باید بخوانیم چه کتاب هایی را و چگونه بخوانیم؟ محمد فنایی اشکوری https://eitaa.com/dreshkevari
ضرورت و فایده فلسفه درباب فایده و کارکرد فلسفه ابهاماتی هست که موجب شده برخی درباره ارزش تفکر فلسفی دچار تردید شوند و به عنوان یک نیاز مبرم معرفتی به آن نظر نکنند. اما توجه به نکات ذیل می تواند ارزش و ضرورت فلسفه را برای ما تا حدی روشن کند. بی شک هر انسانی پرسش های بنیادینی درباره حقیقت هستی، منشأ جهان، ماهیت انسان، و غایت حیات و مانند آنها دارد که نمی توان پاسخ آن را از راه علوم تجربی دریافت کرد. و چون بسیاری از این پرسشها پیشادینی هستند نمی توان پاسخ آنها را از دین پرسید. اعتبار خود دین باید از راه عقل و تفکر فلسفی بدست آید. عرفان هم امری شخصی و نادر است و در دسترس عموم نیست. تنها شیوه عامی که می توان از آن درباب پاسخ به این گونه پرسشها استفاده کرد تفکر عقلی و فلسفی است. در فقدان فلسفه معمولا انسان ها به تقلید، خرافات، افسانه ها واساطیر و دیگرروش های نامعتبر پناه می برند. بنیاد عقلانی دین، اثبات اصول اعتقادی دین و فهم بسیاری از آموزه های اعتقادی دین درگرو بکارگیری تفکر فلسفی است. این امر بویژه در اسلام که بر عقلانیت و تفکر تأکید دارد بسیار حائز اهمیت است. فلسفه با زندگی هر روزه انسان نیز بیگانه نیست. پیشینیان فلسفه را فن نیکو زیستن تعریف کرده اند. با تفکر فلسفی می توان به حیات نگاه عقلانی داشت. تفکر فلسفی عقلانیت را در همه حوزه های حیات انسانی می گستراند. بدون فلسفه جامعه و تمدن مطلوب انسانی شکل نمی گیرد. تمدن مطلوب برپایه شناخت درست از مولفه های تمدن است، مانند علم، دین، اخلاق، سیاست و هنر. و این کاری است که در فلسفه صورت می گیرد. و بالأخره عقل فصل مقوم انسان و تفکر عقلی برای انسان ذاتی است. با تفکر فلسفی بعد مهمی از انسانیت انسان شکوفا می شود. قسمتی از مقاله "فلسفه اسلامی معاصر ایران" در کتاب فردای بهتر. http://eitaa.com/dreshkevari
عارف راستین چه کسی است؟ دیدگاه آیت الله مصباح یزدی ره معرفت عرفانی فقط برای کسی حاصل است که خود به کشف و شهود رسیده باشد. حتی آگاهی حصولی از یافته های عارفان نیز همیشه میسور نیست و نمی توان به سخن هر مدعی کشف و شهودی اعتماد کرد.آری، اگر مدعی معصوم باشد سخن او حجت است. اگر معصوم از حقیقتی باطنی خبر دهد، اولا یقین خواهیم داشت که او چیزی را یافته است، و ثانیا آنچه یافته است، حقیقت است، نه خیال و وهم. اما سخن غیر معصوم حجیتی ندارد، مگر از راهی مطمئن شویم که اولا او در بیانش صادق است و ثانیا با قرائنی دریابیم آنچه یافته است از عنایت های ربانی است، نه از جنس وهم و خیال و القاء شیطانی. چون حقیقت عرفان امری قلبی و باطنی است، شناخت عارف حقیقی برای افرادی که احاطه به باطن افراد ندارند دشوار است، جز به نحو ظنی از راه قرائن. عارف کسی است که خدا را با قلب و روح درک کرده و یافته باشد. «کسانی که به گوهر راستین عرفان دست یافته باشند، اهل تظاهر و به دنبال اسم، رسم و عنوان نیستند؛ بلکه در خلوت روح خود از انس با محبوب خویش غرق لذتند و از بند اسم و رسم و نام و نشان رهیده اند.» نه اسم و عنوان ملاک عارف بودن است، نه اظهار کشف و کرامات. در میان علمای ربانی افراد بسیاری داریم که عنوان عارف را ندارند و کشف و کراماتی اظهار نکرده اند، اما به راستی عارف هستند. آشنایی با علوم و اصطلاحات عرفانی وعرفان نظری هم ملاک عارف بودن نیست. «آنچه که عارف راستین به دنبال اوست، حقیقتی است که از راه دل ادراک میشود و بود و نبود الفاظ و مفاهیم، دخالتی در آن ندارد. از این رو چه آن الفاظ و مفاهیم را بداند و چه نداند، تأثیری در رسیدن او به حقایق عرفانی خواهد داشت. کم نبوده اند عارفان بلند مرتبه ای که حتی سواد خواندن و نوشتن هم نداشته اند و از بیان و تشریح حتی بخشی ناچیز از ادراکهای خود عاجز بوده اند.» منبع: چراغ فروزان حکمت: ص 61. http://eitaa.com/dreshkevari
👆معرفی سه کتاب خواندنی برای مطالعه در تعطیلات تابستان: به رنگ صبر نا شرح صدر http://eitaa.com/dreshkevari
1_1637528420.docx
78.7K
پاسخ به پرسش هایی درباره اصل امتناع تناقض فنایی اشکوری خبرگزاری حوزه http://eitaa.com/dreshkevari
ادراک معقول: حکمتی در اوج شکوه ابن سنیا در رسالۀ معراجیه نقل می کند که رسول خدا (ص) امیر المؤمنین علی (ع) را به تعقل و ادراک معقول تشویق می فرمود: «براي اين بود که شريف ترين انسانها و عزيزترين انبيا و خاتم رسولان (ص) با مرکز حکمت و فلک حقيقت و خزانه ي عقل، يعني امير المؤمنين (ع) چنين گفت که: «يا عليُّ اِذا رأيت الناس يتقرّبون اًّلي خالقهم بأنواع البِرِّ تَقرَّبْ أنتَ اًّليه بأنواع العقل تَسبِقُهُم؛ اي علي! چون مردمان در کثرت عبادت رنج برند، تو در ادراک معقول رنج بر تا بر همه سبقت گيري. و اين چنين خطاب را جز چون او، بزرگي راست نيامدي که او در ميان خلق، چنان بود که معقول در ميان محسوس؛ لاجرم چون با ديده ي بصيرتِ عقل، مدرکِ اسرار گشت همه ي حقايق را دريافت و ديدن حکم داد و براي اين بود که گفت: "لو کُشفَ الغطأُ ما ازددتُ يقيناً"؛ اگر پرده برداشته شود، بر يقين من افزوده نگردد. هيچ دولت آدمي را زيادت از ادراک معقول نيست، بهشتي که به حقيقت آراسته باشد به انواع زنجبيل و سلسبيل، ادراک معقول است و دوزخ با عقاب و اشغال متابعت، اشغال جسماني است که مردم در بندِ هوا افتند و در جحيمِ خيال بمانند.» (ابن سینا، معراج نامه، ص15) از این حکمت درخشان نبوی استفاده می شود که طلب معرفت نزدیک ترین راه برای تقرب به حق تعالی و ادراک معقول برترین فضیلت است، البته بدون اینکه راه های دیگر تقرب و انواع نیکوکاری ها نفی یا کم ارزش تلقی شود. ضمنا ابن سینا در نهایت این معرفت را معرفت شهودی و از جنس دیدن (رؤیت) تفسیر می کند، نه شناخت عقلی و حصولی محض. نقطۀ اوج دیگر در بیان زیبا و بلیغ شیخ الرئیس آنجاست که در بارۀ مولا می گوید: « او در ميان خلق، چنان بود که معقول در ميان محسوس.» جا دارد انسان ساعت ها در این تعبیر باشکوه خیره بنگرد و غرق در زیبایی و تأمل در ژرفای معنای آن شود! http://eitaa.com/dreshkevari
1_1638405395.mp3
14.35M
اندیشه و سلوک عرفانی آیت الله خامنه ای گفتاری از فنایی اشکوری ارایه شده در پیش همایش عرفان اهل بیتی 19/12/1399
اندر وصف جاهلان عالم نما کسانی که به زبان عالمند و به دل جاهل: «در دل ایشان از خدای خوف و حیا نبود و در علم آموختن و نشر کردن نیت تحصیل ثواب آخرت و قربت حق نبود. به غرض تحصیل جاه و مال و قبول خلق و یافت مناصب تتبع علم کنند. لاجرم هوا بر ایشان غالب شود و علم ایشان متابع هوا گردد و کار به هوا کنند و به علم عمل نکنند و بر علمای متقی و دیندار حسد برند و در پوستین ایشان افتند و بر ایشان افترا کنند و در مقام بحث به جدل بادید آیند و ایذا کنند و سخن به توجیه نگویند و حق را گردن ننهند و خواهند که به جلدی و زبان آوری حق را باطل کنند و باطل را در کسوت حق فرانمایند و اظهار فضل کنند. از این جنس علما از آنها اند که خواجه علیه الصلوة می فرماید "اتقوا کل منافق علیم اللسان، یقول ما تعرفون و یفعل ماتنکرون."» نجم رازی، مرصاد العباد، ص484. http://eitaa.com/dreshkevari