#اشتغال_زنان 🔹اشتغال زنان یک بحث صفر و صدی نیست، یک بحث باید و نباید نیست. چون جواز اشتغال زنان قبلاً در شرع صادر شده است و قرار نیست ما برای بحث حضور اجتماعی و حضور اقتصادی زنان، خط قرمزی فراتر از شرع رسم کنیم. 🔸آن چیزی که ما باید به آن برسیم؛ شکل اولویت بندیِ یک زن بین نقش‌های خانوادگی و حضور اجتماعی اوست. مشکلاتی که در این زمینه مطرح است، به طور مثال: ممکن است که یک خانم در صورت عدم حضور در جامعه، زبان مفاهمهٔ مشترک با جامعه را از دست بدهد و احساس خلل و بی هویتی بکند. 🔹اساساً اشتغال زنان در مشاغل دارای درآمد، بخشی از حضور اجتماعی یک زن است؛ حضور اجتماعی زنان در جامعه شکل‌های متنوع و متعددی دارد و صرفاً محدود به اشتغال نمی‌شود. 🔹اگر بخواهیم روی بحث شغل‌هایی متمرکز شویم که بر اساس دریافت درآمد است؛ در این صورت بحث انعطاف‌ پذیری و اولویت بندی مشاغل مطرح می‌شود. 🔸بحث اشتغال زنان در حوزه‌ای که گره می‌خورد با وضعیت زناشویی، یعنی اشتغال زنان متأهل، دغدغه‌مندی افراد کاملاً بیشتر می‌شود و به دلیل اینکه خانم‌ها جمعیت همگنی نیستند، قاعدتاً نسخه‌ای که برای آن‌ها تجویز می‌شود یکپارچه و یکسان نیست. ما توصیهٔ‌ای که به یک زن شاغل متأهل داریم با توصیه‌ای که به یک خانم سرپرست خانوار داریم کاملاً متفاوت است. 🔺از همان منظر که اسلام به نهاد خانواده اهمیت می‌دهد، زنان سرپرست خانوار در دستیابی به فرصت‌های شغلی ارجح هستند؛ و بر اساس همین منطق و معیار، مردان سرپرست خانواده هم بر اساس امنیت شغلی اولویت دارند. پس بنابراین اگر اصالت با خانواده است و اگر اصالت با امنیت اقتصادی خانواده است، باید این رویکرد حاصل بشود. ✔️در کنار عملی شدن این قضیه، باتوجه به جامعهٔ مدرن امروزی و وقت بیشتری که خانم‌ها برای پرداختن به کارهای دیگر دارند و حتی با توجه به دوره‌های گذاری که در زندگی تجربه می‌کنند؛ مثلا توصیه ای که به یک خانم متأهلی میشود که دارای فرزند خردسال است با توصیه ای که به یک خانم متأهلی می‌شود که فرزندانش به یک سن مشخصی رسیده‌اند، کاملا متفاوت است. 🔻اما آن چیزی که به طور قطع برای زنان دارای فرزند خردسال مطرح است؛ اولویت دادن به نقش مادری به صورت تمام وقت است... 🔸لیلا زعفرانچی 🔸 🔹پژوهشگر حوزهٔ زنان🔹 @dr_fgarivani