#قطرات_بارانی_۲۱۶۰ #پرسش بله استاد، این درسته و متاسفانه هیچوقت به مضامین دعاها توجه نمیشه اما این را هم لطفا توضیح می فرمایید که چه اشک هایی واقعی هستند؟ #پاسخ احتمالا هيچ اشكی بدون اعتراف برآمده از معرفت به قصور و تقصير خود، طبيعی و قلبی نيست. باید اعتراف كنم كه با بدنمائی و تبرج و لباسهای محرك خودم، چند جوان را آلوده كردم، اعتراف كنم كه در فلان انتخابات، نبايد غايب می بودم و در خسارتهای آن منتخبی كه به اشتباه انتخابش كردم، نبايد سهيم می شدم. اعتراف كنم كه نبايد خواستگارها را به بهانه های كودكانه رد می كردم و تا اين سن مجرد می ماندم و نبايد در خانه مجردی زندگی كنم. اعتراف كنم كه نبايد با سرگرم شدن به بچه ها و خانه و مهمان از شوهرم غافل می شدم، پس در اعتياد و سيگار و گرانفروشی و احتكار و اختلاس و فحشاء... او سهيمم. اعتراف كنم كه كارم را در فلان مدرسه يا اداره يا شركت خوب بلد نبودم يا به درستی انجام ندادم و افرادی به خاطر همين تنبلی يا بی لياقتی يا حسادت يا خودخواهی من، بسیار آسيب ديده اند. اعتراف كنم كه از مرد بودن فقط فحاشی و سيگار و عصبانيت و كتك زدن و توهين و قهر كردن را بلدم و زندگی را برای همسر و فرزندانم، تلخ كردم. اعتراف كنم كه آداب زندگی و آداب شوهر و پدر بودن ، آداب همسرداری ، آداب برادری و خواهری ، آداب همسايگی ، آداب شهروندی ، .... آداب بندگی را بلد نيستم و يا درست رعايت نكردم. اگر بعد از این اعترافها گریه ام گرفت، هر قطره اش بیش از یک شمش طلا ارزش دارد. خلاصه گريه وقتی طبيعی است كه فرد خودش را در دادگاهی قاطع و مقتدر و در معرض مجازات سنگين ببيند: لا تَنْفِرُوا فِي الْحَـــرِّ قُلْ نـــارُ جَهَنَّمَ أَشَـدُّ حَـرًّا لَوْ كانُوا يَفْقَهُونَ (۸۱) فَلْيَضْحَكُوا قَليلاً وَ لْيَبْكُـــــوا كَثيـــــراً جَزاءً بِما كانُوا يَكْسِبُونَ (توبه/۸۲) 🍃واژه: #اشکهای_واقعی @dr_ghofrani2