#قطرات_بارانی_۵۱۷۶
بانوی محترمی فرموده‌اند:
... بعضی سخنها و فشارها و بد گفتن ها گویی تا مغز استخوان انسان را می‌سوزاند و دچار غم و اندوهی میکند که گویی از درون می‌سوزاند و آب میکند.! هر چقدر هم به خود دلداری میدهی میبینی آن زمان توانایی نداری و صدماتش گویی به جسم و روح ورود پیدا میکند! اگر هم بیتابی خود را بروز دهی تا متوجه شوند اوضاع بدتر میشود؛ گویی اجازه ابراز ناراحتی هم جرم هست! چگونه میتوان چنین فشاری را گذر کرد؟! چرا که گویی جز خسران چیز دیگری نیست! راه و چاره اش چیست؟! چگونه میتوان این معضل را دور ساخت؟
و سوال دیگر اینکه بعد از خواب شبانه و بیدار شدن سحر اولین افکار مرور سخنانی هست که آزردگی آورده هر چقدر هم خود را به سمت اذکار سوق داده و با دلجویی ها و دلداری‌ها در صدد رفعشان برمی آیی ولی هست.ضمن اینکه اغلب اوقات را با مطالعه ویس و کلاس و...پر هست ولی متاسفانه رنجها آزارو آثارشان هست.لطفا کمک کنید تا زوایای پنهان راه یابی ها برایم روشن شوند سپاسگزارم.
این بدن و روح را همواره باز توانی میدهم منتها خستگی ها و آثار و دردها اگر رهایم کنند. جانی اگر مانده به لطف خدا گویی فقط چون نامم مادر هست...وگرنه در همسر داری گویی شرمنده و ناتوان گشته ام.
به ایشان عرض میشود:
همانطور که هر *هواپیما* و هر *کشتی* و هر *خودروئی* تجهیزاتی دارند که *اگر روشن باشند* می‌توانند در *هوای بارانی و برفی و طوفانی* و در *اقیانوسهای خروشان* و در *جاده‌های کوهستانی* بر *شرائط محیطی* غلبه کنند و خود را به *مقصد* برسانند،
خداوند هم *درون انسان* را چنان *مجهز* آفریده که بتواند در *سخت‌ترین شرائط بیرونی* تحت تأثیر محیط قرار نگیرد و از خودشکوفائی و زندگی متوقف نشود و با اطمینان و یقین خودش را به *تکامل* و *تعالی* و *قرب باریتعالی* برساند.
اما همانطور که هر هواپیما و کشتی و خودروئی را *افراد ناوارد* نمی‌توانند *روشن* کنند و نمی‌توانند با آنها خودشان را به مقصد برسانند، انسان هم تا *خودش* را به درستی *نشناسد* و به *توانمندیهای* خودش اطمینان پیدا نکند، قطعا *منفعل* و *اسیر شرائط* و *نالان* و *افسرده* خواهد ماند و نه تنها خودش را از زندگی محروم میکند و به هیچ مقصدی نمی‌رسد بلکه *احساس تلخ ناامیدی* را هم به اطرافیانش، مخابره و إلقاء میکند.
و همانطور که برای *هدایت* هواپیما و کشتی و خودرو، باید نزد *اساتید* آنها رفت و از آنها *خلبانی* و *رانندگی* را *آموخت،* خداوند *أنبیاء* و *رسولان* و *أولیاء* بزرگوارش را در اختیاز بشر گذاشته تا مردم با رجوع به آنها، *درس زندگی* را در *شرائط مختلف* بیاموزند.
پس لطفا تمام مزخرفات بی‌فایده‌ای که در سطوح مختلف دانشگاه خوانده‌اید را از ذهن خود بیرون بریزید و با *قرآن* و *صحیفه سجادیه* و *کتابهای آیت الله حائری شیرازی* به *خودشناسی* بپردازید و *معنای زندگی* را بیاموزید و خصوصا *فرزندان* و *بستگانتان* را طلاق دهید و فقط به اصلاح و رشد *خودتان* و بعد به *همسرداری* خود بپردازید.
زندگی شما وقتی سامان پیدا میکند و *لذت‌بخش* میشود که بجای حساس شدن به گفتار و رفتار و اخلاق اطرافیان و بجای اینکه مرور کنید دیگران برای شما چه کرده‌اند، بکوشید فقط به ظاهر و باطن خودتان بپردازید و *ظرفیتهای* فوق العاده خودتان را کشف کنید و ببینید *شما* چه خاصیت مفیدی برای اطرافیانتان دارید؟ چقدر عامل *نشاط* و *افتخار* دیگرانید؟
👈واژه: #فشارها #افتخار #نشاط
🔻 ما را می توانید در رسانه های زیر دنبال کنید:
ایتا، بله، سروش، واتساب، تلگرام، سایت، اینستاگرام، روبیکا، ایمو
@dr_ghofrani2
