#قطرات_بارانی_۴۲۹۳ #پرسش استاد ، در مورد پاسخی که قبلا داده بودی، من به عنوان مخلوق ، سائل، نیازمند و ......نباید از خالقِ خودم چیزی بخواهم؟ منظورم اینست که ، آیا خود خداوند همچین اذنی را به ما نداده اند؟ پس چرا می‌توانیم، تمام خیرات را از خداوند بخواهیم؟ #پاسخ . ۱ـ هر *نوزادی* در *رشد گویائی* خود ابتدا فقط *صدا* تولید می‌کند و مثلا *ماما* می‌گوید و بعد *یک کلمه* را بیان می‌کند و بعد *چند کلمه* را و بعد *جملات کوتاه* و بعد *جملات بلند* را می‌سازد و کم کم *منظور* خودش را با *کلام کامل* مطرح می‌کند. ۲ـ اما بعد از سن بلوغ، مردم به *دو دسته* تقسیم می‌شوند: اول: آنها که در *طفولیت* (أنگل بودن) خود متوقف مانده‌اند، *طلبکارانه* به *ادّعــــــــا* می‌رسند و در هر زمینه ای *مدعــی* هستند. دوم: آنها که *عاقل* و *مؤمن* و *تشنه دعـــــــــا* و *دعوت* می‌شوند (و دوست دارند بیشتر *میزبان* باشند نه *مهمان* )(یـــار باشند نه بــــار) و به خاطر کثرت *سئوالات* خود، *سیال* و روان و جاری و *طالب* معرفت شده و از زلف *نور* خودشان را به بالا می‌کشانند. ۳ـ پس میان *طلبکار* بودن و *طالب* بودن، به اندازه فاصله *عقل* و *جهل،* فرق است. ۴ـ طفل، می‌خواهد همه حتی خدا، *خدمتکار* او باشند، اما تمام تقاضاهای *عاقل مؤمن* برای اینست که می‌خواهد *در خدمت* باشد. ۵ـ دعای فرد عاقل چنین است: *فی خدمتک سرمدا* ، *قوّ علی خدمتک جوارحی* ... اما دعای *طفل* چنین زشت و احمقانه است: *رَبَّنا آتِنا فِي الدُّنْيا* (خدایا؛ فقط دنیا را می‌خوام.) 👈واژه: #ادعا #دعا #مدعی 🔻 ما را می توانید در رسانه های زیر دنبال کنید: ایتا، بله، سروش، واتساب، تلگرام، سایت، اینستاگرام @dr_ghofrani2