#قطرات_بارانی_۱۸۷ 🌾با سلام و احترام و عرض صبح بخیر به شما أعضاء محترم این گروه. به عنوان « *اولین درس خودشناسی* » عرض شد: تمام گیاهان، دنبال نور هستند و دستهایشان دائما رو به آسمان است. و تمام حیوانات در هر مقدار نور کم یا زیاد و شب یا روز، فقط دنبال غذای زمینی هستند. اما تمام افراد بشر، با اینکه « کنجکاو و دنبال کشف اسرار طبیعت » هستند ولی غالب آن ها، از کشف عظمت و توانایی های شگفت أنگیز « بالقوه » خودشان غافل هستند. لذا قرآن در اولین مرحله برای هدایت انسان، او را به « بصیرت در خودش » فراخوانده و می فرماید: و فی أنفسکم أفلا تبصرون؟ اکنون به عنوان « *دومین درس خودشناسی* » باید ببینم طبق آیات قرآن، « *من چی دارم* ؟» طبق بیان قرآن، *من « یک نفس اماره » و « یک نفس لوامه » دارم*: وَ ما أُبَرِّئُ نَفْسي‏ إِنَّ النَّفْسَ لَأَمَّارَةٌ بِالسُّوءِ إِلاَّ ما رَحِمَ رَبِّي ... (یوسف/۵۳) (و من نفسم را تبرئه نمی كنم زیرا نفس من قطعا به بدى امر می كند مگر آنكه خدا به او رحم كند و فرصت جدیدی به او بدهد...) وَ لا أُقْسِمُ بِالنَّفْسِ اللَّوَّامَةِ (قیامت/۲) (و سوگند به نفس لوامه و وجدان بيدار و ملامتگر.) پس من، « *دو من » و « دو خود » دارم*. اولی، *تابع حواس و غرائز و هوسِ من* است و مرا به کارهای زشت و بد و مضر و خسارت بار و « بی خود » و « بیهوده » و « بی جهت » می کشاند. دومی، *تابع فکر و عقل و وجدان و فطرت من* است و مرا به خاطر گفتار یا رفتار یا اخلاق یا مواضع نسنجیده سرزش و ملامت می کند و به گفتار و رفتار و اخلاق و مواضع عاقلانه می کشاند. لطفا شما أعضاء محترم گروه ، نمونه هایی از تلاش این « دو من » در قرآن را مطرح بفرمائید. ممنون. 🍃واژه: #من_چی_دارم؟ @dr_ghofrani2