✍هوالکریم ......................................................................... 🍂🍂🍂🍂🍂🍂🍂🍂🍂🍂🍂🍂🍂🍂🍂🍂🍂🍂 """ گرگ ها گاهی بُوَند آدم نماهایی عجیب """ 🍂🍂🍂🍂🍂🍂🍂🍂🍂🍂🍂🍂🍂🍂🍂🍂🍂🍂 این شنیدی در بیابانی پر از  گرگ و پلنگ گلّه ای  بود آن محل  از آنِ چوپانی زرنگ روزی از ایّام ، بعد از زحمت و رنج ِ چِرا از برایش اتفاق افتاده است این ماجرا گوسفندان را به آغل برد چوپانِ جوان تا که باشند از هجومِ گرگ ها  شب در امان چِفت و درب آغل بی عقل ها را  سفت بست گاه خود خوابید و گاهی در نگهبانی نشست گلّه در اَمنیت و آرامش آنجا آرمید گوسفندی هرگز آن شب خواب گرگی را ندید گرگ ها امّا به تعقیب رَمه چون بوده اند راه بسیاری برای قُوت ِ خود پیموده اند درب آغل را چو دیدند از دِرایت استوار فتنه ای بر پا شد از آنها که سخت آمد به کار چاره را در این بدیدند از زبان میش و بز با شعار و بانگ آزادی دهند از مکر ، پُز در حمایت از حقوق گوسفندان ، پر تلاش شورشی کردند و میگفتند، در آشوب، فاش گلّه را آزاد کن ، چوپانِ  بی رحم و  وفا در حقِ این بی زبانان کم نما ظلم و جفا گرگ ها گِرد ِ نگهبانی ِ چوپان تا سحر اعتراض آورده بودند آه با قـِرّ کمر گوسفندان چونکه فریاد حمایت از رَمه را شنیدند از زبان گرگ ها ، با هم، همه از جهالت خون رگهاشان بیامد زود ، جوش همدل و همراه گشتند از قضا با آن  وحُوش در طلب از حقّ ِ آزادی ، به آواز و شعار آن شَبان را  عالَمی توهین بکردندش نثار جمله با شاخ و سر و سُم آغل و دیواره را چفت و درب و دسترنج صاحب  بیچاره را ساعتی ویرانه کردند و شکستند آن قفس گلّه شد آزاد، از آن بند و زندان ، در هوس سر به صحراها نهادند و سریع از پشت سر گرگ ها بردند شان در  قلب ِ دریای خطر هر چه چوپان داد و فریاد و صدا میزد به دشت یا که با سنگ و عصا مانع شد امّا می گذشت یک به یک آن گوسفندان از جلویِ چشم او می گریختند و نمی آمد به کار این خشم او گوسفندان، گرگ ها را یار خود پنداشتند گرگ ها تخم خیانت را به دل ها کاشتند عاقبت آن گله در نیمه شبِ سخت و سیاه در جلوی گرگ ها رفتند امّا بی پناه شب، شب ِ آزادی آن گلّه بود و آن طرف شام جشن گرگ ها بود و شبِ سنتور و دف ناگهان آزادی ِ آن گوسفندان شد عزا زیرِ دندان هایِ تیزِ گرگ هایِ بی حیا استخوان های همهْ آن گوسفندان شد خمیر گله شد در بطن آن دَرّنده ها دائم اسیر چون که چوپان سر رسید از گلّه چیزی را نیافت شاعر امّا نثر خواند و قِصّه را با شعر بافت آدمی را گرگ ها هستند آری در کمین گرگ ها در قلب انسانند ، گاهی خائنین گرگ ها گاهی بُوَند آدم نماهایی عجیب بد به احوالِ دلِ آن گوسفندانِ غریب #عباس_‌بهمنی 🔻🔻🔻 🔻🔻🔻 ══🍃💚🍃═════ @chanddaneyaghot ══🍃💚🍃═════

✍هوالکریم ......................................................................... تو را لخت و تو را عریان  ، تو را ارزان ، می خواهند کجا  در هیبت انسان ؟  تو را شیطان ، می خواهند برای ِ شخصیت، آنان ، که قائل نیستند ارزش تو را امّا برای نان ، وَ  یا پستان ، می خواهند عزیزِ میهنِ ایران ، به ذلّت ،  تن ، نسپاری برایِ شخص ِ بن سلمان، تو را آسان ، می خواهند تو شیرینی در این بستان ، به فرهادت ، عشق آموز در آن لندن هوسرانان، تو را حیوان  ، می خواهند نگاهی کن در این میدان ، به همسایه ، آه افغان تو را بی کس تو را حیران ، تو را گریان می خواهند گلِ زیبایِ این سامان ، فدایت باد این جانم تو را در خارج از گلدان ، تو را بی جان ، می خواهند تو را از رشت، تا مهران ، تو را از زابل ، از قشم تو را از شوش تا کرمان ، تو را ویران می خواهند #عباس_‌بهمنی 🔻🔻🔻 🔻🔻🔻 ══🍃💚🍃═════ @chanddaneyaghot ══🍃💚🍃═════

✍هوالکریم ......................................................................... فاطمیه بی تو اندوهی مضاعف دارد ارباب اشک چشمت را بهانه کرده اینجا چشم مهتاب یاد باد آن روزگارانی که در کرمان و تهران پای روضه می نشستی با تمام عشق و آداب فاطمیون را نگاه نافذت باشد تمنّا بی تو شیعه در عراق و شام و ایران گشته بی تاب یک لگد زد در مدینه قنفذ آن روز ، آه محسن در یمن هم کودکان فاطمی را کشت در خواب مجلس زهرا ملائک روضه میخوانند در عرش در زمین هم گریه کن دارد ، ولیکن چون تو کمیاب می رسد بر گوش من گویا که می گوید پیامبر قاسم از ما اهلبیت است  عاشقی چون ماه اصحاب ای مدافع چون حبیب و ای مجاهد چون ابالفضل فاطمیه شد شروع از آتش و مختومه با آب #عباس_‌بهمنی 🔻🔻🔻 🔻🔻🔻 ══🍃💚🍃═════ @chanddaneyaghot ══🍃💚🍃═════