#شعر #غزل #بوسه در اصطلاح #عارفان: #فیض و #جذبه باطن است. #ماه_جبین در این غزل در مقابل دنیا قرار گرفته، مصداق آن خوبان عالم هستند که اهل فیض رسانی هستند و جاذبه ی آنان مثل آهن ربا افراد مستعد را جذب و هدایت می کند. حاصل بیت چهارم این است که نباید باطن انسان جذب دنیا و دلبسته آن شود. و باید دل در گرو انسانهایی نورانی نهاد که جاذبه ی الهی آنان بنده را با خود به سمت خدا می برد.