📢 مباهله از آن تکالیف مهمی است که روی دوش اهل بیت(ع) گذاشته شد. 📢 در دعوت به توحید چه کسانی می‌توانند وارد مباهله با علمای مسیحی بشوند؟ کسانی که مصداق «إِنَّما يُريدُ اللَّهُ لِيُذْهِبَ عَنْكُمُ الرِّجْسَ أَهْلَ الْبَيْتِ وَ يُطَهِّرَكُمْ تَطْهيرا» هستند. 💠 استاد سیّد محمّدمهدی میرباقری: 🔹 این یک بحث پردامنه‌ای است که اصلاً نقش مباهله در تثبیت حقیقت چیست و حضرت در این مباهله‌ای که کردند در عالم چه کار کردند؛ چون هر تصرفی که حضرت می‌کنند در مقیاس خودشان است و وقتی نبی اکرم(ص) در عالم می‌آیند، او که قرآن می‌خواند همه عالم آیه می‌شود، او که نماز می‌خواند همه عالم مصلی می‌شوند؛ اینطور نیست که این کار از ما هم بر بیاید! حضرت وقتی وارد مباهله شدند چه اتفاقی در عالم افتاد؟ یک نکته‌ای در آن است که اولاً در چه مرحله‌ای مباهله ممکن است و اصلاً جای مباهله کجاست؟ چرا با یهود و کفار قریش مباهله نکردند و با مسیحی‌های نجران مباهله کردند؟ مسیحی‌های نجران آدم‌های مؤمنی بودند و آخرش هم می‌دانید که وقتی دیدند حضرت با این بزرگواران آمدند دیگر مباهله نکردند و عالم بزرگشان گفت این چهره‌هایی که من می‌بینم اگر با آنها مباهله کنید و دستشان بالا برود کوه را از جا می‌کنند و عذابی نازل می‌شود که یک مسیحی هم در عالم باقی نمی‌مانند و مباهله نکردند و حاضر شدند جزیه بدهند. پیداست که این مباهله خیلی امر عظیمی بوده و کار ساده‌ای نیست. یک بار سنگین و خطر عظیم است و لذا در روایات خمس آمده که: قریش مدعی هستند خمس برای آنهاست، حضرت فرمودند عجب، آن روزی که باید به جنگ برویم و درگیر بشویم یا در مباهله ما باید صف اول باشیم، منافعش باید برای آنها باشد؟ البته بحث تقسیم منافع نیست، می‌فرمایند این درآمد عمومی که می‌خواهد جامعه با آن اداره بشود و امکانات اقتصادی اداره جامعه دست آنها باشد، مباهله‌اش را ما باید انجام بدهیم؟ یعنی آن کسی که در صف مباهله می‌آید اوست که می‌تواند راه را پیش ببرد و اوست که باید این امکانات را راهبری کند و جامعه را بگرداند. دعوا سر منافع شخصی نیست. در روایات باب خمس چند تا روایت در این مضمون داریم و پیداست که این امر مباهله خیلی امر عظیمی است و امر دشواری است که در کنار جنگ‌ها قرار می‌گیرد. 🔹 مباهله با اهل کتاب بر سر موضوع توحید بود. در داستان حضرت عیسی(ع)، حضرت می‌فرمود مخلوق است و آنها می‌گفتند نه، ثالث ثلاث است! در دعوت به توحید چه کسی می‌تواند وارد مباهله با علمای مسیحی بشود؟ کسی که مصداق «إِنَّما يُريدُ اللَّهُ لِيُذْهِبَ عَنْكُمُ الرِّجْسَ أَهْلَ الْبَيْتِ وَ يُطَهِّرَكُمْ تَطْهيرا» است. باید از شرک مطلق حتی شرک خفیّ پاک باشد. کسانی که از شرک، مطهر هستند و در مقام اخلاص محض هستند می‌توانند در وادی توحید وارد مباهله بشوند. نبی اکرم(ص) اینها را در مباهله و در وادی توحید می‌برد و با اینهاست که مباهله در وادی توحید واقع می‌شود. اینجاست که آیه تطهیر به آیه مباهله گره می‌خورد. 🔹 اگر حقیقت توحید برای اهل مباهله آشکار نباشد نمی‌توانند در موضوع توحید مباهله کنند. اگر آلوده به شرک باشند حق مباهله در توحید را آن هم در این مقیاس مباهله ندارند. مقیاس مباهله اینجا معلوم می‌شود. پس مباهله از آن تکالیفی است که روی دوش اهل بیت(ع) گذاشته شده و لذا «نساء» می‌شود حضرت زهرا و «ابناء» می‌شوند حسنین(ع) و «أنفسنا» می‌شود امیرالمؤمنین(ع). و کس دیگری در مباهله حاضر نیست. پس یک داستان اهل‌بیت(ع) داریم که آنها تطهیر شد‌ه‌اند و ربطی به دیگران ندارد. و باری که روی دوششان گذاشته می‌شود بارهای عظیمی است که یکی مباهله است، یکی عاشوراست، یکی داستان صدیقه طاهره سلام الله علیهاست و بیست و پنج سال خانه‌نشینی امیرالمؤمنین(ع) است و...». ✅ @dua_sadeqin

شرحی بر فرازهایی از ادعیه صحیفه سجادیه شرح فقره «نقول فی العلم بغیر علم» از دعای هشتم www.sadeqin.ir #دکتر_محمدرضا_فریدونی #کانون_دعا_پژوهی_صادقین #صحیفه_سجادیه کانال کانون دعا پژوهی صادقین در پیام رسان ایتا: @dua_sadeqin

نهج البلاغه حکمت 260 - هشدار از مهلت و آزمایش خداوند وَ قَالَ عليه‌السلام كَمْ مِنْ مُسْتَدْرَجٍ بِالْإِحْسَانِ إِلَيْهِ وَ مَغْرُورٍ بِالسَّتْرِ عَلَيْهِ وَ مَفْتُونٍ بِحُسْنِ اَلْقَوْلِ فِيهِ وَ مَا اِبْتَلَى اَللَّهُ سُبْحَانَهُ أَحَداً بِمِثْلِ اَلْإِمْلاَءِ لَهُ و درود خدا بر او، فرمود: بسا احسان پياپى خدا، گناهكار را گرفتار كند و پرده‌پوشى خدا او را مغرور سازد، و با ستايش مردم فريب خورد، و خدا هيچ كس را همانند مهلت دادن، مورد آزمايش قرار نداد قال الرضي و قد مضى هذا الكلام فيما تقدم إلا أن فيه هاهنا زيادة جيدة مفيدة مى‌گويم: (اين سخن امام عليه السّلام در كلمات گذشته آمده بود، امّا چون در اينجا عبارات زيبا و مفيدى اضافه بر گذشته وجود داشت آن را نقل كردم). ✅ @dua_sadeqin

┈•‌‌‌‌‌‌꧁༼﷽༽꧂•┈ 🔹 اگر كلامى از كسى #نقل شد نبايد فورا #قضاوت كرده و فتواى #كفر و #فسق او را صادر نمود... ⬅️ برادر عزيز! تو اگر واقعا #طالب #حق هستى و غرضى ندارى لازم است پيش از هر #قضاوتى از صاحب كلام سؤال كنى كه مقصودت چيست؟ 🔸شايد مراد او را نفهميده باشى ... در آن صورت مى دانى كه با قضاوت بى جا به چه #خسران بزرگى دچار شده اى؟... 🔸كسى كه مى خواهد با بندگان صالح خدا به مخالفت برخيزد و به آنان توهين كند بايد خود را به اسلحه اى مسلح كند كه بتواند حريف خداوند قهار گردد! نستجير بالله . 📚سفینه الصادقین /۶۴ •┈┈••✾☘️🕊☘️✾••┈┈• ✅ @dua_sadeqin

┈•꧁༼﷽༽꧂•┈ 🔘قرائت دعای ندبه 🔸«دکتر محمد رضا فریدونی » •┈┈••✾☘️🕊☘️✾••┈ • ✅ @dua_sadeqin

┈•꧁༼﷽༽꧂•┈ ✅قال امیرالمؤمنین علیه السلام : ⬅️ « مَنْ لَمْ یُنْجِهِ الصَّبْرُ أَهْلَکَهُ الْجَزَعُ » ⏪شرح حکمت ۶۶ نهج البلاغه ◽️«دکتر محمد رضا فریدونی » •┈┈••✾☘️📖☘️✾••┈ • ✅ @dua_sadeqin

🔻 انتشار برای اولین بار 🔰شرح‌حدیث | از جدل بیهوده و و عیب‌جویی و طعنه‌زنی پرهیز کنیم 🔹يا اَباذَرٍّ! لا تَكُن‏ عَيّاباً وَ لا مَدّاحاً وَ لا طَعّاناً وَ لا مُمارياً. 🔸پیامبر (ص) به اباذر فرمود: ای اباذر! عیب‌جوی این و آن نباش! که مدام انسان این و آن را تعییب کند، عیب این را بگیرد، عیب آن را بگیرد، عیب آن [دیگری] را بگیرد عیّاب یعنی کثیرالتّعییب؛ بعضی‌ها این جور هستند دیگر؛ مرتّباً در فکر این هستند که یک عیبی از کسی پیدا کنند و آن را ذکر کنند... 🔸نقطه‌ی مقابلش هم این است: مدّاحِ این و آن نباش! همین طور مدام تعریفهای زیادی، بیش ‌از حد؛ این هم مَنهی (نهش شده) است در این روایت. مدح زیادی هم همین جور است، حالا یک وقت انسان منصفانه در مقامی که لازم است تمجیدی از کسی میکند امّا اینکه همین طور مدام مدح یکی را بکند یا مدح همه را بکند یا مبالغه‌آمیز درباره‌ی کسی حرف بزند و مدح بکند، ممنوع است؛ بخصوص مدح صاحبان قدرت و ثروت که عیب آن و زشتی آن خیلی بیشتر هم هست. 🔸طعنه‌زن به این و آن [نباش]. طعنه‌زنی غیر از عیب‌جویی است. کارهای افراد را طعنه میزند، یک چیزی را در یک کسی مستمسک قرار میدهد. می‌بینیم دیگر این روزها طعنه زدن به این و آن متأسّفانه رایج است بخصوص در این مطبوعات و روزنامه‌ها و مانند اینها. یک کسی یک حرفی زده که مثلاً یک‌ خرده‌ای به نظر مبالغه‌آمیز می‌آید؛ این را به یک شکلی، [مثلاً] مسخره‌آمیز تیتر کنند در روزنامه و بزرگ کنند. 🔸️ و اهل جدل هم نباش. «ممارات» یعنی مجادله کردن، مباحثه‌های بیخودی؛ سر یک چیزی کوچکی یا بحث علمی یا بحث غیر علمی مدام سر و کله زدن و مدام بحث کردن و مدام استدلال کردن و مانند اینها. خب همه‌ی حرفهای دنیا را میشود یک دلیلی برایش ذکر کرد، و بر همه‌ی دلیلهای دنیا هم میشود یک اشکالی ــ وارد یا ناوارد ــ وارد کرد؛ این [یکی] به آن اشکال کند، آن به این اشکال کند؛ تمام‌شدنی نیست. ۱۳۸۵/۵/۱۵ ▪️شرح حدیث اخلاق توسط رهبر انقلاب در جلسه درس خارج فقه ✅@dua_sadeqin