عباس موسوی: ۴۱ سال پیش مردمی‌ترین انقلاب تاریخ به ثمر نشست و تاکنون هم سرمایه‌ای جز مردم نداشته است. امروز هم در گام دوم انقلاب پشتوانه‌ای جز «مردم» ندارد و قدرت ایران هم به مردم است. «فجر ۴۱ مبارک
بهرام قاسمی: «معامله قرن» حتی معامله لحظه و ثانیه هم نیست. جهان و تاریخ بشری از این‌گونه متوهمان نااهل و معاملات «هیچ» بسیار به خود دیده است. حاکمیت و پیروزی از آنِ ملت‌هاست.
عطاءالله مهاجرانی: ترامپ هنوز درباره سقوط هواپيماى نظامى آمريكا در افغانستان سخنى نگفته، ظاهراً همه چيز عالی است! تعدادى دچار ضربه مغزى شده‌اند. مى‌گويند مایک هم جزء ضربه‌خوردگان است. بعيد است اسامى افسران بلندپايه سيا به فوريت اعلام شود
امیرعبداللهیان: بی‌تردید، پس از ترور سردار سلیمانی، خواب‌های آشفته رئیس‌جمهور آمریکا برای مذاکره مستقیم با ایران هرگز تعبیر نخواهد شد. طرح موسوم به معامله قرن دولت آمریکا در مورد فلسطین نيز شروع پايان رژيم جعلی اسرائيل را كليد خواهد زد. تل‌آويو جایی در آينده منطقه نخواهد داشت
محمد ایمانی: معامله قرن با همه خباثتش، یک شاخص مهم در فهم سیاسی است و به سنگین‌تر شدن کفه مقاومت در منطقه کمک خواهد کرد. همه ماجرا، اراده مستکبران نیست. فلسطین با همه خیانت‌ها تاب آورد و مایه تحقیر اسرائیل شد. آمریکا و غرب می‌خواستند به زور تهدید و تطمیع و مذاکرات جهانی، درباره سوریه، عراق، لبنان و یمن هم معامله قرن راه بیندازند؛ اما تحولات منطقه به برکت تدابیر شجاعانه محور مقاومت خلاف خواست دشمن پیش رفت.
#جهاد دائم
#تنبلی_از_اُمّت_پیغمبر_خواسته_نیست...🔻
🔸مبارزه، در آن‌جا که دشمن نیست، معنا ندارد. جهاد متقوّم بر این دو رکن است: یکی این‌که در آن جدّ و جهد باشد؛ دیگر این‌که در مقابل دشمن باشد. اگر کسی علیه دوست جدّ و جهد کند، این جهاد نیست؛ بلکه فتنه و اخلال است. اگر کسی در مقابل دولت حق، در مقابل صلاح و نظام حق، جدّ و جهد و تلاش کند، این فتنه و محاربه است؛ جهاد نیست. حال این جدّ و جهدی که انجام میگیرد، به هر شکلی باشد - چه به شکل نوشتن، گفتن، کتاب، و چه به شکل شب‌نامه، شایعه‌پراکنی، نق زدن و منفی بافی - همه‌اش فتنه‌گری و اغواگری، و بعضی از اَشکالش محاربه است. اگر همه اینها در مقابل دشمن خدا و دشمنِ «علی لسان اللَّه و لسان رسوله و اولیائه علیهم السّلام»، باشد، میشود «جهاد فی سبیل‌الله». پیغمبر به این گونه جهاد دعوت میکند. پس، تنبلی و نشستن و بیکارگی و بی‌اهتمامی، از امّت پیغمبر خواسته نیست.
🔸اگر به نام عدالت‌خواهی و به نام #انقلابیگری، اخلاق را زیر پا بگذاریم، ضرر کرده‌ایم؛ از خط امام منحرف شده‌ایم. اگر به نام انقلابیگری، به نام عدالت‌خواهی، به برادران خودمان، به مردم مؤمن، به کسانی که از لحاظ فکری با ما مخالفند، اما میدانیم که به اصل نظام اعتقاد دارند، به اسلام اعتقاد دارند، اهانت کردیم، آنها را مورد ایذاء و آزار قرار دادیم، از خط امام منحرف شده‌ایم. اگر بخواهیم به نام انقلابیگری و رفتار انقلابی، امنیت را از بخشی از مردم جامعه و کشورمان سلب کنیم، #از_خط_امام_منحرف_شده‌ایم.
۱۳۹۰/۳/۱۴
روزمان را با #قرآن آغاز کنیم
✅بزرگداشت ایام اللّه دهه فجر، شکر نعمت بزرگ رهایی از چنگال طاغوت را بجا آوریم
🔶وَلَقَدْ أَرْسَلْنَا مُوسَي بِآيَاتِنَا أَنْ أَخْرِجْ قَوْمَكَ مِنَ الظُّلُمَاتِ إِلَي النُّورِ وَذَكِّرْهُمْ بِأَيَّامِ اللّهِ.....
(ابراهیم/۵)
⚡️ترجمه :
همانا موسى را همراه معجزاتى (به سوى مردم) فرستاديم (و به او گفتيم:) قومت را از تاريكى ها به سوى نور خارج ساز و روزهاى (نزول قهر يا لطف) خدا را به آنان يادآورى كن، همانا در اين (يادآورى) براى كسانى كه صبر و مقاومت وسپاس فراوان داشته باشند نشانه هايى از قدرت الهى است.
❌همه ى روزها روز خداست، امّا روز تجلّى قدرت خداوند در نابود کردن طاغوت، حساب ديگرى دارد.
✅هرگونه جشن يا مراسم ويژه اى كه بزرگداشت ايام اللَّه باشد، پسندیده و لازم است.
🍁حكومت الهى و دینى، مهم ترين نعمت هاست، و اگر شكرگزارى و بزرگداشت نشود، خداوند مردم ناسپاس را به عذاب شديدى گرفتار مى كند.
(آیات ۶ و ٧ سوره ابراهیم)
☀️تدوین : رجبعلی بازیاد
برگی از #تاریخ اسلام
🌟 یادداشتهای اسدالله علم (نزدیک ترین فرد به شاه مخلوع)
قسمت چهارم - مترسک بودن وزرا:
🌀علم برای این افراد دل می‌سوزاند و با لحنی ترحم‌آمیز از آنها یاد میکند: «10/8/1353 در مذاکرات شاه، کیسینجر و سفیر آمریکا، هلمز رئیس سابق‌سیا، شرفیاب بودند، دلم به حال [عباس خلعتبری] وزیر خارجه بدبخت خیلی سوخت. معنی عدم شرفیایی او یا هر کس دیگر از دولت این است که شاهنشاه به اینها اعتقاد ندارد. یاللعجب از این معما!»(ج۴، ص۲۷۴)
♨️ شاه تلاش می‌کرد تا تمامی مجاری امور به شخص وی منتهی شود هرچند که در پاره‌ای موارد به برکناری وزرا و نخست‌وزیر از روند امور تحت مسئولیت خویش بینجامد.
❌ «15/12/1352: دستوراتی فرمودند که به وزارت خارجه بگویم. فرمودند هیچ مقامی غیر از من حق ندارد در کارهای وزارت خارجه مداخله کند. حتی گفته‌ام برادر هویدا که نماینده ما در سازمان ملل است حق ندارد به نخست‌وزیر گزارش دهد. »(ج۳، ص۳۱۴)
🌀بدین ترتیب مسئولان مملکتی و نخست‌وزیر به عنوان عالی‌ترین مقام اجرایی کشور، چنان به حضیض ذلت می‌افتند که هیچ خاصیت و فایده‌ای بر حضور آنان مترتب نیست و صرفاً به چهره‌هایی نمایشی مبدل می‌گردند، طوری که علم با به کارگیری زبان نیش و کنایه ، به توصیف این وضعیت می‌پردازد «19/8/52: ... هر چه اعضاء و زیردستان هم پست‌تر و مخذول، همان بهتر است.»(ج۳، صص۲۳۹-۲۳۸)
تدوین : سیدمحمدحسین مرکبی