بسم الله الرحمن الرحیم إنا لله وإنّا إلیه راجعون خبر درگذشت عالم بزرگوار، دوست عالی مقام آیت الله آقای حاج شیخ ابوالفضل علمائی رضوان الله تعالی علیه را با کمال تأسف و تأثر دریافت نمودم. فقید سعید سالیان درازی در حوزه علمیه تبریز سپس در حوزه علمیه قم، کرسی تدریس فقه و اصول داشت و با بیان شیرین حقایق را بیان می نمود. گذشته از مقامات علمی، متّقی و پرهیزگار و زاهد به تمام معنا بود. اینجانب این ضایعه را به جامعه علمی بالاخص حوزه علمیه قم و علماء و سخنوران بالاخص شاگردان فقید سعید و بازماندگان ایشان تسلیت می گویم و برای آن مرحوم علو مقام مسئلت دارم. عاش سعیداً و مات سعیداً قم-جعفر سبحانی

گزارش تصویری: برگزاری درس خارج حضرت آیت الله سبحانی با رعایت پروتکل های بهداشتی نمایش تصاویر لینک مجازی: 🌺

📌از شخصیت های علمی و مفاخر تبریز مرحوم آیت الله آقای شیخ اسماعیل غروی است مؤلف کتاب «تکمله التبصره» که در دوجلد به صورت رحلی در قدیم الایام چاپ شده است. مؤسسه امام صادق(ع) برای احیاء این کتاب نیاز به نسخه خطی مؤلف دارد. اگر ممکن است دوستان راهنمایی بفرمایند 02532925152تلفن تماس: 📝

▪️نامه آیت الله العظمی سبحانی بمناسب روز# 7_صفر به شورای عالی انقلاب فرهنگی مورخ1391/08/24 بسم الله الرحمن الرحیم حضور محترم شوراى عالى انقلاب فرهنگى با اهداء سلام اميد است اعضاء محترم شورا از هر مكروهى مصون و از هر نظر موفق باشند. دربارۀ روز #هفتم_ماه_صفر، از اينجانب نظرخواهى شده و تأكيد كرده‌اند كه نظر خود را براى آقايان بنويسم. روز هفتم ماه صفر طبق برخى از روايات ميلاد امام كاظم عليه السلام و طبق برخى ديگر از روايات روز شهادت امام مجتبى عليه السلام است و انسان در اين روز از يك نظر خوشنود و از يك نظر مى‌گريد. ولى بايد حزن و اندوه را بر سرور و شادى مقدم داشت به جهات زير: 1. ماه محرم و صفر ماه حزن و اندوه است، و اين ايجاب مى‌كند كه در اين مدّت آثار شادى در رسانه‌ها نباشد. 2. مردم عراق و مراجع آنجا روز هفتم صفر را روز شهادت امام مجتبى عليه السلام تلقى مى‌كنند و ارتباط بين اين دو كشور از نظر فرهنگى و دينى ايجاب مى‌كند كه رسانه‌ها هماهنگ باشند. 3. از زمان مرحوم آية‌اللّٰه حاج شيخ عبدالكريم حائرى مؤسس حوزۀ علميۀ قم، روز هفتم صفر به عنوان روز شهادت امام مجتبى عليه السلام تلقى شده است، بازار قم تعطيل و در خانۀ آقايان مراجع، مجلس روضه برقرار است. اين جهات ايجاب مى‌كند كه شما هم روش را بر همين اساس قرار دهيد ولى در عين حال از گفتن مناقب امام كاظم عليه السلام نيز خوددارى نشود تا به گونه‌اى جمع بين الحقّين گردد. با تقديم احترام‌جعفر سبحانى 1391/8/24

▪️نامه آیت الله العظمی سبحانی به رئیس وقت صدا و سیما مورخ 87/11/13 حضور انور جناب آقاى مهندس ضرغامى رياست محترم صدا و سيماى جمهورى اسلامى ايران با اهداى سلام موفقيت روزافزون آن عزيز را از خداوند متعال خواهانم. تصديع مى‌دهد: هفتم ماه صفر هر چند بنابر نقل برخى از روايات، ميلاد مسعود امام هفتم حضرت موسى بن جعفر عليه السلام است، ولى بنا به نقل برخى از روايات ديگر، همان روز، روز شهادت سبط اكبر، امام مجتبى عليه السلام است و رسم جامعه اين است كه در التقاى عزا و شادى، عزا را بر شادى مقدّم مى‌كنند. شايسته است صدا و سيما نيز آن روز را به عنوان روز وفات سبط اكبر عليه السلام اعلام كند و برنامه‌هاى مناسب با شهادت آن حضرت اجرا نمايد و از آنجا كه پيامبر گرامى صلى الله عليه و آله حق بسيار بزرگى بر جهانيان به ويژه مسلمانان دارد، شايسته است بيست و هشتم صفر مخصوص آن حضرت باشد. ضمناً مراجع عظام قم در روز هفتم صفر مجلس عزا برپا مى‌كنند. با تقديم احترام جعفر سبحانى 87/11/13 -

فایل تصویری درس اصول فقه حضرت آیت الله العظمی سبحانی 🔻 سایت آپارات https://www.aparat.com/sobhani_ir -

بسم الله الرّحمن الرّحیم إن الحسین مصباح الهدی و سفینة النجاة حسین بن علی (علیهما السلام) چراغ هدایت و رستگاری و کشتی نجات از غرق در مهلکه ها است با درود و سلام بر پیامبر اعظم (ص) و اهل بیت بزرگوارش و اصحاب گرانقدر و با تشکر از حضور عالمان و فرهیختگان از مذاهب اسلامی در همایش بین المللی «امام حسین(ع) و همگرایی امت اسلامی» که به همت کمیته فرهنگی و آموزشی ستاد مرکزی اربعین برگزار شده است. از محنت‌ها و آلام امروز جوامع اسلامی و امت اسلامی، پراکندگی و تشتت و افتراق‌هاست که به سبب دست های پیدا و پنهان دشمنان اسلام هر روز بر آن افزوده می‌شود. و این مسأله سرمایه‌های بزرگی از امت اسلامی را بلااستفاده و یا با دشمنی‌ها به هدر داده است. از این رو بیش از گذشته نیازمند تلاش عالمان متعهد برای ایجاد مودت و همبستگی در میان امت اسلامی هستیم که بی‌تردید این همبستگی می‌بایست بر کانون و ارزش‌های مشترک بنا گردد که به لطف و رحمت الهی در میان امت اسلامی این کانون و ارزش‌های مورد اعتماد و قبول وجود دارد. پیامبر اعظم اسلام (ص) و اهل بیت بزرگوار آن حضرت، کانون مهر و محبت همه دلدادگان به اسلام و توحید است. امام حسین(ع)، هم به دلیل جایگاهش در میان اهل بیت رسول الله (ص) و هم به عنوان شخصیتی که برای احیا و دفاع از اسلام و سیره جدش از جان و حق‌اش گذشت، و به نماد آزادگی و حریت و اسلام خواهی و جهاد فی سبیل الله و غیرت اسلامی و مبارزه با ظلم و ستم و کج‌راهه‌ها تبدیل شده است، مورد مودت و احترام و تکریم همه مسلمانان می‌باشد. راه او، مسلک و پیام او که زندگی عزتمند در سایه اسلام و آزادگی و انسانی زیستن و در یک کلام، زیست موحدانه است، مورد وفاق امت اسلامی بوده و می‌تواند کانون همبستگی و همگرایی امت اسلامی قرار گیرد. در مکتب نورانی و متعالی اسلام، زیارت مزارهای مقدس مورد اهتمام همه مسلمانان از صدر اسلام تا به امروز بوده است و تمامی مذاهب و نحله‌های اسلامی بر آن تأکید نموده‌اند، و روایات متعدد و نیز سیره پیامبر (ص) و بزرگان دین شاهد و دلیل محکمی بر جایگاه و اهمیت زیارت است. اربعین حسینی یادآور فداکاری‌ها و جانفشانی‌های سبط پیامبر (ص) یعنی حسین بن علی(ع) است که به حق رهبر آزادگان و سرسلسله شهدای راه خداست، و پیامبر گرامی (ص) سال‌ها پیش از شهادت فرزندش امام حسین(ع) درباره او فرمود: «شهادت حسین آن چنان شعله‌ای از عواطف و احساسات را در دل‌های مردم با ایمان برمی‌افروزد که هرگز سرد و خاموش نمی‌گردد». «اربعین» با تجلی خاص خود همه ارادتمندان به پیامبر اسلام (ص) و خاندان آن حضرت به ویژه امام حسین(ع) را دور هم مجتمع ساخته و عرصه و ساحتی بی‌نظیر برای همگرای امت اسلامی و آزادگان خلق کرده است. این خود ظرفیتی و فرصتی مغتنم برای امت اسلامی آفریده تا با ایجاد اعتماد، یعنی اعتماد عناصر برجسته اسلامی به هم و با اتکا به ارزش‌های مقدس اسلامی، شاهد همگرایی و همبستگی امت اسلامی برای رهایی مسلمانان در مقابل تجاوز و تهاجم دشمنان اسلام باشیم. امید است این نشست‌ها و گفتگوها مطلع مبارکی باشد برای این هدف مهم و گامی برای تعمیق مودت امت اسلامی. با این همه تأکید در پایان یادآور می شویم که شرائط کنونی ایجاب می¬کند که علاقمندان سالار شهیدان (سلام الله علیه) از همین سرزمین خودشان، سلام و درود خود را بفرستند و در حقیقت مسئله سلامتی جامعه سبب می¬شود که زیارت از دور انجام بگیرد و در عین حال با کمال تأسف و تأثر. قم – حوزه علمیه جعفر سبحانی -

کتاب « الإعجاز القرآن، أرکانه و شواهده» تالیف آیت الله العظمی سبحانی منتشر شد این کتاب به جنبه های متنوع در اعجاز قرآن پرداخته است. این کتاب بخشی از محاضرات آیت الله سبحانی است که در جلد سوم کتاب «الإلهيات على هدى الكتاب والسنّة والعقل» به جهت اهمیت موضوع و هجمه هائی که در سال های اخیر به کتاب آسمانی قرآن مجید صورت گرفته است بصورت مستقل چاپ و منتشر شده است. 256 صفحه رقعی 🔸مرکز پخش: انتشارات توحید قم 🌺

_ کتاب تفسیر موضوعی قرآن کریم تحت عنوان «المنتخب من التفسير الموضوعي في بحار الأنوار» 6 جلد بر اساس کتاب گرانسنگ «بحار الانوار» مرحوم علامه مجلسی🔻 ⬅️ لینک مراجعه شود 🌺

🔸آخرين شعله‌هاى زندگى : اضطراب و دلهره سراسر «مدينه» را فراگرفته بود. ياران پيامبر با ديدگانى اشك بار و دل‌هايى آكنده از اندوه دور خانۀ پيامبر گردآمده بودند، تا از سرانجام بيمارى پيامبر آگاه شوند. گزارش‌هايى كه از داخل خانه به بيرون مى‌رسيد، از وخامت وضع مزاجى آن حضرت حكايت مى‌كرد و هر نوع اميد به بهبودى را از بين مى‌برد و مطمئن مى‌ساخت كه جز ساعاتى چند، از آخرين شعله‌هاى نشاط زندگى پيامبر باقى نمانده است. گروهى از ياران آن حضرت علاقه‌مند بودند كه از نزديك رهبر عالى قدر خود را زيارت كنند، ولى وخامت وضع پيامبر اجازه نمى‌داد در اطاقى كه وى در آن بسترى گرديده بود، جز اهل بيت وى، كسى رفت و آمد كند. دختر گرامى و يگانه يادگار پيامبر فاطمه عليها السّلام، در كنار بستر پدر نشسته بود و بر چهرۀ نورانى او نظاره مى‌كرد. او كه مى‌ديد كه عرق مرگ، بسان دانه‌هاى مرواريد، از پيشانى و صورت پدرش سرازير مى‌گردد. زهرا عليها السلام با قلبى فشرده و ديدگانى پر از اشك و گلوى گرفته، شعر زير را كه از سروده‌هاى ابو طالب دربارۀ پيامبر عالى قدر بود زمزمه مى‌كرد: و ابيضّ يستسقي الغمام بوجهه ثمال اليتامى عصمة للأرامل - چهرۀ روشنى كه به احترام آن، باران از ابر درخواست مى‌شود، شخصيتى كه پناهگاه يتيمان و نگهبان بيوه‌زنان است. در اين هنگام، پيامبر ديدگان خود را گشود و با صداى آهسته به دختر خود فرمود: اين شعرى است كه ابو طالب دربارۀ من سروده است، ولى شايسته است به جاى آن، آيۀ زير را تلاوت كنند: وَ مٰا مُحَمَّدٌ إِلاّٰ رَسُولٌ قَدْ خَلَتْ مِنْ قَبْلِهِ الرُّسُلُ أَ فَإِنْ مٰاتَ أَوْ قُتِلَ انْقَلَبْتُمْ عَلىٰ أَعْقٰابِكُمْ وَ مَنْ يَنْقَلِبْ عَلىٰ عَقِبَيْهِ فَلَنْ يَضُرَّ اللّٰهَ شَيْئاً وَ سَيَجْزِي اللّٰهُ الشّٰاكِرِينَ‌ ؛ محمد پيامبر خدا است و پيش از او پيامبرانى آمده و رفته‌اند. آيا هرگاه او فوت كند و يا كشته شود، به آيين گذشتگان خود بازمى‌گرديد؟ هر كس به آيين گذشتگان خود بازگردد ، خدا را ضرر نمى‌رساند و خداوند سپاس‌گزاران را پاداش مى‌دهد. 🔸پيامبر با دختر خود سخن مى‌گويد : تجربه نشان مى‌دهد كه عواطف در شخصيت‌هاى بزرگ، بر اثر تراكم افكار و فعاليّت‌هاى زياد، نسبت به فرزندان خود كم فروغ مى‌گردد، زيرا اهداف بزرگ و افكار جهانى آنچنان آنان را به خود مشغول مى‌سازد كه ديگر عاطفه و علاقه به فرزندان، مجالى براى بروز و ظهور خود نمى‌يابد، ولى شخصيت‌هاى بزرگ معنوى و روحانى از اين قاعده مستثنى هستند. آنان با داشتن بزرگ‌ترين اهداف و ايده‌هاى جهانى و مشاغل روزافزون، روح وسيع و روان بزرگى دارند كه گرايش به يك قسمت، آن‌ها را از قسمت ديگر بازنمى‌دارد. علاقۀ پيامبر به يگانه فرزند خود، از عالى‌ترين تجلى عواطف انسانى بود تا آنجا كه پيامبر هيچ‌گاه بدون وداع با دختر خود، مسافرت نمى‌رفت و هنگام مراجعت از سفر قبل از همه به ديدن او مى‌شتافت. در برابر همسران خود، از وى احترام شايسته‌اى به عمل مى‌آورد و به ياران خود مى‌فرمود: «فاطمه پارۀ تن من است. خشنودى وى خشنودى من و خشم او خشم من است». ديدار حضرت زهرا، او را به ياد پاك‌ترين و عطوف‌ترين زنان جهان، «خديجه» مى‌انداخت كه در راه هدف مقدس شوهر، به سختى‌هاى عجيبى تن داد و ثروت و مكنت خود را در آن راه بذل نمود. در تمام روزهايى كه پيامبر بسترى بود، فاطمه عليها السلام در كنار بستر پيامبر نشسته و لحظه‌اى از او دور نمى‌شد. ناگاه پيامبر به دختر خود اشاره كرد كه با او سخن بگويد. دختر پيامبر قدرى خم شد و سر را نزديك پيامبر آورد. آن‌گاه پيامبر با او به طور آهسته سخن گفت. كسانى كه در كنار بستر پيامبر بودند، از حقيقت گفت و گوى آن‌ها آگاه نشدند. وقتى سخن پيامبر به پايان رسيد، زهرا سخت گريست و سيلاب اشك از ديدگان او جارى گرديد، ولى مقارن همين وضع، پيامبر بار ديگر به او اشاره نمود و آهسته با او سخن گفت. اين بار زهرا با چهره‌اى باز و قيافه‌اى خندان و لبان پرتبسم سر برداشت. وجود اين دو حالت متضاد در دو وقت مقارن، حاضران را به تعجب واداشت. آنان از دختر پيامبر خواستند كه از حقيقت گفتار پيامبر آگاهشان سازد و علت بروز اين دو حالت مختلف را، براى آنان روشن سازد. زهرا فرمود: من راز رسول خدا را فاش نمى‌كنم. پس از درگذشت پيامبر، زهرا عليها السّلام روى اصرار «عايشه» آنان را از حقيقت ماجرا آگاه ساخت و فرمود: پدرم در نخستين بار مرا از مرگ خود مطلع كرد و اظهار نمود كه من از اين بيمارى بهبودى نمى‌يابم. براى همين جهت، گريه و ناله به من دست داد، ولى بار ديگر به من گفت كه تو نخستين كسى هستى از اهل بيت من، به من ملحق مى‌شوى. اين خبر به من نشاط و سرور بخشيد و فهميدم كه پس از اندكى به پدر ملحق مى‌گردم. ————————————————- فروغ ابدیت، صفحه: ۹۶۶ -

کتاب «البرهان في تقییم موسوعة التفسیر الموضوعی للقرآن» در یک مجلد منتشر شد. این کتاب نقد برخی مطالبی است که در موسوعة 36 جلدی تفسیر موضوعی قرآن کریم است که سال 1440ق. در ریاض عربستان منتشر شده است. مرکز پخش : انتشارات توحید 02537745457 https://eitaa.com/e_sobhani