⭕️ دکتر سروش: مولوی واقعا مثنوی را قرآن فارسی می دانسته/او عمر و علی (علیه السلام) را با هم آمیخته است. دکتر سروش به نقل از مولوی می گوید که او، اسراری را فاش نموده که اگر حلاج زنده بود، خودش مولوی را بر دار می آویخت! سپس با نقل واقعه ای، نشان می دهد که مولوی، مثنوی خویش را قرآن فارسی می پنداشته و تمام اوصاف قرآن مجید را برای دیوان اشعارش ذکر نموده است. دکتر سروش در پاسخ به سوال مجری که آیا ذکر این اوصاف برای بالا بردن مقام مثنوی بوده یا برای قابل فهم نمودن قرآن؟ پاسخ می دهد که: مولوی واقعا مثنوی را وحی الهی بر خویش می پنداشته و گمان می کرده است که وحی پایان نپذیرفته و لذا صوفیان به منظور پنهان کاری از عوام، به الهامات خویش، وحی دل گفته اند. در صورتی که آن را وحی از ناحیه خداوند می دانند. شمس، مولوی را از کتابخوانی، ریاضت و چله نشینی منع کرد و مولوی در عوض، سماع پیشه کرد. سروش سپس به نقل واقعه ای می پردازد که مولوی در آن سماع را به نماز ترجیح داده و آن را نماز اهل دل دانسته است. همچنین بخوانید: مولوی: مثنوی هم سنگ قرآن است- شمس تبریزی: مثنوی بالاتر از قرآن است! در ادامه آقای سروش مدعی می شود که مثنوی مولوی یک عشقنامه، و مکملی برای قرآن است. گو اینکه در قرآن نقص و کاستی بوده و مولوی آن را کامل نموده است. وی سپس به ابیاتی استناد می کند که نشان می دهد مولوی اساسا کاری به کفر و اسلام نداشته و در فضایی خارج از این معانی سیر می نموده است. علاوه بر آنکه مولوی در فضایی خارج از بحث کفر و ایمان بوده، در موارد متعددی در قرآن و فرمایشات مفسرین و مبیّنین حقیقی قرآن یعنی پیامبر و ائمه اطهار علیهم اسلام، بر رابطه حُبّی میان خداوند و بندگان تاکید شده است. لذا اساسا نقصی از این جهت در دین اسلام وجود نداشته تا مولوی بخواهد با ساز و آواز و رقص، و تحت عنوان عشق، آن را برطرف نماید. در نهایت دکتر سروش مدعی می شود که مولوی تعصبی نداشته و در بند مذهب و نزاع های شیعه و سنی نبوده است. اما این صحیح نیست. بله مولوی در قبال مذاهب اربعه اهل سنت تعصب و حساسیتی نداشته، و مواقع مختلف، همان شریعت را نیز زیر پا می گذاشته است، اما نام هیچ یک از امامان شیعه را در اشعار خویش نیاورده، و در مواقع مختلف نیز، نسبت به تشیع و شیعیان، تعصب شدیدی از خود نشان داده است. برای مطالعه بیشتر در این زمینه رک به: دیدگاه مولوی درباره تشیع و شیعیان – توهین های عجیب مولوی به شیعیان (تشبیه شیعیان به خر هایی که تاب شنیدن فضائل عمر را ندارند! – رافضی خواندن شیعیان و ادعای دوستی حضرت علی علیه السلام و عمر – شیعیان غافل اند و دین آنها تباه شده است – شیعیان سبزوار نماد افراد دنیا زده، فاسد العقیده و مکار ؛ یک سنی به نام “ابوبکر” نماد اقطاب و اولیای خداوند – توهین مولوی به امامان شیعه علیهم السلام – کنایه مولوی به عقیده شیعه در مساله خلافت و امامت) مذهب مولانا – مولوی شیعه بود یا سنی؟ همانگونه که دکتر سروش هم اشاره نموده، مولوی در اشعار کنایه آمیز خود با تشبیه شیعیان به خر و موجودات ناشنوا و با زبانی تند و آتشین گلایه می کند که چرا شیعیان تاب شنیدن فضائل عمر را ندارند. مولوی شیعیان را با عنوان رافضی (کسانی که از دین خارج شده‌اند) خطاب کرده و بر خلاف روایات اهل تسنن، ادعا می‌کند که امیرالمومنین علیه السلام و عمر با یکدیگر رابطه دوستانه‌ای داشته‌اند و هیچ اختلافی بین آن دو وجود نداشته است. و در نهایت دکتر سروش می گوید که مولوی رافضی ها و شیعیان را نماد انسان هایی میدانسته که چیزی از حضرت علی علیه السلام و عمر نمی دانند! و مولوی می خواسته عمر و حضرت علی علیه السلام را آمیخته و دوست با یکدیگر نشان دهد (مانند تمام علمای اهل تسنن!). علمای اهل سنت نیز در کتب مناقب و فضائل، در کنار ذکر فضائل جعلی خلفا، به نقل و تبیین فضائل امیرالمومنین علیه السلام پرداخته اند و مولوی قطعا چیز بیشتری از آنها نگفته است. بلکه رویکرد مولوی نسبت به امیر مومنان علیه السلام، در افق نازل تری از اکثر علمای سنی مذهب نیز قرار می گیرد. 📌 مطالعه مشروح مطلب و مشاهده ویدئو در سایت: دکتر سروش: مولوی واقعا مثنوی را قرآن فارسی می دانسته/او عمر و علی (ع) را با هم آمیخته است. 🔹 پژوهشی درباره ابن عربی، عرفان و تصوف: https://t.me/ebnearabi @ebnearabi

⚫️ شدیدترین مصیبت خلق 🔻حضرت امام صادق علیه‌السلام: «و إذا أُصِبْتَ‌ بِمُصِيبَةٍ‌ فَاذْكُرْ مُصَابَكَ‌ بِرَسُولِ‌‌الله صلّى اللهُ‌ عَلَيْهِ‌ وَ آلِهِ‌ فَإِنَّ‌ الخلق لم‌يُصَابُوا بِمِثْلِهِ‌ قَطُّ‍‌.» اگر مصیبتی بر تو وارد شد، مصیبتت در [فقدان] رسول خدا (صلی الله علیه و آله) را به یاد آر! چرا که خلق هرگز به مصیبتی مانند آن، مصیبت‌زده نشدند! 📖الکافي۸: ۱۶۸.

درگذشت آیت الله دکتر سید فاضل حسینی میلانی از اساتید مبرز فقه و اصول و علوم اسلامی (مقیم لندن). (امروز 28 صفر 1446 2 سپتامبر 2024) ایشان پیش از انقلاب مقیم مشهد بود و چندین کتابچه با عنوان «دکتر چه می گوید» در زمان حیات جدشان آیت الله العظمی میلانی در نقد دکتر شریعتی نوشتند. ایشان پیش از انقلاب در بیروت و دانشگاه بغداد تحصیل کرده و علاوه بر دروس حوزوی، در سال 1994 دکترای فلسفه خود را از دانشگاه آکسفورد گرفت. ایشان در لندن ضمن تدریس، و در مقام نماینده مذهبی آیت الله العظمی سیستانی به امورات مذهبی شیعیان می پرداختند. خداوند ایشان را غریق دریای رحمت واسعه خویش فرماید. شرح حال و اثار ایشان را اینجا ملاحظه فرمایید: https://en.wikipedia.org/wiki/Fadhil_al-Milani

🎥 تحریف دیدگاه مرحوم آیت الله میلانی قدس سره درباره مولوی و ابن عربی در برنامه حدیث سرو - آیت الله سید فاضل میلانی 🔺 آیت الله سید فاضل میلانی در فایل تصویری که از سوی ایشان منتشر شده، نکاتی را پیرامون مستند حدیث سرو (که به زندگی‌نامه مرحوم آیت الله میلانی پرداخته است) ارائه می کند. 🔺 خلاصه آن که دست اندرکاران مستند مذکور، دیدگاه آیت الله میلانی درباره عرفان مولوی و ابن عربی را وارونه جلوه داده اند. 🔺 جالب است که در این برنامه، با محمدحسن وکیلی نیز درباره مرحوم آیت الله میلانی مصاحبه شده، در حالی که وی نه تنها شاگرد آیت الله میلانی نبوده بلکه اصلا دوران حیات آن مرجع بزرگ را درک نکرده و از محضر شاگردان ایشان نیز استفاده ننموده است. 🎞 برای دانلود فایل کامل سخنان آیت الله سید فاضل میلانی به سایت مراجعه کنید. 🔹 پژوهشی درباره ابن عربی، عرفان و تصوف: https://t.me/ebnearabi @ebnearabi 📌 مشاهده مطلب و دانلود ویدئوی کامل در سایت: http://www.ebnearabi.com/15680/تحریف-دیدگاه-مرحوم-آیت-الله-میلانی-درب.html

⭕️ زیارت قبر امام رضا (علیه السلام) توسط ابن حبّان بستی (د. 354ق) -رجالی و محدّث برجستهٔ اهل تسنن- و ما حلت بی شده فی وقت مقامی بطوس فزرت قبر علی بن موسى الرضا -صلوات الله على جده وعلیه- ودعوت الله إزالتها إلا واستجیب لی وزالت عنی تلک الشده، وهذا شیء جربته مراراً فوجدته کذلک، أماتنا الله على محبه المصطفى وأهل بیته، صلى الله علیه وعلیهم أجمعین. (الثقات، ج8، ص457) زمانی که مقیم طوس بودم، مشکلی برایم پیش نمی‌آمد که در پسِ آن، قبر علی بن موسی الرضا -صلوات خدا بر جدش و بر او باد- را زیارت کنم و از خداوند رفع آن مشکل را بخواهم، مگر اینکه دعایم اجابت می‌شد و آن مشکل رفع می‌شد. این رخدادی است که بارها آن را تجربه کردم و همین اتفاق افتاده است. خداوند ما را بر محبت مصطفی و خاندانش بمیراند. همچنین ابن حبان در دو کتابش به مسوم‌شدن امام رضا (علیه السلام) توسط مأمون‌ عباسی تصریح می‌کند: ومات علي بن موسى الرضا بطوس من شربة سقاه إياها المأمون فمات من ساعته وذلك في يوم السبت آخر يوم سنة ثلاث ومائتين (الثقات، ج8، ص456-457). ومات علي بن موسى الرضا بطوس يوم السبت آخر يوم من سنة ثلاث ومائتين وقد سم من ماء الرمان وأسقى قلبه المأمون (المجروحین، ج2، ص107). @Al_Meerath

⭕️ زیارت و تواضع و تضرع ابن خزیمه نزد قبر امام رضا(علیه السلام) ابن خزیمه شیخ‌الاسلام، فقیه، محدث سنی و مفسر سلفی مذهب بود. 🧷 حاکم نیشابوری از محمد بن المؤمل نقل می‌کند که با امام اهل حدیث ابن خزیمه و ابی علی ثقفی و جمع زیادی از مشایخمان به زیارت قبر علی بن موسی الرضا علیهما السلام در طوس رفتیم؛ در آنجا تعظیم و خشوع ابن خزیمه نسبت به بارگاه امام رضا و تضرع او نزد بقعه را دیدم؛ چیزی که ما را به تحیر واداشت! «وقال الحاكم في تاريخ نيسابور ... قال وسمعت أبا بكر محمد بن المؤمل بن الحسن بن عيسى يقول خرجنا مع إمام أهل الحديث أبي بكر بن خزيمة وعديله أبي علي الثقفي مع جماعة من مشائخنا وهم إذ ذاك متوافرون إلى زيارة قبر علي بن موسى الرضي بطوس قال فرأيت من تعظيمه يعني بن خزيمة لتلك البقعة وتواضعه لها وتضرعه عندها ما تحيرنا.» 📚 تهذيب التهذيب، العسقلاني، ابن حجر، ج۷، ص۳۸۷

⭕️ دانلود کتاب عرفان از حقیقت تا پندار (3) – درنگی در زندگانی و باورهای سید حسین یعقوبی قائنی تصوف حوزوی یکی از جریان های عرفانی – معنوی خطرناکی است که تا عمیق ترین لایه های سنتی و سطوح فرهنگی جامعه یعنی حوزه های علمیه و مراکز دینی تشیع نفوذ کرده و پایگاه ها متعددی در این مدارس و مجامع علمی- فرهنگی برای خود دست و پا نموده است. از آن رو که سردمداران و رهبران این جریان در لباس روحانیت قرار دارند با دعاوی گزاف و بزرگی همچون رساندن اشخاص به فنای در ذات الله و در پوشش اخلاق و معنویت ظاهری، ضمن اینکه بخش مهمی از متشرعین و خواص را هدف گرفته، از میان تمام اقشار و آحاد جامعه به جذب مرید اقدام می نمایند. رهبران و موسسین این جریان از دو جنبه “مبانی اعتقادی” و “مبانی عملی ” هیچ تفاوتی با دیگر صوفیان ندارند، لذا عنوان “تصوف” برای آنها برگزیده شده و چون در لباس اهل علم اقدام به عضو گیری و انتشار افکار خود می کنند پسوند “حوزوی” به اسم آنها افزوده گشته و ذیل عنوان “تصوف حوزوی” مورد نقد و بررسی قرار می گیرد... رهبر یکی از سلسله های تصوف حوزوی دوران معاصر سید حسین یعقوبی قائنی (1303- 1396 ه.ش) است که نامبرده در لباس شریف روحانیت در مدت زمان نه چندان زیادی، جمع کثیری از عوام و خواص را فریفته و مرید خود ساخته و مبانی صوفیانه خویش را در میان مردم منتشر نمود و بعد از مرگ او نیز رویکرد و مبانی سلوک صوفیانه یعقوبی قائنی که سلوکی جمال گرایانه و عاشقانه می باشد توسط شاگردانی مانند عبدالقائم شوشتری و شاگرد ایشان سید عباس موسوی مطلق پی گرفته می شود. فهرست کتاب عرفان از حقیقت تا پندار – درنگی در زندگانی و باورهای سید حسین یعقوبی قائنی بخش اول) بیوگرافی ▪️دوران آشفته کودکی و نوجوانی ▪️ابتلاء به عشق مجازی ▪️تشابه سلوک عملی یعقوبی قائنی با احمد غزالی ▪️شاهد بازی در تصوف ▪️سلوک جمال گرایانه در مکاتب تصوف ▪️از خدمت در ارتش رضاشاه تا فراز از علم آموزی ▪️ندای درون و آغاز دوران درویشی ▪️باز هم ندای درون و پیوستن به قشون بریتانیا ▪️ورود به حوزه علمیه نجف اشرف ▪️باز هم تبعیت از کشف و شهود ▪️مخالفت با اجتهاد های مرسوم حوزوی ▪️بی نیازی از علم رجال و فهم روایات با ابزار مکاشفه ▪️ادعای نادرست اجتهاد ▪️شاگردی مراجع و فقها نزد یعقوبی قائنی ▪️درخواست پول از مردم و به دنبال زیرخاکی ▪️زیرخاکی ▪️نزول روزی از عالم غیب ▪️رها کردن اسباب عادی و تمسک به علوم غریبه ▪️اتصال و ارتباط مستقیم با ولی عصر ( عجل الله تعالی فرجه الشریف ) ▪️مخالفت علما و فقها با یعقوبی قائنی ▪️سیمای یعقوبی قائنی در میان طلاب ▪️برپایی محافل صوفیانه بخش دوم) دیدگاه ها و مبانی اعتقادی آقای یعقوبی قائنی خداشناسی ▪️فناء فی الله ▪️صلح کل و پلورالیسم دینی امام شناسی ▪️تسلیم شدن نزد مرشد و تبعیت محض از او ▪️تبعیت محض از مرشد ▪️ادعای ملاقات با امام زمان ( عجل الله تعالی فرجه الشریف ) ستایش از نفس ▪️از ادعای درک صفات ذات الهی تا قدرت بر احیاء و اماته ▪️کشف حقانیت با خواب و مکاشفه تمرکز ذهن و فکر تصرف در ذهن و نفس مریدان و مردم تشخیص چهره و صفات زنان نتیجه 💾 دانلود [حجم = 0.5 مگابایت] 📌 مشاهده فهرست کامل و دانلود کتاب در سایت: https://ebnearabi.com/146556/عرفان-از-حقیقت-تا-پندار-یعقوبی-قائنی.html 🔹 پژوهشی درباره ابن عربی، عرفان و تصوف https://t.me/ebnearabi @ebnearabi

⭕️ دانلود فایل pdf کتاب عرفان از حقیقت تا پندار (3) – درنگی در زندگانی و باورهای سید حسین یعقوبی قائنی 🔺 رهبر یکی از سلسله های تصوف حوزوی دوران معاصر سید حسین یعقوبی قائنی (1303- 1396 ه.ش) است که نامبرده در لباس شریف روحانیت در مدت زمان نه چندان زیادی، جمع کثیری از عوام و خواص را فریفته و مرید خود ساخته و مبانی صوفیانه خویش را در میان مردم منتشر نمود و بعد از مرگ او نیز رویکرد و مبانی سلوک صوفیانه یعقوبی قائنی که سلوکی جمال گرایانه و عاشقانه می باشد توسط شاگردانی مانند عبدالقائم شوشتری و شاگرد ایشان سید عباس موسوی مطلق پی گرفته می شود. 🔺 سید حسین یعقوبی قائنی کتاب زندگی خودنوشتی را باعنوان سفینة الصادقین در تیراژ وسیع منتشر ساخت که در آن عقاید و باورهایش را در قالب داستان و ذیل خاطرات زندگی بیان کرده است. بنابراین، هدف این نوشتار آن است که ضمن نقل وقایع زندگی او ، عقاید، آداب و اعمال محل بحث و مورد مناقشۀ وی را بررسی کند. 📌 مشاهده فهرست کامل و دانلود کتاب در سایت 🔹 پژوهشی درباره ابن عربی، عرفان و تصوف https://t.me/ebnearabi @ebnearabi

⭕️ استفاده حلاج از سحر و شعبده در راستای شهوات و انحرافات اخلاقی حلاج گاهی، سحر و شعبده و مخاریق خود را در جهت شهوات نفسانی و هوی و هوس خویش به کار می‌گرفت. در تاریخ بغداد گزارشی ثبت شده که علاوه بر این مسئله، به سایر انحرافات حلاج و دستور وی به مریدانش برای سجده به او اشاره می کند. همچنین بخوانید: زندگی نامه و انحرافات عجیب منصور حلاج | از سحر و جادو تا تقدیس ابلیس دختر سمری یکی از یاران حلاج (که گفته‌اند زن خوش سیما و خوش سخنی بود)، ماجرایی از مواجهه با حلاج را در دادگاه رسیدگی به اتهامات او مطرح می‌کند که در تاریخ بغدادی انعکاس یافته و ما ترجمه عین متن را در ذیل می‌آوریم. دختر سمری می‌گوید: «… شب هنگام، من و دختر حلاج، هر دو بر بام دارالسلطان خوابیده بودیم که حلاج هم با ما بود. در دل شب بود که ناگهان حلاج را در کنار خود یافتم که بر من افتاده بود، بیدار شدم و به راستی نمی‌دانم که مرادش از این کار زشت چه بود! حلاج گفت: من فقط آمده‌ام تا تو را برای نماز بیدار کنم. چون صبح شد از بام در حال پائین آمدن بودیم که حلاج هم آمد، در جایی که هر دو همدیگر را به خوبی می‌دیدیم، دختر حلاج رو به من کرد و گفت: به او سجده کن! و من بیان داشتم: آیا به کسی غیر از خداوند سجده کنم؟. حلاج سخن مرا شنید و گفت: بله، وَ هُوَ الَّذي فِي السَّماءِ إِلهٌ وَ فِي الْأَرْضِ إِلهٌ[1] خدایی در آسمان است و خدایی هم در زمین (یعنی خودش را خدای زمین می‌دانست)» 📌 مشاهده مطلب در سایت: https://ebnearabi.com/146537/حلاج-سحر-شهوات-نفسانی.html 🔹 پژوهشی درباره ابن عربی، عرفان و تصوف: https://t.me/ebnearabi https://eitaa.com/ebnearabi @ebnearabi