ابراهیم رفیقی داشت به نام محمد.فرهنگ و خانواده او با اهالی محل تناسبی نداشت. اما چندین بار با ابراهیم تمرین کرده و حتی به زورخانه حاج حسن آمده بود.او کشتی گیر نوفقی در باشگاه ابومسلم بود.او ابراهیم را دوست داشت، مثل دیگر کسانی که با یک برخورد با او دوست میشدند. محمد در مسابقات قهرمانی خوش درخشید و مسافر مسابقات جهانی کانادا شد.قبل از عزیمت،به دعوت ابراهیم  به زورخانه حاج حسن آمد. ساعتی بعد از تمرین،من و علی نصرالله راهی زور خانه شدیم.همین‌ که میخواستیم وارد شویم،با صدای فریاد ابراهیم مواجه شدیم! او داد می زد:من رو بزنید،اما با ممد کاری نداشته باشید.او مهمان ماست و... همین که وارد شدیم،دیدیم سه نفر از همین جماعت جاهل،چاقو به دست منتظر فرصت حمله هستند! محمد هم پشت ابراهیم پناه گرفته بود.ابراهیم هم داد می زد و... من تا وارد شدم یکی از آن ها را گرفتم و چاقو را از دستش خارج کردم. علی نصرالله هم به همین صورت و نفر آخر هم با حمله ابراهیم روی زمین افتاد. آن ها بعد از کتک خوردن فرار کردند.محمد از ابراهیم خداحافظی کرد و رفت.این محمد آن سال قهرمان مسابقات جهانی شد. بعد ها هم پله های پیشرفت را یکی پس از دیگری طی کرد تااین که در سال های اخیر؛کسوت سرمربی تیم ملی کشتی فرنگی را عهده دار شد.او محمد بنا،یکی از قهرمانان ملی ما شد. #شهید_ابراهیم_هادی #هادی_دلها #برادر_هادی #ابراهیم_هادی