✅ بررسی متن درس بیست و هفتم (۱):👇 📝 عنوان: אֱלִיעֶזֶר וְרִבְקָה 📝 بند اول: אַבְרָהָם וְשָׂרָה הָיוּ זְקֵנִים ابراهیم و سارا بودند پیر כַּאֲשֶׁר שָׂרָה יָלְדָה אֶת יִצְחָק. زمانی که سارا به دنیا آورد اسحاق را. יִצְחָק גָּדַל וְהָיָה לָאִישׁ. اسحاق بزرگ شد و شد مردی. אַבְרָהָם רָאָה ابراهیم دید שֶׁבָּא הַזְּמַן که آمده زمان לָקַחַת אִשָּׁה לְיִצְחָק. گرفتن همسری برای اسحاق. הוּא קָרָא לֶאֱלִיעֶזֶר, او صدا زد الیعاذر را، הָעֶבֶד שֶׁלּוֹ, بنده‌اش، וְאָמַר לוֹ: و گفت به او: 📝 بند دوم: - אֵינֶנִּי רוֹצֶה - نمی‌خواهم 🔺استفاده از אֵין صرف‌شده برای منفی کردن فعل. ۱. این قاعده تنها برای افعال زمان حال قابل استفاده است. ۲. بدون صرف و صرفا با استفاده از אֵין هم می‌توان منفی کرد. ۳. برای منفی کردن فعل زمان حال با استفاده از אֵין، باید آن را پیش از فاعل آورد، برخلاف לֹא که پیش از فعل می‌آید. ۴. چنانچه אֵין صرف شده باشد، دیگر نیازی به آوردن فاعل نیست و می‌توان حالت صرف‌شده אֵין را پیش از فعل زمان حال آورد. לָקַחַת לְיִצְחָק אִשָּׁה بگیرم برای اسحاق زنی מִן הַבָּנוֹת הָרָעוֹת שֶׁל אֶרֶץ כְּנַעַן. از دختران بد سرزمین کنعان. הַמִּשְׁפָּחָה שֶׁלִּי בָּאָה מֵאֶרֶץ אֲרָם. خانواده من آمده‌اند از سرزمین ارم (اهل سرزمین ارم هستند). אֲנִי רוֹצֶה من می‌خواهم שֶׁיִּצְחָק יִקַּח אִשָּׁה מִשָּׁם, که اسحاق بگیرد زنی از آنجا، 🔺استفاده از فعل آینده (יִקַּח) برای بیان آرزو וַאֲנִי מוּכָן לִשְׁלֹחַ אוֹתְךָ שָׁמָּה. و من می‌خواهم بفرستم تو را به آنجا. 🔺וַאֲנִי: رسیدن حرف عطف به صدای خطف پتخ و تغییر صدایش از شوا به پتخ 🔺שָׁמָּה: مقصد معرفه و استفاده از کاماتص هی در آخر آن به جای حرف اضافه לְ یا אֶל قبل از آن. אֶתֵּן לְךָ خواهم داد به تو גְּמַלִּים וַעֲבָדִים شتران و برده‌هایی 🔺וַעֲבָדִים: رسیدن حرف عطف به صدای خطف پتخ و تغییر صدایش از شوا به پتخ וְאַתָּה תֵּלֵךְ לְאֶרֶץ אֲרָם. و‌ تو خواهی رفت به سرزمین ارم. אֲנִי נוֹתֵן לְךָ בְּרָכָה, من می‌دهم به تو برکت، שֶׁה' יִשְׁמֹר אוֹתְךָ تا خدا محافظت کند تو را בַּדֶּרֶךְ אֲשֶׁר תֵּלֵךְ בָּהּ, در سفری که خواهی رفت به آن، וְיִתֵּן לְךָ כֹּחַ و بدهد به تو نیرو לַעֲבֹר אֶת הַמִּדְבָּר הַגָּדוֹל וְהַנּוֹרָא, تا بگذری از صحرای بزرگ و هولناک، 🔺دقت: فعل לַעֲבֹר به دنبالش حرف اضافه ندارد. اما در فارسی فعل «گذشتن» حرف اضافه «از» را به دنبال دارد. וְתָבוֹא בְּשָׁלוֹם לְאֶרֶץ אֲרָם. و بروی به سلامت به سرزمین ارم. 🔺וְתָבוֹא: داگش תּ به خاطر اضافه شدن حرف عطف بر سر آن، و رفتنش به وسط کلمه، افتاده. שָׁם יַעֲזֹר לְךָ ה' آنجا کمک خواهد کرد به تو خدا לִמְצֹא אִשָּׁה טוֹבָה לְיִצְחָק. که بیابی همسری خوب برای اسحاق. גַּם תַּכְשִׁיטִים וְכֵלִים יְקָרִים תִּקַּח אִתְּךָ همچنین جواهرات و‌ ظروف گرانقیمت بردار با خودت 🔺וְכֵלִים: داگش כּ به خاطر اضافه شدن حرف عطف بر سر آن، و رفتنش به وسط کلمه، افتاده. כְּדֵי לָתֵת מַתָּנוֹת לַנַּעֲרָה וְלַהוֹרִים שֶׁלָּהּ. تا بدهی هدیه به دختر و والدین او. https://eitaa.com/ebri_biyamoozim

✅ بررسی متن درس بیست و هفتم (۲):👇 📝 بند سوم: אֱלִיעֶזֶר לָקַח الیعاذر برداشت אֶת הָעֲבָדִים, אֶת הַגְּמַלִּים וְאֶת הַמַּתָּנוֹת برده‌ها، شتران و هدیه‌ها را 🔺אֶת که بر سر مفعول معرفه می‌آید، بر سر تک تک مفعول‌ها، جداگانه می‌آید. וְיָצָא לַדֶּרֶךְ. و‌ رفت به سفر. הוּא עָבַר מִדְבָּרִים וּנְהָרוֹת, עָרִים וַאֲרָצוֹת, او گذشت از صحراها و رودها، جنگل‌ها و سرزمین‌ها 🔺וּנְהָרוֹת: تغییر صدای حرف عطف از شوا به شروک، به دلیل ممنوعیت دو شوا در اول کلمه. וּבַסּוֹף, و در پایان، 🔺וּבַסּוֹף: וְ + בְּ + הַ + סוֹף 🔅تغییر صدای حرف عطف از شوا به شروک، به دلیل رسیدن به یکی از حروف بومَف (בּ, ו, מ, ף) 🔅حذف داگش בְּ به دلیل رفتن به وسط کلمه 🔅ادغام حرف اضافه בְּ با حرف تعریف הַ. 📝 بند چهارم: אַחֲרֵי יָמִים רַבִּים, پس از روزهای زیادی، הוּא בָּא אֶל אֶרֶץ אֲרָם. او آمد به سرزمین ارم. אֱלִיעֶזֶר יָדַע الیعاذر می‌دانست שֶׁהַבָּנוֹת שֶׁל הָעִיר בָּאוֹת בָּעֶרֶב که دختران شهر می‌آیند هنگام عصر אֶל הַמַּעְיָן לִשְׁאֹב מַיִם. به [کنار] چشمه تا بکشند آب. לָכֵן, שָׁם אֶפְשָׁר יִהְיֶה לִפְגֹשׁ בָּנוֹת רַבּוֹת بنابراین، آنجا ممکن بود ببیند دختران زیادی כְּדֵי לִבְחֹר אִשָּׁה טוֹבָה לְיִצְחָק. تا برگزیند همسری خوب برای اسحاق. הוּא לֹא נָח אֲפִלּוּ רֶגַע. او استراحت نکرد حتی لحظه‌ای. בְּלֵב מָלֵא תִּקְוָה با قلبی آکنده از امید 🔺מָלֵא حرف اضافه ندارد. הָלַךְ מִיָד שָׁמָּה. رفت فورا به آنجا. 🔺שָׁמָּה: مقصد معرفه، همراه با کاماتص و‌ هی. הוּא עָמַד לֹא רָחוֹק מִן הַמַּעְיָן, او‌ ایستاد نه [چندان] دور از چشمه، 🔺רָחוֹק מִן: دقت به حرف اضافه مناسب کلمه רָחוֹק. וְלֹא זָז מִשָּׁם זְמַן רַב. و حرکت نکرد از آنجا زمانی طولانی. 🔺מִשָּׁם: מִן + שָׁם داگش شین به نشانه حذف نون است. פִּתְאֹם הוּא רָאָה נַעֲרָה יָפָה ناگهان او دید دختری زیبا עוֹלָה לְאַט מִן הַמַּעְיָן بالا می‌آید آهسته از چشمه עִם כַּד מָלֵא מַיִם. با کوزه‌ای پر از آب. הוּא הָלַך מַהֵר אֶל הַנַּעֲרָה او رفت سریع به سمت دختر וְאָמַר לָהּ: و گفت به او: 🔺לָהּ به داگش داخل هی دقت کنید؛ مپیک، نقطه‌ای که داخل هی می‌نشیند و اغلب نشان‌دهنده ضمیر بودن آن است. 📝 بند پنجم: - אֲנִי אִישׁ זָר בָּאָרֶץ הַזֹּאת. - من مردی غریب هستم در این سرزمین. בָּאתִי מִדֶּרֶךְ אֲרֻכָּה וְקָשָׁה. آمده‌ام از سفری طولانی و‌ سخت. עָבַרְתִּי עָרִים וַאֲרָצוֹת רַבּוֹת, گذشته‌ام از شهرها و سرزمین‌های زیادی אֲנִי עָיֵף וְצָמֵא. من خسته و تشنه‌ام. הַאִם תִּתְּנִי לִי آیا می‌دهی به من לִשְׁתּוֹת טִפּוֹת אֲחָדוֹת מִן הַכַּד שֶׁלָּךְ? تا بنوشم قطراتی چند (جرعه‌ای) از کوزه‌ات؟ 📝 بند ششم: - בְּשִׂמְחָה רַבָּה, - با خوشحالی فراوان، עָנְתָה הַנַּעֲרָה. پاسخ داد دختر. הִנֵּה מַיִם בִּשְׁבִילְךָ, این آب برای شما، וְגַם אֵלֵך و همچنین خواهم رفت וְאֶשְׁאַב עוֹד מַיִם و خواهم کشید دوباره آب וְאֶתֵּן לַגְּמַלִּים שֶׁלְּךָ. و خواهم داد به شترانت. 📝 بند هفتم: הַלֵּב הַטּוֹב שֶׁל הַנַּעֲרָה دل خوب دختر וְהַיֹּפִי שֶׁלָּהּ و‌زیبایی او עָשׂוּ רֹשֶׁם חָזָק עַל אֱלִיעֶזֶר. گذاشت اثری زیاد بر الیعاذر. הִיא בְּוַדַּאי תִּהְיֶה אִשָּׁה טוֹבָה ליִצְחָק, او قطعا خواهد بود همسری خوب برای اسحاق، כָּךְ חָשַׁב אֱלִיעֶזֶר, اینچنین اندیشید الیعاذر، וְכֵן הָיָה. و اینچنین شد. הַנַּעֲרָה הַזֹּאת הִיא רִבְקָה, این دختر، او ربکا (رفقه) است، הָאִשָּׁה שֶׁל יִצְחָק, همسر اسحاق، וְהָאֵם שֶׁל עֵשָׂו וְיַעֲקֹב. و مادر عیسو و یعقوب. https://eitaa.com/ebri_biyamoozim

✅ تمرینهای درس بیست و هفتم کتاب هیسود:👇 1. הַנַּעַר נָתַן לָהּ מַתָּנָה יָפָה. 2. אֵיִזֶה מְעִיל (אַתְּ) תִּקְחִי לַדֶּרֶךְ? 3. הִיא מָכְרָה אֶת הַתַּכְשִׁטִים שֶׁלָּהּ כְּדֵי לָתֵּת אֶת הַכֶּסֶף לָעֲנִיִים. 4. הוּא בָּא לְאֶרֶץ (אֶל אֶרֶץ) זָרָה לָגוּר בָּהּ. 5. אִמָּא! מָה (אַתְּ) תִּתְּנִי לִי אִם אֲנִי אֶהְיֶה נַעַר טוֹב? 6. הָעֲבָדִים מָצְאוּ מַעְיָן (מעיין) בַּמִּדְבָּר. 7. זְמַן רַב עָבַר מִן הַיּוֹם שֶׁלָּמַדְנוּ יַחַד בְּבֵיִת הַסֵּפֶר. 8. הַנְּעָרוֹת יָבֹאוּ (תָּבֹאנָה) עִם כַּדִים לִשְׁאֹב (לשאוב) מַיִם (מיים) מִן הַנָּהָר. 🔅יָבֹאוּ یا תָּבֹאנָה: امروزه برای فعل آینده صیغه جمع مؤنث از همان صیغه جمع مذکر استفاده می‌شود. اما در متنهای قدیمی خود صیغه جمع مؤنث به کار می‌رود. 9. הַגָּמָל יָכוֹל לִחְיוֹת יָמִים רַבִּים בְּלִי מַיִם (מיים). 10. כַּאֲשֶׁר הַלַּיְלוֹת אֲרֻכִּים (ארוכים), הַיָּמִים קְצָרִים. 11. הוּא חַי חַיִים אַרֻכּים (ארוכים). 12. אֲנִי מֵעוֹלָם לֹא אֶקַח כֶּסֶף מִן הַהוֹרִים שֶׁלִּי; אֲנִי אֶעֶבֹד (אעבוד) בְּמִסְעָדָה. 13. (אֲנַחְנוּ) נָתַּנּוּ כָּל הַסְּפָרִים שֶׁלָּנוּ לַסִּפְרִיָה שֶׁל הָעִיר. 14. הָאָחוֹת שֶׁלִּי הָיְתָּה קוֹנָה הַמַּתָּנוֹת לַהוֹרִים שֶׁלָּנוּ. 15. הוּא אוֹהֵב לָקַחַתּ, אַבָל לֹא לָתֵּת. 16. אֲנִי יוֹדַעַת אֵיךְ לִקְרֹא (לקרוא) אַבָל אֲנִי עוֹד קוֹרֵאת לְאַט. https://eitaa.com/ebri_biyamoozim

#درس_بیست_و_هشتم_کتاب_هیسود #کلمات_و_عبارات_تازه #قواعد_درس_بیست_و_هشتم #فعل_امر #فعل_نهی #لطفا #نهی_در_کتاب_مقدس #اصطلاح_הלך_לו #صرف_فعل‌های_درس_بیست_و_هشتم #متن_ماله_درس_بیست_و_هشتم #بررسی_متن_درس_بیست_و_هشتم #پاسخ_تمرین‌های_درس_بیست_و_هشتم https://eitaa.com/ebri_biyamoozim

✅ کلمات جدید درس بیست و هشت (שיעור כח)👇 אֹהֶל= אוהל (אֹהָלִים= אוהלים): خیمه אֱלֹהִים: خدا בָּרָא (לִבְרוֹא): آفریدن (برای آفرینش الهی به کار می‌رود.) בָּרוּךְ, בְּרוּכָה: متبرک הֵנָּה: اینجا، این طرفی טוֹבָה (טוֹבוֹת): لطف، توجه، التفات לְאַט לְאַט: خیلی آرام סָבַל (לִסְבּוֹל): صبر کردن، متحمل شدن، رنج بردن סָלַח (לִסְלוֹחַ) לְ...: بخشیدن סְעוּדָה (סְעוּדוֹת): وعده غذا פָּנָה (לִפְנוֹת): چرخید، رو کرد פָּנִים= פַּרְצוּף (פַּרְצוּפִים): صورت צַדִּיק (צַדִּיקִים): پرهیزکار، پارسا רָחַץ (לִרְחוֹץ): شستن שׁוּב: دوباره שָׁעָה (שָׁעוֹת): ساعت، مدتی، یک چندی 🔅عبارات تازه: הָלַךְ לוֹ: او رفت https://eitaa.com/ebri_biyamoozim

✅ قواعد درس بیشت و هشتم (۱):👇 الف) فعل امر (צִוּוּי): فعل امر از زمان آینده گرفته می‌شود؛ به این ترتیب که پسوند صیغه‌های مخاطب برداشته می‌شوند. در ادامه به ساخت انواع فعل‌های امر اشاره می‌شود. https://eitaa.com/ebri_biyamoozim

✅ قواعد درس بیست و هشتم (۱- ۱):👇 ۱. امر فعل‌های سالم (שְׁלֵמִים): לִגְמוֹר- پایان دادن، کامل کردن עָתִיד (آینده) צִוּוּי (امر) אַתָּה תִּגְמֹר גְּמֹר אַתְּ תִּגְמְרִי גִּמְרִי אַתֶּם תִּגְמְרוּ גִּמְרוּ אַתֶּן תִּגְמֹרְנָה גְּמֹרְנָה לִשְׁמוֹעַ- شنیدن، گوش دادن עָתִיד (آینده) צִוּוּי (امر) אַתָּה תִּשְׁמַע שְׁמַע אַתְּ תִּשְׁמְעִי שִׁמְעִי אַתֶּם תִּשְׁמְעוּ שִׁמְעוּ אַתֶּן תִּשְׁמַעְנָה שְׁמַעְנָה 🔅تبدیل شوا به خیریک در حرف اول دو صیغه مفرد مؤنث و جمع مذکر، طبق قاعده ممنوعیت وجود دو شوا (שְׁוָאִים) در ابتدای کلمه یا هجا است. همین قانون برای امر فعل‌های سالمی که حرف اول ریشه‌شان حلقی است، به کار می‌رود. לַעֲזוֹר - کمک کردن עָתִיד (آینده) צִוּוּי (امر) אַתָּה תַּעֲזֹר עֲזֹר אַתְּ תַּעַזְרִי עִזְרִי אַתֶּם תַּעַזְרוּ עִזְרוּ אַתֶּן תַּעֲזֹרְנָה עֲזֹרְנָה 🔅با اینکه حرف اول ریشه در مفرد مؤنث و جمع مذکر صدای پتخ دارد، اما در فعل امر پتخ تبدبل به خیریک می‌شود، چرا که پتخ در واقع جایگزین خطف پتخ شده است. (رک. به: درس ۲۳.). 🔅زمانی که حرف دوم ریشه فعل‌های سالم، حلقی است، مانند: לִצְעוֹק، לִצְחוֹק، לִשְׁאוֹל، حرف اول ریشه برای مفرد مؤنث و جمع مذکر در فعل امر صدای پتخ می‌گیرد. به خاطر شباهت به خطف پتخ حرف بعدی، صدای اول به جای خیریک، پتخ می‌شود. לִשְׁאוֹל- پرسیدن، قرض گرفتن עָתִיד (آینده) צִוּוּי (امر) אַתָּה תִּשְׁאַל שְׁאַל אַתְּ תִּשְׁאֲלִי שַׁאֲלִי אַתֶּם תִּשְׁאֲלוּ שַׁאֲלוּ אַתֶּן תִּשְׁאַלְנָה שְׁאַלְנָה https://eitaa.com/ebri_biyamoozim

✅ قواعد درس بیست و هشتم (۱- ۲):👇 ۲. امر فعل‌های ناخیم از دسته פ"י: לִישׁוֹן- خوابیدن עָתִיד צִוּוּי אַתָּה תִּישַׁן שַׁן אַתְּ תִּישְׁנִי שְׁנִי אַתֶּם תִּישְׁנוּ שְׁנוּ אַתֶּן תִּישַׁנָּה שַׁנָּה https://eitaa.com/ebri_biyamoozim

✅ قواعد درس بیست و هشتم (۱- ۳):👇 ۳. امر فعل‌های خسریم از دسته פ"י: לָשֶׁבֶת- نشستن עָתִיד צִוּוּי אַתָּה תֵּשֵׁב שֵׁב אַתְּ תֵּשְׁבִי שְׁבִי אַתֶּם תֵּשְׁבוּ שְׁבוּ אַתֶּן תֵּשַׁבְנָה שֵׁבְנָה לָדַעַת- دانستن עָתִיד צִוּוּי אַתָּה תֵּדַע דַּע אַתְּ תֵּדְעִי דְּעִי אַתֶּם תֵּדְעוּ דְּעוּ אַתֶּן תֵּדַעְנָה דַּעְנָה https://eitaa.com/ebri_biyamoozim

✅ قواعد درس بیست و هشتم (۱- ۴):👇 ۴. فعل امر دسته ע"ו و ע"י: לָקוּם- برخاستن، بیدار شدن עָתִיד צִוּוּי אַתָּה תָּקוּם קוּם אַתְּ תָּקוּמִי קוּמִי אַתֶּם תָּקוּמוּ קוּמוּ אַתֶּן תָּקֹמְנָה קֹמְנָה לָשִׂים- گذاشتن עָתִיד צִוּוּי אַתָּה תָּשִׂים שִׂים אַתְּ תָּשִׂימִי שִׂימִי אַתֶּם תָּשִׂימוּ שִׂימוּ אַתֶּן תָּשֵׂמְנָה שֵׂמְנָה https://eitaa.com/ebri_biyamoozim

✅ قواعد درس بیست و هشتم (۱- ۵):👇 5. فعل امر دسته ל"ה: לִקְנוֹת- خریدن עָתִיד צִוּוּי אַתָּה תִּקְנֶה קְנֵה אַתְּ תִּקְנִי קְנִי אַתֶּם תִּקְנוּ קְנוּ אַתֶּן תִּקְנֶינָה קְנֶינָה לַעֲשׂוֹת- انجام دادن، ساختن עָתִיד צִוּוּי אַתָּה תַּעֲשֶׂה עֲשֵׂה אַתְּ תַּעֲשִׂי עֲשִׂי אַתֶּם תַּעֲשׂוּ עֲשׂוּ אַתֶּן תַּעֲשֶׂינָה עֲשֶׂינָה 🔅توجه داشته باشید که در دوم شخص مفرد، حرف دوم ریشه، به جای سه‌گل با تصره صداگذاری شده، تا هجا کشیده شود. https://eitaa.com/ebri_biyamoozim

✅ قواعد درس بیست و هشتم (۱- ۶):👇 ۶. فعل امر دسته פ"נ: לִיפּוֹל- افتادن עָתִיד צִוּוּי אַתָּה תִּפֹּל נְפֹל אַתְּ תִּפְּלִי נִפְלִי אַתֶּם תִּפְּלוּ נִפְלוּ אַתֶּן תִּפֹּלְנָה נְפֹלְנָה לִנְסוֹעַ- مسافرت کردن עָתִיד צִוּוּי אַתָּה תִּסַּע סַע אַתְּ תִּסְּעִי סְעִי אַתֶּם תִּסְּעוּ סְעוּ אַתֶּן תִּסַּעְנָה סַעְנָה 🔅توجه داشته باشید که حرف اول ریشه (נ)‌ برمی‌گردد، جز در فعل‌هایی که حرف آخرشان ח یا ע است. https://eitaa.com/ebri_biyamoozim