✅ قواعد درس هشت کتاب هیسود (۳): 👇 ج) تفاوت حرف اضافه בְּ... با עִם: ۱. حرف اضافه בְּ... چندین کاربرد دارد که تا اینجا معنای «در، درون» را یاد گرفتیم. معنای دیگر آن «با» و «به وسیله» است. او با شادمانی کار می‌کند. => הוּא עוֹבֵד בְּשִׂמְחָה. او به وسیله مداد می‌نویسد. => הוּא כּוֹתֵב בְּעִפָּרוֹן. ۲. حرف اضافه עִם نیز که به معنی «با» هست، برای همراهی به کار می‌رود. داوود با (همراه) دان کار می‌کند. => דָּוִד עוֹבֵד עִם דָּן. دان همیشه با (همراه) مدادی در دستش می‌رود. => דָּן הוֹלֵךְ תָּמִיד עִם עִפָּרוֹן בַּיָד. ✳️ پس حرف اضافه בְּ معنای همراهی ندارد و حرف اضافه עִם نیز معنای «به وسیله» نمی‌دهد. https://eitaa.com/ebri_biyamoozim

✅ قواعد درس هشت کتاب هیسود (۴): 👇 د) صفت در جایگاه قید: صفت‌های خاصی هستند که به عنوان قید نیز استفاده می‌شوند. در این حالت، نیازی به تطابق پیدا کردن با فاعل را ندارند، چرا که به دنبال وصف عمل و فعل هستند. در این حال، کلمه قید تنها به صورت مفرد مذکر می‌آید. او (مذکر) زیبا می‌نویسد. => הוּא כּוֹתֵב יָפֶה. او (مؤنث) زیبا می‌نویسد. => הִיא כּוֹתֶבֶת יָפֶה. آنها (مذکر) زیبا می‌نویسند. => הֵם כּוֹתְבִים יָפֶה. آنها (مؤنث) زیبا می‌نویسند. => הֵן כּוֹתְבוֹת יָפֶה. https://eitaa.com/ebri_biyamoozim

✅ کلمات جدید درس هشت:👇 אוּנִיבֶרְסִיטָה: دانشگاه אֵיךְ: چگونه אַמֵרִיקָה: آمریکا אַמֵרִיקָנִי, אַמֵרִיקָנִית: آمریکایی בָּחוּר (בַּחוּרִים): مرد جوان، پسر جوان בַּחוּרָה (בַּחוּרוֹת): زن جوان، دختر جوان בְּלִי: بدون הַכֹּל: هر چیز חָבֵר (חֲבֵרִים): دوست (مذکر) חֲבֵרָה (חֲבֵרוֹת): دوست (مؤنث) יִשְׂרָאֵל: اسرائیل יִשְׂרְאֵלִי, יִשְׂרְאֵלִית: اسراییلی יְרוּשָׁלַיִם: بیت المقدس כְּבָר: اکنون دیگر כָּךְ: اینچنین כִּמְעַט: تقریبا מִיָּד: فورا מְעַט: اندکی (قید) מְעַטִּים, מְעַטִּוֹת: اندک (صفت) נֵס (נֵסִּים): معجزه עִם: با، همراه עִפָּרוֹן (עֶפְרוֹנוֹת): مداد רַק: فقط שְׁגִיאָה (שְׁגִיאוֹת): خطا، غلط، اشتباه שָׁנָה (שָׁנִים): سال ✳️ عبارات تازه: שָׁנָה טוֹבָה: سالی خوب، سال نو مبارک עוֹנֶה עַל שְׁאֵלָה: پاسخ می‌دهد به سؤال פַלֶסְטִין הַכְּבוּשָׁה: فلسطین اشغالی ✅ متن ماله درس هشت:👇 זה לא נס באוניברסיטה העברית בעיר ירושלים לומדים הרבה בחורים והרבה בחורות. באוניברסיטה הזאת יש תלמידים כמעט מן כל העולם. יש גם תלמידים לא מעטים מן אמריקה. דן כבר שנה בפלסטין הכבושה* אבל הוא יודע רק מעט עברית. דוד, החבר של דן, גם הוא בחור אמריקני, וגם הוא לומד באוניברסיטה העברית. גם הוא רק שנה בפלסטין הכבושה, אבל הוא כבר יודע עברית יפה מאוד. דוד כבר כותב עברית כמעט בלי שגיאות. הוא שואל את הכל בעברית ועונה על הכל בעברית. דוד לומד כל היום, מן הבוקר עד הערב. הוא לומד ולומד. תמיד רואים את דוד עם מחברת קטנה ועיפרון ביד. תמיד הוא שואל שאלות: איך אומרים בעברית...? ואיך אומרים בעברית...? מה זה? מה זאת? כאשר הוא שומע את התשובות, מיד הוא פותח את המחברת וכותב במחברת את התשובות הנכונות. כך לומד דוד עברית. הוא אומר תמיד: אם לא עכשיו, אז מתי? כאשר אומרים אל דוד: - אתה פה רק שנה, ואתה כבר יודע עברית כמעט כמו ישראלי. זה נס גדול! דוד צוחק ועונה: - זה לא נס. אם לומדים הרבה אז יודעים הרבה! * פלסטין הכבושה= פַלֶסְטִין הַכְּבוּשָׁה https://eitaa.com/ebri_biyamoozim

✅ بررسی متن درس هشت:👇 זֶה לֹא נֵס این نیست معجزه בָּאוּנִיבֶרְסִיטָה הָעִבְרִית در دانشگاه عبری 🔺בָּאוּנִיבֶרְסִיטָה: בְּ + הָ + אוּנִיבֶרְסִיטָה בָּעִיר יְרוּשָׁלַיִם در شهر بیت المقدس בָּעִיר: בְּ + הָ + עִיר לוֹמְדִים הַרְבֵּה בַּחוּרִים וְהַרְבֵּה בַּחוּרוֹת. درس می‌خوانند تعداد زیادی پسر جوان و تعداد زیادی دختر جوان. 🔺הַרְבֵּה: این لفظ برای مؤنث و مذکر، یکسان است. בָּאוּנִיבֶרְסִיטָה הַזֹּאת در این دانشگاه 🔺הָאוּנִיבֶרְסִיטָה הַזֹּאת: موصوف و صفت اشاره، انطباق در جنس، عدد و شناس. יֵשׁ תַּלְמִידִים כִּמְעַט מִן כָּל הָעוֹלָם. وجود دارد دانش‌جویانی تقریبا از تمام دنیا. יֵשׁ גַּם תַּלְמִידִים לֹא מְעַטִּים מִן אַמֵרִיקָה. وجود دارد همچنین دانش‌جویان نه چندان کمی از آمریکا. דָּן כְּבָר שָׁנָה בְּפַלֶסְטִין הַכְּבוּשָׁה* دان دیگر اکنون یک سالی [هست که] در فلسطین اشغالی [است]، 🔺פַלֶסְטִין הַכְּבוּשָׁה: موصوف و صفت. انطباق در جنس، عدد و شناس. 🔅اسامی کشور، همگی مؤنث هستند. به این ترتیب صفت «اشغالی» یا «اشغال‌شده» (כָּבוּשׁ) نیز به صورت مؤنث آمده. 🔅اسامی شهرها و کشورها معرفه هستند و نیازی به حرف تعریف ندارند، در نتیجه صفت آن نیز معرفه آمده. אֲבָל הוּא יוֹדֵעַ רַק מְעַט עִבְרִית. اما او می‌داند فقط اندکی عبری. דָּוִד, הֶחָבֵר שֶׁל דָּן, داوود، دوست دان، גַּם הוּא בָּחוּר אַמֵרִיקָנִי, همچنین او جوانی آمریکایی [است]، בָּחוּר אַמֵרִיקָנִי: וְגַם הוּא לוֹמֵד בָּאוּנִיבֶרְסִיטָה הָעִבְרִית. و همینطور او درس می‌خواند در دانشگاه عبری. 🔺וְגַם: וְ + גַּם גַּם הוּא רַק שָׁנָה בְּפַלֶסְטִין הַכְּבוּשָׁה, همچنین او فقط یک سالی [هست که] در فلسطین اشغالی [است]، אֲבָל הוּא כְּבָר יוֹדֵעַ עִבְרִית יָפֶה מְאֹד. اما او دیگر می‌داند عبری بسیار خوب. דָּוִד כְּבָר כּוֹתֵב עִבְרִית כִּמְעַט בְּלִי שְׁגִיאוֹת. داوود دیگر اکنون می‌نویسد عبری تقریبا بدون غلط. הוּא שׁוֹאֵל אֶת הַכֹּל בְּעִבְרִית 🔺אֶת הַכֹּל: אֶת پیش از مفعول معرفه آمده. וְעוֹנֶה עַל הַכֹּל בְּעִבְרִית. 🔺עוֹנֶה עַל הַכֹּל: زمانی که فعل حرف اضافه داشته باشد، کلمه بعدش متمم است، نه مفعول و אֶת مفعولی نیاز ندارد. דָּוִד לוֹמֵד כָּל הַיּוֹם, داوود درس می‌خواند تمام روز، מִן הַבֹּקֶר עַד הָעֶרֶב. از صبح تا شب. הוּא לוֹמֵד וְלוֹמֵד. او درس می‌خواند و درس می‌خواند. תָּמִיד רוֹאִים אֶת דָּוִד همیشه دیده می‌شود داوود 🔺רוֹאִים: فعل جمع مذکر، بدون فاعل، برای بیان یک حالت کلی همگانی. עִם מַחְבֶּרֶת קְטַנָּה וְעִפָּרוֹן בַּיָּד. با دفتری کوچک و مدادی در دست. 🔺בַּיָּד: בְּ + הַ + יָד תָּמִיד הוּא שׁוֹאֵל שְׁאֵלוֹת: همیشه او می‌پرسد سؤالهایی: אֵיךְ אוֹמְרִים בְּעִבְרִית...? چگونه می‌گویند به عبری...؟ 🔺اصطلاحی خوب برای یادگیری زبان، هنگام صحبت به عبری. مثال: אֵיךְ אוֹמְרִים בְּעִבְרִית מֵדָד (مداد)?: در عبری به مداد چه می‌گویند؟ (ترجمه تحت‌اللفظی) וְאֵיךְ אוֹמְרִים בְּעִבְרִית...? و چگونه می‌گویند به عبری...؟ מַה זֶּה? چیست این؟ 🔺מַה זֶּה: داگش זֶה به خاطر מַה هست. מַה זֹּאת? چیست این؟ 🔺מַה זֹּאת: داگش זֹאת به خاطر מַה هست. כַּאֲשֶׁר הוּא שׁוֹמֵעַ אֶת הַתְּשׁוּבוֹת, زمانی که او می‌شنود پاسخها را، 🔺אֶת הַתְּשׁוּבוֹת: مفعول معرفه و حرف اضافه אֶת. מִיָּד הוּא פּוֹתֵחַ אֶת הַמַּחְבֶּרֶת فورا او باز می‌کند دفتر را 🔺אֶת הַמַּחְבֶּרֶת: مفعول معرفه و حرف اضافه אֶת. וְכוֹתֵב בַּמַּחְבֶּרֶת אֶת הַתְּשׁוּבוֹת הַנְּכוֹנוֹת. و می‌نویسد در دفتر پاسخهای صحیح را. 🔺וְכוֹתֵב: افتادن داگش כּ، بعد از اضافه شدن حرف عطف וְ بر سرش. 🔺בַּמַּחְבֶּרֶת: בְּ + הַ + מַחְבֶּרֶת 🔺הַתְּשׁוּבוֹת הַנְּכוֹנוֹת: موصوف و صفت. جمع، مؤنث، معرفه. כָּךְ לוֹמֵד דָּוִד עִבְרִית. اینچنین یاد می‌گیرد داوود عبری. הוּא אוֹמֵר תָּמִיד: او می‌گوید همیشه: אִם לֹא עַכְשָׁו, اگر نه الان، אָז מָתַי? پس کی؟ כַּאֲשֶׁר אוֹמְרים אֶל דָּוִד: زمانی که گفته می‌شود به داوود: - אַתָּה פֹּה רַק שָׁנָה, تو اینجا [هستی] فقط یک سال، וְאַתָּה כְּבָר יוֹדֵעַ עִבְרִית و تو دیگر می‌دانی عبری כִּמְעַט כְּמוֹ יִשְׂרְאֵלִי. مانند یک اسراییلی. זֶה נֵס גָּדוֹל! این معجزه‌ای بزرگ [است]! 🔺נֵס גָּדוֹל: موصوف و صفت. مفرد، مذکر، نکره. דָּוִד צוֹחֵק داوود می‌خندد וְעוֹנֶה: و پاسخ می‌دهد: - זֶה לֹא נֵס. این نیست معجزه. אִם לוֹמְדִים הַרְבֵּה اگر درس خوانده شود زیاد، אָז יוֹדְעִים הַרְבֵּה! پس یاد گرفته می‌شود زیاد! 🔺לוֹמְדִים و יוֹדְעִים: فعل جمع مذکر، بدون فاعل، برای بیان یک حالت کلی همگانی. https://eitaa.com/ebri_biyamoozim

#جلسه_دهم_سطح_دو👇 #پاسخ_تمرین‌های_درس_هشت #قواعد_درس_نه #حرف_اضافه_לְ #לְ_با_ضمایر_متصل #لفظ_הִנֵּה #کلمات_جدید_درس_نه #بررسی_متن_درس_نه #متن_ماله_درس_نه

✅ پاسخ تمرین‌های درس هشت کتاب هیسود:👇 1. הֶחָבֵר שֶׁל דָּוִד (הוּא) יוֹדֵעַ רַק עִבְרִית. 2. הָאֲנָשִׁים הָאֵלֶּה (אֲנָשִׁים אֵלֶּה) בְּפַלֶסְטִין הַכְּבוּשָׁה לְשָׁנָה. 3. הִיא שׁוֹאֶלֶת הַרְבֵּה שְׁאֵלוֹת וְכָךְ הִיא לוֹמֶדֶת טוֹב. 4. מָתַי אוֹמְרִים "שָׁלוֹם"? 5. "שָׁלוֹם" אוֹמְרִים בַּבֹּקֶר (בבוקר)، בַּצָּהֳרַים (בצהריים) וְגַם בָּעֶרֶב. 6. הוּא קוֹרֵא עִבְרִית כִּמְעַט כְּמוֹ יִשְֹרָאֵלִי. 7. הִיא מִיָּד לוֹקַחַת עִפָּרוֹן (עיפרון) וְכוֹתֶבֶת אֶת הַתְּשׁוּבוֹת בַּמַּחְבֶּרֶת. 8. זֹאת אוּנִיבֶרְסִיטָה טוֹבָה מְאֹד (מאוד). 9. הַבָּחוּר עוֹנֶה מִיָּד עַל כָּל הַשְּׁאֵלוֹת. 10. הִיא כְּבָר קוֹרֵאת עִבְרִית בְּלִי מִלּוֹן (מילון). 11. הִיא כְּבָר יוֹדַעַת הַכָּל. 12. אֵין סֵפֶר בְּלִי שְׁגִיאוֹת. 13. אִשָּׁה זֹאת (הָאִשָּׁה הַזֹּאת) (אישה זאת) הוֹלֶכֶת עִם הַיֶּלֶד אֶל הַגַּן. 14. יֵשׁ נֵסִּים מְעַטִּים בְּיָמִים אֵלֶּה (בַּיָּמִים הָאֵלֶּה). 15. הַבָּחוּר אוֹמֵר "שָׁנָה טוֹבָה" אֶל הַבַּחוּרוֹת. 16. יֵשׁ רַק יְלָדוֹת מְעַטּוֹת בְּכִתָּה זֹאת (בַּכִּתָּה הַזֹּאת) (בכיתה הזאת). https://eitaa.com/ebri_biyamoozim

✅ قواعد درس نه کتاب هیسود:👇 الف) حرف اضافه לְ...: حرف اضافه לְ... هم به معنای «به سوی» (אֶל) هست و هم «برای». به این ترتیب می‌تواند جایگزینی برای אֶל نیز باشد. اما אֶל جایگزین לְ نیست. او به روت می‌گوید. => הוּא אוֹמֵר אֶל רוּת.= הוּא אוֹמֵר לְרוּת. داوود برای روت روزنامه می‌خرد.=> דָּוִד קוֹנֶה עִתוֹן לְרוּת. برای مثال => לְמָשָׁל ب) صداگذاری حرف اضافه לְ...: حرف לְ نیز مانند בְּ است و زمانی که قبل از حرف تعریف بیاید، با آن ترکیب می‌شود. به این صورت که حرف تعریف حذف شده، صدایش را به ל... می‌دهد. לְ+הַמּוֹרֶה => לַמּוֹרֶה = به آن معلم לְ+הָאִישׁ => לָאִישׁ = به آن مرد לְ+הֶחָבֶר => לֶחָבֶר = به آن دوست ج) صرف حرف اضافه לְ... با ضمایر متصل: تمامی حرف‌های اضافه، زمانی که با ضمایر همراه می‌شوند، باید صرف شوند. صرف حرف اضافه לְ... به صورت زیر است. به من، برای من (مؤنث و مذکر) => לִי به تو، برای تو (مذکر) => לְךָ به تو، برای تو (مؤنث) => לָךְ به او، برای او (مذکر) => לוֹ به او، برای او (مؤنث) => לָהּ* به ما، برای ما (مؤنث و مذکر) => לָנוּ به شما، برای شما (مذکر) => לָכֶם به شما، برای شما (مؤنث) => לָכֶן به آنها، برای آنها (مذکر) => לָהֶם به آنها، برای آنها (مؤنث) => לָהֶן ✳️ به داگشی که در حرف ה برای ضمیر متصل مفرد مؤنث مخاطب گذاشته شده، دقت کنید. به آن مَپیک گفته می‌شود و کاربردش آن است که نشان می‌دهد این ה ضمیر است و جزء حروف اصلی کلمه نیست. مپیک در پنج ریشه فعل عبری نیز قرار می‌گیرد. ✳️ به صدای دو ضمیر جمع غایب دقت کنید. برخلاف ضمایر منفصلشان که صدای تصره دارند، اینجا از سه‌گل استفاده می‌شود. د) لفظ הִנֵּה: این لفظ در معنای اسم اشاره به کار می‌رود، به معنی: «هان!»، «این است»، «اینجاست». این، خانه معلم است.=> הִנֵּה הַבַּית שֶׁל מוֹרֶה. اینها برادر و خواهر هستند.=> הִנֵּה הָאָח וְהָאָחוֹת. ✳️ نکته: زمانی که הִנֵּה با فعل حال همراه می‌شود، می‌توان آن را در معنای حال مستمر ترجمه کرد. او دارد می‌رود.=> הִנֵּה הוּא הוֹלֵךְ. https://eitaa.com/ebri_biyamoozim

✅ کلمات جدید درس نهم:👇 אָב (אָבוֹת): پدر אַבָּא: بابا אָח (אַחִים): برادر אָחוֹת (אֲחָיוֹת): خواهر אֹכֶל ~ אוכל: غذا אֵם (אִמּוֹת ~ אימות, אִמָּהוֹת ~ אימהות): مادر אִמָּא ~ אימא: مامان בֶּגֶד (בְּגָדִים): لباس בְּוַדַּאי ~בוודאי: قطعا، البته גְּלִידָה (גְּלִידוֹת): بستنی גַּן יְלָדִים (גַּנֵּי יְלָדִים): مهدکودک 🔅ترکیب سمیخوت (اضافی). הַגַּן שֶׁל יְלָדִים بوده. שֶׁל برداشته شده. حرف تعریف کلمه اول (مضاف) برداشته شده. گاهی، کلمه مضاف دچار تغییر می‌شود که اینجا גַּן تغییری ندارد. דֶּרֶךְ (דְּרָכִים) (مؤنث): راه، مسیر، جاده הִנֵּה: آگاه باش!، اینجا، همین این... חָשׁוּב, חֲשׁוּבָה: مهم יוֹתֵר: بیشتر לְ...: برای، به לָמָּה: چرا، برای چه מָשָׁל (מְשָׁלִים): مثال עוּגָה (עוּגוֹת): کیک עוֹשֶׂה: انجام می‌دهد، می‌سازد، می‌آفریند (برای خدا) קוֹנֶה: می‌خرد שׁוֹקוֹלָדָה: شکلات בַּדֶּרֶךְ: در راه، در جاده לְמִי: برای چه کسی؟ به چه کسی؟ לְמָשָׁל: برای مثال، برای نمونه ✅ הַפְּעָלִים שֶׁל שִׁעוּר ט (9) فعل‌های درس نهم ⚪️ فعلهایی که حرف سومشان ה است: 1️⃣ ק - נ - ה خریدن קוֹנֶה קוֹנִים קוֹנָה קוֹנוֹת 2️⃣ ע - שׂ - ה انجام دادن، ساختن، خلق کردن עוֹשֶׂה עוֹשִׂים עוֹשָׂה עוֹשׂוֹת https://eitaa.com/ebri_biyamoozim

✅ بررسی متن درس نهم:👇 מִי יוֹתֵר חָשׁוּב? چه کسی مهم‌تر [است]؟ 🔺יוֹתֵר חָשׁוּב: شیوه ساختن صفت برتر. 🔅آوردن واژه יוֹתֵר و بعد از آن، آوردن صفت مورد نظر. مثال: יוֹתֵר יָפֶה: زیباتر יוֹתֵר חָכָם: زیرک‌تر דָּן וְרוּת הֵם אָח וְאָחוֹת. دان و روت برادر و خواهر هستند. דָּן הוֹלֵך לְגַן יְלָדִים. دان می‌رود به مهدکودک. 🔺לְגַן: לְ + גַּן 🔺גַּן יְלָדִים: הַגַּן שֶׁל יְלָדִים 🔅ترکیب سمیخوت (اضافی): גַּן و اسمهایی با وزن مشابه آن، هنگام مضاف واقع شدن، تغییری پیدا نمی‌کنند. רוּת הִיא כְּבָר תַּלְמִידָה בְּכִתָּה א'. روت دیگر اکنون دانش‌آموز کلاس اول است. 🔺בְּכִתָּה: בְּ + כִּתָּה 🔅با آمدن حرف اضافه בְּ بر سر כִּתָּה، داگش כּ افتاده. 🔅چون به کلیت کلاس اول اشاره کرده، כִּתָּה نکره آمده. اگر به یک کلاس اول خاص اشاره کرده بود، حرف تعریف لازم داشت. בֹּקֶר. صبح [است]. רוּת וְדָּן אוֹמְרִים "שָׁלוֹם" לָאֵם روت و دان می‌گویند «خداحافظ» به مادر 🔺לָאֵם: לְ + הָ + אֵם וְהוֹלְכִים לְבֵית הַסֵּפֶר. و می‌روند به مدرسه. 🔺לְ + בֵּית הַסֵּפֶר 🔺בֵּית הַסֵּפֶר: ترکیب سمیخوت 🔅ترکیبهای سمیخوت در حالت معرفه، مضاف‌الیه‌شان حرف تعریف را به خود می‌گیرد. 🔅دقت: در اینجا، چون می‌خواهد بگوید این دو دارند به مدرسه خاص خودشان می‌روند، مدرسه را معرفه آورده. اما در بند اول که می‌خواست به کلیت مهدکودک رفتن دان اشاره کند، عبارت مهدکودک را نکره آورده بود. בַּדֶּרֶךְ לְבֵית הַסֵּפֶר در راه به سوی مدرسه 🔺בַּדֶּרֶךְ: בְּ + הַ + דֶּרֶךְ שׁוֹאֵל דָּן אֶת רוּת: می‌پرسد دان از روت: 🔺שׁוֹאֵל حرف اضافه ندارد. مفعولش اگر معرفه باشد، אֶת می‌گیرد. - רוּת! מִי אַתְּ חוֹשֶׁבֶת יוֹתֵר חָשׁוּב, - روت! چه کسی تو فکر می‌کنی مهم‌تر [است]؟ אַבָּא אוֹ אִמָּא? بابا یا مامان؟ - בְּוַדַּאי אִמָּא. - قطعا مامان. עוֹנָה רוּת. پاسخ می‌دهد روت. אִמָּא עוֹשָׂה אֶת הַכֹּל. مامان انجام می‌دهد همه چیز را. אִמָּא נוֹתֶנֶת לָנוּ אֹכֶל, مامان می‌دهد به ما غذا، 🔺נוֹתֶנֶת לָנוּ: נוֹתֵן حرف اضافه‌اش برای مفعولش לְ هست. וְהִיא קוֹנָה לָנוּ עוּגָה, גְּלִידָה וְשׁוֹקוֹלָדָה. و او می‌خرد برای ما کیک، بستنی و شکلات. 🔺קוֹנָה לָנוּ: קוֹנֶה حرف اضافه‌اش برای مفعولش לְ هست. אִמָּא גַּם קוֹנָה לְךָ וְלִי בְּגָדִים יָפִים. مامان همچنین می‌خرد برای تو و برای من لباسهای زیبا. 🔺בְּגָדִים יָפִים: موصوف و صفت. جمع، مذکر، نکره. אִמָּא קוֹנָה לִי סְפָרִים, מַחְבָּרוֹת, עֵטִים וְעֶפְרוֹנוֹת. مامان می‌خرد برای من کتاب، دفتر، خودکار و مداد. 🔺درحالیکه در عبری، اسمهای عمومی را جمع می‌آورند، ما در فارسی مفرد می‌آوریم. باید به این نکته در ترجمه دقت کنیم. אַתָּה רוֹאֶה, تو می‌بینی، אִמָּא עוֹשָׂה אֶת הַכֹּל. مامان انجام می‌دهد همه چیز را. - נָכוֹן! - درسته! אוֹמֵר דָּן. می‌گوید دان. אִמָּא יוֹתֵר חֲשׁוּבָה. مامان مهم‌‌تر [است]. אֲבָל הַאִם אַתְּ לֹא אוֹהֶבֶת אֶת אַבָּא? اما آیا تو دوست نداری بابا را؟ - אֲנִי אוֹהֶבֶת אֶת אַבָּא מְאֹד! من دوست دارم بابا را خیلی زیاد. - מַדּוּעַ? - چرا؟ - אֲנִי לֹא יוֹדַעַת מַדּוּעַ. - من نمی‌دانم چرا. אֲנִי אוֹהֶבֶת אֶת אַבָּא, من دوست دارم بابا را، כִּי הוּא אַבָּא. چون او بابا [است]. אֲנִי עוֹשָׂה הַרְבֵּה דְּבָרִים, من انجام می‌دهم خیلی چیزها، אֲבָל אֲנִי לֹא יוֹדַעַת לָמָּה. اما من نمی‌دانم برای چه. - מָה, לְמָשָׁל? - چه چیز، برای مثال؟ - הִנֵּה, לְמָשָׁל, - همین، برای مثال، אֲנִי הוֹלֶכֶת לְבֵית הַסֵּפֶר, من می‌روم به مدرسه، אֲבָל אֲנִי לֹא יוֹדַעַת לָמָּה! اما من نمی‌دانم برای چه! https://eitaa.com/ebri_biyamoozim

✅ متن ماله درس نهم:👇 מי יותר חשוב דן ורות הם אח ואחות. דן הולך לגן ילדים. רות היא כבר תלמידה בכתה א'. בקר. רות ודן אומרים "שלום" לאם והולכים לבית הספר. בדרך לבית הספר שואל דן את רות: - רות! מי את חושבת יותר חשוב, אבא או אימא? - בוודאי אימא. עונה רות. אימא עושה את הכל. אימא נותנת לנו אוכל, והיא קונה לנו עוגה, גלידה ושוקולדה. אימא גם קונה לך ולי בגדים יפים. אימא קונה לי ספרים, מחברות, עטים ועפרונות. אתה רואה, אימא עושה את הכל. - נכון! אומר דן. אימא יותר חשובה. אבל האם את לא אוהבת את אבא? - אני אוהבת את אבא מאוד. - מדוע? - אני לא יודעת מדוע. אני אוהבת את אבא, כי הוא אבא. אני עושה הרבה דברים, אבל אני לא יודעת למה. - מה למשל? - הנה, למשל, אני הולכת לבית הספר, אבל אני לא יודעת למה! https://eitaa.com/ebri_biyamoozim

#جلسه_یازدهم_سطح_دو👇 #اسم_فعل_یا_شِم_پِعولا

✅ چند وزن اسم عبری (۳):👇 جدای از وزن‌ها یا میشکال‌های اسم‌ساز مستقلی که پیش از این آموختیم، وزن‌های اسم‌ساز دیگری هم هستند که به بینیان فعل‌ها مربوط می‌شوند. به اسم‌هایی که با این وزن‌ها ساخته می‌شود، اسم‌های فعل یا اسم‌های عمل گفته می‌شود. שְׁמוֹת פְּעֻלָּה (פעולה) (shmot pe'ula) (Action nouns or gerunds) 🔅این اسم‌ها چون با بینیان‌ها در ارتباطند، معنایشان نیز به همان بینیان مربوط می‌شود. ✳️ توضیح نام שְׁמוֹת פְּעֻלָּה: שֵׁמוֹת جمع שֵׁם هست که چون وارد حالت سمیخوتی (ترکیب اضافی) شده، تصره حرف اول، تبدیل به شوا شده است. פְּעֻלָּה نیز به‌خاطر داشتن کوبوتص، در حالت ماله به‌صورت פעולה نوشته می‌شود. 1⃣ شِم پِعولاهایی که برای بینیان پاعل ساخته می‌شوند، اصلی‌ترین میشکال‌شان קְטִילָּה است. مثال: קְפִיצָּה (קפץ) => پرش 🔅 میشکال‌های دیگر بینیان پاعل: ۲. קְטָלָה => (נקם) נְקָמָה (انتقام) ۳. קְטֵלָה => (גנב) גְּנֵבָה (גניבה) (سرقت) ۴. קְטוּלָה => (רפא) רְפוּאָה (دارو) 2⃣ میشکال‌های بینیان نیفعل: ۱. נִקְטָלוּת => (פקד) נִפְקָדוּת (فقدان) ۲. הִקָטְלוּת => (שׁבר) הִשָׁבְרוּת (شکستگی) 3⃣ میشکال‌های بینیان پعل: ۱. קִטּוּל => (טפל) טִפּוּל (טיפול) (درمان، شفا) ۲. קַטָּלָה => (בקש) בַּקָּשָׁה (تقاضا) ۳. קִטֹּלֶת => (בקר) בִּקֹּרֶת (ביקורת) (انتقاد، معاینه، بازدید) 🔅در این بینیان حرف دوم داگش دارد، به همین خاطر همه میشکال‌های اسمش نیز حرف دومشان داگش می‌گیرد. 4⃣ میشکال‌های بینیان هیفعیل: ۱. הַקְטָּלָה => (גדר) הַגְדָּרָה (تعریف) ۲. הֶקְטֵל => (סבר) הֶסְבֵּר (توضیح) 5⃣ میشکال بینیان هیتپعل: הִתְקַטְּלוּת => (קדם) הִתְקַדְּמוּת (پیشرفت) https://eitaa.com/ebri_biyamoozim