⁉️آیا افزایش دستمزدها میتواند باعث تورم یا تعدیل تعدیل نیروی کار شود؟
🔖سهم دستمزد از هزینه تولید صنعتی طبق آمار مرکز آمار حدود ۵٪ است.
🔖 وزارت صمت هم در گزارشی دیگر از بررسی بنگاههای تولیدی و خدماتی که آنها را به ۴۷ دسته تقسیم کردهاست، سهم دستمزد از بهای تمامشده کالا و خدمات را نهایتا ۱۲٪ برآورد کرده است که از ۱.۹٪ برای فعالیت مهندسی شروع میشود تا حداکثر ۴۷.۷٪ برای بخش هتل و رستوران.
🔖 جالب آنکه اتاق بازرگانی هم زمان ریاست آقای سلاحورزی، سهم دستمزد و ایضا اثر افزایش ۵۷٪ دستمزدها را بر هزینه تولید بسیار کم برآورد کرده است.
📍 بنابراین طبق همه گزارشها افزایش دستمزدها منطقا نمیتواند علت اخراج نیروی کار یا علت تورم باشد.
📍 تعدیل نیروی کار اگر رخ داده به ۳دلیل است:
1⃣ فشار هزینه مواد اولیه تولید به دلیل نوسانات ارزی و ولنگاری بورس کالا.
2⃣ مشکل سرمایهدرگردش بنگاهها به دلیل سیاستهای انقباض پولی.
3⃣ مصرف نامکفی خانوار به دلیل شکاف درآمد-هزینه.
⛔️ سرکوب دستمزد کارگری هم مورد ۳ را تشدید و هم اقتصاد زیرزمینی را تقویت میکند.
@Economics_Finance
⛔️ «سرکوب مستمر دستمزد کارگر» در ایران یکی از عواقبش این است که دهها سال «نرخ مشارکت اقتصادی» نیروی کار در مرز حدود ۴۰٪ متوقف شدهاست؛
📊 در حالیکه این مقدار برای کشورهای مختلف دنیا در سطوح بسیار بالاتری قرار دارد.
📍و این از مهمترین دلایل «رکود» بلندمدت بخش حقیقی اقتصاد در ایران است.
@economics_finance
📺 رهبر حکیم انقلاب | ۱-١-١٤٠٣:
🔖 در زمینه مهار تورم و رشد تولید کارهای خوبی انجام گرفت؛ البته:
«با فاصله نسبتا زیادی با آنچه که مطلوب ماست»
🔖 امیدواریم و دعا میکنیم همین جمله رهبر انقلاب حسن مطلعی باشد که در سال جدید دولت و مجلس محترم از نسخههای متعارفِ بیربط به شرایط اقتصادی کشور و نظریاتی که اساسا حائز مفروضاتی کاملا نامتناسب با مختصات اقتصاد ایران است دست بردارند و دگراندیشان اقتصادی به عرصه تصمیمگیری دولت راه یابند.
غیر از کفن سهمت عبای مصطفی، چون شد
کرب و بلائی دید دنیا حس و حالت را
رحلت امالمومنین حضرت خدیجه کبری تسلیت باد.
@economics_finance
خوشا به حال آنها که این شبها با روضه و اشک بر «سید الشهدا» با خدا مناجات میکنند.
که به قول «آیتالله بهجت» مستحبی بالاتر از آن نیست.
|شب زیارتی|
@Economics_Finance
📝 «نقدی بر نظریه مارپیچ تورم-دستمزد»
❗️حیرتانگیز است که برخی برای توجیه سرکوب دستمزدهای کارگری به نظریه «مارپیچ تورم-دستمزد» استناد میکنند که رشد تورم یاعث رشد دستمزدها شده و همین خودش دوباره تورم خلق میکند و دوباره باید دستمزدها را افرایش داد و این چرخه معیوب تکرار میشود.
🔖 اما نکته اینجاست که این نظریه در شرایطی صادق است که:
1⃣ سهم نیروی کار به عنوان یکی از نهادههای تولید در هزینه تولید بالا باشد، در حالیکه این نسبت در اقتصاد ایران متوسط حدود ۵٪ الی ۱۲٪ است.
2⃣ اقتصاد با شرایطی نزدیک به «اشتغال کامل» مواجه باشد در حالیکه اقتصاد ایران شدیدا از پدیده شوم «اشتغال ناقص عوامل تولید» از محل سقوط مصرف رنج میبرد.
3⃣ خانوار تا مرز حداکثر مطلوبیت خود مصرف کند در حالیکه اقتصاد ایران شدیدا گرفتار «مصرف نامکفی» خانوار به دلیل فشارهای هزینه است.
4⃣ «نسبت پسانداز به درآمد» در سطح قابل توجهی بالا باشد و «نسبت بدهی به درآمد» پایین؛ در حالیکه در اقتصاد ایران دقیقا برعکس است.
⛔️ کاش وزیر محترم کار و مشاوران ایشان درک میکردند که تداوم این شرایط تمام عوارض فوق را تشدید میکند و «اقتصاد زیرزمینی» را توسعه میدهد.
@Economics_Finance