💠 امیر المومنین و زندانیان سیاسی! 🔹در دولت علوی، #زندانی_سیاسی، دیده نمی‌شود. فهم این امر برای ما که ادعای #حکومت_علوی داریم بسیار مهم است. اینکه #حاکمیت چگونه با #مخالفین و #منتقدین خود برخورد می کند. 🔹 این بدان معنا نیست که در حکومت حضرت، کسی مرتکب #جرم_سیاسی علیه #حکومت نمی‌شد، بلکه به عکس، در آن دوره به دلیل #فتنه خوارج، شورش طلحه و زبیر، و شرارت‌های معاویه، اوضاع جامعه از نظر سیاسی بسیار ملتهب بود، به خصوص که چون خوارج و اصحاب جمل، از میان یاران حضرت انشعاب پیدا کردند و با تبلیغات گمراه‌کننده‌ی ضدِ حضرت، عضو گیری می‌کردند، ارتکاب جرائم علیه حکومت فراوان اتفاق می‌افتاد. 🔹آن گروه‌ها، پس از شورش مسلحانه، با مقابله‌ی حضرت و جنگ رو به رو شدند، ولی قبل از آن، زندانی نداشتند در حالی که برخی از آن‌ها به حضرت دشنام می‌دادند، برخی دیگر به #نشر_اکاذیب و #تشویش_اذهان می‌پرداختند، برخی هم #تجمعات_علیه_حکومت تشکیل می‌دادند و…. 🔹شگفت آور است که در آن شرائط حادّ امنیتی و سیاسی، حتی نام “چند نفر” که زندانی شده باشند، دیده نمی‌شود! در حالی که مخالفان، افراد سرشناسی بودند و حبس آن‌ها در تاریخ ثبت می‌شد. 🔹 شگفت آورتر آنکه در همان اوضاع، افراد متعددی از مسئولان دولتی به دلیل تخلفات خود، در زندان بودند! 🔹 کثیر حضرمی، می‌گوید فضای آزاد سیاسی به حدی بود که در مسجد کوفه، گروهی علیه امیرالمؤمنین که حاکم حکومت بود، صحبت می‌کردند و یکی از آن‌ها قسم خورد که حضرت را خواهد کشت، من او را گرفتم وخدمت حضرت آوردم؛ حضرت فرمود: آزادش کن! توقع‌داری که قبل از اقدام به قتل، او را بکشم!؟ گفتم: به شما اهانت می‌کرد! فرمود: تو هم به او اهانت کن یا رهایش کن. 🔹این را بگذارید کنار قوانین خودمان که جرمی به نام #توهین_به_مقامات در دادگاه ها داریم. حضرت امیر اصلا چنین تخلفی را جرم نمی دانستند. 🔹 نکته بسیار حیرت انگیز دیگر که امروزه یک عرف پذیرفته شده امنیتی است، حضرت امیر (ع) آن را ظلم می دانست. 🔹امروزه حکومت‌ها معمولاً، مخالفان را پیش از اقدام علیه حکومت دستگیر می‌کنند، سایت هاشان را تعطیل می کنند، رهبرانشان را بازداشت می کنند، تا فرصت اقدامات ضد حکومتی را از آنان بگیرند، ولی امیرالمؤمنین شیوه‌ی دیگری داشت. 🔹 مثلاً خرّیت بن راشد، سر به عصیان برداشت و خروج کرد، برخی اصحاب اصرار داشتند که حضرت او را دستگیر کند و حتی در این باره به حضرت اعتراض کردند، ولی پاسخ حضرت این بود که تا جنایتی اتفاق نیفتاده نمی‌توان کسی را زندانی کرد، و الّا باید زندان را از متهمان پر کنیم: انا لو فعلنا هذا لکل من نتهمّه من الناس ملأنا السجون منهم. 🔹زندان علی ابن ابیطالب از مخالفین سیاسی اش تهی بود و از دوستان و منصوبان متخلف حکومتی، پر. ✍سلمان کدیور ✅عدالتخانه#فریاد_مستضعفین 🆔 @edalatkhane