🔴 چرا با راهبرد #احیای_برجام مخالفیم؟ 🔹یکی از نکات مهم دیدار رهبر انقلاب با هیئت دولت سیزدهم در کنار سایر تعریف و تمجیدها این نکته بوده که این دولت تا حد زیادی، انتظار افکار عمومی برای توافق با غرب را کاهش داده. واقعیت مسئله هم همین است که تا حد زیادی، این انتظار کاسته شده و مردم اگر امیدی داشته باشند به همین توان و ظرفیت های داخلی است و نگاه به بیرون کمتر شده است. 🔸نگاه به بیرون و تلاش برای احیای برجام از چند جهت خطاست، یکی ش همین است که مجدد مردم را به خارج از کشور امیدوار می کند و اقتصاد کشور شرطی می شود. البته هنوز هم با هر مرحله مذاکره و عدم توافق، تاثیراتی ولو کمتر از دوران سابق، بر بازار می گذارد. لذا تلاش برای احیای برجام، این خطر را بدنبال دارد که اقتصاد را به ورطه شرطی شدن بکشاند. 🔹دلیل دیگر مخالفت با احیای برجام، این است که ما باید واقع بین باشیم. واقع بینی و رئالیسم در عرصه بین الملل، ضرورتی جدی برای سیاستمداران و تصمیم گیران است. برجام هیچ تحریمی از تحریم های اساسی مثل یوترن و کاتسا و ... را بر نمی دارد. در همان سالهای اوج برجام، تقریباً هیچ چیزی نصیب ایران نشد. 🔸دلیل محکم دیگر در کنار سایر ادله؛ مبانی دینی و قرآنی ماست. مذاکره یعنی امتیاز دادن و امتیاز گرفتن. از قضا، امتیاز دادن، راه تسلط ائمه کفر را بر کشور هموار می کند در حالی که قرآن می فرماید: وَلَنْ يَجْعَلَ اللَّهُ لِلْكَافِرِينَ عَلَى الْمُؤْمِنِينَ سَبِيلًا. (آیه 141 سوره نساء). جنس امتیازاتی که در برجام داده شد همه راه تسلط آمریکا بر کشور را باز می کرد. از بازدیدها و نظارت های آنلاین و سرزده تا بتن کردن قلب راکتور اراک و از بین بردن سانتریفیوژها بدستور آمریکا. 🔹پذیرفتن اراده دشمن و پذیرفتن دستورات و خواسته های او، پذیرفتن طاغوت است. ما مأموریم به مقاومت و ایستادگی و مبارزه در برابر این طاغوت؛ نه اینکه هرچه گفت بپذیریم. از پذیرفتن این راه تسلط، هیچ سود مادی هم نبرده و نخواهیم برد. 🔸اینکه هر بار به نام تنش زدایی و گرفتن بهانه از آنان، از یکی از نقاط قوت خود یا داشته های خود عقب نشینی کنیم مطمئن باشیم که هیچوقت دشمن را راضی نمی کند. وَلَن تَرضى عَنكَ اليَهودُ وَلَا النَّصارى حَتّى تَتَّبِعَ مِلَّتَهُم.. (سوره مبارکه البقرة آیه ۱۲۰) 🔹و چگونه ما سوگند خداوند متعال را فراموش کنیم وقتی که در حدیث قدسی می فرماید: « به عزت و جلال و بزرگواری و جایگاه مرتفع عرشم سوگند،امید هر کس را که به جز به من امیدوار باشد حتماً و حتماً به وسیله ی نومیدی، خواهم برید و لباس مذلت و خواری در نزد مردم را حتماً حتماً به او خواهم پوشانید و او را از نزدیک شدن به بارگاهم حتماً حتماً دور خواهم ساخت! آیا در سختی ها جز مرا آرزو میکند؟ و حال آنکه سختی ها همه بدست من است و به کسی به جز من امید بسته است؟ و با حلقه ی فکر، درِ خانه ی غیر مرا میزند؟ و حال آنکه کلید در های بسته بدست من است و درِ خانه ی من به روی هر کسی که مرا بخواند باز است و کیست آنکه در مصیبت هایش مرا آرزو کرد و من رشته ی اتصال او را با خودم در آن مصیبت بریدم؟ و کیست آنکه در مقصودی که داشت امید به من بست و من امیدش را قطع کردم؟». منبع : کتاب لقالله ، تألیف عارف ربانی آیت الحق، میرزا جواد آقا ملکی تبریزی، ص ۱۱۳ داود مدرسی یان ✅عدالتخانه#فریاد_مستضعفین 🆔 @edalatkhane

🔴 خیزش حوزویان در برابر محاربه با خدا ▫️رهبر معظم انقلاب اسلامی: باید با بانک ها برخورد شود. غلط میکنند که بنگاهداری میکنند ▫️#تجمع اساتید و فضلای حوزه علمیه قم در اعلام برائت از طرح بانکداری مجلس 🕑 یکشنبه ۱۱ صبح ۱۳ شهریور 🕌 شهر مقدس قم مدرسه مبارکه فیضیه #تجمع_حوزویان #مدرسه_فیضیه #اصلاح_طرح_بانکداری #مجلس_شورای_اسلامی نشرحداکثری ✅عدالتخانه#فریاد_مستضعفین 🆔 @edalatkhane

اعتراض دکتر ایزدخواه به طرح بانکداران. ✅عدالتخانه#فریاد_مستضعفین 🆔 @edalatkhane

⭕️تبیین تفصیلی حجت الاسلام معصومی نیا پیرامون "طرح بانکداری مجلس": ❗️این طرح دارای ایرادات زیاد است. وقتی قرار است قانونی تغییر کند، باید نقاط ضعف قانون قبلی را برطرف کند نه آنکه ضعیف تر باشد. ⛔️اصلاحات این طرح کاملا روبنایی است و مشکلات اصلی نظام بانکی را در نظر نگرفتند. نظام بانکداری فعلی ربوی است. خلق پول بانک های خصوصی از عوامل اصلی فساد و ضد عدالت است. 🚫رهبری درباره بنگاه داری بانک ها فرمودند:"بانک ها غلط کرده اند و باید جلوی آنها گرفته شود" در حالی که در این طرح دیده نشده است. ⁉️قبل از این طرح به معاملات ربوی، بنگاه داری و خلق پول خصوصی می گفتیم تخلفات بانکی اما با این قانون تبدیل به اعمال قانونی می گردد. با این طرح عملا شورای فقهی بانک مرکزی از کارکرد افتاده است. ⭕️این طرح، طرح همه مجلس نیست و طرح یکی دو نفر از نمایندگان روحانی مجلس است که این سهل انگاری ها از آنان پذیرفته نیست! ‼️اکثریت فقها و اساتید اقتصاد اسلامی حوزه علمیه پس از ساعت ها جلسه کارشناسی مخالفت خود را با این طرح اعلام نموده اند. #ربا ✅عدالتخانه#فریاد_مستضعفین 🆔 @edalatkhane

🔻طرّاحی نقشۀ جامعِ حرکت دولت 🖋 مهدی جمشیدی ۱. رهبر معظم انقلاب در دیدار با دولت گفتند: «مراقب باشید کارهای روزمرّه، شما را غرق نکند و برای اینکه دچار این آفت نشوید با یک طرح کلان و نقشۀ جامع و قابل توضیح برای مردم، حرکت کنید». روشن است که این دولت، گرفتار انبوهی از گره‌های گشوده‌نشده و معطل‌مانده از سوی دولت پیشین است، و البتّه این سخن به معنی فرافکنی و ارجاع غیرمسئولانه به گذشته نیست. کم‌کاری‌ها و ندانم‌کاری‌های دولت قبل، مثال‌زدنی و منحصربه‌فرد بودند و از این جهت، شرایط کنونی را نباید با شرایط دیگر، مقایسه کرد. وقتی جامعه و حاکمیّت به بیرون از خود، شرطی و وابسته می‌شود و هر حرکت اصلاحی به ارادۀ دیگران، متوقف می‌گردد، حاصل نیز جز این نخواهد بود. این وضع خاص و اضطراری، خودبه‌خود دولت را به سوی رفع «حوایج روزمرّه» و «معضلات جاری» سوق می‌دهد؛ چراکه دولت نمی‌تواند نسبت به دغدغه‌های فوری و حیاتی، بی‌تفاوت باشد. پس سخن در این نیست که این پاره از کنشگری دولت، کنار نهاده شود و فارغ از چالش‌های روزمرّه، فقط‌و‌فقط به آینده نظر افکنده شود، بلکه می‌توان یک «ترکیب معقول» از این دو جنبه را به هم آمیخت. نباید میان این دو، یکی را انتخاب کرد و دیگری را نادیده انگاشت. تدبیر جامعه، آمیزه‌ای از اندیشه‌ورزی دربارۀ مسأله‌های امروز و فرداست. ۲. ساختاری که گرفتار «روزمرّگی» است، همیشه به «اکنون» نظر می‌افکند و از «آینده» غافل است و تنها می‌کوشد وضع موجود را قابل‌گذران نماید، بی‌آن‌که به فردا و فرداها بپردازند و طرحی برای آینده درافکند. ساختار روزمرّه‌اندیش، آنچنان درگیر تدبیر «موقعیّت جاری» است که نسبت به فرداها، حالت غافلانه دارد. تنها امری که می‌تواند ساختار از این وضع حداقلی و تنگ‌دامنه عبور بدهد و افق‌های وسیع را پیش رو قرار بدهد، «نقشۀ راه» است. در نقشۀ راه، هم وضع جاری و امکان‌ها و امتناع‌هایش مشخص شده است و هم وضع مطلوب و بایدها و نبایدهای آن، و هم مجموعه‌ای از راهبردها برای عبور از وضع موجود به وضع مطلوب. به‌عبارت‌دیگر، در یک چهارچوب زمانی، مشخص شده که ساختار باید از کجا به کجا برسد و چگونه باید این مسیر را طی کند. ازاین‌رو، نقشۀ راه از یک «ارزیابی جامع‌» و «محاسبۀ کلان» برمی‌خیزد و حاصل «برداشت‌های موردی» و «تحلیل‌های روزانه» نیست. گنجاندن زمان برای ایجاد گرگونی از سوی ساختار، نوعی قاعده‌سازی و چهارچوب‌بندی برای حرکت است. ۳. در نقشۀ راه، یک «مفهوم» در کانون تأمّلات و دغدغه‌های می‌نشیند و مفسّر و مرجع همۀ مفهوم‌ها و روایت‌ها می‌شود. این مفهوم، همان است که دولت به‌واسطۀ آن شناخته می‌شود و بر سر زبان‌ها می‌افتد. باید این مفهوم «فراگیر» و «تعیین‌کننده» را یافت و همه‌چیز را در پناه و پوشش آن، معنا کرد. این مفهوم، برآمده از متن «جامعه»‌ای است که دولت را برگزیده است؛ یعنی باید دریافت که ساختار جدید، به چه سبب توانسته است بدنۀ اجتماعی پیدا کند و آن‌گاه، این «سبب» را در قالب یک «مفهوم» ریخت و ساختار را به نام او شناخت و شناساند. به‌بیان‌دیگر، مفهومی که بر «پیشانی نقشۀ راه حک» می‌شود، همان «مسألۀ اصلی جامعه» است که فلسفۀ وجودیِ ساختار جدید را نیز شکل می‌دهد. مفهومی این‌چنین، همانند چراغ راهی است که «راه» را از «بیراهه» بازمی‌شناساند و مفاهیم دیگر را در سایۀ معانی و دلالت‌های خود، بازتعریف می‌کند. پس اشاره به یک مفهوم کلّی و پوشش‌دهنده، به معنی «تک‌بُعدی‌شدن ساختار» نیست و از «نگاه تقلیل‌گرایانه» برنمی‌خیزد. ۴. در سطح بعدی، باید مجموعه‌ای از مفهوم‌های دیگر را در نیز در نقشۀ راه گنجانید و کوشید تا نسبت منطقی با یکدیگر بیابند و یک «کلّ درهم‌بافته» و «هندسۀ منسجم» به وجود بیاید. این مفاهیم خویشاوند، «مفاهیم اقماری و پیرامونیِ» آن مفهوم اصلی و کانونی هستند و در ذیل آن، هویّت معنایی می‌یابند. این مفاهیم، عینی‌تر و عملیّاتی‌تر از آن مفهوم اصلی هستند و تماس و ارتباط نزدیک‌تری با واقعیّت دارند. این مفاهیم اقماری نیز حاصل انتخاب دلخواهانۀ ساختار جدید نیستند، بلکه برخاسته از «دغدغه‌های جامعه» هستند و می‌خواهند در جایگاه «پاسخ» به آنها ایفای نقش کنند. پس این مفاهیم، «پاسخ‌های ساختار جدید» هستند، نه بازی زبانی و لفاظی و شعار. غرض این است که «هدف‌ها» و «مقاصد» ساختار جدید، در قالب مجموعه‌ای از مفاهیم بیان شوند تا یک «صورت‌بندی اجتماعی» و «روایت رسانه‌ای» برای راهی که باید پیموده شود، پدید بیاید و جامعه بداند که بناست به کدام سو حرکت شود.این مفاهیم، هم «مشخص» هستند وهم «معدود»؛ یعنی هم جامعه آنها را می‌فهمد و با آنها همدلی و همراهی می‌کند، و هم فراوان نیستند و فقط اولویّت‌ها و ترجیح‌ها را نمایندگی می‌کنند. ✔ روزنامه ایران| تاریخ 1401/6/9 https://www.irannewspaper.ir/Newspaper/Page/7993/Polotic/2/0#pagedetails ✅عدالتخانه#فریاد_مستضعفین 🆔 @edalatkhane

#آرمان_عدالت این جلسه: عدالت فرهنگی با ارائه جناب محمد جواد استادی دوشنبه ۱۴ شهریورماه ۱۴۰۱ #جلسه_چهارم #جبهه_عدالتخواه_مردمی_مشهد_مقدس

🔸رد پای جهانگیری در ریاست تاج! بسیج دانشجویی دانشگاه امام صادق(ع) در نامه‌ای خطاب به آیت الله رییسی: 🔹آن‌ چه عیان است، ضربه شدید وارده به حیثیت نظام جمهوری اسلامی در نزد افکار عمومی می‌باشد و همین مسئله چنان اهمیتی دارد که نیازمند دستور شما و گزارش به مردم است. 🔹حمايت لابى‌هاى اقتصادى مرتبط با معاون اول دولت گذشته از رئیس غير قانونى جديد فدراسيون مشهود بوده و همه این‌ها این شبهه را تقويت مى‌سازد که به دنبال تضعيف اعتبار دولت جنابعالی هستند 🔹در مراحل مختلف انتخابات توسط مجریان انتخابات تخلفاتی روی داد که عملا قانونی بودن انتخاب آقای تاج به عنوان ریاست فدراسیون فوتبال را زیر سئوال برده است! 🔹تاج پس از افتضاح پرونده ویلموتس و اتلاف بیش از ١۵٠ میلیارد تومان از پول بیت المال به بهانه مشکلات قلبی و با هدف فرار از پاسخگویی فدراسیون را ترک کرد و حالا می‌خواهد لجن‌کاری‌های دوره گذشته خود را جبران نماید! ✅عدالتخانه#فریاد_مستضعفین 🆔 @edalatkhane

🔴 جمهوری اسلامی و پرچم معنویت و عدالت 🔻بخش اول 🔹رهبر انقلاب در دیدار با اعضای مجمع جهانی اهل بیت(ع) به نکته ای مهم اشاره کردند و فرمودند پرچمی که در دست جمهوری اسلامی است، پرچم معنویت و عدالت است. این پرچم انبیاء و ائمه بوده: «این همان پرچم است، پرچم ائمّه است، پرچم انبیا است و نوشته‌ی این پرچم هم همین دو کلمه است: عدالت و معنویّت.» چند کلامی در تبیین این نکته مهم عرض می کنم. 🔻این کلام چند وجه دارد که به آن اشاره می کنم. 1️⃣ وجه اول: بدون عدالت، معنویتی نخواهد بود. 🔸هدف اصلی همه انبیای الهی چه بود؟ و برای رسیدن به این هدف چه اقدامی باید می کردند؟ بر مبنای آیات و روایات، هدف نهایی و اصلی همه انبیاء علیهم السلام، این بود که بشر را به برای رسیدن به کمال الهی هدایت کنند. فلسفه وجودی انسان، رسیدن به مقام قرب الهی و انسان کامل است. انسانی که به بی نهایت برسد و خدایی شود. انسانی که از غل و زنجیر دنیا و اهل دنیا رها شود و به سعادت الهی برسد. این هدف اصلی همه انبیاء است که انسان ها را به کمال معنویت الهی برسانند. اما چگونه و از چه طریقی؟ و مقدمه این هدف والا چیست؟ 🔹مقدمه هدف اصلی پیامبران، یک هدف میانی و بسیار اساسی است که شرط ضروری است. پیامبران برای اینکه انسان ها را به صراط الهی هدایت کنند و جامعه را تربیت کنند، دنبال تربیت فرد فرد جامعه نبودند. دنبال ایجاد یک مدرسه یا مؤسسه یا فرقه نبودند. بلکه دنبال ایجاد یک کارخانه انسان سازی بودند. آن کارخانه انسان سازی، یعنی نظام سیاسی مبتنی بر عدل و جامعه عادلانه. یعنی پیامبران برای اینکه بتوانند انسان ها را تربیت کنند، جامعه را هدایت کنند، راهی بجز نفی طبقات سیاسی، اجتماعی و اقتصادی و بنیان گذاشتن یک #جامعه_توحیدی و بی طبقه نداشتند. آنان برای تحقق جامعه عادلانه، در این مسیر با طواغیت جامعه اعم از مترفین، اشراف، سرمایه سالاران، زرسالاران، زورگویان، مستبدان و مستکبران و ... مبارزه کردند چون اینها موانع اصلی تحقق جامعه عادلانه اند. 🔸لذا در قرآن، آیه 25 سوره حدید آمده: «لَقَدْ أَرْسَلْنَا رُسُلَنَا بِالْبَيِّنَاتِ وَأَنْزَلْنَا مَعَهُمُ الْكِتَابَ وَالْمِيزَانَ لِيَقُومَ النَّاسُ بِالْقِسْطِ ...». ما رسولان خود را با دلایل روشن فرستادیم، و با آنها کتاب (آسمانی) و میزان (شناسایی حقّ از باطل و قوانین عادلانه) نازل کردیم تا مردم قیام به عدالت کنند... 🔹این همان پرچم انبیاء الهی است. یعنی پرچم معنویت و عدالت. تا مقدمه و هدف میانی که همان جامعه عادلانه و نظام سیاسی مبتنی بر عدل است، محقق نشود، جامعه معنویتی نخواهد داشت و تربیت معنوی عموم جامعه محقق نمی شود. تربیت حداقلی خواهد بود و بسیار سخت و ناممکن و فقط انسان های معدودی می توانند زیست معنوی داشته باشند. شرایط برای عموم فراهم نخواهد شد. 2️⃣ وجه دوم؛ بدون معنویت، عدالت محقق نمی شود. 🔹در این زمینه باید عرض کنیم؛ اولاً بدون توجه به عالم معنویت و مبانی دینی و اعتقادات و اخلاقیات و احکام اسلامی، نگاه به مفهوم و ابعاد و چگونگی عدالت ناقص است. عدالتی که اسلام از آن دم می زند با عدالتی که مکاتب مادی نظیر کمونیسم و مارکسیسم از آن می گویند متفاوت است. ما باید بدانیم عدالت را برای خود عدالت نمی خواهیم. عدالت هدف نهایی نیست بلکه هدف میانی است و البته اگر محقق نشود هدف نهایی هیچوقت محقق نمی شود. 🔸ثانیاً کسانی که بناست عدالت را اجرا کنند یا بخواهند و مطالبه کنند، اگر مبنای اندیشه دینی و معنوی نداشته باشند، یا نمی توانند و یا به انحراف می روند. ثالثاً کسانی که می خواهند عدالت را اجرا کنند و کسانی که دم از عدالت و عدالتخواهی می زنند باید خود اهل تزکیه و اهل معنویت باشند. اگر اهل تزکیه نفس و اهل معنویت و اهل عبادت به درگاه خداوند متعال نباشند یا نمی توانند یا به انحراف خواهند رفت. 🔹از این روست که یکی از ویژگی های اصلی انتخاب حاکمان، عدالت است. توجه کنید که برخی از فقهای قدیم، یکی از شرایط امر به معروف و نهی از منکر را عدالت می دانند. یعنی فردی که می خواهد امر و نهی کند، خود باید عادل باشد. یعنی چه؟ یعنی عدالت درونی داشته باشد و اسیر نفس و ظلم کردن به نفس نباشد، اهل گناهان کبیره و اصرار به گناهان صغیره نباشد. برخی فقها البته این شرط را ذکر نمی کنند چون اگر بناست فقط عادلان امر و نهی کنند، مگر چند عادل در جامعه داریم؟ و لذا همه باید امر به معروف و نهی از منکر کنند. 🔸البته، اکثر فقها، شرط عدالت را اگر شرط انجام امر و نهی ندانند ولی شرط تأثیر آن امر و نهی می دانند. یعنی تا فرد آمر و ناهی، خود عادل نباشد، امر و نهی او تأثیری در مخاطب ندارد. مخاطب، حاکمان باشند یا مردم؛ فرقی نمی کند. ادامه دارد ✅عدالتخانه#فریاد_مستضعفین 🆔 @edalatkhane

🔴 جمهوری اسلامی و پرچم معنویت و عدالت 🔺بخش دوم 🔹در بخش اول توضیح دادیم حاکمی که می خواهد عدالت را اجرا کند فردی که قصد عدالتخواهی دارد؛ خود باید اهل معنویت باشد؛ به مبانی اندیشه دینی مسلط باشد وگرنه در مقام اجرا یا در مقام پژوهش یا در مقام عدالتخواهی دچار سستی و عقب ماندگی شده یا دچار انحراف می شود. 3️⃣ وجه سوم؛ وظیفه نظام سیاسی اسلام، تلاش همزمان در این دو حوزه است. باید هم پرچم معنویت را بلند کند و هم پرچم عدالت را. یعنی هم هدایت معنوی جامعه و هم تحقق جامعه عادلانه و توحیدی. ولی با این نگاه که اولویت اصلی، تشکیل جامعه عادلانه و توحیدی است. بیشتر توان و انرژی و زمان باید روی تشکیل جامعه عادلانه باشد اگر به این هدف رسید، هدایت معنوی آسان تر است. البته اولویت بندی به معنای رها کردن کامل امور معنوی جامعه نیست. معنای اولویت بندی، یعنی تلاش بیشتر، برنامه ریزی بیشتر، تعصب و غیرت بیشتر و ... . 🔹خیلی از متدینین، که دنبال کار فرهنگی و فعالیت دینی هستند، بدون توجه به هدف میانی و اساسی که همان تحقق عدالت است می خواهند جامعه را معنوی کنند. به همین دلیل نمی توانند و جامعه آنان را پس می زند و گاهی این فعالیت ها به ضد خودش هم تبدیل می شود. بدون اینکه با اشرافیت و طبقه سرمایه سالار که می خواهد همه منابع و امکانات مال خودش باشد، مبارزه کنند، می خواهند با برنامه های دینی و برقراری مناسک، جامعه را معنوی کنند. باید بدانند که نمی شود. هیچوقت این امکان پذیر نیست. 🔸در مقابل؛ کسانی را می بینیم که فکر می کنند بدون توجه به دین و مبانی دینی و چارچوب دینی و اخلاقیات و احکام اسلام و بدون تزکیه و بدون معنویت، می توانند عدالتخواهی کنند یا عدالت را اجرا کنند. اینها به هدف نمی رسند. 🔹زندگی و سبک انبیای الهی و حضرات ائمه معصومین علیهم السلام را که بازخوانی می کنیم، می بینیم غرق در معنویت و عبادت و از طرفی زندگی سراسر مبارزه با طاغوتیان و اشراف و ظالمان. اوج این معنویت و عدالت، قیام عاشورای حضرت اباعبدالله است چه معنویتی و چه جهادی و مبارزه ای در این سطح است؟ حالا جمهوری اسلامی بعنوان یک حکومت دینی، این پرچم را بدست گرفته؛ باید همانند نظام علوی عمل کند. 4️⃣ وجه چهارم؛ اهداف انبیاء الهی محدود به یک سرزمین و ملت محدود نبود بلکه برای هم بشریت و عالم بود. اهداف انقلاب اسلامی هم جهانی است و محدود به ایران نیست. اعتلای پرچم معنویت و عدالت در سرتاسر عالم. لذا همانگونه که شخص اگر می خواهد عدالت را اجرا کند و اهل امر به معروف و نهی از منکر باشد، باید خودش عادل باشد و عدالت درونی داشته باشد(اهل ظلم به نفس نباشد، اهل گناهان کبیره نباشد و اصرار به گناهان صغیره نداشته باشد) یک نظام سیاسی اگر می خواهد حقیقتاً عدالت را در جهان اجرا کند و با ظالمان جهان در بیفتد باید عدالت درونی داشته باشد. یعنی چه؟ یعنی مدیران و حاکمان و نهادها و ساختارهایش عادل باشند و اهل ظلم به زیردستان و مردم خود نباشند. 🔹اگر چنانچه می خواهد در برنامه های خارجی اش موفق باشد و آنجا هم با ظالمان و مستکبران مبارزه کند و این مبارزه به نتیجه برسد باید عدالت درونی داشته باشد تا بتواند در مبارزه با طاغوتیان جهان و مستکبران جهان موفق و پیروز باشد. این مبارزه ای که ایران اسلامی امروز با مستکبران عالم دارد اگر عدالت درونی اش ان شاءالله محقق شود، زودتر به نتیجه خواهد رسید. راه پیروزی نهایی و سریعتر در برابر مستکبران عالم، تحقق عدالت در داخل است. اگر این تحقق پیدا کرد ما با افتخار بیشتر و عزت مضاعف و توان بالاتر در برابر نانجیبان عالم خواهیم ایستاد. ان شاءالله تعالی. 🔸اگر گاهی، بخشی از جامعه، به ارزش مبارزه نظام اسلامی با مستکبران عالم واقف نیستند و گاهی بخش هایی از جامعه فکر می کنند نظام دارد منابع داخلی را در سیاست های خارجی هزینه می کند بخاطر همین ضعف داخلی و عقب ماندگی در عدالت است. در حالیکه حقیقتاً اینگونه نیست و هزینه های نظام اسلامی در مسائل خارجی نسبت به اکثر کشورهای منطقه و جهان کمتر است ولی چه کنیم که بخاطر ضعف های درونی، تیغ زبان مان کُند است. اگر عدالت در داخل به وجود بیاید عدالتخواهی بین المللی ایران، قوی تر خواهد بود. ✅عدالتخانه#فریاد_مستضعفین 🆔 @edalatkhane

🔻گشودن حلقۀ فرسودۀ مدیران 🖋 مهدی جمشیدی ۱. رهبر معظم انقلاب در دیدار اخیر خود با اعضای دولت سیزدهم تصریح کردند که «جوان‌گرایی» در مجموعۀ اجرائی موجب می‌شود «حلقۀ فرسودۀ مدیران»، باز و نَفَس تازه‌ای به دستگاه‌های اجرائی دمیده بشود(۱۴۰۱.۸.۶). واقعیّت این است که چرخش نخبگانی در درون حاکمیّت، به‌صورت «طبیعی» رخ نداده و حلقه‌های بستۀ مدیریّتیِ متعدّدی شکل گرفته‌اند که در تمام دوره‌های گذشته، قدرت را در میان خود، دست‌به‌دست کرده‌اند و مجال پانهادن نیروهای متفاوت را به درون ساختارهای رسمی نداده‌اند. آری، در اندک دوره‌هایی، وضع به‌گونه‌ای دیگر رقم خورد ولی این دوره‌ها، نوعی «گریز از مرکز» و «بیرون‌زدگی» تفسیر شد و اصحاب فرسودۀ قدرت، دوباره دست به کار شدند و عزم بازگشت نمودند. تنها فرصت‌های بسیار محدود و تنگ‌دامنه‌ای برای «جابجایی‌های کارگزاری» در میان بوده و کارگزاران موجود، بی‌آن‌که قصد کناره‌گیری داشته باشند، از منصبی به منصب دیگر «تغییر مکان» داده‌اند. در حقیقت، جابجایی کارگزاری رخ نداده است و فقط «موقعیّت‌های جدید» برای مدیران موجود، تعریف شدند و مردم با چهره‌های تکراری و همیشگی مواجه شدند. ۲. روشن است که نخستین آفت انسداد مدیریّتی و شکل‌گیری حلقه‌های فرسوده و بسته، «امتداد یافتن وضع موجود» و «مقاومت در برابر بازاندیشی و تحوّل» خواهد بود. آنان که هم «اکنون» را صورت‌بندی کرده‌اند و هم به آن خو گرفته‌اند، مجال نمی‌دهند که هیچ چرخشی به وقوع بپیوندد و «جابجایی‌های ساختاری» رخ بدهد. چه‌بسا شعار تحوّل نیز سر داده شود، ولی معانی بسیار رقیق و اقلّی از آن اراده می‌شود و در نهایت نیز چیزی بیش از وضع موجود، حاصل نخواهد شد. پس «چرخش‌های ساختاری» به «چرخش‌های کارگزاری» وابسته‌اند و تا هنگامی‌که کارگزارن جدید به کار گمارده نشوند، فضای مدیریّتی، نشاط و طراوت نخواهد یافت و «نقطۀ عطفِ ساختاری» پدید نخواهد آمد. باید اراده‌هایی به درون حاکمیّت راه یابند که هم تعلّق‌خاطر به گذشته ندارند و دچار عادت و یکنواختی و تکرار نشده‌اند، و هم طرح نو و اندیشۀ متفاوت دارند. در این حال است که «اتّفاق‌های ساختاری» رخ خواهند داد و «پیچ‌های کلان» و «بازاندیشی‌های بنیادی» در پیش گرفته خواهند شد. انقلاب در گام دوّم خویش، هم سخت محتاج تحوّل برای عبور از بیماری‌های مزمن است و هم باید رویکرد جهشی را برگزید، امّا این دو، متوقف بر آن است که کارگزاران خارج از حلقه‌های فرسودۀ گذشته، وارد معرکه شوند و مدیران گام اوّل انقلاب، به منزلت مشاورت در گام دوّم انقلاب، بسنده کنند و تدبیر و تصمیم و اجرا را به نیروهای بیرون از حلقۀ قدرت واگذارند. ۳. بخش عمده‌ای از فرایند تربیت کارگزار رسمی، در «عمل» رخ می‌دهد و مشروط به آن است؛ یعنی باید نیروهای جوان در سطوح مدیریّتی به «کار» گمارده شوند و «تجربه» کسب کنند و از متن «کنش» و «اقدام» و «مواجهه»، عقلانیّت معطوف به تدبیر و حکمرانی را فرابگیرند تا در نهایت به کارگزار تراز انقلابی تبدیل شوند. اگر این فرصت از نیروهای جوان سلب شود، ما دچار «بحران مدیریّتی» خواهیم شد و زمانی خواهد رسید که متناسب با نوع و سطح موقعیّت‌های کارگزاری، نیروی آماده و آزموده نداریم؛ چنان‌که اینک نیز دچار تأخیر و عقب‌ماندگی هستیم و ناچاریم به «کنشگریِ غیرمنطقعِ گذشتگان در امروز»، رضایت بدهیم. این در حالی است که اگر از دو دهۀ پیش، آینده‌نگری می‌کردیم و در روندی تدریجی و ملایم، نیروهای جدید را به صحنه می‌آوریم، امروز «ذخایر مدیریّتی»‌مان سرشار و انبوه بود و می‌توانستیم در میان ده‌ها گزینۀ متعهد و کارآمد، انتخاب کنیم. حصارهای بلندی که به دور موقعیّت‌های حاکمیّتی کشیده شده، سبب گردید که منزلت‌ها و مکانت‌ها میان «هم‌حزبی‌ها» و «هم‌حلقه‌ای‌ها» توزیع شوند و اصحاب قدرت بتوانند با تکیه بر «منطق سهمیه‌بندی»، نوعی «انحصار حکمرانی» را رقم بزنند و به این واسطه، مانع رشد نیروهای جوان شوند. ۴. بی‌شک یکی از دلالت‌های مهم «بیانیۀ گام دوّم انقلاب»، خروج از این فضای محدود و انحصاری و همچنین میل به سوی چرخش و گردش و پویایی است. بیانیۀ گام دوّم انقلاب، شعار سیاسی نیست که به اقتضای یک مناسبت، سر داده شده باشد، بلکه به‌واقع، یک متن راهبردی و عملی برای «تغییر حاکمیّتی» است. انقلاب، نیازمند «تنفّس در هوای تازه» است و این امر میسّر نیست جز با «بازنگری‌های مدیریّتی». باید استعدادهای معلّق و معطّل، به کار گمارده شوند و در منزلت‌های کانونی و جدّی قرار بگیرند تا وارد شدن به مرحلۀ گام دوّم انقلاب، معنای حقیقی بیابد و محسوس شود. آنان که هنوز هم چشم به مناصب و موقعیّت‌های حاکمیّتی دارند، «سنگ‌اندازی» و «مخالف‌خوانی» می‌کنند تا به بهانۀ چند خطا و لغزش، اصل و اساس این طرح سرنوشت‌ساز را بدنام و ناموجّه جلوه بدهند. ✅عدالتخانه#فریاد_مستضعفین 🆔 @edalatkhane

مناف هاشمی استاندار سابق گلستان که در حادثه سیل به خارج از کشور سفر کرده بود و بعدها به عنوان معاون حمل و نقل ترافیک شهرداری تهران منصوب و بعدترها رئیس هیئت مدیره مترو شده بود، امروز به عنوان دبیرکل کمیته ملی المپیک انتخاب شد! پرونده شکایت مردمی از حسن روحانی با ۷۰۰ هزار امضا هم منع تعقیب خورده.... #الحمدلله #جریان_تحریف ✅عدالتخانه#فریاد_مستضعفین 🆔 @edalatkhane

⭕️تداوم مدیریت بی خیالی روحانی در کرمانشاه و بحران امروز در مرز خسروی 🔻 چندی پیش بود که کاربران فضای مجازی نسبت به ابقای دولت روحانی در کرمانشاه با انتصاب مدیران دولت سوم روحانی انتقادات خود را نسبت به امیری مقدم، استاندار اصلاح طلب این استان به اشتراک گذاشتند. 🔻امروز با مرور و تصاویر و اخبار در مرز خسروی ازدحام زائران و ناتوانی از مدیریت تامین امکانات اولیه در این مرز گوشه ای از مدیریت بی خیالی دوران روحانی در حال اکران مجدد است. 🔻این در حالی است که با هماهنگی بیشتر با طرف عراقی و اطلاع رسانی به موقع به مردم وضعیت کاملاً قابل مدیریت بود. 🔻پی نوشت: تصویر بالا مربوط به حیدری فرماندار تازه منصوب شده قصرشیرین در ستاد انتخاباتی حسن روحانی درسال ٩۶ است وی قبلا فرماندار خرمشهر در دولت روحانی بوده است. ✅عدالتخانه#فریاد_مستضعفین 🆔 @edalatkhane

عبادات استیجاری تحویل گرفته می شود. این عبادات صرفا به طلابی که برای مجموعه قرارگاه سازندگی (زیر نظر وستانیوز) شناخته شده هستند واگذار می شود. دوستان برای دریافت عبادات استیجاری مراجعه نکنند. @heydaarii

تصویب جنگ با خــدا. 🌀| بعد از نیم قرن، طرحی برای بانکداری، به اسم اسلام و با محتوای غیر اسلامی تصویب شد. کاملا بی سر و صدا... رسانه ملی هم عملا طرف آنهاست. نظارت مردمی هم در این فرآیند حذف شده، مثل کشور ترکیه.... باز هم قرار است بانک ها جهنم مردم و بهشت سرمایه دارها بماند. نخبگان حتی اطلاع ندارند! جوان های تربیت شده احزاب درگیر این هستند که از کاروان استخدام جا نمانند. دانشگاه هم در خواب. حوزه علمیه هم که خاک مُرده پاشیده اند. فقط جمعی از فضلا و طلاب فریاد زدند که نمی گذاریم باز مردم را درجه بندی کنید و نخواهند گذاشت. #تصویب_جنگ_با_خدا #ربای_قانونی ✅عدالتخانه#فریاد_مستضعفین 🆔 @edalatkhane

ابوقاسم

🔻اربعینِ سکولار، اربعینِ انقلابی! 🖋 مهدی جمشیدی ۱. استاد شهید آیت‌الله مطهری بر این باور بود که: گاهی یک جریان موج‌خیز و حرکت‌زای اجتماعی‌، روح خود را از دست می‌دهد و از آن جز یک سلسله "آداب و تشریفات بی‌‌اثر" باقی نمی‌ماند. ... عزاداری سنتیِ امروز امام حسین، تبدیل حرکت به بنیاد است. این عزاداری که به‌حقّ درباره‌اش گفته شده: من بکی او ابکی او تباکی‌ وجبت له الجنه؛ که حتّی برای تباکی (خود را شبیه گریه‌کن ساختن) هم‌ ارزش فراوان قائل شده، در اصل، فلسفه‌اش تهییج احساسات علیه یزیدها و ابن‌زیادها و به سود حسینها و حسینیها بوده. در شرائطی که حسین به‌صورت‌ یک مکتب در یک زمان حضور دارد و سمبل راه و روش اجتماعی معیّن و نفی‌‌کنندۀ راه و روش موجودِ معیّن دیگری است، یک قطره اشک برایش ریختن،‌ واقعاً نوعی سربازی است. در شرائط خشن یزیدی، در حزب حسینی‌ها شرکت‌‌کردن و تظاهر به گریه‌کردن بر شهدا، نوعی اعلام وابسته‌بودن به گروه اهل حقّ‌ و اعلان جنگ با گروه اهل باطل و در حقیقت، نوعی از خود گذشتگی است. اینجا است که عزاداری حسین‌بن‌علی یک "حرکت" است، یک "موج" است، یک "مبارزۀ اجتماعی" است. امّا تدریجاً، روح و فلسفۀ این دستور فراموش می‌شود و محتوای این ظرف‌ بیرون می‌ریزد و مسأله، شکل یک "عادت" به خود می‌گیرد که مردمی دور هم جمع‌ بشوند و به مراسم عزاداری مشغول شوند، بدون اینکه نمایانگر یک "جهت‌گیری‌ خاصِ اجتماعی" باشد و بدون آنکه از نظر "اجتماعی"، عمل معنی‌داری به شمار رود، فقط برای کسب ثواب - که البتّه دیگر ثوابی هم در کار نخواهد بود - مراسمی را "مجرّد از وظائف اجتماعی" و "بی‌رابطه با حسینهای زمان" و "بی‌رابطه‌ با یزیدها و عبیدالله‌های زمان" به‌پا دارند. اینجا است که حرکت تبدیل به‌ بنیاد یعنی عادت شده و محتوای ظرف، بیرون ریخته و ظرف، خالی باقی مانده‌ است. در چنین مراسمی است که اگر شخص یزیدبن‌معاویه هم از گور به در آید حاضر است که شرکت کند، بلکه "بزرگ‌ترین مراسم" را به پا دارد! در چنین مراسم‌ است که نه‌تنها "تباکی" اثر ندارد، اگر "یک مَن اشک" هم نثار کنیم‌ به جائی برنمی‌خورد!(مرتضی مطهری، نهضت‌های اسلامی در صد سالۀ اخیر، صص۸۲-۸۳). پس مراقبت کنیم که راهپیمایی اربعین: به "آداب و تشریفات بی‌‌اثر" تبدیل نشود! فقط برای "کسب ثواب" نباشد! "مجرّد از وظائف اجتماعی" نباشد! "بی‌رابطه با حسینهای زمان" و "بی‌رابطه‌ با یزیدها و عبیدالله‌های زمان" نباشد! یک "حرکت" باشد! یک "موج" باشد! یک "مبارزۀ اجتماعی" باشد! نمایانگر یک "جهت‌گیری‌ خاصِ اجتماعی" باشد! و در یک کلام، "انقلابی" باشد، نه "سکولار"! ۲. ما اغلب عادت کرده‌ایم به "دین‌داری آسان و بی‌هزینه"! جایی که باید هزینه بدهیم، غافل و غایبیم! برای اصلاح جامعه و برچیدن منکرها و اقامۀ معروف‌ها، همّت نداریم، ولی برای عزاداری و زیارت، همواره آماده‌ایم! این در حالی است که قیام حسین‌بن‌علی برای "نهی‌ازمنکر" بود! اگر ما تصوّر دیگری از عزداری و زیارت داشته باشیم، در حقّ حسین‌بن‌علی، خیانت کرده و ماهیّت و غایت قیام او را مسخ نمودیم! تشیّع، آیین "قیام" و "انقلاب" و "شوریدن" و "شهادت" است، و عزاداری و زیارت، فقط "مقدّمه" هستند برای حرکت. "راه" هستند نه مقصد. "وسیله" هستند نه هدف. ازاین‌رو، نه تقلیل‌دادن منزلت "زیارت و عزاداری" به "مناسک"، صواب است و نه تقلیل‌دادن "هویّت تشیّع" به "زیارت و عزاداری". شهدای دفاع مقدس، به زیارت حسین‌بن‌علی نرفتند ولی با عزاداری‌های شب عملیات، به کاروان او پیوستند و کربلایی شدند! نکند ما به زیارت حسین‌بن‌علی‌ برویم امّا نصیب‌مان بیش از عزداری نباشد! مبادا در هیئت و عزاداری و راهپیمایی متوقف بمانیم و از قافلۀ همچنان در حرکتِ کربلا، جا بمانیم! ۳. تشیّع، یعنی نظام‌سازیِ اجتماعی، یعنی تمدّن‌پردازیِ جهانی، یعنی چالش‌گری با خواصِ اغواگر، یعنی موضع‌گیری در برابر اصحاب فتنه، یعنی ستاندن نان فقرا از ثروت‌های بادآوردۀ اغنیا، یعنی جان‌دادن برای نظریۀ مقاومت، یعنی ترجیح چالش بر سازش، یعنی ایستادن برای تداوم ایدئولوژیِ انقلابی، یعنی روشنگری و افشاگری و غبارزدایی از چهرۀ حقیقت، یعنی نقد قدرت‌مندانِ بی‌تقوا و سرمایه‌سالاران زالوصفت، و ... از جمله، "جهاد تبیین"، یک "واجب فوری و قطعی" هست! ما برای تحقّق آن چه کرده‌ایم؟! برای این جهاد، "هزینه"‌ای پرداخته‌ایم؟! شهادت که هیچ، اهانتی را برتابیده‌ایم؟! نکند شیطان در قالب "اهتمامِ تک‌بُعدی به مستحبات"، ما را از "واجبات فوری و قطعی"، غافل گرداند... می‌توان از متن یک امر مستحب، ده‌ها واجب را اقامه کرد، و می‌توان با تفسیر سکولار و غیرانقلابی از آن امر مستحب، فرصت‌های تاریخی را باخت. ✅عدالتخانه#فریاد_مستضعفین 🆔 @edalatkhane

💢 مبارزه با بی عدالتی و فقر سبب گسترش دین می شود. استاد #رحیم_پور_ازغدی ✅عدالتخانه#فریاد_مستضعفین 🆔 @edalatkhane

🚨 تبار گشت ارشاد مسئولین! • اولین بار ۳۱تیر۵۸ امام خمینی بود که گشت ارشاد مسئولین را مطالبه کرد! اداره امر به معروف در فهم امام خمینی، اول ناظر به اعمال دولت و ادارات دولتی (حتی رهبر و رئیس جمهور) بود؛ بعد هم اقشار ملت. (صحیفه امام ج۹ص۲۱۳) • اما جالب اینکه دستور امام هم درباره نهی از منکر دولت اجرا نشد (لابد به همین سازمانهای ناظر دولت و مجلس و قضائیه که بعدا در قانون اساسی آمد، بسنده شد) ؛ اما برای اقشار ملت (البته نوعا در پوشش و...) در لباس های مختلف: کمیته انقلاب و ستاد امر به معروف و گشت ارشاد انجام شد! • مرحوم سید احمد خمینی دلیل مخالفت با فرمان امام از سوی دولت موقت و برخی اعضای شورای انقلاب را: نبودن تشکیلات لازم / و هرج و مرج شدن، می شمارد! (همان/ پاورقی) • جادارد بعد از ۴۰ سال، تشکیلات و سازمانهای مدعی جلوگیری از جرم یا مجازات مسئولین را با تشکیلات نهی از منکر اقشار مردم (گشت ارشاد)، در روش و نتیجه مقایسه کنیم و نهی از منکرِ متوازن و نتیجه بخش را پی ریزی کنیم. 《انقلاب اسلامی همچون پدیده‌ای زنده و با اراده، همواره دارای انعطاف و آماده‌ی تصحیح خطاهای خویش است، امّا تجدیدنظرپذیر و اهل انفعال نیست. به نقدها حسّاسیّت مثبت نشان میدهد و آن را نعمت خدا و هشدار به صاحبان حرفهای بی‌عمل میشمارد، امّا به هیچ بهانه‌ای از ارزشهایش که بحمدالله با ایمان دینی مردم آمیخته است، فاصله نمیگیرد.》(بیانیه گام دوم) محسن قنبریان ✅عدالتخانه#فریاد_مستضعفین 🆔 @edalatkhane

📝 وقتی موصوف، صفت را به انحطاط می‌کشاند این یادداشت درواقع مرزبندی با دوستان به اصطلاح عدالت‌خواه‌ است، از همان ابتدا وقتی می‌گفتند فلانی ها جریان عدالت‌خواه‌اند، علارغم اینکه خیلی از مطالبشان را قبول داشتم و هنوز هم دارم، موضع می‌گرفتم چراکه تعمیم دادن اصفات به آدم ها و جریانات کاری اشتباه است، فرقی هم نمی‌کند چه صفتی باشد مثلاً اصولگرایی یعنی اصول‌مدار بودن یا به تعبیری دیگر، به اصول پایبند بودن، هرطور نگاه کنید اکثریت آدم ها اصولی درست یا غلط دارند که به آن پایبندند پس نمی‌شود اصولگرا بودن را صرفاً به راستی ها تعمیم داد، همانطور که مقام معظم رهبری در تعریف اصولگرایی چنین گفتند : اصولگرایی متعلق به همه کسانی است که به مبانی انقلاب معتقد، پایبند و آن را دوست دارند. در باب اصلاح‌طلبی نیز [ اگر از تعریف فلسفی و جهانی رفورمیست‌اش بگذریم] چنین است، مگر می‌شود کسی اشکالی را ببیند و در صدد اصلاح آن نباشد ؟ پس الزاماً دوم خردادی ها هم فقط اصلاح طلب نیستند، اکثریت جریان ها به دنبال اصلاح‌اند اما آن نوع اصلاح که مدنظر خودشان است، این ها را گفتم که به این نقطه برسم، اصفات در جریانات خلاصه نمی‌شوند بلکه در اعمال آدم های گوناگون تعریف می‌شوند. در چند دهه گذشته کدام یک از این طیف‌ها به معنی و گرایش سیاسی‌اش نزدیک شده است؟ اصول‌گرایان کجا به اصول شأن پایبند بودند؟ در بحث مذاکرات که هم‌نظر با رقبایشان شدند، عدالتخواهی، ساده زیستی، مردم داری، جمهوریت و... این ها مگر از اصول انقلاب نبود؟ پس چرا برایشان اهمیتی ندارد؟ یا مثلاً همین اصلاح‌طلبان که روزگاری با فحش به هاشمی و راستی ها رأی آوردند چگونه با او بیعت کردند ؟ چگونه از خاستگاه خود به انحراف رفتند و از یک جریان چپ تبدیل به یک جریان محافظه کار غربگرا تبدیل شدند؟ در باب جریان عدالت‌خواهی هم همین موضوع صدق می‌کند، به جای اینکه این جریان، یک جریان مکتبی باشد، بیشتر ظاهری پوپولیستی و بی مبنا پیدا کرده است، شعار عدالت خواهی می‌دهد اما عدالت را در عدالتخواهی‌اش رعایت نمی‌کند، از بهشتی دم میزند اما با آرمان های او نظیر قانون حجاب و گاها ولایت فقیه مخالفت می‌کند. از عدالتخواهی [جدای از انتقادات صحیح‌اش] تنها لگد زدن به جمهوری اسلامی را یاد گرفته و فقط نمود داخلی و مشترک با اصلاح طلبان و اصولگرایان دارد. این ها را گفتم چراکه نمیخواهم صفت عدالتخواهی و این جریان مطالبه‌گر همانند اصولگرایی و اصلاح طلبی به خاطر عملکرد برخی چهره‌هایش به انحطاط کشانده شود. ✍🏻 محمد حسین طباطبائی ✅عدالتخانه#فریاد_مستضعفین 🆔 @edalatkhane

جناب آقای رییسی جناب آقای قالیباف جناب آقای اژه‌ای ⬅️ در دوران مسئولیت‌های شما در سه قوه، چقدر رهبر انقلاب و دلسوزان جبهه انقلاب به شما گفتند برای این ولنگاری فضای مجازی فکری بکنید؟ 🔺گفتند جریان تحریف با این وضع، یک روز خوش برای شما باقی نخواهد گذاشت… 🔺وقت و سرمایه و نیروی شما را برای مقابله با هجمه بی‌امان رسانه‌ای خواهد گرفت… 🔻شما امّا حاضر نشدید برای منافع ملی آبروی خود را برای ساماندهی فضای مجازی خرج کنید؛ حالا نوش جان کنید غذایی را که پختید. 🔺جواب شهدا و امام زمان را چه خواهید داد؟ 🔻با اوضاع اسفبار فرهنگی رسانه‌ای کشور، سرمایه‌های اجتماعی نظام را باید عملاً از دست رفته تلقی کرد؛ افکار عمومی دیگر تاب تحمل این حجم از شبیخون تبلیغاتی خناسان و فراعنه رسانه‌ای ندارد و به استیصال رسیده… ⭕️ حرف آخر: بفهمید یا نفهمید شما در اتفاقاتی که در حال وقوع است شریکید و ما این روزها را فراموش نخواهیم کرد. #فتنه_مسئولین_و_خواص #از_تبیین_تا_قیام 🇮🇷 @faannoos