🌸🕊🌸🕊🌸🕊🌸🕊 🕊🌸🕊🌸🕊🌸🕊 🌸🕊🌸🕊🌸🕊 🕊🌸🕊🌸🕊 🌸🕊🌸🕊 #خـاطـراتــے_از_اســارت 🕊 💐 در اردوگاه موصل چهار برادرے بود بہ نام عبدالله ڪہ چشم درد او بہ مرور زمان آن قدر شدید شد ڪه عینک تہ استکانے مے زد بیش از هشتاد درصد بینایے خود را از دست داد دوستش یاسر مددکار چشم پزشڪ عراقے بود یڪ روز یاسر عبدالله را بہ درمانگاه برد اما پزشڪ بعد از معاینہ گفت این چشم دیگر براے تو چشم نخواهد شد حتے اگر متخصص ترین جراح آن را عمل ڪند عبدالله مدتے بعد بہ زیارت اباعبدالله الحسین"ع"مشرف شد و خدمت آقا عرض ڪرد آقاجان من تا حالا شفاے چشم و رفتن بہ ایران را از شما نخواستم این مدت اسیر بودم و وظیفہ ام این بود ڪه اسارت را بگذرانم و سعے من همیشہ بر این بوده کہ بہ وظیفه ی خود عمل ڪنم امروز بہ برڪت عنایت شما داریم بہ ایران مے رویم و من با این چشم راهے ندارم جز این ڪه دست گدایے پیش این و آن دراز ڪنم و این براے من سخت خواهد بود. اگر این جا بمیرم برایم خیلے راحت است شما را قسم مے دهم بہ حق مادرتان زهـرا"س"ڪه نظرے بفرمایے تا من بتوانم بینایے چشم را از شما بگیرم ڪه محتاج کسے نباشم عبدالله پیشانے بر روے مهر گذاشت و اشڪ ریخت. لحظاتے بعد چشمانش روشن شد و بہ برڪت نام فرزند زهرا "س"توانست بہ راحتے حتے نوشتہ هاے ریز را ببیند دوباره بہ پزشک عراقے مراجعہ ڪرد او با مشاهده ی چشم عبدالله با صداے بلند گفت یا عیسی بن مریم! این چشم ها توانایے چشم هاے سالم یڪ جوان پانزده سالہ را دارد https://eitaa.com/eeshg1 📚 #ڪتاب_درهای_همیشہ_باز