#دهه_محسنیه باسمه تعالی ماه ربیع الاول در طول قرن های متمادی بین شیعیان به عنوان ماه جشن و سرور اهل البیت علیهم السلام، دانسته می شد. ماهی که تولد پیامبر و برخی مناسبت های سرور آفرین دیگر در آن قرار دارد. که از جهت درک روحیات جامعه به ویژه قشر جوان، جشن در این ایام دارای برکات زیادی بوده است و با فرمایش معصوم که فرموده اند یحزنون لحزننا و یفرحون لفرحنا مطابقت دارد و کمال عاطفه شیعه به همین جامع بودن غم و شادی در تقویم روزهاست. متأسفانه در سالهای اخیر دهه سازی هایی به عنوان ایام عزای شیعه صورت گرفته است.که از جمله این دهه سازی های جدید دهه اول ماه ربیع الاول است.که از این دهه به عنوان ایام محسنیه تعبیر میشود در این باره چند نکته تذکر داده می شود: 👈محققان شیعه معتقدند ماجرای هجوم به خانه و شهادت محسن در دهه اول ربیع نبوده است و برای این نظر قرائن و شواهدی ارائه کرده اند. آیت الله یوسفی غروی هجوم به خانه حضرت علی علیه السلام و شهادت محسن(ع) را دستکم پنجاه روز بعد از رحلت پیامبر(ص) دانسته اند. ] (۱) 👈بزرگان با اشاره به آسیب های دهه سازی ها ،این رویه را به مصلحت شیعه ندانسته اند به خصوص اینکه جوانان کشش این همه تک بعدی عزا گرایی را ندارند و افراط در عزاداری تفریط و زدگی ایجاد خواهد کرد.(۲) 👈البته باید این اضافه کرد که اگر شخص برای خود و نه در سطح جامعه در طول سال روزانه اشک و عزایی برای امام حسین علیه السلام ، فاطمه زهراعلیها سلام و دیگر معصومین داشته باشد هیج اشکالی ندارد بلکه امری پر فضیلت محسوب میشود اما توسعه آن در سطح جامعه هیج به مصلحت نیست چرا که جامعه کشش این حجم از ایام عزا را ندارد. با احترام؛ حسینی لیلابی پی نوشت ها ۱. یوسفی غروی، موسوعة التاریخ الاسلامی؛ لینک ۲.اشاره به بیانات مراجع ➖ مقام معظم رهبری ➖ آیت الله شبیری زنجانی

💠نظر رهبر انقلاب درباره لعن سایر مذاهب 🔹سوال: نظر امام خامنه‌ای درباره‌ی برگزاری مراسم لعن چیست؟ 🔹جواب: حضرت آقا بارها فرموده‌اند که به مقدسات سایر مذاهب توهین نکنید. بنابراین باید از این کار پرهیز کرد و نکته‌ی جالب توجه اینجا است که برخی می‌گویند در مجالس خصوصی اشکالی ندارد که لعن بگوییم؛ در حالی که حضرت آقا قید نزدند که مجلس عمومی باشد یا خصوصی، بلکه به طور کلی فرموده‌اند که به مقدسات سایر مسلمانان یعنی سایر فِرَق اسلامی توهین نکنید. 🔹«آن شیعه‌ای هم که از روی نادانی و غفلت، یا گاهی از روی غرض - افرادی را هم از بین شیعیان می‌شناسیم که مأموریت دارند برای اینکه ایجاد اختلاف کنند - به مقدسات اهل سنت اهانت می‌کند، عرض می‌کنم: رفتار هر دو گروه حرام شرعی است و خلاف قانونی است.» بنابراین توهین به مقدسات سایر مذاهب اسلامی به نظر حضرت آقا حرام شرعی است. 📚به نقل از حجة الاسلام والمسلمین فلاح زاده

روضه امام حسن عسکری علیه السلام #کربلایی_جناب_آقای_جاودان 🎤 #کانال_نوحه_یازینب_سلام_الله_علیها

#روضه_امام_حسن_عسکری (علیه السلام) یابن الحسن فدای تو و دیدۀ ترت خون جای اشک می چکد از چشم اطهرت داغی نشسته بر جگر داغدار تو در خون نشسته است دلِ درد پرورت بهرِ تسلی دلِ درد آشنای تو صف بسته اند خیلِ مَلک در برابرت #آقا_جان : ما را شریک درد و غم خود حساب کن ما دل شکسته ایم ز احوال مضطرت دلتنگ سامرای تو هستیم و چون نسیم ما را ببر به دیدن گلزار پرپرت قربان آن امام ، که در آخرین نفس سیراب گشته است به دست مطهرت #شاعر_سید_هاشم_وفایی مثل همین روزها بود ، غلام امام عسکری (علیه السلام) میگه حضرت فرمود اون ظرف دارو رو بیار، من بنوشم ، ظرف دوا رو آوردند ، دیدم دستای مبارکش داره می لرزه ! لب و دندانش داره می لرزه ! نمی تونه بنوشه ... فرمود برو تو اون حجره ، یه آقازاده ای مثل ماه شب چهارده میدرخشه ، بگو بیاد ، اومدم دیدم تو اون حجره ، یه آقازاده ی۵ ساله مشغول عبادته ، پیغام پدر رو دادم ، تا این آقازاده آمد ، دیدم امام عسکری فرمود : « یا سَیِّدَ اَهْل ِبَیْتِهِ » ، ای بزرگ اهلبیت (ع) « إسْقِنِی الْمَاءَ »، یعنی تشنه لبم آبم بنوشان « فَاِنّی ذاهِبٌ اِلی رَبّی » میدونم دلت کجاست ، اینجا هم آقازاده ای آمد ، پدر تشنه لب و مسمومش و سیراب کرد ، درستشم همینه ، از آداب احتضار یکیش هم همینه ، بالا سر محتضر که رسیدی ، تشنگیش و رفع کن ، سیرابش کن ، اما لَا يَوْمَ‏ كَيَوْمِكَ يَا أَبَا عَبْدِ اللَّهِ... من یه آقایی میشناسم کربلا ، هرچی صدازد آی مردم جگرم داره میسوزه ! نه تنها آبش ندادند ، بلکه فِرقَةٌ بِالسُّیُوفِ ، شمشیرزنا محاصرش کردند ، فِرقَةٌ بِالرِّمَاحِ ، نیزه دارها اومدند ، فِرقَةٌ بِالحِجَارَةِ ، سنگ اندازا و تیراندازا محاصرش کردند ، هرکی با هرچی دستش بود پسر فاطمه رو میزد ... ؟ حالا هر جا نشستی از سویدای دلت ، سه مرتبه ، ناله بزن یا حسین ... (علیه السلام ) بانوای مداح اهل بیت علیهم السلام #کربلایی_جناب_آقای_جاودان 🎤🎤🎤 #کانال_نوحه_یازینب_سلام_الله_علیها https://eitaa.com/eetazeinab

ربیعِ عشق اگر رد شدیم از محرم، حسین(ع) اگر رفت وقت صفر هم، حسین(ع) مگر می‌شود جوهر یادِ تو نباشد به رگ‌های عالم حسین(ع)؟ مگر قلب ما از تو و یادِ تو جدا می‌شود قدرِ یک دم حسین(ع)؟ مگر لطف تو می‌شود کم به ما؟ مگر عشقِ ما می‌شود کم؟ حسین(ع) همه شادی و شوق اهل جهان فدای تو و شورِ این غم ،حسین(ع) ربیعِ دل من فقط عشق توست مگر می‌شود بی‌تو باشم حسین(ع)؟ #یاحسین #احمد_رفیعی_وردنجانی

#زمینه #شور #شهادت_امام_عسکری #سیدمهدی_میرداماد 🎤 نه که روضه هات ،خود سامرات گریه داره غم تو نگات،غربت چشات گریه داره خشکی لبات ،لرزش صدات گریه داره - گریه داره توی غربت بیقراری – از غریبی ناله داری - خسته از این روزگاری چقدغریبی زهر کینه زد شراره- شد دل تو پاره پاره- غربت تو بیشماره چقد غریبی وای امون از این غریبی نه که نوکرت،دل مادرت روضه خونه بالای سرت ،گل مضطرت روضه خونه دم آخرت چشای ترت روضه خونه – روضه خونه روضه خونت ابرو بارون- چشم مهدی گشته گریون- فاطمه شد دل پریشون چقد غریبی تشنه هستی تشنه ی آب- رنگ و روت شد مثل مهتاب- میسوزی با دلی بی تاب چقد غریبی وای امون از این غریبی وعده ی خدا،آرزوی ما کی میای؟ یابن مرتضی،هدف دعا کی میای؟ ذکر شیعه ها،تو غم و بلا کی میای؟کی میای؟ زود بیا با علم عشق- ای شه با کرم عشق- باز بنا کن حرم عشق توی مدینه روزگار ما سیاهه-کار شیعه اشک و آهه- مادر تو چش به راهه توی مدینه العجل یا حجه الله شاعر: حسین رحمانی✍

#نوحه_امام_حسن_عسکری ( علیه السلام ) #حاج_سید_مهدی_میرداماد واویلتا واویلتا ، شد سامرا ، کربُبَلا رسیده عُمرم به سَر شهیدِ زهرِ کینه ام یه عمر تو زندان بودم حالا می سوزه سینه ام دیگه از دنیا سیرم طِبابت خیلی دیره سرم دیگه شده سنگین چشام سیاهی میره کسی غیر این طفلِ چهار ساله ام نبود پیش من دَمِ آخرم ... تویِ سامرا بی کس و یاورم شبیه غریبیِ مادرم .. خدا راشکر ، صورت امام عسکری ، زخمی نداشت .. خدا راشکر ، صورت سالم بود ، زَهر درونُ پاره پاره کرده بود .. وگرنه سخت بود برا امام زمان سرِ خونی بغل کنه .. آخه بچه ی چهار پنج ساله مگه چقدر دل داره …؟ الله اکبر .. وقتی سر بریده رو بغل کرد ، یه نگاه کرد دید این لبها پاره پاره است ... پیشونی شکسته اس … رگها بریده اس … حسین … کسی غیر این طفلِ چهار ساله ام نبود پیش من دَمِ آخرم ... تویِ سامرا بی کس و یاورم شبیه غریبیِ مادرم .. واویلتا ، واویلتا ، شد سامرا ، کربُبَلا میونه حجره تنها روی خاکا افتادم در و همسایه حتی نرسید به فریادم یکی نیست بگه اینجا یکی داره میمیره میخوام پاشم از جامو دیدم پهلو میگیره من از داغِ مادر جزع می کنم توو حجره صدای در که میاد لبام از عطش تا ترک میخوره می اُفتم به یاد جدم زیاد .. واویلتا ، واویلتا ، شد سامرا ، کربُبَلا غریبم اما بازم یه آقازاده دارم سرم رو رو زانویِ آقازاده م میزارم ولی بسوزه دلها برایِ کربُبَلا … واسه اون لحظه ای که چشمشُ باز کرد ...آخ کسی اومد سرشو بغل کنه ؟.. نه … ! یه نگاه کرد دید « اَلشِّمرُ جالِسٌ عَلى صَدرِكَ » … ای حسین …

#روضه_امام_حسن_عسکری (علیه السلام) یابن الحسن فدای تو و دیده ی ترت ، آجركَ الله ، يا صاحب الزمان ... امشب کجا زانوی غم بغل گرفتی ؟ برا غربت امام عسکری ، زار زار گریه می کنی واشک میریزی ؟ یابنَ الحسن فدای تو و دیدۀ ترت خون جای اشک میچکد از چشم اطهرت داغ پدر خیلی سخته ، مخصوصا برا کسی که پنج سال بیشتر نداره ، مخصوصا برای کسی که بابای مهربونی مثل امام عسکری داره ... داغی نشسته بر جگر داغدار تو در خون نشسته است دل درد پرورت قربان آن امام ، که در آخرین نفس ( خدایا امشب خانه ی امام عسکری چه خبره ؟ ) قربان آن امام ، که در آخرین نفس سیراب گشته است به دست مطهرت یکی از سخت ترین لحظات برای فرزند ، اون موقعیه که بابا در بستر احتضار باشه و فرزند نتونه کاری کنه ... امام زمان آمد کنار بابا نشست ،سرِ بابارو در آغوش گرفت ، هی به صورت قشنگ بابا نگاه میکرد ، گریه میکرد ، یک وقت امام عسکری فرمودند : پسرم مهدی جان ، تشنه ام بابا ، سریع رفتند یک ظرف آبی رو آوردند ، خود امام زمان ، با دستان مبارک ، لحظات آخر ، به بابا آب دادند ، پدر رو سیراب کردند... عرضه بداریم یا صاحب الزمان ، خوب شد شما لحظه آخر کنار پدر بودید ، حضرت رو سیراب کردید ، نگذاشتید امام عسکری با لب تشنه از دنیا بره ، اما دلها بسوزه برای اون آقایی که کربلا...گودال قتلگاه ... با لب تشنه ... سر از بدنش جدا کردند ... مگر به کربُبلا آب قیمت جان است ؟ چرا نگفته کسی این حسین مهمان است ؟ فقط همین رو بگم ، وقتی ذوالجناح برگشت به طرف خیمه ها ، دختر ابی عبدالله اومد کنار ذوالجناح ، صدا زد ، ذوالجناح ، میدونم بابام رو به شهادت رسوندند ، ذوالجناح میدونم یتیم شدم ، فقط به من بگو ، آیا به بابام آب دادند یا نه ... ؟ یا جَوادَ اَبی هَل سُقِیَ اَبی اَم قَتَلُوهُ عَطشاناً آی ذوالجناح ، وقتی بابام میرفت میدان ، تشنه بود ، آیا بهش آب دادند یا با لب تشنه سر از بدنش جدا کردند ؟ ناله بزن یا حسین ... یا حسییین ... چرا به تشنه لبان هیچ کس جواب نداد به کام تشنه شان یک دو جرعه آب نداد ؟ صَلَّی اللهُ عَلَیْکَ یَا مظلوم

#نوحه_امام_حسن_عسکری ( علیه السلام ) #حاج_سید_مجید_بنی_فاطمه مسموم وا اماما شهید وا اماما مولا امام عسکری ، آقا امام عسکری مثل امام مجتبی ، تنها امام عسکری غریب سامرا ، حبیب آشنا برای تو زبون گرفته امشب آسمون عزیز فاطمه ، عزیز مصطفی چرا بهار عمر تو دیگه شده خزون ؟ امام عسکری امام عسکری امام عسکری … مولا امام عسکری ، آقا امام عسکری مثل امام مجتبی ، تنها امام عسکری مظلوم امام عسکری مسموم امام عسکری میره از این دیار غم ، مَغموم امام عسکری بیاد مادرش ، دمای آخرش میخونه نوحه زیر لب به یاد کوچه ها … که مادر و زدن ، یه عده بی حیا خزونی شد شکوفه ی تموم غنچه ها به یاد کوچه ها به یاد کوچه ها به یاد کوچه ها … مولا امام عسکری آقا امام عسکری مثل امام مجتبی تنها امام عسکری … بارون ، امام عسکری محزون ، امام عسکری مثل حسین و بچه هاش دلخون ، امام عسکری سیه شده هوا ، شبیه کربلا ببین که تشنه پَر زده رو خاک حجره ها … نه زیر دست و پا ، نه روی نیزه ها نمیشه روضه ای مثه شهید سر جدا به روی نیزه ها به روی نیزه ها به روی نیزه ها … مولا امام عسکری آقا امام عسکری مثل امام مجتبی تنها امام عسکری …

#نوحه_امام_حسن_عسکری ( علیه السلام ) #حاج_سید_مهدی_میرداماد واویلتا واویلتا ، شد سامرا ، کربُبَلا

#نوحه_امام_عسکری (علیه السلام) #حاج_سعید_حدادیان #دستگاه_شور بارالها غلامِ عسکریم می‌خریَم ، می‌خریَم غمگسارِ امامِ عسکریم می‌خریَم ، می‌خریَم عاقبت حاجت روا شد دیگر از دنیا رها شد کُشتۀ ی زهرِ جفا شد (وا اماما ، وا اماما) 3 دمِ آخر همه فکر پسر بود خون‌جگر بود ، خون‌جگر بود ... جان فرزندِ پاکش در خطر بود خون‌جگر بود ، خون‌جگر بود ... مهدیم ، ای جان بابا می‌شوی تنهای تنها در میانِ دشت و صحرا (وا اماما ، وا اماما) 3 بارالها گدای سامرایم بینوایم ، بینوایم بر خمِ زُلف مهدی مبتلایم بینوایم ، بینوایم سامرایم ولی درکربلایم بینوایم ، بینوایم دلبرِ صحرا نشینم از غمِ هجرت غمینم کی رُخِ ماهت ببینم (یا اباصالح کجایی) 3 « تکراربند اول » #نوحه_دستگاه_شور