با بررسی نظرات مخالف این نوع از آموزش ها می توان دید که عمدتا ایراد آنها به دو محور بوده است. اول اینکه پخش این مطالب در رسانه های جمعی آن هم در سریال می تواند باعث شود که کودکان با محتوای نامناسب با سنشان رو به رو شوند و به تبع آن با کنجکاوی و ... زمینه تحریک زودهنگام و مسائل دیگر فراهم شود، فلذا یا نباید این مطالب پخش شود یا اینکه باید در قالب سریال و فیلم نباشد یا حداقل صریح نباشد، مثلا به کنایه یا در گفتگو ها و توسط کارشناسان بیان شود. دومین ایراد این بوده است که این نوع از ارائه مطلب می تواند به صورت تدریجی زمینه حیازدایی را فراهم کند و با عادی کردن صحبت درباره این امور، کم کم شاهد تیکه ها و کنایه های #جنسی صریح و غیر صریح و شوخی ها و مطالب نامناسب در فیلم ها و سریال ها باشیم. درباره ایراد اول بیندیشیم که اگر یک پسر مثلا در سن ده سالگی بداند که مادر و خواهرش در زمان هایی از هر ماه وضعیت بدنش تغییر می کند و ممکن است مقداری بی حوصله و عصبی شود و حتی شرعا اجازه دارد که نماز نخواند و روزه نگیرد و باید او و پدرش به عنوان دو مرد بیشتر از او مراقبت کنند و .... مگر چه می شود. حتی بالاتر مثلا اینکه بداند خواهر یا مادرش در این دوره سلول هایی را دفع می کند و برای حفظ بهداشت از #نوار_بهداشتی استفاده می کند چه آسیبی می تواند داشته باشد. این محتوا در صورت بیان درست، کجایش جنسی و تحریک آمیز است، که نباید یک بچه در مواجهه با آن قرار گیرد. هر چند ما پرهیز از آموزش های جنسی نامناسب، تحریک آمیز و کنجکاوکننده را به عنوان یک اصل قبول داریم اما در صورت بیان درست و صحیح، این #آموزش ها می تواند این شرایط را نداشته باشد. (البته اگر برای فرزند مسئله ای پیش نیامده و ضرورتی برای دادن این آموزش ها در #خانواده دیده نمی شود، لزومی بر گفتن آنها نیست (این برای فرزند پسر است برای #دختران که پیش از تجربه عادت ماهانه باید گفته شود و #فرزند با آن آشنا باشد و احکام و بهداشت و ... آن را بداند و بدون استرس و با شناخت با آن رو به رو شود)) اما درباره ایراد دوم، بله حیا زدایی بد است و باید با آن مقابله کرد و حیا هم برای خانواده و هم برای جامعه یک سرمایه است که می تواند افراد را از بسیاری از آسیب ها حفظ کند، اما حتی در نگاه دینی هم ما هم حیای منفی داریم و هم مثبت، اینکه ما تشخیص دهیم آنچه ما به عنوان حیا می شناسیم و در طول زندگی برای ما اینگونه تعریف شده است حیای منفی است یا مثبت تشخیصش کار ساده ای نیست. مثلا در دوره هایی شاید عده ای از بردن نام #همسران شان در جمع حیا می کردند و آن را پنهان می داشتند در حالی که این مخالف سنت بزرگان دینی بوده است. درباره عادت ماهانه هم این موضوع مطرح است و به نظر می آید اگر درست، بجا و متناسب و با الفاظ درست باشد الزاما منافی حیا نیست و باعث حیا زدایی نمی شود. بله اگر دست مایه شوخی و متلک و طنز و تیکه قرار گیرد این اتفاق می افتاد و به نظر باید بیشتر متوجه نوع بیان بود تا صرف موضوع. اما اینکه فقط باید در بحث های کارشناسی و گفتگویی مطرح شود هم جای تامل دارد. چنین مطالبی در قالب گفتگو به کرات در #صدا_و_سیما مطرح شده است اما عمق نفوذ این برنامه ها کم است و حال آنکه در کشوری با گستردگی ایران با ده ها هزار روستا و شهر کوچک لازم است این مطالب به مخاطبی که راه دیگری برای دسترسی به او نیست رسانده شود. اما در آخر نگاهی به قرآن بیاندازید در قرآنی که در دست کوچک و بزرگ است و در یک گستره وسیع در مجامع مختلف و مختلط خوانده می شود و کودکان عرب زبان در سنین پائین آن را حفظ می کنند به دفعات به موضوع عادت ماهانه به صراحت و اشاره پرداخته شده است و کسی هم گمان نمی کند که این اشارات باعث گمراهی کودکان یا حیا زدایی از جامعه شده است برای نمونه : وَيَسْأَلُونَكَ عَنِ الْمَحِيضِ قُلْ هُوَ أَذًى فَاعْتَزِلُوا النِّسَاءَ فِي الْمَحِيضِ وَلَا تَقْرَبُوهُنَّ حَتَّىٰ يَطْهُرْنَ فَإِذَا تَطَهَّرْنَ فَأْتُوهُنَّ مِنْ حَيْثُ أَمَرَكُمُ اللَّـهُ إِنَّ اللَّـهَ يُحِبُّ التَّوَّابِينَ وَيُحِبُّ الْمُتَطَهِّرِينَ ﴿٢٢٢﴾ از تو درباره عادت ماهانه [زنان‏] می‌پرسند، بگو: آن، رنجى است. پس هنگام عادت ماهانه، از [آمیزش با] زنان کناره‌گیرى کنید، و به آنان نزدیک نشوید تا پاک شوند. پس چون پاک شدند، از همان جا که خدا به شما فرمان داده، با آنان آمیزش کنيد. همانا خداوند توبه‌‏کاران و پاکیزگان را دوست می‌‏دارد.(۲۲۲ در اینجا می توان دید که قرآن شاید به دلایل گفته شده در بالا به بحث #رابطه_جنسی با کنایه پرداخته است و از واژه "نزدیک نشدن" استفاده کرده است اما به عادت ماهانه به صراحت پرداخته است. چشم ها را باید شست جور دیگر باید دید.... ❤️ @armanainstitute