بسم الله الرحمن الرحیم «مرید» من به پرواز گل قاصدکم می‌نازم و به گلبرگ گل یاس دلم می‌بازم گرچه از بغض، هجاهای صدایم مُردند زنده مانده است به آهنگ غمم آوازم شبی آهسته دلم آه کشید و جان داد آهش اسرار نهان بود، عیان شد رازم گر خموشم زسر شور و شعف نیست که من همه‌ی عمر به غم‌های جهان دمسازم زملامت نهراسم که مرا باکی نیست من مرید رهِ مرد غزل شیرازم سجاد رستمعلی (تهمتن) ❗️بازنشر کلیه آثار مجاز است. #روز_بزرگداشت_حافظ #و_لا_تاخذک_فی_الله_لومة_لائم #ما_را_دعا_کنید_به_دیدار_روی_دوست