🔰 عشق به حق ▶️ @einsad 🛒 www.zekraa.ir ▶️https://instagram.com/ali.safaeihaeri

🔰 عشق به حق ⬛️ چقدر نكته در اين كلمه‌ ها نهفته، «اِلاَّ الَّذينَ آمَنُوا». ◼️ مگر جز به سوى او مى ‌توان به سوى ديگرى رفت و مگر جز با او مى‌ توان با ديگرى سودا كرد! ◾️بر فرض چيزى نداده باشد و بر فرض بهشتى نداشته باشد، اما باز اوست كه بر دل و بر خلق و بر دنيا و بر شيطان هم احاطه دارد و تسلط دارد و حكومت دارد. ▪️اگر بناست كه با كسى باشيم و اگر بناست كه مفت ببازيم پس چرا براى او نباشيم و به او نبازيم، كه حاكم است و عظيم است، نه محكوم و اسير. ⬜️ بگذر از آنكه همه هستى ما، همه سرمايه ما از خود اوست و بگذر از اينكه بى‌ نهايت سود مى‌ دهد؛ ◻️ چون دادن‌ ها از او كم نمى‌ كند؛ «لاتَزيدُهُ كَثْرَةُ الْعَطاءِ اِلاَّ جُودآ وَ كَرَمآ » و جز بخشش و كرامت چيزى بر او نمى‌ افزايد. ◽️ خودش مى‌ گويد چگونه تمام مى‌ شود و يا كم مى‌ شود مملكتى كه من قَيّومش هستم: «كَيْفَ تَنْقُصُ مُلْکٌ أنَا قَيِّمُهُ ». ▫️ هنگامى كه انسان او را جهت مى ‌گيرد و به او مى ‌فروشد، هم بى‌ نهايت مى ‌تواند حركت كند و هم بى‌ نهايت مى‌ تواند به دست بياورد و در نتيجه نه بن‌ بست و پوچى و عبث پيش مى‌ آيد و نه خسارت و ضرر. نه احتكار و نه اسراف و نه فقر. ▪️ عشق به حق و ايمان به او تمام سرمايه‌ ها را به جريان مى‌ اندازد و تمام استعدادهاى ما را به كار مى‌ كشد. به چه كارى؟ اين كارها با نظر معشوق بستگى دارد. ▫️ عاشق، چشم به فرمان معشوق است، اگر او صالح باشد و صالح بخواهد، عاشق، صالح مى‌شود و صالح مى‌آورد. ▪️ هنگامى كه عشقى در سينه نشست و معشوق در دل خيمه زد، ناچار خواسته‌ هاى اين معشوق، عاشق را حركت مى‌دهد و اين است كه اعمال عاشق با خواست‌ هاى معشوق وابستگى دارد. ▫️ هنگامى كه خواسته‌ هاى معشوق، صالح باشد، كارهاى عاشق به صلاح مى‌ گرايد. ▪️ و از آنجا كه خدا جز خوبى نمى‌ خواهد و جز رشد خلق را نمى‌ خواهد، ناچار گروندگان به او و عاشق‌ هاى به راه افتاده او، جز خوبى نمى‌آورند 📝 استاد علی صفایی حائری 📚 کتاب رشد، ص ۵۳ ▶️ @einsad 🛒 www.zekraa.ir ▶️https://instagram.com/ali.safaeihaeri

🔰عشق به خلق ◼️ كسى كه عاشق حق شد، عاشق خلق مى‌شود، كه: عاشقم بر همه عالم كه همه عالم از اوست. ◻️ و اين عشق مى‌شود زيربناى مبارزه و امر به معروف و نهى از منكر. ◼️ كسى كه عاشق شد، خواستار بهروزى و بهزيستى و رشد و حركت و كمال معشوق است و در اين ديد حتى يك پر سبزى و يك لقمه نان و يك ورق كاغذ هم هدر نمى‌شود و ضايع نمى‌گردد، ◻️ كه بايد هر چيز به رشد خود و كمال خود برسد و اين خوددارى از اسراف بر اساس اين اعتقاد استوار مى‌شود نه فقط بر اساس يك بخل و يا يك ديد اقتصادى. ◼️ و كسى كه يك پر سبزى را هدر نمى‌كند و اسراف نمى‌كند، چگونه مى‌تواند شاهد از دست رفتن استعدادهاى خلق باشد. ◻️ چگونه مى‌تواند خودش باتلاق خلق بشود و آنها را مطيع و مريد و برده خود بسازد و چگونه مى‌تواند كه شاهد اسارت و بردگى و در باتلاق رفتن خلق باشد و آرام بگيرد. ◼️ كسى كه عشق به حق دارد عاشق خلق مى‌شود و آنها را از بت‌ها و طاغوت‌ها و شيطان‌ها نجات مى‌دهد، هر چند به درگيرى و مبارزه با آنها بينجامد، كه براى مبارزه آماده است؛ چه در شكل روشنگرى‌اش و چه در شكل فريادگرى‌اش و چه در شكل پنهان كارى‌اش و چه در شكل آشكار و مشخص‌اش. ◻️مؤمن نمى‌تواند بى‌تفاوت و يا سازش‌گر بماند. سازش‌گرى و بى‌تفاوتى با ايمان و بالاتر، با توحيد نمى‌سازد. 📝 استاد علی صفایی حائری 📚 کتاب رشد ص ۵۵ ▶️ @einsad 🛒 www.zekraa.ir ▶️https://instagram.com/ali.safaeihaeri

🔰 عشق به خلق ▶️ @einsad 🛒 www.zekraa.ir ▶️https://instagram.com/ali.safaeihaeri

🎙خدایا ما را از دشمنان اهل بیت قرار نده.. ▶️ @einsad 🛒 www.zekraa.ir ▶️https://instagram.com/ali.safaeihaeri

⚫️ شهادت امام جعفر صادق علیه السلام تسلیت باد. ▶️ @einsad 🛒 www.zekraa.ir ▶️https://instagram.com/ali.safaeihaeri

🔰 عمل صالح ادامه عشق به حق ▶️ @einsad 🛒 www.zekraa.ir ▶️https://instagram.com/ali.safaeihaeri

🔰 عمل صالح ادامه عشق به حق 🔷🔸 مؤمن براى انتخاب شكل‌هاى مبارزه‌اش، ملاك‌هايى دارد و نورهايى دارد. 🔹 هدف او و شرايط او و دشمن او شكل مبارزه او را مشخص مى‌كنند. 🔸 1. گاهى هدف ايجاد رعب است، گاهى كنار زدن يك فرد است و گاهى عالى‌تر، تا سطح شكوفا كردن استعدادهاى انسانى. 🔹چون او به منابع انسانى بيش از منابع زيرزمينى مى‌انديشد به شكوفايى و بارورى آنها همت گماشته است. 🔸هر چقدر هدف حكومتى بالاتر بيايد، هر چقدر از امنيت و رفاه، از پاسدارى و پرستارى فراتر برود، ناچار شكل مبارزه پيچيده‌تر مى‌شود. 🔹 2. همين‌طور دشمن و طرف مبارزه در شكل مبارزه اثر مى‌گذارد. 🔸 3. همان‌طور كه شرايط و موقعيت‌ها در شكل آن اثر دارند. مى‌بينيم كه ابوذر فريادگر است اما نه در زمان ابوبكر و عمر، بلكه در زمان عثمان كه خلق به خستگى رسيده‌اند و به وازدگى دست داده‌اند. و مى‌بينيم كه ابوذر فريادگر است نه ديگران، كه ابوذر زبانش تيز شده و حمايت گرديده است؛ چون آسمان بر راستگوتر از ابوذر سايه نينداخته. 🔹 صبر و سازندگى و رشد دادن و عمل صالح و رشد كردن، ادامه ايمان هستند و دنباله عشق به حق. عاشق، بيكار نيست. هر كس به حق رسيد، به حق مى‌رساند. 🔸 درخت زنده، شاخ و برگ و ميوه دارد. به حرف آنهايى كه مى‌گويند دلت پاك باشد، فريب مخور. دلِ پاك، عملِ پاك مى‌سازد. درخت زنده بار مى‌آورد، مگر اين طور نيست؟ 🔹 و عاشق حق از يك سو عمل مى‌آورد و شاهكار مى‌آفريند و از يك سوى ديگر همراه و همكار؛ 🔸 چون در راه، درگيرى‌هايى هست كه به تنهايى نمى‌توان با آنها روبه‌رو شد. 🔹 و عاشق حق به اندازه عشقش شكيبايى دارد و صبر و استقامت. 🔸 آنچه صبر و سازندگى و عمل را پايه مى‌گذارد، ايمان است و حب اللّه است، كه: «وَالَّذينَ آمَنُوا اَشَدُّ حُبَّاً للّه ». 📝استاد علی صفایی حائری 📚کتاب رشد ص ۵۷ ▶️ @einsad 🛒 www.zekraa.ir ▶️https://instagram.com/ali.safaeihaeri

🔰 انسان بعد از هزار و چند صد سال گرمیِ انگشت های حسین (ع) رو احساس میکنه ... #شب_زیارتی_اباعبدالله_علیه_السلام ▶️ @einsad 🛒 www.zekraa.ir ▶️https://instagram.com/ali.safaeihaeri

🔰 عوامل رشد ▶️ @einsad 🛒 www.zekraa.ir ▶️https://instagram.com/ali.safaeihaeri

🔰 عوامل رشد 🔶🔸 آنها كه در راه‌اند و همكارند، يكديگر را سفارش مى‌كنند بر حقى كه به دست آورده‌اند و بر صبرى كه بايد به دست بياورند، 🔸 اين نقش يك نقش سفارشى و اضافى بر نقش ثابت ايمان و عشق است. آيه از نقش ايمان در سازندگى به طور كلى صحبت كرد، كجا؟ در كلمه «وَ عَمِلُوا الصَّالِحات» 🔸و اين است كه به يك مسأله عالى‌تر اشاره مى‌كند و آن نقش سفارش و تواصى و گفت‌وگوى همراهان و همكاران است. 🔸 بر حساب طبيعى بايد بگوييم: آنها كه به حق مى‌رسانند و آنها كه شكيبايى مى‌آفرينند، نه آنها كه بر حق و صبر سفارش مى‌كنند، 🔸اما بر اساس يك ديد دقيق‌تر كه سازندگى و شكيبايى را از آثار ايمان مى‌بيند، اين گونه تعبير نمى‌كند، بلكه تعبير عوض مى‌شود؛ «وَ تَواصَوا بِالحَقِّ»، به حق يكديگر را سفارش مى‌كنند، «وَ تَواصَوا بِالصَّبر» و به صبر يكديگر را مى‌خوانند. اين تواصى يك عامل ديگرى است كه ته مانده استعدادها را به جريان مى‌اندازد. 🔸 آنچه از خسارت كلى انسان جلوگيرى مى‌كند و آنچه كه تمام رشد را به دست مى‌دهد دو عامل است؛ 🔸 يكى ايمان كه زيربناى كار و همكار و استقامت در كار است و آفريدگار اين هر سه 🔸 و ديگرى مؤمن است كه با تذكرها و تواصى‌ها، غفلت‌ها را مى‌سوزاند و استعدادها را به جريان مى‌اندازد و اين تذكر و سفارش، تنها پس از اين زمينه ايمان و عشق مفيد است، كه: «فَذَكِّر فَاِنَّ الذِّكْرى تَنْفَعُ الْمُؤمِنين ». 🔸 جرقه‌ها هنگامى مفيد هستند كه سوخت‌ها متراكم و فشرده باشند. 🔸 هنگامى كه چند قطره بنزين متراكم بشود و در جاى خود بنشيند، با يك جرقه بارهاى سنگين را به حركت مى‌اندازد و به مقصد مى‌رساند، 🔸اما يك درياى بنزين رها و آزاد بر فرض بسوزد، كارى از پيش نمى‌برد و يك دنيا جرقه بر فرض بزند، حركتى نمى‌آورد. 🔸 تذكرها و سفارش‌ها و جرقه‌ها براى مؤمن‌ها و فشرده شده‌ها و به راه رسيده‌ها مفيد است و آنها را پيش مى‌برد؛ «فَذَكِّرْ فَاِنَّ الذِّكْرى تَنْفَعُ الْمُؤمِنين». 🔸 يادآورى براى اينها سود مى‌دهد و ته مانده استعدادها را به جريان مى‌اندازد. 📝 استاد علی صفایی حائری 📚 کتاب رشد ، ص 54 ▶️ @einsad 🛒 www.zekraa.ir ▶️https://instagram.com/ali.safaeihaeri

🎙کسانی که در برابر علی ایستادند ▶️ @einsad 🛒 www.zekraa.ir ▶️https://instagram.com/ali.safaeihaeri