✅ویژگی های عبودیت 🔶استاد علی صفایی حائری: اين را بدان كه اگر در صراط‌ بودى و در مقام عبوديّت، تو را به سبيل و به عبادت‌ها آگاه مى‌كنند: «الَّذينَ‌ جاهَدُوا فينا لَنَهْديَنَّهُم سُبُلَنا». ١ عبوديّت سه خصوصيت دارد: نيّت، سنّت، اهميّت. و كسى كه اين سه اصل را داشت،به‌خاطر خدا و مطابق حدود و سنّت اسلام و با توجه به اهميّت‌ها حركت كرد، او را به سبيل‌ها و راه‌ها هدايت مى‌كنند. اگر هدايت خدا را به دست آوردى،به خاطر وسوسه‌ها، از آن چشم مپوش و به حرف‌ها گوش مده واز موانع و از فقر و بدبختى و يا تنهايى و غربت نترس؛ كه رنج‌ها در راه خدا، راحت است و راحتى‌ها در راه‌هاى ديگر، رنج؛ كه تو در بهار،رنج زمستان را در دل دارى و غصّه‌ى فردا را مى‌خورى. 📚 نامه های بلوغ، صفحه 41 🌿 @einsad

🌿اتصال به حق و انقطاع از خلق 🔸استاد علی صفایی حائری عده اى خدمت رسول اللَّه (ص) آمدند و گفتند: بر ما بهشت را تضمين كن. حضرت به دو گروهى كه آمده بودند، دو جواب دادند: به يك عده گفتند به شرط اينكه سجده هايتان را طولانى كنيد و به عده ديگر گفتند به شرطى كه از غير خدا چيزى نخواهيد. در روايت هست، آنهايى كه بنا بود از غير خدا چيزى نخواهند، به حدى رسيده بودند كه اگر بالاى استَر بودند و تازيانه شان مىافتاد، از همراهشان نمىخواستند كه به آنها بدهد، خودشان پايين مىآمدند و برمىداشتند. غناى از غير حقّ، خود، درهاى بهشت را باز مىكند. سجود هم قرب است و اتصال و طولانى شدنش، يك نوع چشيدن باطنى مىخواهد. پس جواب حضرت، هر دو راه را باز كرده است. ✅اتصال به حق و انقطاع از خلق، نفوس را بهشتى مىكند و ضمانت بهشت را به دنبال دارد. 📚 اخبات، ص: 104 🌿 @einsad

✅ ملاک آدمیت 🌹استاد علی صفایی حائری(عین-صاد) 🌿 @einsad

✅ درک ضرورت قرآن 🔶استاد علی صفایی حائری: شرط‌ اول،براى برخورد با قرآن همين احساس،همين دركِ‌ ضرورت است. بدون اين احساس،برخورد با قرآن به صورت سرگرمى و بازى در مى‌آيد.و ازآنجاكه با عادت و جو حاكم در ما رخنه كرده،بى‌بار و نفرت‌زا مى‌گردد.و يا به غرور و خودنمايى دست مى‌دهد. كسى كه ضرورت و نياز به قرآن را تا اين سطح احساس كرده باشد، ديگر در شكست‌ها و پيروزى‌هاى آينده،پيشرفت‌ها و بن‌بست‌هاى كارش،از قرآن منحرف نمى‌شود و برآن جلو نمى‌افتد.همان‌طور كه آن را رها نمى‌كند. 📚 تطهیر با جاری قرآن، صفحه 16 🌿 @einsad

✅حسرتهای هنگام مرگ 🎤 : استادعلی صفائی حائری(عین.صاد) 🌿 @einsad

🔶استاد علی صفایی حائری 🌿 @einsad

✅ #انتظار 🔶استاد علی صفایی حائری: در راه هدف‌هاى بزرگ، درگيرى‌هاى بزرگ و تنهايى‌ها و غربت‌هاى وهم‌آلودِ وحشتناك هست و در اين هنگامۀ وحشت و غربت و تنهايى، انسان، كه مى‌گويند از انس ريشه گرفته، دل‌گرمى و پناه و نجوا و گفت‌وگو مى‌خواهد. و آن‌ها كه از همۀ تعلق‌ها گسسته‌اند و يا مى‌خواهند بگسلند چگونه انس بگيرند و با چه دل‌گرم شوند؟ انس آن‌ها در وحشت و نور آن‌ها در سياهى و ظلمت و تكيه‌گاه آن‌ها در زير بار مصيبت، چه مى‌تواند باشد؟ چه تشويقى، چه درجه‌اى، چه پُستى، چه نامى و چه نشانى مى‌تواند به اين دل‌هاى فارغ و سرهاى بلند، گرمى و شور بدهد؟ آن‌هايى كه مى‌خواهند تا دست‌هاى ولىّ‌، خون‌ها را از چشم‌هاشان پاك كند، جواب اين سؤال را داده‌اند، كه براى آن‌ها جز ديدار محبوب خواسته‌اى نيست و جز همين خواسته براى اين دل‌هاى فارغ، چشم اندازى نيست. 📚 تو مي آيي (ويرايش جديد)‌، صفحه 23 🌿 @einsad

✅ #انتظار 🔶استاد علی صفایی حائری 🌿 @einsad

✅ ضرورت مذهب 🔸استادعلی صفائی حائری(عین.صاد) انسان خودآگاه است. نمی تواند از بودن و هستی خود چشم بپوشد. نمی تواند از هدف و زندگی و برای چه بودن خود تحقیق نکند. نمی تواند چگونه بودن خود را با تلقین و تقلید باور کند و این بود که نیاز به بینشی که بودن و برای چه بودن و چگونه بودن انسان را توضیح بدهد، روی نشان داد و ضرورت مذهب این گونه مطرح شد 📚 ذهنیت و زاویه دید،ص٩٨ 🌿 @einsad

✅بانعمتهاچه کرده ای؟ 🎤 : استادعلی صفائی حائری(عین.صاد) 🌿 @einsad

✅ راه بهبود وضعیت مسلمین در صدر اسلام 🔸 استاد علی صفایی حائری هنگامی که مسلمین در صدر اسلام ″هیچ″ نداشتند و آه در بساطشان نبود، با همین «ایثار و انفاق و عهده داری و تعاون و تکافل» یکدیگر را نگه داشتند و لااقل انیس و غم‌خوار یکدیگر بودند و نیروی روحی و پشتوانه ی روانی برای هم. در نتیجه از ″هیچ″ به ″همه چیز″ رسیدند. و در آن هنگام، همین که تعاون ها و تکافل ها و عهده داری ها از میان رفت، همه ی چیزها به هیچ رسید و همه ی اجتماع ها پراکنده شد و هَبَاءً مَنثُوراً[همچون ذرات غبار پراکنده] گردید. در امروز باید از همان تعاون و تکافل و عهده داری استفاده کرد و مسائل تأمیناتی؛ مسکن و خوراک و پوشاک و ازدواج را جواب‌گو شد و حل کرد. اگر هر کس گرفتاری های [شخص]دیگری را در نظر داشته باشد آخر سر، شخص گرفتاری نمی ماند. امروز انفاق مردم در حدّ وسیع و گسترده ای است. اما از این همه انفاق استفاده نمی شود و از این همه ذخیره بهره برداری نمی شود. آن کس که در فکر تکافل و تعاون و سعی در حوائج است، با ذخیره هایی مرتبط می شود و یا ذخیره هایی تهیه می کند و یا ذخیره های موجود را می سازد و قابل بهره برداری می نماید. 📚 روحانیت و حوزه، ص ۱۸۸ 🌿 @einsad

🔸تفاوت هایی از تفاسیر استاد صفایی با سایر مفسران 🎤： حجت الاسلام رنجبر 🌿 @einsad